Eigenlijk, had ik de afgelopen week twijfels over de deelname aan de vlucht vanuit Quiévrain (291km). De oorzaak hiervan, enkele duiven oogden niet geheel fit. Eén laatkomer die de twijfelachtige naam had verdient als "de Overnachter", t.w. nog een geen enkele keer op de dag van lossing thuisgekomen, vertoonde maandagmorgen duidelijk de symptomen van coli, dik zitten niet naar binnen willen gaan. De jonge duivin waarmee deze jonge doffer zich in een hoekje van het hok vermaakte was ook geen toonbeeld van gezondheid.
Goede raad is duur, vanaf maandagmorgen maar een medicatie toegepast en de beide duiven apart gezet. Gedurende in de loop van de week merkte ik wel dat de spirit bij de overige duiven weer wat terug kwam. Zodanig dat er toch 8 worden ingekorfd voor de wedvlucht. De inkorver van dienst waar ik de twijfels over mijn duiven uiten. Stelde mijn wat gerust, ze voelen prima aan Henk.
Na het bekend worden van het tijdstip van lossing 11.00 uur op het gemak naar de tuin om de ontvangst voor de gevleugelde vrienden in orde te maken. Berichten op de live app bekijkende, dat wordt rond 14.08 een vroege duif. Maar dat duurde wel even. 0m 14.14 valt de "185" in een glijvlucht direct op de antenne, goed voor een 43e ad 855d. De "185" heeft verkering, is een tikkeltje jaloers, met een oude kweekdoffer die ik tot groot plezier van de overige jonge duivinnen vrijdagsmorgen om ca 11.00 zijn opwachting laat maken in het jongeduiven verblijf. 4 v/d 8 in de prijzen De aankomsten waren prachtig om de aanschouwen hoog boven de tuinen en rap vallend naar de antenne. Bij het afslaan alles thuis, dat is wel een opsteker, Zo te horen zijn nog wel wat onderweg.
Deze Quiévrain betekende ook dat de kampioenschappen voor Jong Vitesse bekend werden in de vereniging. Verhip dat viel niet tegen, door het goed presteren van de aangetekende duiven, 3e aangewezen kampioen. 5e Hok kampioen. Toch een klein stukje geslaagd van de doelstelling "de grote mannen de baard afdoen".
We ons opmaken voor de Midfond!
Op naar Niergnies
