- donderdag 12 januari 2017
 |
| Nico van Veen alias de Duivencoach |
Lang verwacht, toch gekomen. Via duivenmaat Bram had ik al veel gehoord over Nico van Veen, alias de "Duivencoach". Nico biedt een totaal programma aan voor liefhebbers die op welke manier dan ook een steun in de rug nodig denken te hebben.
Nieuwsgierig was ik naar deze man, hij bleek ook nieuwsgierig naar mijn persoontje, hoog tijd voor een ontmoeting dus.
 |
| Beoordeling door Nico en Willem-Jan |
Een afspraak maken viel niet echt mee, vandaag lukte het dan. Er stond een tafelkeuring gepland bij P.V. de Hoven in Zutphen. Daarnaast moest er een bezoekje afgelegd worden aan de familie Steenbergen, ook in Zutphen. Hier wachtten nog een paar duiven op een beoordeling door Nico.
Nico van Veen leren kennen is al een belevenis op zich. De omstandigheden vandaag waren dan ook bijzonder. De enige dag dat Nederland zo ongeveer plat lag van ijzel en gladheid, was precies de dag die was gekozen om naar Zutphen af te reizen.
Na de handdruk als kennismaking begon Nico te praten, om eigenlijk niet meer op te houden. Honderduit over duiven, over zijn werk, over zijn achtergrond, over de studies die gemaakt worden over de postduif. Passie spreekt vooral uit zijn woorden. Mensen die met passie ergens over spreken hebben mijn aandacht. Dit zijn mensen die de wereld net even mooier kleuren, net iets meer betekenis aan het bestaan geven. De reis naar Zutphen was dan ook snel gemaakt, ondanks gladde wegen, langzaam rijden en rondtollende auto's.
Eenmaal aangekomen bij de familie Steenbergen gaat het verhaal onverminderd
 |
| Trots |
verder, het is duiven wat de klok slaat bij deze man. De laatste nieuwtjes en anekdotes worden uitgewisseld, een voorzichtig aftasten van die man die met de "Coach" mee reist vandaag, koffie en lunch en een paar mooie duiven in de hand gehad. Mevrouw Steenbergen laat het nieuwe kweekhokje zien, inclusief de net geïnstalleerde kweekboxen. Mooi, om trots op te zijn en eigenhandig gefabriceerd!
 |
| Tactiek bespreken |
Daarna naar PV de Hoven. De ontvangst is aller hartelijkst, de tactiek voor de middag wordt besproken, er worden wat handen geschud. Het is niet de minste vereniging, kopstukken die zich al op nationaal vlak in de kijker hebben gespeeld korven hier hun duiven in. Het is te merken aan de kwaliteit. Nico beoordeeld veel duiven hoog, laat regelmatig merken onder de indruk te zijn van de dieren die ter keuring worden aangeboden. Na het klasseren van de beste duiven is er nog ruimte voor een praatje, het netwerk wordt onderhouden. Waardering spreekt bij de mensen van de club, ze hebben duidelijk een
 |
| De inzenders en toehoorders |
plezierige middag, niet alleen vanwege de geneugten van het gele vocht dat aan de bar wordt geserveerd. Nico heeft brengt zijn verhaal, zijn kennis wordt gewaardeerd. Terugweg zonder gladheid, nog een stop om het avondmaal te nuttigen en weer terug naar Meppel.
Zomaar een dagje "Duivencoach". Ervaringen gedeeld, kennis getoetst, maar vooral een mooi mens leren kennen.
Ik heb vandaag begrepen waarom mensen hulp vragen en een sparringpartner zoeken om hun passie op een hoger plan te brengen. Wat ik vandaag heb geleerd? Nieuwsgierigheid levert mooie contacten, inzichten en momenten op. Ook de "Coach" vind het prettig om te sparren, ik heb het graag gedaan. Voor herhaling vatbaar, een dagje "Duivencoach"!
Tot de volgende.
