- vrijdag 10 februari 2017
Het zit er dan toch eindelijk aan te komen, zaterdag moet het gebeuren, de start van het kweekseizoen. Verstokte overnachter die ik ben vind ik het misschien toch nog wat te vroeg, maar ja, als ik de latere jongen nog een paar keer weg wil hebben voor ik met vakantie ga in September zal ik wel moeten. Ik kweek met 8 koppels, dus de ringen zijn niet zomaar op natuurlijk.
Als voorbereiding vorige week eerst maar een midweekje Tenerife gedaan. Gewoon, omdat het een keertje kon. Het is aan te raden even een paar dagen wat zon en milde temperaturen, Tenerife het niet voor niets "Eiland van de eeuwige lente". Deze week benut om alles weer op de rit te krijgen, in het ritme wat bij mijn werkzame leven past.
Kijk er wel weer naar uit, weer wat jongen groot laten komen, weer een beetje leven in het hok. Daarnaast de strategie nog even verfijnen voor komend seizoen. Even kijken wat de mogelijkheden zijn, daar zo goed mogelijk gebruik van makend. Ik wil ze op het nest naar de overnacht hebben, beproefde methode. In het voorjaar het systeem van Gerard Koopman maar eens proberen. Hij laat(in ieder geval bij zijn overnachters) de partners op woensdag bij elkaar. Ze kunnen dan zelfs gezamelijk uitvliegen, zich helemaal uitleven dus. Voor of na de vlucht zien ze de partner niet of nauwelijks. Lijkt me wel wat, kan nooit geen kwaad om eens te experimenteren, toch?
Ook de sierduiven zullen worden gekoppeld, meestal valt de eerste ronde van hen erg tegen, maar wat er komt aan jongen kunnen dan meteen met de jonge postduiven grootgebracht worden. Het schiet dan ook al weer op naar het vliegseizoen, ik hoop dat de dagen snel lengen(net of je daar invloed op hebt), zodat voor het werk de duiven eruit kunnen, nog iets verder kan ik ze misschien ook 's avonds nog even laten gaan. Het kriebelt, dat is wel te merken, Februari, bijna voorjaar, duiven, hey ho, let's go!
Tenerife, mooi eiland met heel veel melkers. Ik heb geen flauw idee of de sport daar ook minder wordt, maar ik zag wel heel veel koppels duiven draaien, op verschillende tijdstippen, boven bijna iedere plaats waar we zijn geweest of langs zijn gereden. Koppels van 30 duiven, maar ook hele grote. Ik moet me sterk vergissen, maar volgens mij hebben we de duiven van de beroemde éénhoksrace Derby Arona zien vertrekken aan de noordkant van het eiland voor een trainingsvlucht. Veel duiven, tegen elkaar indraaiend en later vertrekkend als één grote ploeg. Dat moet een lossing zijn geweest. De website van deze race gaf ook aan dat er op 2 Februari een trainingsvlucht was geweest.
Wat we ook hebben gezien is dat de duiven, eenmaal weer verwilderd, terug keren naar de gewoontes van de oervorm van onze tamme duiven rassen, de Rotsduif. Onderstaand een foto die ik maakte aan het einde van de kade van Candelaria, er broeden daar in de rotsen stadsduiven, aan de kleurslagen te zien zitten daar wel heel veel generaties tussen de oorsprong en de terug keer naar de oorsprong. De moderne Rotsduif zullen we maar zeggen.
Tot de volgende!
