- woensdag 31 januari 2018
Ik begin met het schrijven van dit blog op het moment dat we terugvliegen vanaf Lanzarote. Weekje op een Canarisch Eiland, even weg van de grijsheid van Januari en opladen voor het nieuwe seizoen losbarst. Plan is om komend weekend te kwekers te gaan koppelen.
Maar allereerst dank aan de buurmeiden. Zij hebben goed voor de duiven en katten gezorgd en het daarmee mogelijk gemaakt dat wij een weekje winterbreak konden houden.
Deze week dus niet met de eigen duiven bezig geweest. Wel zo af en toe, via internet, wat artikeltjes gelezen. De klucht met de ringen gaat aan mij voorbij, ik mag aannemen dat er tegen de tijd dat ik wat ringen nodig heb, deze ruimschoots aanwezig zullen zijn. A.S. omschreef de verklaring uitgegeven door het NPO als "slap gelul" in zijn blogs. De meest kernachtige omschrijving volgens mij.
Waar ik mij de afgelopen week voornamelijk mee bezig heb gehouden is de spelwijze voor het aankomend seizoen. Vorig jaar ging prima. Doffers en jaarling duivinnen op weduwschap, wat overjarige duivinnen op nest. Deze spelwijze vraagt wel per dag veel tijd, duiven moeten immers aan huis getraind worden. Ik vrees dat ik komend seizoen weer wat minder tijd zal hebben, gezien de ontwikkelingen op professioneel gebied.
Ik denk erover om toch maar weer alles op nest te spelen. Maakt het voor mijzelf een stuk makkelijker, kans is wel groot dat de prestaties van de doffers weer minder zullen zijn, of maak ik me druk om niets? Grootste voordeel is dat ik de hele ploeg ouden en jaarlingen in één keer kan trainen. De duiven die specifiek voor een fondvlucht worden klaargemaakt kunnen weer met de auto mee, om zeker te zijn dat de trainingsuren erin zitten.
Ben er nog steeds van overtuigd dat de jaarlingen een leerjaar doormaken, dat overnacht spelen een brug te ver is voor ze, ook omdat ik ze als jong niet in de container meegeef. Tweejarigen spelen van 500 tot 1000 kilometer? De meer ervaren duiven van 3 jaar en ouder dan voor de echte marathons. Hieronder zouden voor mijn hok St. Vincent, Dax, Cahors en Orange vallen. Lijkt zomaar een oplossing te kunnen zijn.
De campagne met de jonge duiven was afgelopen jaar een stuk minder succesvol. Er waren veel afvallers vanaf het hok, tijdens de africhtingen werden er naar verhouding ook veel verspeeld. De ronde late jongen was helemaal een fiasco.
Voornaamste reden in mijn ogen is de weerstand, of het onvoldoende de kans krijgen deze op te bouwen. Omdat er geen oneindige ruimte is voor jongen, wordt alles van alle leeftijden bij elkaar op de beschikbare afdelingen gezet. Daarnaast heb ik ook nog jongen van verschillende hokken, vanwege de ruilduifjes.
Dat is een behoorlijke clash van verschillende bio culturen en stadia van ontwikkeling op het gebied van weerstand opbouwen.
Wat nou als ik de jonge duiven in hun geboortejaar helemaal niet opleer? Gewoon het geduld moet gaan opbrengen om de jongen de kans te geven zich te wapenen tegen allerlei ongemakken. Wat nou als blijkt dat ze er genoeg aan hebben om zelf de eigen omgeving te leren kennen. Dat doen ze immers als ze gezond zijn en wegtrekken en vaak ook lang wegblijven.
In verschillende artikelen las ik dat er veel jaarlingen worden verspeeld, als er als jong tekort ervaring wordt opgedaan. Maar heeft dat dan ook niet te maken met weerstand en kwaliteit?
Ik lees niet zo vaak dat jongen in hun geboortejaar helemaal niet worden gespeeld, maar goed, ik kan er nog even over nadenken. Er zijn immers nog helemaal geen jongen!
Oh ja, op Lanzarote wel wat postduiven zijn rondvliegen, als was het niet zoveel als vorig jaar, toen we op Tenerife waren. Ook nog een paar keer wat diefkroppers zien vliegen, wellicht Canaria's(toepasselijk) of Laudino's. Opvallend is dat er op een paar plaatsen best veel duiven rondzwerven en op andere plekken helemaal niet. Is vast beleid op, op plekken waar mensen zijn vinden stadsduiven altijd eten. Dat zie je overal op de wereld.
Tot de volgende!
