- maandag 18 juni 2018
Zaterdagavond, net terug van een bezoekje aan duivenmaat Hans. De spanning zat er al aardig op. St. Vincent is gelost. De eerste van de nationale overnacht drieluik. Een dag uitstel, verwachtingen zijn dat het een vlot concours gaat worden, mogelijk nachtelijke aankomsten in het zuiden. De weerkaarten voorspellen voor de wind op een groot gedeelte van het te vliegen traject.
Het fond seizoen is nu echt los. St. Vincent als de eerste nationale klassieker, de Belgen zijn al aardig bezig, volgende week gaat de eerste internationale krachtmeting gehouden worden, internationaal Pau. Zelfs als je niet meedoet krijg je de bibbers, dit is het gedeelte van het jaar waar het om draait voor de fondliefhebbers.
Het is dan ook wel een domper dat je niet mee doet. Ik heb er al over verteld. De "520", beste vliegster van het hok in Engelum werd klaargestoomd voor deze klassieker. Ze zat precies op tijd op eieren, alles liep op rolletjes, totdat haar doffer, een jaarling, besloot om niet terug te keren van een vitesse vluchtje vanuit Sittard de zaterdag voor inkorven......
Ze bleef keurig zitten de zaterdag door. Ik heb zelfs de andere koppels vastgezet in het broedhok, om de rust zoveel mogelijk te bewaren in het hok. Ook de zondag bleef ze zitten, de eieren zouden aangepikt moeten zijn, maar ik zag nog niets... Eitje extra eronder, worden ze meestal nog iets vaster van op het nest. De zondag door ging het goed. Op zondagavond arriveerden de duiven van de uitgestelde dagfond vlucht nog. Zelfs toen bleef ze zitten op haar nest, één eitje inmiddels aangepikt, ook al leek het mij met de moed der wanhoop. Als je maandagochtend nog "zit", doe ik je alvast in de mand, had ik haar nog beloofd, voor het donker werd.
Deceptie op maandagochtend. Om kwart over vijf liep ik al het hok in. Ik zag het meteen. De "520" zat niet meer op het nest, maar op het schabbetje aan de andere hoek van haar broedhok. Ze keek me aan met een blik van: "Hij niet thuis vanuit Sittard, ik niet naar St. Vincent!" Einde verhaal dus, dan maar komende dinsdag een paar voor Perigueux inkorven. Ik heb er een paar 2 jaarsen klaar voor zitten, met doffer en pulletje of aangepikte eitjes. Moet goed komen. Kunnen er ook nog een paar naar de dagfond, jaarlingen op de vitesse, raceday heb ik deze dag in Juni wel eens genoemd in voorgaande jaren. Nu maar hopen dat het allemaal goed komt.
Zoals al vermeld, afgelopen zondag werd de uitgestelde en wat ingekorte dagfond vlucht vervlogen, nu vanuit Chalens-en-Champagne. Afstand naar Engelum 485 km. Een zware dobber, noordenwind, vliegtijd van mijn eerste duif was 8 uur en 43 minuten. Ik klokte twee duivinnen redelijk op tijd. In de vereniging 3 en 5, in de Afdeling was de eerste nog goed voor een prijs 1:5. Klinkt niet hoopgevend, maar voor een overnachter lang niet gek.
Na de trainingen de week door vanuit Noord-Holland, heb ik vandaag nog een tijdrit gehouden met de duiven vanuit een parkeerplaats vlakbij Meppel. Afstand ongeveer 65 kilometer, om vast te stellen welke duivinnen het scherpst zijn voor Perigueux. Het blijken toch steeds dezelfden te zijn die voorop komen, of het nu kort of lang is. Dit zijn gewoon de duiven die het beste zijn van het hok. Keuze voor Perigueux is gevallen op 3 duivinnen, 3 volle zusters van elkaar, dochters van mijn beste tot nu toe, de "56". We gaan het beleven. De andere duivinnen met goede stand wil ik donderdag de mand in doen voor de dagfond, wat niet goed op stand is en de jaarlingen krijgen dan de vitesse af te haspelen. Kilometers blijven maken en ritme vasthouden is het devies.
Iedereen die mee heeft op St. Vincent succes morgen.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
