Weer zo'n titel waarvan je denkt: wat bedoelt-ie nu weer?

De weerstandscurve is iets wat je tegenkomt als er iets nieuws wordt gelanceerd of besproken, iets wat je nog niet kent of te ver weg ligt en dan wordt ervaren als een "te hoog over" doel. Buiten bereikt dus.

Zoiets lijkt er ook gaande in Zeeland. Er wordt daar een pilot gedraaid door NPO en bestuur van afdeling Zeeland, in samenwerking met het vooruitstrevende inkorfcentrum Nishoek.

Mondjesmaat kwam er de afeglopen periode al informatie, voornamelijk vanuit het NPO bestuur, dat er in Zeeland een pilot, een probeerplan, wordt gedraaid aangaande het ambitieuze GPS2021, het vernieuwingsplan voor de Nederlandse postduivensport. 

Er werd al voorgesteld dat er inkorfcentra zouden komen met een regiofunctie, waar naast inkorven ook mogelijkheden voor het inslaan van voer en bijproducten, bezoeken aan de dierenarts en natuurlijk voor het gezellig samenzijn. Alles onder één dak. In een grijs verleden heb ik zoiets ook al eens beschreven, het idee heb ik ook bij meerdere mensen gehoord. Buiten dat het voor mensen met minder vervoersmogelijkheden in vervelende situatie is, lost het wel een aantal praktische zaken op.

Daarnaast werd bekend dat de Nishoek ging fungeren als pilot voor het inkorven 2.0, de naam heb ik zelf even verzonnen.

Er wordt ook hier een pilot gedraaid. Tijdens het inkorven worden de duiven realtime in een landelijke database opgeslagen, er is dus geen vertraging meer doordat er bestanden moeten worden doorgestuurd via een website of mail. Daarnaast geeft dit systeem bij de liefhebbers thuis de mogelijkheid om de aankomende duiven realtime te melden. Dus de piep op de antenne is ook een melding op de meldsite. In Friesland gebruiken we dit al op grote schaal overigens. De manier waarop het nu is ingestoken betekend wel dat iedere inkorver bij de Nishoek met een systeem moet werken wat aan de pilot is gelieerd. Wonderlijk genoeg een systeem van een merk wat naar mijn idee in Nederland niet veel wordt gebruikt. Daarnaast moet dat systeem op internet zijn ingesloten.

Nu pas wordt duidelijk welke impact deze plannen hebben, de berichtgeving hierover is ook lange tijd erg mager geweest. Zie daar de weerstandscurve.

Liefhebbers gaan massaal in de ankers. Nee, dit willen ze niet, er wordt van alles bij mensen door de strot geduwd, wat kost dat wel niet en nog veel meer argumenten die er toe leiden dat het even niet zo gezellig is op Facebook en andere social media. Einde van de duivensport is al weer aangekondigd door de meerderheid. Leuk vooruitzicht, of niet dan?

Ik kan mij daar van alles bij voorstellen, het valt redelijk rauw op het dak van de meesten. Wat vooral opvalt is dat er wel steeds in mooie volzinnen over deze pilot is gesproken, maar dat er pas in een veel later stadium bekend is gemaakt wat er nu eigenlijk precies ging gebeuren. De klassieke voedingsbodem voor de weerstandscurve. 

Wat er mis ging in mijn beleving is dat men vanuit NPO en afdeling Zeeland niet een breed scala aan liefhebbers heeft laten meedenken, tenminste, ik heb niet begrepen dat dat is gebeurd. Heel belangrijk in een ingrijpend proces als dit. Laat liefhebbers meedenken, laat ze weten wat er in je hoofd zit, laat ze vertellen wat er in hun hoofd zit. Vandaar uit kan je plannen ontwikkelen die je gaan brengen wat je wilt, misschien is de uitkomst niet helemaal de stip op de horizon, maar wel iets wat wordt gedragen in de organisatie.

Wat mij betreft een grote denkfout in het hele proces rondom GPS2021. Natuurlijk krijg ik nu te horen dat daar de secties voor zijn ingericht. Klopt, deze secties worden bemand door mensen die wat te zeggen hebben, de 10% die altijd voorop loopt in een organisatie. Maar die 10% krijg je altijd wel mee, nieuwsgierig als deze mensen zijn. Het gaat om die 80% die je bij de hand moet nemen, zij gaan het verschil maken, zij zijn diegenen waar je je plannen moet brengen voor ze er over na gaan denken, zij zijn ook diegenen die het nu even niet zo gezellig maken op de social media.

Voor een vooruitstrevend bestuur is het raadzaam om ook af te vragen hoe je hiermee omgaat, de weerstandscurve. Tegenwoordig hoor je in bijna elk bedrijf termen als Policy Deployment, Kaizen, PDCA cycli, stip op de horizon, het Ware Noorden en meer van die kreten. Een goede uitwerking van deze zaken resulteert in een samenwerking waar bij de kracht en niet de weerstand van de mensen onderaan de ladder van jouw organisatie wordt ingezet. Gevolg van zoiets: verantwoordelijkheidsgevoel, medezeggenschap, eigenaarschap en vooral plezier in wat je doet. Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee.

Ook ik ken mijn weerstandscurve, net als iedereen overigens. Vrijdagochtend de duiven gepakt en in de korven gezet, richting clubgebouw, zoals altijd in het seizoen. Ik heb nog steeds niet de luxe om mijn duiven in te korven op de tijdstippen die hiervoor gelden, er moet tenslotte gewoon gewerkt worden.

De duiven in de korven klaargezet in het lokaal, voer en water aan de korven, ook als altijd en weer in de auto onderweg naar mijn werk in Noord-Holland. Alles staat klaar zodat de mannen van de inkorfploeg hun werk kunnen doen.

Ik was al even onderweg, Tzummarum alweer voorbij, toen ik toch even op mijn telefoon keek. Normaal doe ik dit nooit onder het rijden, ik heb zelfs al het gepiep en getril uit staan. Ik kan in de auto alleen handsfree bellen.

Toch keek ik even op het scherm, op een recht stukje weg. Appje van Frans en Janny, in de appgroep van de vereniging. Afgelast voor morgen, geen inkorven vanavond. Mijn weerstandscurve schoot even behoorlijk omhoog, voor de duidelijkheid, dat is de verkeerde kant op. Wat te doen? Ik had geen keuze. Ik ben teruggereden naar het lokaal, duiven en spullen weer in de auto en terug naar huis, ondertussen de baas gemeld dat ik wat later zou zijn.

In mijn hoofd kreeg zo ongeveer de hele wereld er van langs. Wat een onrecht was mij, vooral mij, en mijn duiven aangedaan!

Terug thuis de duiven laten vliegen, hok open en wat voer en water klaar gezet. Korven weer op hun plek in de schuur. Mijn weerstandscurve zakte ondertussen alweer behoorlijk, het verstand nam weer wat over. Top dat Frans en Janny dit meteen melden op de app, weet iedereen waar hij aan toe is. Uiteindelijk was ik nog niet eens zoveel later op het werk, niets gemist dus. Frans en Janny nog even een appje gestuurd om te bedanken. Ondertussen bedacht ik mij wat ik zelf beter had kunnen doen. Inderdaad, gewoon even de website van de afdeling checken, zoals ik eigenlijk altijd doe, maar nu even niet. De weerstandscurve weer op een aanvaardbaar niveau teruggebracht.

Het gelijk van de afdeling werd overigens zaterdag bevestigd, de dag door sneeuw en hagelbuien en temperaturen die januari niet misstaan. We kunnen nu de maandag inkorven voor een extra africhting, gaan ze daar maar op mee, toch?

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl