Niet een heel opgewekte kop deze keer. En dat klopt ook want ik ben de laatste 2 weken bezig geweest met de zaalverkoop van de duiven van clubgenoot Henk Spiering. Hij moet om gezondheidsredenen de duivensport vaarwel zeggen. De mensen in onze omgeving weten hoe goed Henk heel zijn leven met duiven gespeeld heeft. Vandaag samen met 2 clubgenoten een groot deel van de duiven in handen gehad en dan snap je ook direct waarom. Veel super gebouwde duiven met een graat zo hard dat je er een ruit mee in kan gooien
De 2 duifjes waar we de veiling mee starten vind ik persoonlijk 2 pareltjes. Prachtig gebouwde zijdezachte duivinnen uit de beste lijnen van Peter van Gelder, die weer veel duiven van Henk maar ook Jan Ouwerkerk in de stamboom heeft zitten.

En wat te denken van een zoon van “ Olympic 319”. Schitterend gebouwde doffer die al de nodige goede nakomelingen heeft gegeven, met een prachtig oog er ook in. Koop 7 en 8 zijn 2 duivinnen die na hun imposante vlieg carrière naar het kweekhok van Jan Ouwerkerk mochten. Verdere toelichting over dit soort duiven is dan eigenlijk al overbodig. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Kijkt zelf maar eens in de verkoopcatalogus via deze link. Wanneer je vragen hebt over de duiven kunt u mij daar bericht over sturen.

Op eigen hok is het lekker rusten. De duiven gaan voorlopig probleemloos door de rui heen en worden alweer mooi. De kweekduiven hebben 2 weken terug een orale salmonella enting gehad (hier zitten 8 verschillende salmonella stammen in) en zijn deze week ook tegen paramixo geënt. De kweekduiven heb ik nu op winterrust staan, de vliegduiven krijgen volop rui. Ik neem ze regelmatig in de hand om te kijken of ze zwaarder worden. Ik zat recent 1 van de boeken van Steven van Bremen te lezen en hij beschreef daar wat theorieën hoe je in deze periode al aanwijzingen kan vinden welke duiven wel of (of goed en minder goed) de dagfond aan kunnen.

Ik schrijf die dingen op en ga komend seizoen eens kijken of ik daar iets van terug ga zien. Overigens heb ik ze al weer met plezier in handen want er zitten echt pracht exemplaren tussen de jongen.
Inmiddels staat er ook weer een bonnetje te koop van mij. Via deze link kun je hem vinden. Neem het verhaal wat erbij staat overigens met een korreltje zout

Op het moment van schrijven heb ik de NPO ledenraad van vandaag nog niet terug gekeken, merk dat ik de energie er niet voor heb. De vergadering van de afdeling afgelopen donderdag was de grootste poppenkast die ik heb meegemaakt sinds de laatste keer dat ik naar “Jan Klaasen en Karlijn” heb gekeken. Ook daar ga ik nu geen woorden en energie aan verspillen, dat komt in een volgend blog wellicht. Komende week weer naar een forum en de week erna naar de totaalverkoop van Gerard Koopman. Niet dat ik echt wat nodig heb, maar ik wil graag de duiven die in de zaalverkoop zitten eens in handen hebben. Overigens denk ik dat ik wel een klein kruiwagentje met muntjes nodig heb mocht ik wel interesse hebben. We gaan het meemaken.

https://wblaakracingpigeons.nl/aan-alles-komt-een-eind/

EEN ICOON BINNEN DE ZAANSTREEK EN VER DAAR BUITEN GAAT STOPPEN: BERT BRASPENNING (87).

Gisteren ontving het Z.C.C. bestuur de officiele aankondiging van Bert Braspenning dat hij op 28 december a.s. afscheid neemt van de duivensport. Meer hierover leest u op onze website:

https://wp-nieuw.zaanseduivensport.nl/2024/11/21/bert-braspenning-87-stopt-er-mee/

Het Z.C.C. bestuur spreekt nu reeds haar dank uit voor alle inspanningen die Bert binnen de duivensport heeft verricht. Zowel in de Zaan als ver daar buiten kan Bert worden beschouwd als een icoon op de Vitesse - Midfondvluchten. Bert en ook jouw vrouw Cora wensen we voor de komende jaren gezonde en gelukkige jaren toe!

Vanaf 2010 schrijf ik columns op mijn website de-duivencoach.nl. In eerste instantie twee keer per maand en later heb ik dat teruggebracht tot 1 column per maand. In totaal zal dat neerkomen op rond de 250 columns. Nu de-duivencoach.nl eind 2025 wordt beëindigd en een aantal van de activiteiten zullen worden ondergebracht in de Stichting Behoud Duivensport, is het tijd om te stoppen met de columns. Volgend jaar zal de SBD een maandelijkse nieuwsbrief gaan uitbrengen en daarin zal ik weer columns gaan schrijven. Dat wordt wel in een andere vorm. Deze column is dan ook de laatste van de-duivencoach.nl.

Voor de hoofdpersonen van deze column is er eveneens een einde gekomen aan een tijdperk. Zij stoppen namelijk met de duivensport na bijna 50 jaar. Het betreft Leo en Maria Broeckx uit Oud Turnhout. Beiden zijn 77 jaar en hebben samen in hun lange carrière vrijwel alles gewonnen wat er te winnen valt. De jaren gaan echter tellen en de gezondheid van met name Maria is niet meer wat het was, dus is de knoop doorgehakt. Bob van Loon, een neef van de beroemde Louis van Loon, heeft het huis, de hokken  inclusief duiven gekocht en verder alles wat Leo en Maria niet kunnen gebruiken in het appartement dat ze hebben gekocht. Zelfs de hond blijft er wonen en krijgt alleen een nieuwe baas.

Leo en Maria voorstellen is overbodig, daar ze wereldwijd zeer grote bekendheid genieten en er honderd + reportages over hen geschreven zijn. Vandaar dat ik even in vogelvlucht samen met Leo door ruim 50 jaar duivengeschiedenis heb gescrold. Begonnen in 1976 met duiven van de buurman en direct al  kampioen met late jongen. Al snel moesten er betere duiven komen want Leo wilde meer, d.w.z. zich ook in groter verband met de besten meten. Die betere duiven werden gevonden in Vosselaar bij een destijds zeer sterk spelend tandem en de successen namen toe. In de jaren 80/90 werden de Hofkens duiven in de kolonie gebracht en daarna kwamen via Staf Theeuwes de van Loon duiven. Inmiddels reed de trein op volle sterkte, wat inhield dat ze vanaf de jaren 80 onafgebroken bij de 20 eerste nationale kampioenen te vinden zijn geweest. Winnaar van de Gouden Duif, meerdere malen afgevaardigde voor de Olympiade en ontelbare overwinningen in groot verband waren allemaal hoogtepunten in hun carrière. In 2023 werd daar de 1e Internationaal Agen (JL) aan toegevoegd. Een mooie kers op de taart!

Vanaf ongeveer 2000 kwamen geleidelijk aan steeds meer duiven uit de Geelogerlijn van Koen Minderhoud de kolonie versterken. Van vaderskant was de beroemde Geeloger van twee kanten een nazaat van de Broeckxdoffer de 9000, die Koen in 1996 bij Leo aanschafte. De Broeckxdoffer was zowel een nazaat van de Olympiadeduif Gran Canaria als van de Olympiadeduif Basel. Dat deze duiven dus goed pakten op de oude stam van Leo is dus niet zo verwonderlijk. De afgelopen 20 jaar zijn er nog wel duiven via zijn zoon bijgekomen, maar verder werd er nog maar zelden iets bijgekocht. Je zou dus kunnen stellen dat Leo het kweken in zijn vingers heeft. Leo desgevraagd; “Dat ik het kweken goed beheers zou ik zelf niet zo durven stellen. Ik denk wel dat ik er wat gevoel voor heb. Ik deed het altijd op gevoel, met misschien wel een beetje compensatie op het type. Maar kweken van een goede duif lijkt de laatste jaren wel een stuk moeilijker. Niet alleen bij mij, maar bij de meesten. Als je vroeger 100 duiven kweekte hield je er eind van het seizoen 95 over, nu mag je blij zijn als je er 50 over hebt. Dan doe je het zelfs zeer goed, want velen halen dat niet eens.”

Ik vroeg Leo hoe het mogelijk is om gedurende 50 jaar succes te hebben in de duivensport. Hij geeft aan dat naar zijn mening goede duiven, goede hokken en een goede verzorging allemaal belangrijk zijn, maar het belangrijkste is gevoel voor de duiven te hebben. Leo; “Eigenlijk hebben we nooit een slecht jaar gehad. Natuurlijk is niet ieder jaar hetzelfde. Soms heb je ook te maken met tegenslagen en soms heb je wat meer geluk dan anders. Maar we hebben alles gewonnen wat we zouden kunnen wensen. En waar dat nu precies door komt? Ik ben wel mijn hele leven met vogels bezig geweest. Als klein jongetje hadden vogels al een grote aantrekkingskracht op mij. Al heel jong was ik met vogels bezig, zoals vogels observeren en vangen. Ik denk dat ik geboren ben met het juiste gevoel voor duiven. Ik heb dat kennelijk ook doorgegeven aan mijn zoon en kleinzoon. Beiden zijn ook zeer succesvol met de duiven. Zoon Jan speelt inmiddels ook al zo’n 30 jaar samen met zijn vrouw Marleen op het hoogste niveau. Op de Olympiade in Maastricht waren ze er zelfs met twee duiven, de 1e en 3e plaats op de Marathon. En Kleinzoon Niels is eveneens met de duivenbacil besmet. Het zit kennelijk in de genen.”

Veel liefhebbers worstelen met vragen als; “Voer ik het juiste voer en niet teveel of te weinig?”, “Wat voor supplementen moet ik geven?”, of “Welke kuren en entingen zijn belangrijk?”. Wanneer je 50 jaar aan de top hebt meegedraaid, zal je daar vast wel iets over kunnen zeggen. Leo: “Over voeren wordt vaak onnodig ingewikkeld gedaan. Ik voerde altijd een lichte mengeling. De laatste jaren was dat Premium Vandenabeele van Beijers. Op de inkorfdag verstrekte ik wel vetter voer, hennep, kleinzaad en gepelde haver. En het medische verhaal was ook niet erg ingewikkeld. Voor het seizoen liet ik altijd de duiven en mest door een dierenarts nakijken op de meest voorkomende kwalen. In het vliegseizoen werd er om de maand twee dagen tegen het geel gekuurd, na het vliegseizoen altijd een kuur tegen paratyfus en de jongen kregen naast de verplichte Paramyxo enting, een enting tegen het adenovirus en tegen de pokken.”

In april verhuizen Leo en Maria naar een appartement. Op mijn vraag of er dan helemaal geen duivensport in hun leven meer zal zijn, geeft Leo aan dat hij samen met Cees van Panhuis nog aan One Loft Races gaat deelnemen. Hiervoor heeft hij enkele duiven aan Cees geschonken die op diens kweekhok worden geplaatst. Daarvan zullen de jongen vanaf volgend jaar naar een aantal One Loft Races worden gestuurd waaraan zij als team zullen gaan deelnemen. Daarnaast zal hij zeker geregeld bij zijn zoon, schoondochter en kleinzoon gaan kijken. En verder helpt hij de koper van zijn huis en duiven op weg. 

Er zijn 150 duiven overgehouden. Dit zijn 30 koppels voor de kweek, 20 oude vliegers en voor de rest jongen van dit jaar. Daar wordt door Bob (de nieuwe eigenaar) volgend jaar mee gevlogen. Voor een beginner in de duivensport is dat best een hele kolonie. Maar volgens Leo gaat dat vast goedkomen. “Bob wordt goed op weg geholpen. Hij zit in de kippenwereld dus de verzorging van pluimvee en duiven heeft voor hem geen geheimen meer. Daarnaast heeft hij in zijn  kinderjaren altijd bij zijn oom Louis van Loon en zijn opa Georges van Loon gelopen, dus helemaal blanco start hij zeker niet.” Tot zover Leo Broekckx over 50 jaar duivensport in mijn laatste column als de-duivencoach.nl. Hier in Oud-Turnhout gebeurt exact wat mijn medebestuursleden en ik met de Stichting Behoud Duivensport willen bereiken. Namelijk dat voor iedere duivenliefhebber die stopt er weer ééntje terugkomt.