Nick van Adrichem
- donderdag 02 juni 2022
Dit weekend 28-05-22 stond helemaal in het teken van onze eerste dagfondvlucht. Zou het eerst Blois worden, begin deze week veranderde Blois in Bourges en uiteindelijk werd het toch nog Vierzon (550 km).
We wisten allemaal dat het een echte vlucht zou worden met een pittige noordwesten wind en een noordenwind in Frankrijk bij de start. De droom dus van iedere duivenliefhebber die pretendeert goede dagfond duiven op zijn hok te hebben. We hebben dus de hele week (samen met onze duiven) naar deze vlucht toegeleefd.
De duiven trainden ontzettend goed en moesten dagelijks na een uur trainen naar binnen geroepen worden. Ze zagen er zoals gewoonlijk geweldig uit en glommen bij het inkorven als “snottebellen in de maneschijn”. Volop vertrouwen dus in onze strijders die wekelijks op de gewone vluchten een hoog prijspercentage (van soms zelfs 90%) neerzetten. Donderdag de hele ploeg ingekorfd (exclusief de gewonden) op één duif na.
We hebben verleden jaar besloten(Jochem en ik) om onze beste doffer (de 18-539) niet meer op de dagfond te spelen. Absoluut niet omdat we aan zijn kunnen twijfelen maar omdat we hem naar het kweek hok willen sturen met hopelijk een 1e prijs in groot verband dat zou mooi staan op zijn pedigree. Hij heeft namelijk al heel wat kop prijzen op zijn naam staan (van 60 tot 600 km) maar nog geen eerste in groot verband. En dat heeft hij niet aan zijn kwaliteit te wijten maar aan ons eigen gedrag. Door hem zijn leven lang als maar door te spelen( elk jaar 16 vluchten en 6 dagfond vluchten) halen we deze crack steeds uit zijn ritme. Een draak van een dagfondvlucht haalt het ritme helemaal uit zo’n duif en dat heeft de “539” al heel wat keren moeten ervaren. Hadden we deze duif alleen op de vitesse en midfond gespeeld was hij ook op deze discipline een superduif geweest. Maar bijna 20 dagfond vluchten (met een paar echte draken) maken zo’n intelligente duif niet sneller op de korte afstanden.
Dit jaar houden we hem dus alleen voor het korte werk en hopen we als de omstandigheden een keer gunstig zijn dat hij nog een kroon op zijn carrière kan zetten. We hadden dus één duif ingekorfd voor Niergnies en dat was de “539”.Beiden vluchten waren vroeg gelost, Vierzon 7.00 en Niergnies (217 km) om 7.45.
We verwachtten de “539” zo rond half elf en het weer was prima (zonnetje en wolken en een flink windje uit het Noordwesten. Lida en ik stonden samen hand in hand de lucht af te turen maar zagen weinig of geen duiven vliegen. Het was beste spannend want buurman Arie had zijn 12 beste duiven ook mee op Niergnies en die zijn ook in topconditie dit seizoen.
Dan plotseling precies uit de goede hoek zien we de “539” aankomen klappen en vliegt hij normaal direct op de klep nu maakte hij nog een hele grote ere ronde en valt dan prachtig op de klep net voor de 1e duif van buurman Arie die ondertussen ook aan het rondvliegen was. Hij had het weer geflikt en was weer mooi op tijd.
Dan wordt het middag en duurt het heel lang voordat het 14.30 is,de tijd die we hadden staan om de duiven op te gaan wachten van Vierzon. Nico en broer Jan arriveerde rond deze tijd en even later was ook Jochem van de partij. Na een bakje koffie begonnen we rond kwart voor drie serieus op de duiven te wachten. We stonden met zijn allen richting het zuiden de lucht af te zoeken. Jochem en ik bij het huis en Lida naast mij op een huishoud trap (zodat ze wat verder kon kijken) en Nico en Jan aan de water kant aan het einde van de tuin.
Dan zie ik plotseling heel ver weg een silhouet van een duif keihard aankomen vliegen en roep ik behoorlijk hard (zodat Arie en zijn letters het ook konden horen) “Daar komt er één”. Iedereen kreeg dus ruim de tijd om de duif aan te zien komen. Ik heb zelden een duif zo hard aan zien komen vliegen. Echt ongelooflijk, tot de valklep toe vol gas (ook de letters bij Arie spraken later hun bijzondere verwondering uit) en dan zo strak als een paling staat onze beste duivin “Hannah” voor onze neus op de klep. Had ik tijdens het pakken nog tegen Jochem gezegd “Hannah” had eigenlijk boven aan gemoeten.
Het was er echter niet meer van gekomen want ik had de 1e drie getekende duiven al ingevoerd en ben niet zo’n computerman dat ik dat weer terug kan draaien.
Ongelooflijk zo mooi als deze duif thuis kwam en nog zo in conditie dat ze zo weer terug de mand weer in kon (bij wijze van spreken).De spanning was er af en dan wordt het wachten op de rest. Het duurt even voor nummer 2 verschijnt maar dan komt de trein op gang en valt de ene na de ander prachtig mooi uit de lucht.
Dit was duivensport pur sang, wat heeft iedereen die hier was (inclusief Arie en zijn letters) gisteren genoten van de duiven die hier naar beneden kwamen suizen. We missen nog 3 duiven ,een oude doffer met een gebroken poot en 2 jaarling duivinnetjes. Onze doelstelling op de dagfond is dit weekend zeker weer behaalt (top tien NPO vliegen) “Hannah” vliegt de 10e NPO tegen maar liefst 15.991 duiven. En we vliegen bijna 80 % prijs 44/56 !!
Onze “Bonte favoriet 539 ”vliegt ook een weer een mooie kop prijs en vliegt de 13e tegen 1112 duiven in ons rayon en in zijn ééntje weer heel wat hokken voor.
Fijne zondag,
Martin,
