- donderdag 22 november 2018
Soms is het tijd om een kleine stap vooruit te maken. Ik bedoel, ik beschrijf al geruime tijd de spijsverteringsvoordelen van moedernatuur voor duiven. Maar nu is de tijd aangebroken om een keer in het kopje te kijken, waarvan enkele hersendelen bekend zijn. Bijvoorbeeld, wat de hippocampus wordt genoemd. Nu, wordt er nog druk gespeculeerd over de functie overeenkomst tussen zoogdieren en vogels. Alleen, soms moeten we het aandurven om in theorie parallellen te trekken. Ik ben gestart met de hippocampus dat bij ons mensen de functie vertolkt van herinneringen plaatsen in de ruimte. Zoals, heel simpel elke dag – zonder nadenken – de kortste route rijden van huis naar werk. Duiven zouden in dit deel van de hersenen een navigatie of topografische kaart ingebouwd hebben. Waar de thuishok magnetische signalen en die van de losplaats. Bij elke vleugelslag sterker op elkaar reageren. Interessant is bij deze benadering is dat de duiven hippocampus vlak onder het schedeldakje ligt. En die van ons veel verder onder de schedel ligt. Maar dit terzijde.
Ontwikkelen
Maar voor de geïnteresseerde melkers is de volgende constatering bijzonder interessant. Namelijk, uit onderzoek blijkt dat op geleerde duiven een forsere hippocampus ontwikkelen. Als bij duiven die ter vergelijking niet worden opgeleerd. Immers, dat bevestigt het voordeel om jonge duiven zoveel mogelijk – bijna dagelijks – weg te brengen.
Verliezen
Ik durf het idee aan om grote verliezen te wijten aan de huidige atmosfeer, waarin tegenwoordig veel magnetische storingen (satellieten, ozonlaag, smog en zendmasten) voorkomen. Waardoor de ontwikkeling van de hippocampus onder druk komt te staan. Want volgens mijn idee is verstoord magnetisme niet iets dat de kwaliteit en groei van grijze hersencellen bevordert. Ik vermoed dat dit type magnetisme instaat is om deze cellen lam te leggen, waardoor de lichaamseigen magnetische navigatiecellen in de hippocampus als het ware worden uitgeschakeld.
Resetten
Mocht mijn idee en redenering juist zijn dan stel ik voor om is een experiment uit te voeren met een hoge kwaliteit zink ionen. Die in de hippocampus de lichaamseigen magnetisme ondersteunt. Bijvoorbeeld, voor jonge duiven die een korte of langere periode verdwaald zijn geraakt. Om de grijze hippocampuscellen te resetten. Plus, lijkt het me verantwoord om jonge duiven ruim voor het opleren van deze ionen te voorzien. Ik heb voor geïnteresseerden een goed en betrouwbaar merk (Eidon) gevonden. Zie foto. Voor de pioniers onder de melkers, zou ik in het begin aanraden om een controlegroep samen te stellen. Met name voor de eerste deel van de opleerperiode. En ik denk dat slechts 3 druppels op een liter drinkwater de minimaal juiste sterkte is. Maar wel dagelijks en zonder dat hier een zuur of zout aan is toegevoegd.
