Gisteren vlogen onze jonge duiven een prachtige vlucht vanuit Niergnies, een 217 km. De duiven werden (mijn inziens) een beetje gewaagd maar vakkundig gelost om 9.20.

We hadden ook nog 23 oude duivinnen mee die in het ritme moesten blijven voor volgende week (Issoudun). Dat maakte dat we vrijdag met maar liefst 87 duiven naar het lokaal moesten. Gelukkig was Pascal weer terug van vakantie en samen hadden we die klus zo geklaard.

Zaterdagmorgen was het moeilijk vliegweer voor onervaren duiven dus we hadden we het idee dat de oude ervaren duiven zo thuis zouden zijn en de jonge duiven een zware dobber zouden krijgen.

Nico en Pascal waren er ruim op tijd en we verwachtten de duiven zo rond kwart voor twaalf. Er was weinig te zien in de warme vochtige lucht toen er even over half 12 een duif als een raket bij buurman Arie op het hok viel. Arie had geen oude duiven mee dus dat was heel apart dat zijn jonge duif voor de 23 oude ervaren duivinnen van ons vloog.( Arie zijn duif was achteraf de snelste in de hele regio).

Maar het werd nog vreemder toen er na 6 minuten wachten een paar jonge duiven bij ons vielen voor dat er één oude duif was. Jonge duiven die voor de 3^e keer van hun leven in de mand zitten vliegen hier voor alle oude duivinnen die wekelijk mee zijn geweest.( ???)

Soms snap je er even niets van!! De duiven kwamen goed naar huis en de oude duivinnen kwamen ook verder perfect en waren zo thuis. Het bleek achteraf een prachtig toch maar toch enigzins moeilijk vluchtje te zijn geweest. De ervaren jonge duiven bij de specialisten waren dan ook zo thuis.

Hier liep het allemaal niet zo vlot maar wel gestaag. Met afslaan zo rond 14.00 uur moesten we er nog 11 en daar waren we heel blij mee, op 3 na zijn die de rest van de zaterdag naar huis gekomen. Vanmorgen rond 7 uur kwam nummertje 62, dus nu nog 2 te gaan.

Voor niet verduisterde jonge duiven komen onze jonge duiven perfect naar huis en elke week meer ervaring is een groot winstpunt. Geen spanning meer op de ketel gewoon leren en ervaring op doen.

We hebben natuurlijk een beetje toekomst gericht gekweekt en van één koppel ben ik zeer gecharmeerd. Dat koppel is bedoeld voor de ochtend lossingen. Ik heb er 4 gekweekt waarvan er één afgevallen is door een ongeluk. De andere 3 spelen we mee en wat leuk is ze waren alle 3 thuis toen we nog zeker 70 duiven moesten krijgen.

Ben benieuwd of dit zo door gaat maar met dit enigszins moeilijke weer is dit zeker een goed voorteken. De vader van dit koppel is de “Marseille” van Johan Vink en de moeder is een dochter miss U x 539. Zelden zulke fijne duifjes gezien.

Woensdag gaan we inkorven voor de laatste klassieker “Issoudun” en dan zit het oude duivenseizoen er weer op en komt er weer wat rust in de tent. We hopen nog een mooi ploegje duiven te kunnen zetten maar dat zullen hoofdzakelijk duivinnen zijn. De doffers zijn te ver in de rui. We gaan het zien. Hopelijk wordt het een mooie afsluiter van het seizoen 2024!

• Vorige
• Volgende