- dinsdag 25 september 2018
Zondag 23 september - stil op straat -
Zo dat was de eerste duivenloze zaterdag, toch wel even ontwennen hoor. Rust is lekker, te rustig gemixt met adhd zorgt voor jeukpoeder, al heb ik dat bij vele onevenwichtige samenvattingen. Uit gewenning nog gekeken hoe laat de anderen los waren, en hoe ze kwamen. Bij dit typische natourweer komen zelfs vliegende kamelen nog terug op de hokken, of het waarde heeft, geselecteerd wordt, vraag het mij af. Beetje als de eerste weken op school, je bent aanwezig alleen gebeurt er maar weinig, examens zijn dan ook meestal aan het eind van een schooljaar, met een reden. Daarom zou ik het mooi vinden als het beoogde jonge duivenprogramma er door komt met als parel op de kroon de terugkomst van de nationale Orleans. Mogelijk juich ik wat voor de fanfare uit, als er geen fondezel doorheen komt wordt de dag vervloekt uiteraard. Gelukkig zijn er meer dagen in een weekend. Zullen wel veel tijd nodig hebben, andere kant mogelijk de beste leerschool en selectie, we gaan het zien. Denk als ik de commissievoorstellen voorbij zien komen dat ze hun doelen wel wat voorbij streven. Alsof hun commissie de enige is, vrachten vluchten tot diep in de details, weet niet of dat allemaal wel realistisch is. Natuurlijk, begrijpelijk, je bakent een gebied af, gaat daar je best op doen om alle details te overzien, alleen gaat het wel in overleg met de andere disciplines? Als je de programma's naast elkaar legt, dan krijg je overlappingen met vier vluchten per zaterdag, zijn daar nog vrijwilligers voor denk je? Gaat niet lukken met de meeste verenigingen met minder dan 20 leden waarvan de meeste met prostaatproblemen. Dan worden het wel heel snel regiolokalen die als bedrijven worden gerund, zeg maar de Belgische stijl met een beheerder en zes van de zeven dagen open voor de sport. Clubs blijven niet bestaan, niet in de huidige vorm en denk dat daar de cultuuromslag nodig gaat zijn, daar gaat een deel de handdoek werpen. Verwend met inkorven en afslaan in eigen lokaal om de hoek, naar in de auto om de sport te kunnen beleven. Of je het wilt of niet, die kant gaat het op, je gaat mee of niet, je thuis mooi thuis laten, je bent te gast, gedraag je. Grauwe zondagochtend, weinig volk op straat of je moet sportvissers, grijze joggers en een stel hobby wandelaars als mensenmassa willen zien. De groep laten groeit prachtig op, lopen inmiddels op de grond, kunnen ze in de loop van de week van hun vaders gescheiden worden en kennis laten maken met de wintermaanden als opleidingsinstituut. Kijk er al naar uit om ze begin april de grote mand in te drukken, dat wordt wachten met een lange w. Onsamenhangende zinnen zijn er in de ogen van hij die de consensus mist, schilder blijf bij je lijst...
Maandag 19 september - Strik erom -
Lange zit op zaterdagmiddag, heerlijk vliegweer weer, weinig te klagen zo. Blijft wel een aparte gewaarwording om als laatste te starten met aankomsten, moet toch iemand laatste zijn, dan ik maar. Je zit naar de live aankomsten te kijken en kijken en kijken, tot de eerste fondmannen uit hun middagslaapje worden gewekt en ook beginnen melden, en dan nog niets. Gaat al jaren zo, niks om zorgen over te maken, zelf in de Zutphen jaren niet anders gewent. Daar kreeg ik dan sms met de fijne tekst, hok vol klep dicht, dan kon ik gaan zitten wachten op mijn kale kippen, fijne collega's. Mijn gram wel gehaald, zit er niet over in, op een Million Dollar race finale met twee in de race en voordat er een andere landgenoot er een had waren de Frysians terug op de basis, kregen ze daar dezelfde sms terug op het scherm, hok vol klep dicht. Kwestie van geduld. Ik meen een 50 minuten na de eerste lokale dan toch eindelijk twee tegelijk en direct drie erachteraan, op het moment dat ik echt begon aan mezelf begon te twijfelen of ik ze wel heb ingekorfd. Daarna een prima gatenkaas, veel uren op de kale vleugels, prima leerschool. Ophalen van zwervers bleek geen succes, die herintreder is nog onderweg met twee die alle vluchten wel doorstaan hebben, kan gebeuren. Zitten of zaten een paar flinken bij, een daarvan heeft het dus toch niet gehaald, de andere nog wandelaar was al een keer als eerste op het hok, kan ook wat over de rest zeggen. Verwacht hem nog wel, al is het nergens op gebaseerd, vorige week ook bij de laatsten, pech of selectie, weg is weg. De bonte zoon van, heeft toch wat geleerd, was er nu op de zondagochtend. Kijk dan hebben andere geen excuus. Iedereen zal het hok wel weer vol hebben, ik ook, alleen een paar minder. Gisteren voor het laatst een bad in hun eerste verblijf en vanochtend naar hun nieuwe verblijf, een jaarlijks ritueel. Veel lekkerder hok, warmte en volle bak zon, daar waar het jonge duivenhok nu steeds meer uit de zon verdwijnt. De ouden zitten alweer op winterweduwschap, doffers alleen op de jongen en duivinnen op schapjes, laat de rui maar losbarsten. Veel meer rust voor beide geslachten, geen gejaag of drijverij, jongen komen prachtig op met dit weer, wie weet betaald zich dat nog eens ergens uit. Piepers, bijna eng zo prachtig stil ze in en om de pannen liggen, nu nog in de bakken en komend weekend op de vloer het leven verder oppakken, iets meer zien is leren.
Vrijdag 14 september - Een bord minder Toet -
Wel rustig zo geen jongen om los te laten en fingers crossed dat ze er 's middags weer allemaal inzitten als ik terugkom. Kaal, ja inderdaad dat zijn ze, of ik er goed aan gedaan heb om ze allemaal de mand in te drukken richting Morlincourt, kan ik je zondag rond de middag wel vertellen denk ik. Weer lijkt prima morgen, zullen wel met een Duits accent thuiskomen, als ze maar thuiskomen. Bijzonder dat ze nog iedere ochtend, ook al hebben ze alle moeite met opstijgen, toch direct uit beeld zijn en uit beeld blijven, zal wel goed zijn dan. Toch blijft er iedere week wel een achter, komt er weer eens een andere opdagen. Zondag in de zon bijna hele dag nog liggen wachten met dom in de lucht kijken, ach een ander doet net of die heel geïnteresseerd zit te luisteren naar een ander, dan liever lui. Maandagochtend toch de de bonte zwerver zien thuiskomen, mini wave door de kantine, toch een verbetering van 2 weken naar 2 dagen er over doen om thuis te komen. Zal mij benieuwen hoe lang hij er morgen over doet, als die het al redt uiteraard. Meende toch echt voorzichtig met mijn ouden op nest te hebben gedaan, steeds erbij blijven als ze buiten waren. Vanmiddag een aanval vanuit de rug, er achteraan sprinten en blijven klappen, tot in het weiland naast de hokken, met succes. De zwartkras doffer wist te ontsnappen aan de klauwen, zag dat hij bij de buren op het dak zat toen ik wegreed, moet zelf weer vertrouwen opdoen om voor het hok te verschijnen, alle tijd voor. Even opluchting. Toch maar de bakken nagelopen en bleek dat de beste jaarlingduivin verdwenen is, dompert en terug op aarde. Net aan het zwetsen geweest dat je er mee moet leven, vorige winter geen veer kwijtgeraakt en dan neemt karma het over blijkbaar, klavertjes vier komen maar slecht uit de nog dorre grond. Moet vorige week dan ergens gebeurt zijn, niet bij de hokken, niet opvallend. Had wel mijn twijfels of ze het wel naar de zin had in haar nieuwe omgeving, zat ook vaak apart van de groep. kan ook mee gespeeld hebben. En weer verder. Gisteravond voor het laatst in het lokaal geweest denk ik, heb niets meer in te korven, mooi geweest zo, even een half jaartje geen toog hangen met lelijke koppen, ja jullie ja, maar goed ook anders mag mijn mediator tarief wel omhoog. Je bent toch ook een keer uitgelult, zeker als je merkt dat je zelf toch behoorlijk vaak de herhaalknop van een anekdote hebt ingedrukt. Gaat ook vervelend, kan aan mij liggen natuurlijk. Behalve de running gags, die vervelen nooit. Het verenigingsleven schijnt elders in het koude seizoen ook zeer actief te zijn, moet er niet aan denken eerlijk gezegd, tijd voor andere gezichten, andere omgeving. Misschien nog wat supporteren bij de cakevluchten en verder duimen bij de eenhokraces, wordt wel echt drukker pfoe, mooi natuurlijk. Doe jij al mee of denk je dat die van jou te goed zijn voor dat spel? Mocht je denken, het zwetst niet veel meer over zijn rondjes door de Waren, ben te moe om er over te tikken en zit nog steeds op driee keer per week, niet verkeerd volgens mij, al wordt het nog niet gemakkelijker. Met de fysio afgesproken dat hij steeds mijn achilles weer in elkaar flanst, zodat ik weer net te gek kan doen, zo lang dat goed gaat, mooi zo doorgaan. Nu eerst maar twee dagen op de reservebank voor het hok en balletje trappen doorbrengen, hersteltraining, mooi man
