Donderdag 14 februari - De tweede ronde, de tweede ronde -

De volgende storm komt eraan, we vergaan. Typisch dat zo'n eerste storm het hele land in rep en roer zet, en bij de tweede een week later het alweer gewoon geworden is, toch niet zo sensationeel zeker vorige week? Was wel vlot thuis vanuit het zuiden van Belgïe, wind op de staart en beetje bijsturen. Bij aankomst bleek de keuze om wat vroeger de beurs te verlaten een goede, een deel van een dakplaat van de rennen was door de woei al losgerukt. Dikke stenen erop om erger te voorkomen. Dit terwijl de dikke takken mij om de oren vlogen, anderen zullen minder geluk gehad hebben vrees ik. De eerste ronde jongen loopt inmiddels grotendeels op de stalen roosters van de kweekhokken en de tweede ronde eieren is zich aan het verzamelen, schiet mooi op zo. Alles tegelijk, vergeet het maar, hier hetzelfde resultaat als de jaren ervoor, hetzelfde rendement als je het over aantallen hebt. Zoveel koppels levert de eerste ronde zoveel jongen op, van alles geprobeerd om dit te verhogen, zonder resultaat in voorgaande jaren. Daarmee dit jaar gekozen zonder forcing of aanpassing de kweek in te vliegen, geen verschil. Hetgeen dat lukt is mooi meegenomen, en de koppels die het 'niet doen' observeren, mogelijk nog wat van leren, en voor de rest nemen zoals het is. Wonderbaarlijk lees je daar weinig over, soort van taboe in de sport. Allemaal hosanna en hoeveel jongen ze hebben mogen afzetten, prima toch, hou jezelf voor de gek. Jammer als een ander er zo bij op moet kijken. Heb een koppel die beide ronden eieren platgedrukt hebben op het moment dat de jongen bijna uitkwamen, en twee koppels twee keer schier, waar de leeftijd niet de factor pech is. Het zij zo. Aan de andere kant van de medaille, tussendoor nog wat nieuwe koppels kunnen zetten, alle nieuwelingen kunnen koppelen en de zomerjongen grotendeels nu ook op eieren. Lukt het, mooi meegenomen, lukt het niet, dan pech und weiter. Even een open deur intikken, het ging tot nu toe alleen over aantallen zoals je hebt kunnen lezen, over een drietal jaren zal ik je het werkelijke rendement kunnen melden. Er kunnen weer een aantal vervangen worden, ook dat ieder jaar hetzelfde verhaal, lijkt wel duivensport. Nog meer randzaken dan, zoals het kleurenpallet van het jonge spul bijvoorbeeld? De oude en de jaarse nog steeds een twee tot drie keer per week buiten kunnen laten trainen, ook even tijdens de naweeen van de storm. Dat vinden ze niet allemaal even prettig, een stuk kortere training als gevolg. Mij krijg je ook niet in draaiende apparaten op een pretpark, daarentegen voor de wind rennen gaat mij prima af, krom vergelijk hoor ik het in je bovenkamer kraken.. Jaarse en oude trainen wel apart van elkaar, de geslachten zitten nog wel steeds bij elkaar, in herhaling, bij de ouden voor het eerst op deze manier. Denk de ouden binnenkort te scheiden, de jaarse tot kort voor de eerste vluchten mogen nog koppels vormen, zolang er geen eierenregen overtrekt. Alles nog aan de rustmengeling, prima zo en vooral heel gemakkelijk. Jaarse worden daarna op de deur gespeeld, duivinnen op schapjes en doffers in van die jonge duiven jalouzie kasten. Waarschijnlijk zullen zij alleen de dagfond afwerken dit jaar, iets wat ver op de toendra's van oost Drenthe goed schijnt te bevallen, rendement op latere leeftijd. Doe daarbij dat mijn betere doffers als jaarling ook alleen dagfond hebben gedaan. Geen garanties en als het er in zit en de manager doet het goed, dat ergens zal het er wel uitkomen. Snelle selectie is prima, kaarsen aan twee kanten brandden wel gezellig en niet altijd even handig. Wie het beter weet mag het zeggen, wel met een volledig verhaal onderbouwd met cijferwerk, anders wat minder interessant. Volgens mijn vader verander ik vlot geweer van schouder, dus kan het zomaar weer anders gaan. Kan ook zijn hoop zijn uiteraard. Verder nog nieuwigheden op de Fugare beurs? Niet echt volgens mij of ik moet erbij langs gekeken hebben. Het is het drukst bij de open stands met een bierpomp. Wij op een nieuwe plek waar het een stuk drukker is en niet een hele middag prijsuitreikingen voor de neus hoeven te aanschouwen. De een vindt het minder druk, mijn stem was aardig opgebrand, zegt volgens mij ook wel wat. Volgens mij al eens eerder vermeld dat ik vooral een netwerkbeurs is en dan echt voor onze zuiderburen en hun zuidelijke buren, kon weer aardig aan het bonjouren. Met handen en voeten en goed luisteren lukt dat wel aardig. De volgende stop is de voorjaarsbeurs, een echte handenbinder, en dan op naar het vliegseizoen. 

• Volgende