Vincent Hoogerwerf
- maandag 16 maart 2020
Het Coronavirus slaat wereldwijd fors om zich heen. Hele landen worden momenteel stilgelegd om verdere besmetting te voorkomen. Het stilleggen van alle activiteiten, sluiten van horeca en scholen, sportverenigingen, fitnesscentrums en grotendeels het bedrijfsleven zal economisch gezien nog wel een hele grootte staart krijgen. Het is te hopen dat onze overheid hierop goed gaat anticiperen en veel mensen, die toch gewoon hun hypotheek moeten betalen aan het einde van de maand, zal helpen met maatregelen waardoor de schade beperkt kan worden. In Italië worden gezinnen momenteel ontslagen van het betalen van hun hypotheek etc. Gelukkig leven we in een rijk land en zal er zeker passende oplossingen geboden worden.
Ook in duivenland heeft het Coronavirus een grote impact. Zo werd de zeer belangrijke ALV van de NPO op 14 maart jl. afgezegd. Dit zou dan de vergadering zijn waarin beslist zou worden of de huidige voorzitter echt het strijdtoneel zou verlaten en een nieuw bestuur geïnstalleerd zou worden. Het is er niet van gekomen en wie weet hoelang deze soap nog voort zal duren. Een ding is duidelijk: al deze tafrelen dienen de duivensport niet en ligt in haar ontwikkeling bijna volledig stil. De ontwikkelingen en vooruitgang waar we als duivenliefhebbers juist op zitten te wachten!!. Zoals het vroeger ging gaat niet meer en zal er innovatie toegepast moeten worden om ONZE duivensport weer aantrekkelijk te maken voor de buitenwereld. De start is gemaakt en dient opvolging te krijgen.
Als ik dan hoor dat mensen elkaar bijna over tafel trekken over een simpele vluchtcode denk ik toch; man man man waar zijn we mee bezig. Voor uw informatie: de jonge duiven midfondvluchten werden vorig jaar onder een J code gevlogen en dit jaar dient het een F code te worden. Waarom? Geen flauw idee maar om hiervoor zo uit je stekker te gaan pfffff. Ook hier wil iedereen laten zien wie het sterkste is zonder te bedenken wat de impact hiervan is en om te roepen “wij zijn de klant en de leverancier MOET gewoon doen wat wij willen”. Theoretisch gezien terecht natuurlijk maar ook dit kan op een gewone manier in goed overleg gebracht worden. We hebben elkaar allemaal nodig en dat gaat niet als je niet op het zelfde niveau van gelijkwaardigheid met elkaar omgaat.
Zo hoorde ik ook een verhaal van een liefhebber die is verhuisd naar een plaatsje in Noord Holland. Deze meneer meldt zich, net zoals zijn overige dorpsgenoten aan bij een vereniging en uiteraard bij Afdeling 6 Noord Holland. Krijgt de betreffende meneer te horen; sorry we kunnen u niet aannemen want u dorp ligt wel in Noord Holland maar door een herindeling valt het er net weer buiten. Alle liefhebbers in dit dorp vliegen in Noord Holland en deze meneer wordt vriendelijk verzocht naar Afdeling 7 te vertrekken. Wat is het soms toch moeilijk om mensen gewoon hun spel te laten spelen waar ze horen. Hierbij geldt ook nog eens het sociale aspect. Deze liefhebber is een Marathonspeler. Wat inhoud dat hij soms 30 of 40 km moet rijden om zijn duifjes in te korven. De andere Marathonspelers bij deze liefhebber uit de buurt kunnen, indien ze samen gaan doen, elkaar helpen zodat niet iedereen 30 a 40 km hoeft te rijden en dat 2 keer in de week. Als je dit dat leest of hoort denk ik: de duivensport is echt ziek!! Macht, macht en macht daar draait het om in de huidige bestuurlijke duivensport. Gelijkheid en gelijkwaardigheid dient zeer snel weer opnieuw geïntroduceerd te worden om verdere gezamenlijke stappen te kunnen zetten.
Op eigen hok gaat het tot nu toe geweldig. De jonge duiven doen het super en de oude duiven zijn gezond bevonden en wachten op het start van het seizoen. Trainen is nu het devies maar wordt nog enigszins belemmerd door onze donkerbruine moordenaars van het luchtruim. Maar zoals het er nu uitziet hebben we nog even de tijd. Afdeling 3 Oost Brabant, de afdeling waar ik in speel, heeft gisteren de eerste maatregelen genomen en alles tot 6 April as. afgelast. Wat de impact hiervan is,
laad zich raden maar zal snel duidelijk worden. En ach, waar maken we ons druk om?. Duivensport vervalt bij de gratie van gezondheid en laten we ons daar maar aan vasthouden. Wel heb ik besloten om de oude duiven, die nu 3 weken gescheiden van elkaar zitten, opnieuw te koppelen. Het tijdstip hangt af van wat er gaat gebeuren met het vliegprogramma. Het rustig houden van de duiven is het devies zodat ze straks, als we gaan vliegen, kunnen gaan excelleren.
De jonge duiven zitten nog in de ren en in de koker op het duivenhok. Zo kunnen ze rustig de omgeving verkennen en het gevaar leren. Ik ben nooit zo van het heel vroeg naar buiten laten van de jonge duiven. Meestal zijn ze heel rap als ik ze voor de eerste keer loslaat. Omdat ik tegen de bosrand aan woon zijn er constant gevaren dienen ze goed te luisteren voordat ze voor het eerst losgaan. Ze moeten immers, als er gevaar dreigt, direct naar binnen kunnen. Voordat de jonge duiven voor het eerst los gaan krijgen ze in de ochtend een bad en kies ik hiervoor een regenachtige dag uit. In de middag mogen ze dan voor het eerst 30 minuten naar buiten. Maar let op: zeker op de honger. Als ik roep moeten ze gelijk naar binnen. Vorige week zijn de jonge duiven voor de eerste keer geënt tegen paramixo en herpes. Over 6 weken zal er nog een enting plaatsvinden maar dan tegen paramixo en het rota virus. De laatste enting doe ik dit jaar voor het eerst en is dus even afwachten wat dit gaat doen. Op een later tijdstip zullen de duiven nog geënt worden tegen pokken en dan moeten ze zichzelf maar gezond houden. Vele zullen denken: jezus wat een entingen dat is helemaal nergens voor nodig. Nou ik zie het anders. Kijk eens hoeveel vaccinaties onze kinderen krijgen. Dit zijn allemaal vaccinaties die ervoor zorgen dat het immuunsysteem geactiveerd wordt tegen de meest verschrikkelijke ziektes. Zo is dat bij duiven ook. Het voorkomt niet dat ze het niet krijgen maar het levert wel een bijdrage om de verschijnselen zelf op te lossen.
Dit was het en tot de volgende keer.
Vincent Hoogerwerf
