Artikelen
- vrijdag 29 juli 2022
‘TRIOMPHE’ LAAT JEROEN VAN HEUMEN
UIT OSS OP MARSEILLE TRIOMFEREN!
.
En ook op internationaal Marseille 2022 is de strijd weer gestreden. Op de kalender van de internationale vluchten is Marseille een ‘aparte’ vlucht te noemen daar het de meest oostelijk gelegen lossingsplaats is. En als de we op de kaart kijken dan zien we dat de kortste weg vanuit Marseille naar Nederland puur noordwaarts is. Volg de loop van de Rhône en de daarna de Saône naar het noorden en een duif zit op het goede spoor zou men simpel kunnen zeggen. Aan weerszijden van de Rhône zijn er wel ‘hoge huppels’ in de vorm van de uitlopers van de Alpen en de Cevennen aan de westkant. En is het Rhônedal ook niet bekend van de mistral, een koude en krachtige noordenwind die er kan waaien? Op Marseille 2022 is de wind echter geen spelbreker geweest. Die was bijna afwezig of heel matig. Eerst uit noordelijke richting en verderop draaiend naar zuidoost en zuidwest. Maar de zon scheen wel onafgebroken op het ‘bolletje’ van de duiven. Een wolken loos Frankrijk zagen we op de weerkaarten. En met de hogere temperaturen was dat wel een zware en afmattende weersomstandigheid. Op een prachtig plaats worden de duiven de laatste jaren in Marseille gelost en wel op de hippodroom Marseille Borély. Een heuse renbaan voor paarden aan de zuidkant van de stad en bijna direct aan de Middellandse Zee. Aan de ene kant grenst een groot park eraan en aan de andere kant is er een strand (met kiezels). Ook staat er een fraai kasteel met (ook) de naam Borély dat dienst doet als museum voor keramiek. Een gebied vol recreatie- en ontspanningsmogelijkheden. Maar de Marseilleduiven gingen daar op zondagmorgen om 7 uur los en stonden toen aan het begin van een zware klus die men moeilijk ontspannend kan noemen. Totaal zijn 9.812 duiven aan de start van internationaal Marseille gekomen. Met 3.338 duiven leverde Nederland de grootste bijdrage gevolgd door Frankrijk met 3193 duiven en België met 2326 duiven. De Nederlandse afvaardiging was wel flink minder groot dan in 2021 toen 4314 duiven door ons landje werden verzonden. De minimumafstand om te mogen deelnemen is 675 km zodat ook Franse liefhebber die tamelijk zuidelijk langs de Franse westkust mogen deelnemen. En zo werden vorig jaar de 2e en 3e prijs internationaal gewonnen door een liefhebber uit Challans en die plaats ligt zuidelijk van Nantes en van daaruit naar Nederland is een verre dagfondvlucht van zo’n 650 km voor de kortste afstanden in Nederland. Deze Marseillegangers moeten een hele andere koers vliegen om zo snel mogelijk thuis te geraken en die spreiding maakt de vlucht weer gemiddeld moeilijker.
Eerste duiven
En hoeveel liefhebbers zullen vanaf de namiddag weer niet op Pipa hebben geloerd om de eerste melding daar te vernemen? Na een lossing om 7 uur werd vorig jaar de eerste duif om 17.44 uur in Frankrijk geklokt op 697 km en die duif kwam tot 1082 m.p.m. Dit jaar werd de eerste duif om 18.11 uur aangemeld vanuit Soissons op 699 km en die kwam tot een snelheid van 1041 m.p.m. Terwijl vorig jaar de eerste geklokte duif het internationale zilver zou grijpen bleek dat dit jaar uiteindelijk goed voor prijs 57 internationaal. Een ‘grote klapper’ kwam niet veel later en wel om 18.32 uur toen er al een duif in België kon worden geklokt op 790 km en die duif kreeg al een snelheid van 1141 m.p.m. voor zich toegewezen. Het was Oliver Novak in Sars-la-Buisière die de constatering kon maken. Een dorpje in de provincie Henegouwen en gelegen ten zuiden van de lijn Bergen- Charleroi en dicht bij de grens met Frankrijk. En dan zitten op de lijn van Charleroi-Brussel-Antwerpen in het midden van België. Zouden de volgende snelste duiven meer oostelijk of westelijk van die lijn gaan vallen? Aanvankelijk kwamen de volgende stipjes op Pipa oostelijk daarvan maar even snel gevolgd door duiven meer richting de kust. Maar de snelheid van 1141 m.p.m. van de eerste melding bleek voor allen een brug te ver. Waar zou de eerste duif in Nederland gaan vallen? De snelste duif op 790 km en de kortste afstand in Nederland is zo’n 840 km in Zuid-Limburg. Zo’n drie kwartier meer vliegen om dat te benaderen. En om 19.33 uur werd de eerste Nederlandse Marseilleganger aangemeld en wel door mevr. Troisfontaine uit het Zuid-Limburgse Reijmerstok. Op 839 km wist haar duif tot 1113 m.p.m. te komen. En is dat niet dezelfde liefhebber die op Barcelona de tweede gemelde duif van het land had en met 3 mee uiteindelijk de prijzen 24 en 72 wist te winnen? Maar in de absolute voorvlucht zittend kan natuurlijk nog in (bijna) heel Nederland later duiven worden geklokt die die snelheid kunnen overtreffen. Maar het bleef geruime tijd de enige melding. Even na 20 uur volgde andere duiven in Zuid-Limburg. Verrassend was plots de melding van Angelo van de Veeken uit het Zeeuws-Vlaamse Clinge om 20.24 uur . Van veel grote-fondvluchten zit men daar in de pure voorvlucht maar dat is op Marseille anders en met een afstand van 896 km realiseerde zijn duif een snelheid van 1114 m.p.m. en juist is sneller dan de Limburgse duif die 57 km korter zit. Zou dat de gouden Marseilleduif zijn? Dichtbij kwamen B. Liplijn uit Spui dat ook in Zeeuws-Vlaanderen ligt en H. van Venrooy jr. in het Oost-Brabantse Deurne met snelheden van 1107 en 1108 m.p.m. De grote verrassing kwam uit de overvlucht van Deurne en wel uit Oss. Daar mocht Jeroen van Heumen om 20.54 uur een tweejarige nestdoffer welkomen die op 943 km een snelheid van 1129 m.p.m voor zich liet afdrukken/
Verrassende aankomst
Op Marseille had Jeroen van Heumen zes nestduiven gekorfd en van een paar daarvan had hij wel goede verwachtingen. In de ruime tuin was plaatsgenomen met zicht op het vlieghok. Hij had gezelschap van Willem Tiellemans uit het naburige Schaijk die met zijn vriendin was komen letten. Willem is zelf een fervente fondspeler maar vanwege ziekteproblemen onder zijn duiven heeft hij het eigen spel even stil moeten zetten. Het was Willem die op een bepaald moment een duif op het woonhuis dacht te zien vallen. Echter Jeroen kon niet geloven dat dit een Marseilleduif kon zijn daar zijn duiven nooit op het woonhuis vallen. Willem dacht het toch goed gezien te hebben en zei:”Heb je een witpen mee?” Dat moest Jeroen beamen maar hij dacht eerder aan een jonge duif die van de vlucht die morgen nog moest terug komen. Op een zeker moment besloot hij toch te gaan kijken of er iets op het woonhuis was ‘gevallen’ en op dat moment kwam de duif van het woonhuis op de klep gevlogen. Het bleek de NL2020- 2045083 te zijn! Een doffer die op jongen van 6 dagen op Marseille was gekorfd en als 4e-getekende was vertrokken. Willem had het toch goed gezien. Via zijn Facebookpagina maakte Willem Tielemans mede melding van deze verrassende aankomst en mogelijk 1e nationaal. En de felicitaties stroomde via hem voor Jeroen binnen waaruit duidelijk is op te maken dat velen Jeroen dit succes gunnen. Sinds 2015 woont Jeroen op zijn huidige adres in het buitengebied tussen Oss en de snelweg A50. En terwijl hij op zijn vorige adres in Oss vooral op de middaglossingen knappe successen wist neer te zetten zijn in de Amelsestraat vooral de ZLU-vluchten het hoofddoel.
.
.
.
Zelfde vader
Vorig jaar had Jeroen een ‘gouden’ duif in zijn NL19-3942616 ‘Mitchel’ die maar liefst de 7e nat. Agen (6896 d.) en de 9e nat. Narbonne (8188 d.) wist te scoren en daarmee de beste ZLU-duif met twee prijzen werd alhoewel zo’n rangschikking niet officieel bestaat. Internationaal is die er wel bij de Pipa-rankings en daar is hij de beste Europese duif met 2 internationale prijzen geworden met de 10e Narbonne en de 39e Agen. En laat nu de Marseillewinnaar dezelfde vader hebben als ‘Mitchel’. Dat is straffe kost! Het betreft een doffer van doffer van 2017 die van Lei Martens uit Meers/Elsloo werd aangekocht. Januari 2018 werden de duiven van Lei Martens totaal verkocht door EPW via internet en in Maaseik was het mogelijk de aangeboden duiven nog te bekijken. Jeroen kocht een jonge doffer aan en wel een zoon van de ‘Miss Mistral’ die in 2016 als tweejarige duivin nationaal Marseille wist te winnen. En een kleinzoon van haar ‘flikt’ dat nu dus 6 jaar later ook weer. De Martensdoffer kocht Jeroen aan zonder te zijn gaan kijken in Maaseik. En achteraf kan met zekerheid gezegd worden dat dit een schot in de roos is geweest. Maar verrassend was wel dat Jeroen zei de doffer niet meer te hebben. Hij heeft hem na een paar jaar uitgeselecteerd. Het was volgens Jeroen een mooie doffer in de hand maar wel een grotere type dan de eigen fondduiven. En dat deed hem op een bepaald moment beslissen hem weg te doen en de eigen fondlijnen te behouden die het al zo goed deden met veelal kleinere modellen. Zou Jeroen nu spijt hebben van die toen gemaakte keuze? Terecht merkt hij in deze op dat het heel onzeker is dat de Martensdoffer in 2021 nog zo’n succesvolle kweek zou hebben gegeven. Twee zulke zonen is al veel en nu gaat Jeroen deze twee knapen inkruisen op zijn ‘eigen’ fondsoort. De Marseillewinnaar heeft Jeroen de naam ‘Triomphe’ gegeven en die bezorgde de ‘83’ hem op Marseille 2022. De naamgeving zal zeker beïnvloed zijn door de Tour de France en de rondjes die het peloton afsluitend op die zondagavond rond de Arc de Triomphe in Parijs moesten maken.
.
.
.
Hernen
Intussen vergeten we te praten over de moeder van ‘Triomphe’ en zij is een duivin van 2015 en haar vader komt rechtstreeks van Verweij-de Haan en werd daar in 2012 gekweekt uit ‘Milos’ en ‘Bolletje’. ‘Milos’ was eerst een topvlieger bij Peter de Haan en later een topkweker bij Verweij-de Haan terwijl ‘Bolletje in 2011 bij Fred Stet de 1e nationaal Bergerac vloog. De moeder van de moeder was een duivin van 2008 die bij Jeroen zelf de 4e nat. Bordeaux in de sector 1 vloog. Haar vader was een doffer van Peter Guelen uit Wijchen die Jeroen als zesjarige doffer kreeg. En met het noemen van de naam van Peter Guelen komen we bij de plaats uit waar Jeroen is opgegroeid en in 1986 met de duivensport begon en dat is het kerkdorp Hernen dat tot de gemeente Wijchen behoort en de snelweg A50 ligt tussen de twee en daar zitten we tussen de Maas en de Waal. Via een teamgenoot bij het voetballen kwam Jeroen in contact met de duivensport. Zijn vader Teun Kremers speelde met duiven en toen Jeroen bij hen was gaan kijken kwam hij in de ban van de duivensport. Toen hij 16 jaar werd kon hij kiezen tussen het krijgen van een bromfiets of een duivenhok en hij koos voor het laatste. Hij werd lid van de Luchtpost in Wijchen en kwam daar in contact met verschillende (goede) fondspelers zoals o.a. Ad van Heijst (en zijn vader), voornoemde Peter Guelen, Jos Jansen en vader André en zoon Jeroen Driessen. En wat hebben vader en zoon Driessen op zaterdag 23 juli een geweldige uitslag op de middaglossing Agen gemaakt. Vier in de top-10 en zes in de top-20 en 12 van de 13 erin tegen 1322 duiven (weliswaar bij een nog niet volledige uitslag op maandag). Hadden ze op Bergerac niet eerder even makkelijk 17 van de 17 in de prijzen? Klasbakken die mannen! Trouwens Jeroen Driessen heeft in Oss geholpen bij de bouw van de nieuwe duivenverblijven in 2015 toen dat halsoverkop snel moest gebeuren. Vader Theo van Heumen heeft zelf niet echt een binding met de duivensport maar is later altijd een deel van de kweekduiven van zoon Jeroen op het ouderlijke adres blijven verzorgen. En dat doet hij anno 2022 nog steeds en Jeroen is hem daar dankbaar voor. Zo’n vier tot vijf keer per week gaat Jeroen even naar de duiven in Hernen kijken.
.
.
Vliegploeg
Op twee grote afdelingen heeft Jeroen zo’n 52 broedbakken staan en de vliegploeg is dikke 100 duiven groot. Begin februari werden de vliegers gekoppeld en ze brachten allen een jong groot. Toen de duivinnen opnieuw begonnen te leggen zijn de geslachten gescheiden. Tussen de twee afdelingen is een afdeling met schapjes alwaar de duivinnen verblijven bij het gescheiden inspelen. Bij het inspelen werden de duiven afsluitend twee keer in Kerkdriel en drie keer in Hank gekorfd. Met het oog op de fondvluchten waarop ze gespeeld zouden gaan worden werden ze in drie ploegen herkoppeld. Van de Marseilleduiven zijn de eieren een keer weggenomen om ze op kleinere jongen op Marseille te kunnen korven. In het weekeinde gaat Jeroen met Albert Poulisse uit Kerkdriel elke week naar Maastricht om daar de nestduiven te lappen die niet gespeeld worden. En zo ook in het weekeinde van Marseille voor de duiven die naar Narbonne en Perpignan zullen gaan. Als ook veel jaarlingen meegaan dan kan de ploeg voor Narbonne bij Jeroen zo’n 35 duiven groot zijn. Met Albert Poulisse doet Jeroen ook aan samenkweek met de beste duiven en die samenwerking heeft Jeroen ook met Jurrian van Amerongen uit Bunnik. In het begin van het seizoen trainen de vliegers twee keer aan huis maar later is dat alleen in de morgen als alles er tegelijk uit moet. Het grote vlieghok is min of meer naar voorbeeld van de van-Zonhokken gebouwd. Alleen heeft het hok in Oss geen ‘verspringing’ in het dak en is de luchtcirculatie dus anders.
.
.
.
Verzorging
In de club van Stedelijk Oss komt dierenarts Ferdie Vandersanden uit het Belgische Lanaken maandelijks langs om de duiven na te kijken en dat laat Jeroen ook maandelijks door hem bij zijn duiven doen. De duiven krijgen Mariman vlucht en kweek aangevuld met 20 % zuivering, 5% Bordeaux maïs, 2,5% P40 en 2,5% kuikenkorrels. Vijf dagen voor het inmanden krijgen de duiven in hun bak extra voer voorgezet van Koopman All-In-One en Versele Laga Energy Plus. Verder is Jeroen al jaren een fervent gebruiker van de Probacproducten van Brockamp. Via een Duitse liefhebber net over de grens verkrijgt Jeroen die. Jeroen werkt bij de firma Delgromij die aan kleiwinning doet, op recept samenstelt en brengt waar dat nodig is voor de grofkeramische industrie. Hij is daar uitvoerder en vooral in de zomermaanden werken ze daar graag omdat de klei dan minder modderig is als in de maanden met meer regen. En juist in juni en juli en begin augustus beleeft het fondspel haar hoogtijdagen. Met 6 mee kreeg Jeroen zijn twee duif om 10.10 uur. De vroegste ZLU-prijs tot Marseille scoorde hij op Agen jrl. met prijs 16 en totaal 6 van de 17 in de prijzen. Op Pau begon hij met de prijzen 106 en 167 met 4 van 12 erin. Op Agen oud begon hij met prijs 133 en totaal 2 van de 9 als prijsduif. Op Barcelona was het bescheiden aantal van twee duiven mee en eentje daarvan scoorde de mooie prijs 424. Voor de ZLU-vluchten kan heerlijk om de hoek ingekorfd worden en wel bij de p.v. de Blauwe Duif in Oss. En het is natuurlijk geweldig als de 1e nationaal in het eigen inkorfcentrum gewonnen wordt. Op zondagavond kreeg Nico Pronk uit Mill er ook een heel vroege duif door die de 8e nationaal gaat winnen. Ja, Marseille 2022 is een zware vlucht geweest. Tot ruim na de middag op maandag zullen de prijzen (1 op 4) lopen en zeker voor de verdere afstanden. ‘Triomphe’ heeft zich voor Jeroen van Heumen op het hoogste podiumplaatsje genesteld en een droom voor zijn baas waar gemaakt en daarmee een zoete herinnering voor eeuwig ‘vastgelegd’.
Ad van Gils
