Duiven die goede jongen gaven en ophouden met bevruchten is iets waar je niet vrolijk van wordt.

Toch lijkt het me eerder een commercieel probleem dan een sportief.

Van die oude rakkers moet je het veelal niet meer hebben, hun jongen zijn daarentegen vaak wel goed voor de handel.

Meestal kweek je je betere duiven uit jongere ouders, jaarlingen zelfs, en nog vaker uit duiven waar je het niet van verwachtte.

Natuurlijk moet je goed soort hebben en als je dat hebt kunnen de goede uit al je duiven rollen. En nog meer slechte natuurlijk.

KWEEKKOPPELS

Ik schrijf vaker dat ik amper geloof in koppels waaruit (bijna) alleen goede komen.

Als die al bestaan dan toch zeer zeldzaam.

Ook heb ik de indruk dat hoe langer een koppel op elkaar staat hoe slechter hun jongen worden.

Daarom dat veel topspelers omparen. Jaarlijks of zelfs meerdere keren per jaar.

Als ik zo'n 'kweekkoppel' had waaruit bijna alleen goede zouden komen dan hield ik het bij dat ene koppel.

Voor mijn part hoefde dat koppel 'slechts' 3 goede per jaar te geven.

Want jaarlijks 3 echt goede?

Stickers Donkers kweekt die misschien, Leo Heremans, Bosua destijds, Geerinkcx, Herbots, Veenstra en nog wat anderen maar dan houdt het echt wel op. Drie echt goede per jaar is immers 9 echt goede op 3 jaar.

Wie kweekt die?

Wie zich beledigd of aangesproken voelt mag zich melden.

Ik bedoel daarmee de uitslagen van zijn tiende beste duif opsturen.

SCEPTISCH

Kortom, met koppels die niets dan goud in de schotel werpen moet je bij mij niet afkomen.

De praktijk is meestal als volgt:

Het kweekkoppel maakt niet de goede duif maar de goede duif maakt het kweekkoppel.

Daarmee bedoel ik dat niemand een koppel kan samen stellen waaruit later de goede duiven gaan rollen, het is omgekeerd.

Je hebt ineens en onverwacht die goede en merkt dan 'o, kom je uit die ouders'.

Vervolgens laat je dat koppel meestal op elkaar staan, er kan nog wel eens een goede uitkomen maar dat zal eerder een uitzondering zijn.

Als gouden koppels zouden bestaan heeft Danny van Dijck straks de beste duiven van het land.

Zijn 112 en 111 (broers) zijn supers maar ik durf er bijna vergif op innemen dat hij zulke uit dezelfde ouders nooit meer zal kweken.

Natuurlijk zou ik er ook wel broers of zusters van willen vanwege meer kans maar zekerheid?

Geen bestaan van.

Moet de Pullenaar daarom de ouders maar scheiden?

Je moet niets. Behalve sterven en belasting betalen.

Ik zou ze trouwens ook samen laten al is dat tegen beter weten in.

TOCH

Toch willen we dus dat die stokoude sterkhouders langer mee gaan.

Ze krijgen vitamines, levertraan, soms zelfs een spuitje.

Zelden helpt het.

Soms hoor je dat je die niet mag scheiden.

Langere tijd seksueel niet actief zijn zou de kans op bevruchten verminderen.

Daarom laten sommigen ze ook in de winter samen.

Effect heeft dat echter weinig.

De winter met haar korte dagen vermindert sowieso het seksueel actief zijn.

Ooit hoorde ik dat je zo'n oud koppel warm moet zetten bij het koppelen.

Sceptisch en nuchter als ik ben schuddebolde ik van het lachen.

Maar na wat ik zelf mee maak lach ik er niet meer mee!

EIGEN ONDERVINDING

Zo had ik, nu 2 jaar geleden, zo'n oude rakker die niet meer bevruchtte. Ik had zo veel aan hem te danken dat ik hem niet graag 'ruimde'. (Klinkt anders dan de nek omdraaien, dat zeg je als LIEFHEBBER niet).

Ik bracht hem naar R waar hij tot mijn verbazing goede eieren gaf.

Veel aandacht schonk ik er niet aan tot het zich herhaalde.

Weer goede eieren!

Ik bracht nog van die oude rakkers naar R en de geschiedenis herhaalde zich.

Enkelen er van bevruchtten ook daar wat ze op mijn hok niet meer deden.

Tot ik absolute zekerheid wilde en een doffer van 1995 met zijn duivin op een apart hok werd gezet.

En jawel hoor. Weer goede eieren.

Schoonheden groeiden niet uit die eieren, maar ze kwamen wel degelijk uit die oude omdat er maar een paar op dat hok zat.

En weet U waarover ik me nog meer verbaasde?

De aangenaam warme temperatuur op dat hok.

En op zo'n aangenaam hok zaten ook die andere duiven die opnieuw bevruchtten.

Duiven die terug of langer bevruchten door ze op een warm hok te zetten?

Ik geloof daar nu heilig in. Het lijkt meer effect te hebben dan medicijnen, poeders, spuiten of pillen.

OOK RESULTAAT

En nu ik het toch over bevruchten heb, in Japan wees me een opkoper van Nationale winnaars me ooit op wat Nederlandse en Belgische Nationale winnaars en Nationale Asduiven die buiten op dak zaten.

Het verbaasde me in hoge mate.

Had hij die peperdure duiven vrij gelaten?

Hij begreep mijn verbazing en begon te vertellen.

Het waren duiven die niet meer bevruchtten, dus waardeloos.

Omdat er toch niets te verliezen was liet hij ze met hun partners los, ongeveer de helft ging verloren maar van degene die niet verloren gingen zouden enkele weer spontaan bevruchten.

.

PROBLEEM

Ik had het over die oude rakker van 95 die weer terug bevruchtte.

Dat was goed nieuws maar tevens een probleem.

Ik durfde diens jongen niet van de hand doen uit vrees dat men niet zou geloven dat ze echt uit die duif kwamen.

Tot een 'believer' zei er blij mee te zijn.

Hij kreeg die jongen maar in een goede afloop geloof ik niet.

Anders had ik ze zelf wel gehouden.

Want prima jongen uit duiven van 10 jaar of ouder?

Die vind je op weinig hokken.

Wel in verkoopprogramma's en meer nog op internetsites.

In het buitenland worden zelfs jongen verkocht uit duiven van 1990.

Dat gaat me weer net iets te ver maar ik lach niet meer met mensen die beweren dat duiven langer bevruchten in een warme omgeving.

Ze zouden wel eens gelijk kunnen hebben.

VREEMD

Overigens stel je soms merkwaardige zaken vast.

Duiven die van ouderdom door hun poten zakken bevruchten soms nog.

Jongere zeer vitaal ogende duiven doen dat soms niet meer.

Klak had ooit een duif van 17 jaar die nog bevruchtte terwijl hij 3 zoons uit die duif had waarvan er niet een bevruchtte.

Leg het maar eens uit.