- vrijdag 02 augustus 2019
‘Jij had psycholoog moeten worden’, zegt Willem wel eens. Hij kan niet weten dat ik inderdaad ook psychologie heb gestudeerd en er geen tik van overgehouden heb. Maar een heeeel klein beetje mensenkennis is me inderdaad niet vreemd.
GUST JANSEN
Het was in 2000 dat ik de tweelingbroer van Gust Janssen Beerse op bezoek had. Hij hield maar niet op te wijzen op het uitzonderlijk goede spel van de man die later de ‘Olympiade’ zou kweken. En als ik er iemand van verdenk dat hij bijzonder goede duiven heeft duurt het meestal niet lang of ik sta bij hem op de stoep.
Zo ook nu. ‘Alles draait hier om vier kweekkoppels’, aldus Gust. Dus kocht ik er 8 jongen. Mij viel de prijs niet tegen en Gust had nooit duurdere verkocht, dus beide tevreden. Helaas maakte ik de fout die ik al zo vaak maakte: Te snel geruimd vanwege te weinig geduld. En ook de misvatting dat vitesse duiven niet verder kunnen. Dat geldt inderdaad voor sommige vitesse duiven, herkenbaar aan harde pluimen en weinig flexibele pennen, maar er zijn ook andere.
TIJMEN
2001: Tijmen belde. Ooit had ik hem naar bakker Dilen in Ravels verwezen waar hij voor weinig geld heel goede duiven had kunnen kopen. Of ik nog zo’n adres wist, wilde hij weten. ‘Gust’, dacht ik en een afspraak was gauw gemaakt. Tijmen kocht een mand vol jongen. Maar wat op viel toen Gust de duiven aan reikte om in de mand te stoppen? Een er van hield hij iets langer vast dan de andere en werd nog eens extra bekeken. Zelfs toen die in de mand zat, keek Gust hem na.
Er werd afgerekend waarbij ik schertsenderwijs zei ‘jullie zijn vrienden, van vrienden hoef ik geen commissie, dus laat maar’. Bingo. De boodschap kwam over. ‘Kies maar een jong uit’, zeiden beide in koor. Ik pakte de duif die Gust zo aandachtig had bekeken. Gust: ‘Straf! Jij kent er niets van zeg je?. Die duif is de beste.’ Ik zei niets maar lachte wat schaapachtig.
DAVID LIN
Indertijd deed ik veel samen met David Lin die later op tragische wijze om het leven zou komen. David wist dat die duivin van Gust (01-067) gepaard met de 230 (broer Ace Four) prima nazaten gegeven had en in Taiwan al helemaal. Daar vragen ze nu nog van die soort. Die soort zat ook in ‘Fleur’ de basisduif van Jespers v d Wegen, hier als ei gehaald en vaak omschreven als de beste kweekduivin van Belgie.
‘Kleine Dirk en Fleur bezorgen Jespers v d Wegen wereldfaam’ kan je op Pipa lezen.
Niet verwonderlijk met prestaties als volgt van de nazaten: Nationaal La Souterraine in 2008 tegen 21.568 duiven: 3, 5, 8, 9, 14, 30, 38. Nationaal Bourges 2010: Tegen 30.748 duiven: 2, 3, 5, 54. ‘Tijd om die ‘01-067’ een passende naam te geven’, oordeelde zakenman Lin. ‘Noem haar New Sissi.’ ‘Sissi’ refereert naar een duivin die ik destijds, toen Vandenabeele nog volslagen onbekend was, in Dentergem gekocht had. Ze gaf rommel maar ook een handvol bijzonder goede. Eerder genoemde 230 en Ace Four zijn er nog nazaten van. En David kreeg gelijk. Naar nazaten 01-067 was veel vraag, naar die van ‘New Sissi’, haar alias, nog meer.
NAMEN
Als je je commercieel enigszins staande wilt houden geef je je betere duiven best een klinkende naam. Liefst een die verwijst naar snelheid. Rocket, F16, Komeet, Merckx zijn al goede om mee te beginnen. Dan kan je altijd nog overstappen naar ‘Fast as lightning’, ‘Best of the world’ of erger. Want geloof me, met namen als ‘de 32’, of ‘de 69’ schiet je in eigen voet. Zo had ik ooit mijn ‘Lelijke Diepe’. Een super maar niemand die er jongen wilde. Dat veranderde snel toen ik hem Fast Blue ging noemen.
DE STAN
Wijlen Stan Raeymakers kende ook iets van mensen en duiven. Hij organiseerde destijds zaalverkopingen waaronder ‘totale in bis’. ‘In bis’ wilde zeggen dat er twee toppers in een lot zaten waaruit de hoogste bieder mocht kiezen. De verkoper wilde natuurlijk dat de beste bleef zitten. Stan had daar iets op gevonden. ‘Je moet veel commentaar zetten bij de duif die je kwijt wil en heel weinig bij de duif waarvan je wil dat men die laten zitten.’ En of het werkte.
KUNST
Soms is het bij het kiezen/kopen van duiven inderdaad de kunst uit te vinden welke de verkoper liefst niet kwijt wil. Dus kijk je beter niet de duiven in de ogen maar de melker.
Zo mocht ik ooit bij Christiaens een duif uit zoeken. Nadat ik mijn oog had laten vallen op een bontje schudde Gust het hoofd. ‘Ik dacht dat jij slimmer was, die zou ik zeker niet nemen. Heb die ook niet zelf gekweekt.’ Toen ik vroeg wie dan wel was het antwoord: Voets. Hij moet vast gedacht hebben dat ik die niet kende. Ik wist echt niet wat ik moest denken. Speelde hij een spel? Ik pakte toch dat bont, zij het met gemengde gevoelens.
De volgende dag belde Gust. Ja ik was goed aangekomen. Ja, we zijn vrienden. Gust echter: Maar Ik vrees dat we geen vrienden zullen blijven. Ik schaam me. Breng dat prul terug en je krijgt er twee andere voor. Betere.’ Toen wist ik het. Ik had go ed gekozen.
STOUT
Eind vorige eeuw zag je hier nog amper Chinezen. Fondduiven gingen naar Japan, goed halve fondsoort werd vooral door Duitsers gegeerd. Waar zijn die trouwens gebleven vraagt een mens zich af. Je ziet ze niet meer. Die mannen hadden meestal twee vragen: ‘Welche Rasse hast du’ en ‘Wie teuer sind deine Tauben?’ Ik hanteerde voor jongen twee prijzen. 100 gulden voor ‘goede’, 150 gulden voor ‘heel goede’. Als dan zo’n Oosterbuur kwam had ik beide prijsklassen in een aparte mand zitten.
De mand met ‘heel goede’ was steeds het snelst leeg. Hadden volgende kopers pech? Waren de goede weg? Nee hoor, niks geen pech. Als de volgende koper zich aan diende werden wat ‘goede duiven’ in de mand van de ‘heel goede’ gezet en als die weer leeg was herhaalde zich dat. Voor 100 gulden heb ik nooit duiven kunnen verkopen. Mensen bedrogen? Komaan. Weet ik veel welke ‘goede’ zijn en welke ‘heel goede’. Dat wist ik toen niet en nog niet.
SUCCES WENSEN
Bij voetbalwedstrijden zie je hoe trainers elkaar succes wensen. Wat een circus. Dacht U echt dat die mannen dat menen? Die trainen heel de week om zelf te winnen. Zouden duivenliefhebbers zo veel anders zijn? Zouden die het echt menen als ze de sportgenoot succes wensen? Bij het vallen van de duiven mag mijn beste vriend bellen, ik hoop dat ik hem voor zit. Zo simpel is dat. Maar mogelijk bent U sportiever en hoopt U dat de vrienden beter doen dan U zelf. Mogelijk dus.
Liefhebbers vragen elkaar na de vlucht ‘Hoe laat zit je?’ Dat woord ‘laat’ staat voor heimelijke onbewuste hoop. Want het zou natuurlijk moeten zijn ‘hoe vroeg zit je. Ik wens U allemaal veel eerste prijzen. Nou ja, allemaal….?
