Onze duiven vlogen deze week vanuit Vierzon de 3e dagfondvlucht van dit seizoen. We hadden er 51 ingekorfd en het vertrouwen begon weer terug te komen. We waren het vertrouwen een beetje kwijtgeraakt nadat onze duiven een aantal 3 nachten mand hadden gehad waar ze heel slecht van thuis waren gekomen. Na de 1e dagfondvlucht vanuit Salbris was het goed mis met onze duiven. En  elke keer als ik er weer vertrouwen in had kregen ze weer 3 nachten mand en weer een tikje terug(zeker wat de doffers betrof).

Teus onze vaste inkorver complimenteerde mij donderdag over de conditie van de duiven.” Ik denk dat ze weer terug zijn in de oude conditie” sprak hij mij donderdag avond bemoedigend toe. Ik dacht het zelf ook maar hield mijn hart vast voor weer een vervelende vlucht. Want duiven zijn geen machines en aan alles komt een eind. Hoe goed je duiven ook in conditie zijn.

Zaterdag morgen 10.00 los en samen met Noord-Holland als een sector vlucht. Ruim 11.000 duiven in concours. Toen de vitesse vlucht vanuit Niergnies uit gesteld werd naar Zondag bekroop ons hier een angstig gevoel want dan moest het weer onderweg toch echt niet goed zijn. We hadden een mooie snelheid in ons hoofd maar die werd niet gehaald. Ik wil geen tijden weten voordat ik zelf duiven heb dus dan is het lang wachten.

Terwijl Nico met zijn broer aan de telefoon is en met zijn rug naar de vluchtlijn toe zit zie ik in de verte de verlossende stip aan komen. Precies uit de lijn vanwaar ze ook moest komen, komt prachtig gemotiveerd een duif aan vliegen .Ik riep luid en duidelijk ,daar komt er één, zodat de letters bij buurman Arie de duif ook konden zien vallen. Recht uit de lucht viel ze prachtig zo op de antenne en daar stond een 2 jarig duivinnetje voor ons neus. Een dochter van “Ronnie” die als jonge duif al eens net niet op TT had gestaan ,dat was toen op een loeizware Pont Max. Ze verkeerde in topconditie en zag eruit of ze net getraind had. Dat gaf de burger moed want dan moesten de anderen die nog onderweg waren ook top zijn was mijn gedachte.

Dan gaan we melden en komen we op de meldlijst te staan en zien we alleen Verkerk en clubgenoot Henk Spiering voor ons staan. Dan wordt het wachten op nummer 2 en dat duurt tergend lang van kwart voor 6 tot ruim kwart over 6.En dan valt er weer één prachtig uit de lucht, een dochter van Sara en ook deze duivin ziet er geweldig uit. Dan weer 5 minuten later ook één van onze beste duivinnen de “130” weer in puike conditie. Gevolgd door een klein blauw jaarling duivinnetje. Terwijl die nog wat op de klep loopt te scharrelen valt daar “Jonge Brutus” zo bam uit de lucht boven op en begint gelijk te koeren en te draaien en dat na ruim 8 uur rammen om thuis te komen. Ze vallen allemaal prachtig gemotiveerd uit de lucht en terwijl we steeds de duiven door melden blijkt Vierzon dus weer een heel zware editie te worden. We draaien er tot een uur of negen 36 en dan stopt het hier tot half 7 ‘s morgens dan komen er 10 achter elkaar en missen we er nu nog 5 waaronder 2 echte goede duiven die beiden TT hebben gevlogen op de midfond.

Alle duiven waren super verzorgd en kwamen in goede conditie thuis, enkele wat vermoeid maar dat mag ook na een hele dag vliegen onder moeilijke omstandigheden. We bleken een prima uitslag te hebben gemaakt en begonnen met de 5e van het hele sectorale concours tegen 11.257 duiven en vliegen er maar liefs 30 in de prijzen .Ook in het inkorfcentrum vlogen onze duiven een prachtige uitslag bij elkaar. Er waren 417 duiven ingekorfd 2-4-8-9-12-17-19-20-24-26-28-29-31-32-37-40-41-42-44-46 enz, deze duiven vliegen allemaal in de 1000 meter 51/33. We zijn doodmoe maar zeer tevreden na deze 2 enerverende dagen!

Fijne zondag verder.