- vrijdag 11 juli 2025
Het was dit weekend een behoorlijk druk-logistiek-duiven weekend. Donderdag hebben we onze hele ploeg oude duiven ingekorfd op de nationale vlucht van uit Issoudun, dat waren er 27 (Sens girl bleef thuis met een gebroken poot). En vrijdag de hele ploeg jonge duiven ingekorfd en dat waren er 72. We hadden dus maar liefst 99 duiven ingekorfd. Pffff!!
We hebben dit jaar behoorlijk veel werk gemaakt met het opleren van onze jonge duiven. En dat gaat zich ook zeker uitbetalen. Maar dit weekend nog niet! We leren onze jonge duiven altijd op dezelfde manier op, we halen ze één voor één rustig uit de mand en zetten ze op het dak van mijn auto.
Daar blijven ze vaak even zitten (en soms zelfs ook nog als ik de volgende er al bijzet) om dan bewust het luchtruim te kiezen. Zo leer ik mijn jonge duiven om hun oriëntatievermogen goed te ontwikkelen. Ik vind dit beter dan de hele bups in één keer te lossen.
Mijn mening is dat een goede duif gewoon als goede duif geboren wordt en al breng je een mindere duif 1000 keer weg, daar ga je hem/haar geen betere duif van maken. Maar ook een goede duif kun je verpesten en kwijt raken, als je hem samen met een hele klad op hol geslagen jonge de verkeerde kant op laat vliegen.
Deze door mij goed opgeleerde jonge duiven gingen dus dit weekend voor het eerst naar de club en daar de grote mand in. Ze werden gisteren morgen in Duffel tegelijk gelost met minimaal een 10.000 jonge en oude duiven. Dat is dus andere koek dan rustig in je eentje op het dak van een auto te worden gezet.
Dat was ook goed te zien toen de jonge duiven thuis kwamen. In afd. 5 worden tijdens de eerste jonge duiven vluchten de jonge duiven begeleid door hun ouders. Ik vind dit helemaal niks maar we moeten er mee dealen.
Ik weet dus niet of dat buurman Arie zijn eerste duiven oude duiven waren maar hij had flink wat duiven thuis voordat onze eerste duif boven het hok verscheen. Dit duifje was zo geschrokken dat het na heel wat mislukte pogingen om te landen uiteindelijk in de top van de hoge boom ging zitten.
En zo ging het nog een poosje door, de één na de ander bleef vliegen en durfde niet te landen. Uiteindelijk moeten we er nog 7 van de 72 en is het jammer dat het de hele morgen al regent want ook die laatsten hebben we graag weer thuis.
De oude duiven zaten dus in Issoudun voor ons een 580 km. De hele ploeg was mee en we hoopten op een mooie dagfondvlucht. Toen we zagen dat de duiven onderweg de wind op staart zouden krijgen wisten we dat het niet simpel zou worden. Wisselende wind onderweg is altijd moeilijk en als de wind van Noord naar Zuid draait is het de ook nog de overvlucht die gaat winnen.
We hoorden van vriend Ad uit Bergen op Zoom wat aankomsttijden en stonden daarom rond 14.00 uur op onze post. Toch nog onverwacht kwam er precies uit de vlieglijn een duif aan vliegen en die dook als een raket recht in het gat van de valplank.
Het was de jonge Brutus, een jaarling zoon van Brutus. Er was niets van inspanning aan hem te zien en hij viel al koerende op de vloer van het hok. Dan valt de één na de ander achter elkaar uit de lucht en staat het concours ruim een half uurtje open. Een mooie maar snelle dagfondvlucht dus! We vliegen in onze club tegen 115 duiven 1-3-6-7-9-10-14-15-22-29-30 enz.27/14. En in onze regio tegen 346 duiven vliegen onze duiven 3-11-16-27-31-32-43-48-71-98-99 27/11. Over 14 dagen mogen ze het nog een keertje overdoen en daar kijken we alweer naar uit.
