Ik schreef gisteren op Facebook, met begeleidende foto's dat het wonderlijk is dat er in Drenthe een ontmoeting plaatsvind, spontaan, tussen een Noord-Hollandse Groninger, een Roemeense Duitser, een West-Friese Fries, naar later blijkt nog een West-Friese Fries en een Groningse Groninger.

Gisteren stuurde ik de auto richting Assen. Er was daar wat te doen vanwege de duiven, de Noordelijke Kampioenendag heette het. Het blijkt een jaarlijks festijn te zijn, georganiseerd door de Afd. 10. Deze dag worden de liefhebbers gehuldigd die het afgelopen seizoen zichzelf in de kijker hebben gespeeld op de dagfond en overnachtfond. Ook was er voor de eerste keer een uitreiking van een aantal vluchten waar door de Friese Fondclub en Fondclub Noord-Nederland gezamelijk een uitslag was gemaakt. Vanwege Bergerac was ik uitgenodigd om een aardigheidje in ontvangst te nemen.
Ik ben nooit zo van dit soort dagen, maar toch, ik had er al wat vaker over gehoord, dus toch maar kijken daar.
Ik kwam terecht in een zaal van de "Bonte Wever" in Assen, wel bekend als centrum van vermaak in het noorden. Er was een zaal voor deze gelegenheid ingericht waar een tentoonstelling werd gehouden voor postduiven. Daarnaast veel tafeltjes, een gelegenheid om een natje en droogje te kopen en wat standhouders, die de gelegenheid aan pakken om hun handelswaar te promoten.
Na wat rondgeslenterd te hebben kwam ik terecht bij de kooien van duiven die per opbod verkocht zouden worden. Altijd een trekpleister, vaak is er voor niet teveel een knappe aanwinst te krijgen. Mijn oog valt op een witpen duivinnetje, na haar even bekeken te hebben viel mij een gezicht op van één van de omstanders, dat gezicht kende ik van foto's, maar nog niet persoonlijk. Ton van der Walle, één van de besten in het noorden op de overnacht, in gesprek met een Duits sprekende meneer. 
Op mijn vraag of het witpennetje uit Beerta kwam en of dit echt een van de Walle duifje was, werd bevestigend geantwoord. Direct ontstaat een gesprek, in het Duits, in het Nederlands en ook nog iets koeterwaals. Geen probleem, als je elkaar maar begrijpt. Ton blijkt in gesprek met Sergiu, een jonge man van Roemeense oorsprong, woonachtend in het Duitse Emden. Ook op zoek naar versterking, pas begonnen nadat hij in Roemenië ook al met duiven speelde.
Na wat gepraat een tafeltje gezocht en wat gedronken, de middag komt op gang. De prijsuitreiking gaat aan, zoals altijd wordt per categorie iedereen verzocht te komen opdraven. Ook ikzelf kom aan de beurt. Het was tenslotte de reden waarom ik daar was.
De dag wordt vooral aangegrepen om elkaar een goed Nieuwjaar te wensen en bij te praten. Ton raakt in gesprek met Hans van Rein, winnaar van o.a. Limoges in de afdeling 10. Nog een meneer schuift aan, Sergiu blijkt hem te kennen, ik ken hem ook ergens van.....
Karel de Bruin uit de Westereen, ook een meer dan gekend fondspeler.
Er worden wetenswaardigheden uitgewisseld, telefoonnummers en wat kaartjes geruild, een mooie start van weer wat leuke contacten in de sport.
Met de duivenverkoop vind de middag zijn hoogtepunt, een paar dieren gaan weg voor een redelijk bedrag, ik had helaas niet genoeg euro's bij me om een goed bod op het witpennetje te doen, blijkbaar waren er meer kenners in de zaal.
Sergiu is dolgelukkig met zijn aankoop, gericht op het typisch Duitse programmaspel, Ton slaat zijn slag met een laat doffertje voor weinig van Wiering, ook al zo'n eentje die altijd pakt, met weinig duiven. Goede speler.
Met de verloting ging de middag eigenlijk een beetje als nachtkaars uit, gelukkig was ik niet de enige die dit zo ervoer. Daarna operatie "Stofwolk", inclusief veel te grote "Pokal" (Sergiu wilde hem niet mee hebben) en loterij snuisterij de auto weer teruggevonden en op het gemak naar huis gereden. Kon ik nog mooi even het verlichte Poptaslot op de foto zetten, ook mooi!
Al met al een geslaagde middag.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

• Vorige
• Volgende