Dit weekend was dan de eerste jongen duiven vlucht die telt voor de afdeling, wil je dus hoge ogen gaan gooien in de afdeling dan zal je er vanaf nu bij moeten zitten in de afdeling 5 rayon rood.Ook zal je dan twee weken langer door moeten vliegen met de jongen want het kampioenschap voor het stedelijk samenspel leiden duurt nog twee vluchten en is dan klaar. Het kampioenschap voor de afdeling gaat nog twee weken langer door. De jongen duiven stonden deze week in Pt. St. Maxcence met een gemiddelde afstand van 343 kilometer voor het stedelijk samenspel leiden.
De voorspellingen voor het weer waren goed in de ochtend maar toch trok het aardig dicht en viel er hier en daar een buitje. Om 07:15 uur werd het startschot gegeven en konden de ruim 18000 duiven van afdeling 5 hun weg richting zuid Holland afgaan leggen. De wind was weer west/zuidwest dus konden we zomaar voor de tweede week oprij hoge snelheden verwachten. Ook was deze week dus de start van de natoer, een weekje later dan de bedoeling was maar ook hier zijn we nu begonnen. Tegenwoordig veel duiven op de natoer omdat een hoop liefhebbers niet inkorven met de jongen duiven vluchten maar hun jongen om een of andere reden alleen op de natoer spelen. De natoer duiven stonden op Duffel die nu wel telt maar bij de vitesse en jonge duiven niet. Om 08:15 uur werden de ruim 12000 duiven van Rayon Rood gelost en konden ze hun weg vervolgen.
Op PT. St. Maxcence dus een stuk minder duiven, een hoop liefhebbers zetten jongen terug omdat ze het niet doen of om zo niet een jong te draaien buiten de eerste 30. Ook als je voor het generaal er goed bij staat is het logisch dat je je kansen splits. Om 10:48 uur arriveert de eerste jongen bij de Combinatie W.Rietkerken & Zn en zijn hiermee hun directe concurrente voor het jongen duiven kampioenschap te snel af. De winnende duif is de 18-1029739 ‘’ DEBMAN’’ en maakt een snelheid van 1605 meter. De 739 is een Classic en doet dus goede zaken voor Nico, gekweekt door F.Ladan uit zijn beruchte lijn. Vader is de 13-1255808 rechtstreeks A M vd Rhee, Moeder is de 14-1879864 een volle zus van de 49 en komt uit Fer zijn President x First Lady.
De jonge duiven worden verzorgd door Nico Rietkerken en Willen Rietkerken doet de oude duiven. De Jonge duiven zitten op een hok van 5 meter, het hok kan eventueel verdeeld worden in 3 afdelingen waar nu ook gebruik van wordt gemaakt want de jongen worden op weduwschap gespeeld. De jonge duiven worden s, morgens uit gelaten sinds Nico vakantie heeft en worden twee keer per dag gevoerd. Het voersysteem bestaat uit 4 seizoenen voer van Patagoon,kippencorel,snoepzaad en Cardyzaden. Na de vluchten worden de duiven ontsmet met SA Mix van Nanne de Wolff en krijgen ze bij warmweer elektrolyten. Ook worden de jongen een keer per week gelapt in Rotterdam als het weer het toelaat. Op de dag kunnen de jonge gebruik maken van de ren waar ze natuurlijk graag in zitten en op zondag ochtend lekker in bad gaan. Dat de mannen er alles voor over hebben blijkt wel want ze zitten iedere drie weken bijna twee uur in de auto om met de duiven naar Nanne de Wolf te rijden. Helaas zijn ze dit jaar in het begin van het seizoen een hoop goede duiven verspeeld maar dat gaan ze wel opvangen want ze hebben dit jaar weer flink geïnvesteerd bij Enrico Doldersum.

Tot volgende week namens de Witte Duif.

Zaterdag 18 augustus - Núfer spul.. -

Reed van de hokken terug naar huis, bij Ruigahuizen allemaal volk op de brug, auto midden op de weg om een grijzelaar los te laten. Verder op de weg naar huis auto in de parkeerstrook naast de provinciale weg en een kijker direct naast de Luts, waar het niet hoort, volk dat zo over de rotonde loopt net voor Balk en dan een flinke mensenmassa die als een stel blinden achter een blijkbaar onzichtbare rattenvanger aanlopen. Ik kan de fluit gemist hebben en dus maar met ruitenwissers aan door het publiek. Kreeg het vriendelijke verzoek met drukkende handen toch maar vaart te minderen. Die pathetisch gespannen blik in de ogen van de vele schapen, die zich schijnbaar een recht van overpad nemen of denken te mogen claimen alsof er iets spiritueels aan de hand is. Je verwacht toch minstens bij dit volk dat er een nieuwe zoon van is opgestaan en begeleid door aureool op onbevroren water loopt. Begon te dagen dat de Olympisch kampioen in oranje pak door de algengroene Luts zou baggeren voor het goede doel, dat dan wel weer prima. Dat rare gedrag van volk dat blijkbaar niets anders te doen heeft, dat enge allergierijke groepsgedrag van hetzelfde volk dat je ziet achter een drumband, de goedheiligman, braderieën, het Libelledaggehalte vrij hoog, stelletje engnekken, wot binne we mooi fourt net? Dan maar een hobby als vrijetijdsbesteding. Hing al de hele zomer een rare zweem in de afdeling van de jaarlingduivinnen, verschillende mee laten ruiken die het ook niet konden plaatsen. Grijs ongedierte ruikt toch anders en dus maar zoeken. Mijn vlieghok heeft mestkelders van een halve meter hoog of diep en die worden al 12 jaar niet geleegd, alleen van bovenaf als het nodig is een laag vanaf geschraapt. Toch maar eens gaan graven, achterkant uiteraard en daar op de betonvloer een laag gevonden die waarschijnlijk door de bovendruk toch een soort van veenlaag is ontstaan. Een paar kuub uitgegraven, stofmasker op dat wel bij dit geploeter en het ruikt al een stuk anders, mogelijk weer een stapje naar beter. Denk al een week geen puntneusjes die seppuku plegen in hun drang naar pindakaas, nesten uitgegraven, mogelijk nog een stapje vooruit. Nu de buitenplaag nog. Had de ouden de afgelopen week hele middagen of dagen buiten met open ramen, halve bomen naar binnen gesleept, mooi gezicht. Tot ik op middag bij de hokken kom, pluk veren ervoor en het balen kon beginnen. Alle bakken nagegaan en stoffer en blikje, de jaarlingdoffer met het predicaat hoop op, niet terug kunnen vinden, voelde flink beroerd. Tot de volgende ochtend het hok van de jongen op en wie vliegt er als eerste uit? Ik zag de rode ring en licht gele ogen voorbij schieten, je zou er spontaan engnek van worden, leek net of er nu wel een aureool om het beeld hing, zo blij als een kind zonder slachtoffers glücklich. Mevrouw kromsnavel is weer actiever, zie ze meer, hoor de alarmen vaker, de laatjes kunnen wel eens een pittige winter krijgen, astroTV maar eens bellen dan, of er even bij blijven, werkt ook beter alleen niet altijd mogelijk. Jongen hadden het pittig vandaag en zo te zien was dat bij meer fondknuppels zo, denk dat die kromme kompassen nog verder doorschieten dan het rappe spul, blik op oneindig en lekker zo voor de wind. De strompelgang terug tegen de harde wind in, is dan een stuk lastiger zonder die hazen voor je die stuk voor stuk hun eigen weg links en rechts vinden. De eerste was nog niet eens zo laat, dan gatenkaas en de hele dag door, in de middag in slaap gevallen voor het hok begeleid door een zachte warme IJsselmeerwind, het kan slechter. Gewekt door de kerktoren en op dat moment nog een handvol onderweg, morgen maar weer eens kijken. Van die eerste africhting weken terug, deze week nog eens twee die wel tijd vonden om naar huis te komen. Die zich maandag melde ging gisteravond weer de mand is vanmiddag weer gewoon thuis, die van de week ervoor ook alweer voor de tweede keer terug op de basis. Dan mag het hok morgen weer vol zijn toch? Blijft bijzonder núfer spul..

Maandag 13 augustus - Zo heerlijk rustig.. -

Zou je wel bijna denken, iets anders is meer waar. De praktisch zelf gecreëerde rust bleek weer eens in rook op te gaan bij het loslaten van de teugels, vaag genoeg? Gaat niet over de vliegeniers, rest mag je zelf invullen. Bij de vliegploeg juist alles in de relaxstand, allemaal gekoppeld voor een rondje laten, hokken hele middagen of dagen open en ze redden zich prima. Het is net een jungle in het hok nu, had nog geen nestmateriaal in de pannen gedaan, bleek ook niet nodig. Stapels bladeren hebben ze naar binnen gesleept, pracht gezicht die bouwsels, prima spul overigens en vooral gratis, lekker dan. Mocht je het nog niet eerder gelezen hebben, de jaarlingen zitten in aparte afdelingen en pas eind van het jaarlingseizoen gaan ze naar de afdeling voor oude duiven. Ze krijgen dan een bak, en mogen voor het eerst jongen grootbrengen, heeft zo zijn voordelen. Die zitten dus nu allemaal te plaats, alsof ze nooit in een ander hok gezeten hebben, mooi makkelijk zo. De safari op kleine grijze puntneuzen lijkt er voorlopig op te zitten, de eerste paar dagen vast het volle klemmen en sinds paar dagen niets meer gevangen, nog maar niet te snel juichen, toch een soort van eerste opluchting. Nog maar even doorzetten dan. Ben er vrij zeker van dat ze voor onzichtbare onrust hebben gezorgd, zoals steekmuggen dat ook kunnen zijn, dan liever alles afsluiten met windbreekgaas, hekel aan dat gezoem en vooral geprik. Voor de rest, ach niet zoveel te melden. Jongen komen hobbelend thuis, best leuk wachten maar ze kunnen het tempo inmiddels allang niet meer volgen. Aparte is dat er nog steeds duiven van de africhting terug komen, vorige week onder de vlucht en vandaag zit er zomaar weer een. Die laatste twee waren wel goed verzorgt, hebben binnen gezeten. Zouden die personen niet gezien hebben dat deze er tussen zaten, of opgeknapt en losgelaten, kom er toch niet achter. Ze gaan wel gelijk weer de mand in, die van vorige week heeft het gehaald, zal mij benieuwen of het met die van vandaag ook gaat lukken. Met een achterblijver van zaterdag toch weer op hetzelfde aantal dus, voor wat het waard is. Jammer van die zwart bonte doffer, je mag niet raden waar die uitkomt, jammer no? De eenhoksracerij is in volle gang nu met de Algarve Golden Race en Corabia OLrace, net als het aanleveren voor de Derby Arona Tenerife en de Corabia Winter edition, dus mocht je nog willen meedoen en in de wintermaanden ook duivensport beleven? Meldt je aan

“Toos en Piet winnaars op Pont St Maxence”

Door Chris den Braber

De jonge duiven hadden afgelopen weekend een wedvlucht vanuit het Franse Pont St Maxence afstand 290 kilometer. Weersomstandigheden waren ideaal en om 07.30 uur konden de duiven gelost worden. Met een snelheid van ruim 90 kilometer keerden de duiven huiswaarts en om 10.39.14 uur werd de eerste duif geconstateerd bij de combinatie Toos en Piet Heeren. Voor de overwinning zorgde de jonge blauwe duivin met ringnummer 3801893. Deze winnares was uitermate vroeg in het gehele Brabantse concours want zij speelde de derde prijs van 8001 duiven. Verleden week was ze al vroeg met een 15^e prijs en nu de hoofdprijs. De combinatie hebben de winnaar gekweekt uit een doffer van Andre Smits uit Zundert en een geweldig goede duivin van hunzelf. De doffer van Andre had dit seizoen al een vroege prijs gevlogen van de eendaagse fondvlucht Argenton en de eerste prijs van Montlucon. Toos en Piet proficiat met jullie mooie overwinning.

Uitslag Pont St Maxence

PV De Eendracht 257 duiven:
1-11-17 Comb.Heeren, 2-3-7-8-10-12-14-15-16-18-20-21-23 Comb.Embregts-Theunis, 4 C.Hellemons, 5-13-22 C.Verhees, 6 Fr.Damen en zn., 9-19-24-25 Comb.Palinckx-Leijten.

PV De Snelpost 72 duiven:
1-4-7-11-12-14-16 P. van Rijen, 2-6-10-15 A.Christianen, 3-8-13-18-21 C.Bulkmans, 5-20 P. van Nijnatten, 9-17-19-22-23-24 C. van Beek.

Perpignan ZLU 2018 – Zwaar, zwaarder, zwaarst.

Dachten we dit seizoen wel zo’n beetje het maximum te hebben bereikt wat zwaarte van de vluchten betreft, op Perpignan werd er nog een schepje bovenop gedaan. Vrijdag 3 augustus om 7.00 uur gelost met een blauwe hemel en een licht tegenwindje. Onderweg heet. Zelfs in Frankrijk op de eerste dag geen duif! En dat op minder dan 800 km. Dan weet je dat het in Nederland nog een heel poosje gaat duren. Om 9.45 uur de eerste duif in Nederland en die vliegt dan 831 m/pm.

De eerste van de 100 duiven in NIC Naaldwijk was van Comb. P.&S. Verbeek die om 15.07 uur hun 15-1640165 draaien. Voorlopig de 44e Nationaal met 3.777 duiven in concours. Zij pakken 5 van hun 12 gezette duiven in de prijzen.
De eerste 10 van de 100 duiven van 12 liefhebbers:
Comb. P.&S. Verbeek 1,5,6 – 5/12
A.W.M. van Dijk 2,4,7,8 – 7/10
Koster-Sommeling 3 – 1/8
J.M. de Wijs & zn 9,10- 6/12

Meer dan 50% prijs;
T. Moor 1/1
A.W.M. van Dijk 7/10

De laatste prijsduif werd afgevlagd op een berekende tijd van 10.15.03
4 deelnemers wisten geen duif in de uitslag te spelen.

Klik hier voor uitslaglijst J33 Pont st Max

Klik hier voor uitslaglijst N33 Duffel

Op de Jongeduiven vlucht uit Pt st Maxence was het een 1,2 en 3 voor Gijs van Dijk en op de Nalijn vlucht van uit Duffel was het Gerrie van Gelder die er met de eerste prijs van door ging. Gij en Gerrie van harte gefeliciteerd

Klik hier voor uitslag J33 Pont st Max

Klik hier voor uitslag N33 Duffel

“De gelukkige winnaar Frans Damen met kleinkinderen Duuk en Ravi”

Door Chris den Braber

Nog 6 weken voor onze duivensporters en dan hebben de duiven ruim een half jaar rust. De eerste natoervlucht werd afgelopen zaterdag  11 augustus gehouden. Ideale vliegomstandigheden en de duiven konden om 08.30 uur gelost worden in het Belgische Bierges een afstand van 92 kilometer. Om 09.37.53 uur werd de eerste duif in onze omgeving geconstateerd bij Eendrachtleden Frans en zoon Jordi Damen uit Langeweg. Ze hadden gehoord hoe laat er in de voorvlucht duiven gearriveerd waren en werden blij verrast dat er plotsklaps een duif op de plank viel. Al snel begrepen zij dat het om een vroege duif was die uiteindelijk de eerste prijs binnenhaalde. In groter verband tegen 6314 duiven was de zesde prijs hun deel. Voor de overwinning zorgde de tweejarige duivin 2016-6082311. Zij is van Belgische afkomst en gekocht bij Carl en Cyriel Lambrechts. Als jonge duif had ze twee mooie prijzen verdiend maar ook 8 dagen kwijt geweest. Voor Jordi waren de prestaties van de jonge duif niet voldoende maar Frans wilde de duif behouden. Na besluit van Frans bleek dezelfde dag de vader van de winnares de tweede prijs in België van Argenton verdiend te hebben. De winnares heeft als jaarling 9 prijzen gevlogen en als tweejarige tot nu toe 5 prijzen. Ook bij de jonge duivenvlucht hadden Frans en Jordi een vroege duif en zij hadden zo een mooi duivenweekend. Frans en Jordi geniet van jullie overwinning met de felicitaties.

Uitslag Bierges

PV De Eendracht 971 duiven:
1-7-23-25 F.Damen en zn.,2-14 R. van Poppel, 3 Comb.Embregts-Theunis, 4 Comb.Robbeson, 5 Fr.Nooijens, 6-13-16 Comb.Albers, 8-15 R.Rommens, 9-19-24 A.Reniers-Wevers, 10-11 Comb.Heeren, 12-18-22 C.Hellemons, 17-21 K. van Zundert, 20 L.Dekkers.

PV De Snelpost 252 duiven:
1-13-14-17-19-20 P. van Rijen, 2-18 Jeffrey Hermans, 3-7-9-10-16 A.Christianen, 4 J.Nouws, 5-6-15 R. de Jong, 8-11-12-25 C. van Beek, 21-22-23-24 P. van Nijnatten.

Op de internationale wedvluchtkalender neemt Marseille een aparte plaats in. Het is de meest oostelijk gelegen lossingsplaats en na lossing worden de duiven snel met hoge berg toppen geconfronteerd en is de Rhône-vallei de meest gunstige vliegroute noordwaarts. En die vlieglijn is bijna altijd moeilijker en zwaarder dan de zuidwestlijn vanuit St. Vincent of Pau. Op Marseille lijken er vaker betere kansen voor de oostkant van ons land te liggen en meer bepaald de provincie Limburg. Echter vorig jaar won Team Vollebregt uit Wassenaar de klassieker terwijl provinciegenoten Jan Polder en Jaap van der Velden voorgaande jaren tot de winnaars behoorden. Zuid-Limburg is op Marseille de pure voorvlucht en dan praten we over een afstand van zo‘n 840 km. Dit jaar is de afstand zo‘n kleine 25 km korter geworden omdat de lossingsplaats van La Seyne-sur-Mer naar Marseille zelf is verplaatst en dat is een verplaatsing in hoofdzakelijk westelijke richting. En dat is gunstiger en beter voor de duiven. Procentueel had Limburg ook veel duiven in de strijd staan en wel 539 stuks uit het zuiden en 265 duiven uit het midden en noorden van die provincie op een nationaal totaal van 2758 duiven. Omdat op vrijdag (en daarna) slechter weer op de vlieglijn werd voorspeld is alles in het werk gesteld om de duiven op donderdag 19 juli te kunnen lossen. En op die dag om 7 uur ging het internationale konvooi van 9383 duiven dichtbij het station Saint Charles in Marseille de lucht in. De hemel was stralend blauw en onderweg kregen de duiven met een noordelijke wind die varieerde van noordwestelijke tot noordoostelijk richting. Overdag steeg het kweek bovendien naar ‘rode‘ waarden. Ons landje bracht dus 2758 duiven in en dat was (gelukkig) een lichte stijging ten opzichte van 2017.

Nu is Marseille dit jaar ook de jubileumvlucht van de ZLU en dat ter gelegenheid van het 60-jarige bestaan van de organisatie. Extra prijzen zijn er voor veel prijsduiven te winnen en dat maakte de deelname extra aantrekkelijk. Gezien de fiks hoge temperaturen op de vliegroute en de lichte wind tegen was op voorhand te verwachten dat de vlucht geen ‘makkie‘ zou worden. En toen was de vraag waar vallen de eerste duiven? Weer in de noordwesthoek van Frankrijk zoals de voorgaande internationale vluchten? Of zou de oostlijn zoals wel vaker op Marseille kansen krijgen en pakken? Om 17.56 uur werd de eerste duif geklokt op 649 km. Na bijna 11 uur vliegen werd die geklokt aan 989 m.p.m. in het Franse Courboin en dat dorp ligt oostelijk van Parijs tussen Meaux en Reims. Even later en wel om 18.00 uur werd een Duitse duif gemeld op 667 km en wel in het Saarland geklokt door de comb. Thomann-Spitzbarth aan 1010 m.p.m. En die topsnelheid bleef lang bovenaan de tabellen staan. Even ten noorden van Charleville op 721km werd later een Franse duif om 18.55 uur geklokt aan 1008 m.p.m. De snelste Belgische duif werd om 19.39 uur geklokt op 764 km en wel in Heer-Hastière en dat dorpje ligt in de provincie Namen en op het punt waarop de Maas België binnenstroomt en deze duif reikte tot 1005 m.p.m.

Welke mogelijkheden lagen er nu nog voor Nederland gezien de hoogste snelheid in de pure voorvlucht van Duitsland. Tegenover Saarland moesten de Zuid-Limburgse duiven zo‘n 170 km meer afleggen en is dan sneller vliegen mogelijk onder deze omstandigheden? Tegen de avond gaat de wind wel steeds meer ‘liggen‘ en dat is zeker een voordeeltje. In het Zuid-Limburgse Berg en Terblijt zat die donderdagavond de familie de Bresser rustig op de achterplaats te letten voor Marseille. Men had uitgerekend dat men tussen 20.30 en 21.00 uur een hele vroege en snelle duif zou klokken. Echter van kopprijzen werd wel gedroomd maar men achtte die niet echt realistisch gezien het verloop en succes op de voorgaande ZLU-vluchten. Hans en zoon Roy de Bresser hadden zes weduwnaars gekorfd en ‘filosofeerde‘ wel over de extra sponsorprijzen die er te winnen waren. Met prijs 155 bijvoorbeeld een duivinnenbak en dat zou wel schitterend zijn om die mee te pakken. En dan gebeurt in Berg en Terblijt waarvan elke liefhebber droomt. Boem er valt een duif op het hok. Zoon Roy de Bresser ziet het aan en temperde gelijk de vreugde: "Dat is nog een nakomer van St. Vincent". Maar nee toch niet, het is weldegelijk een Marseilleduif. Eerst dacht men dat het zijn broer was die nog van St. Vincent achter is. Maar het bleek de NL16-1750902 te zijn die om 20.40 uur werd gekokt en op 841 km tot een snelheid van 1025 m.p.m. wist te komen. Later bleek dat goed voor het nationale en internationale goud!

Fondspel
In 1985 kon Hans den Bresser aan de rand van Berg en Terblijt hun nieuwe woning betrekken Na een dochter zag in 1989 zoon Roy aldaar het levenslicht. Hans de Bresser is afkomstig uit Eys alwaar zijn vader lang een slagerij bestierde en Hans zelf ook geruime tijd met duiven speelde en zelfs nog eventjes toen hij al in Berg en Terblijt woonde. Later werd een hok boven de garage gemaakt en nog wat later kwam er een tuinhok dat anno 2018 er nog steeds staat en waarop in twee afdelingen de 32 weduwnaars zitten. Hans de Bresser speelde lang de programmavluchten en blies daarop zijn partijtje mee zonder echt uit te blinken. Door zijn werk op het slachthuis en de daarbij behorende onregelmatige werktijden was er voor de duivensport weinig en onregelmatig tijd. Op een bepaald moment gooide Hans het duivenbijltje grotendeels bij neer en mocht zoon Roy de tuinhokken bevolken met zijn grote passie en wel dwergpapegaaien. In 2009 kwam er grote omslag toen Roy (20 jaar oud) plots interesse voor de duivensport kreeg :"Hij wou op de fond gaan spelen". De dwergpapegaaien werden verkocht, het tuinhok verbouwd en toen moesten er fondduiven komen. Bij een fondspeler werd aangeklopt en een fikse ploeg jongen werd daar verkregen. In ruil daarvoor verrichtte Roy fikse installatiewerkzaamheden in het nieuwe huis van de betreffende liefhebber. De verkregen fondduiven konden Hans en Roy echter niet bekoren en ook op de vluchten bleken ze er weinig van te bakken. Het werd een grote teleurstelling waardoor het animo voor de fond een danige knauw kreeg. Bij toeval kwam men in 2011 in contact met Math Duijckers uit Eijsden en van hem hoorden ze dat hij met de duivensport wilde gaan stoppen. Hij besloot de familie de Bresser te gaan helpen en schonk hen een twaalftal duiven waarmee zes kweekkoppels werden gevormd. In 2012 verkregen ze nog een aantal eieren van Math Duijckers waaronder de NL12-18881572 alias d‘Artagnan die vanaf 2014 hun beste vlieger zou worden. Math Duijckers is jaren een pure uitblinker op de middaglossingen geweest en scoorde meerdere jaren heel hoog in de toenmalige fondspiegelcompetitie van de Fondkrant. Ook op de ZLU-vluchten wist hij regelmatig te pieken. Math Duijckers deed dat met duiven van Antoon en Lucie van der Wegen uit Steenbergen en hij was helemaal ‘weg‘ van die duiven en wilde ook geen ander soort op zijn hok. In 2013 werden in Berg en Terblijt een paar duiven op de ZLU- vluchten gespeeld en in 2014 een grotere ploeg en direct had met knap succes met als vroegste prijzen de 3^e Agen jaarlingen en de 11^e Marseille en dat is puur aan de kop.

Franciscus
De winnaar heeft van Hans en Roy de naam ‘Franciscus‘ gekregen en die doopnaam hebben ze zelf ook allebei. ‘Franciscus‘ vloog eerder dit seizoen Agen oud en kwam toen net een kwartiertje te laat om prijs te maken. Hij was hun vierde duif en met 11 weduwnaars mee wonnen ze drie prijzen. Na dit prijswinnende drietal vertrok ‘Franciscus‘ als 4^e-getekende van een ploeg van 6 weduwnaars naar Marseille. Ook zijn vader en opa hebben op deze vlucht weten te pieken. Zijn vader is ‘Le Mazarin‘ van 2015 en hij vloog als jaarling de 395^e Narbonne. In 2017 scoorde hij na de 382^e Agen (oud) nog de 89^e Marseille en dat allemaal nationaal.

De vader van de vader is voornoemde d‘Artagnan van 2012 die in 2014 de 85^e Agen en 11^e Marseille vloog. In 2015 scoorde hij de 401^e Agen en 129^e Marseille en in 2016 de 553^e Agen en 250^e Marseille. Met zijn drie Marseilleprijzen werd hij in 2016 3^e nationale asduif Marseille over 2014-2016. De moeder van ‘Le Mazarin‘ is een duivin uit een kweekkoppel van Math Duijckers en dat koppel schonk ook het leven aan een zoon die in 2014 de 3^e nationaal Agen (jaarlingen) vloog en andere prijsvliegers op de grote fond. De moeder van ‘Franciscus‘ stamt weer uit een broer van de moeder van ‘Le Mazarin‘. Het is alles Duijckers en van der Wegen wat in Berg en Terblijt de klok slaat! Sinds korte tijd is Roy de Bresser ook (aspirant)lid van het ZLU-bestuur geworden en heeft hij zich mede extra ingezet voor de extra prijzen die op deze Marseille vanaf prijs 65 tot en met 680 prijs te verdienen zijn en wel telkens met 15 plaatsen oplopend.

Tegenvallend
Het fondseizoen 2018 was voor Hans en Roy de Bresser tot nu toe tegenvallend geweest. Op Agen (oud) hadden ze weliswaar 3 van de 11 in de prijzen maar op Pau, Barcelona en St. Vincent gingen ze er onderdoor. En dat doet het duivensporthumeur begrijpelijk geen goed. Een liefhebber gaat zich dan afvragen: "Wat doe je anders, wat doe je verkeerd?" En dat deden ook Hans en Roy. Op de dinsdag na de inkorving voor Marseille toog men met enkele duiven naar het spreekuur van Henk de Weerd in Ransdaal. De duiven werden bezien en ‘nagekeken‘ maar er werd niets gevonden dat een ziektebeeld leek. De duiven werden in orde bevonden. En ‘Franciscus‘ zal dat ook zeker zijn geweest toen hij de mand inging en te Marseille werd gelost! Want anders kan een duif niet het hele peloton lossen! Sedert dit jaar zijn Hans en Roy lid van de p.v. de Bergvliegers in Simpelveld en dat is een vereniging van enkel fondspelers. De club is tevens een ZLU-inkorfcentrum onder de leiding van ZLU-penningmeester Piet Franssen. Vader en zoon kozen voor dit inkorflokaal omdat Hans zelf uit deze hoek (Eys) afkomstig is en Annie Franssen heeft zelfs indertijd op de kleine Hans gepast. Tot vorig jaar had Berg en Terblijt nog een eigen club met de naam ‘Berg en Dal‘ maar de club moest noodgedwongen de boeken sluiten wegens een te kleine aantal (overgebleven) leden. Roy werkt als servicemonteur voor Ubachs installatietechniek en die firma is in Berg en Terblijt (gemeente Valkenburg) gevestigd. Op deze Marseille speelt de comb. Smeets-Penris uit Urmond knap de 2^e prijs nationaal en internationaal en Robin Smeets kent Roy de Bresser van de opleiding die ze allebei hebben gevolgd op het gebied van installatietechniek. Vader Hans de Bresser kwam op 8-jarige leeftijd met zijn ouders naar het Zuid-Limburgse Eys vanuit het Noord-Brabantse Vught. Opa de Bresser had in Vught een eigen slagerij en vader de Bresser opende een nieuwe slagerij in Eys in 1967. In 1988 ging de zaak over in andere handen terwijl Hans altijd in dezelfde branche (slachthuis) is blijven werken. Sedert enige jaren heeft hij ernstige rugklachten en heeft hij ook hernia-operaties ondergaan en het laatste jaar zit hij ‘thuis‘ vanwege deze problemen. In huize de Bresser nemen ook honden een belangrijke plaats in en wel Cairn Terriërs en met deze honden wordt ook gefokt. Op de eigen website ‘Mystic Hills‘ is daar van alles over te lezen en deze honden zijn de passie van de vrouw des huizes..

Duivinnen
Sinds dit jaar worden de weduwduivinnen ook bij het fondspel betrokken en op Narbonne zijn ze van plan een aantal duivinnen te spelen. De vrouwtjes hebben naast het grote tuinhok waarop de weduwnaars huizen hun eigen (nieuwe) verblijf. De jongen zit op de zolder van de aanpalende garage en een op maat gemaakte Habru-spoetnik is afgelopen winter voor hun verblijf gekomen. Daardoor krijgen ze meer frisse lucht en dat doet hen zichtbaar goed. De vliegers werden half maart gekoppeld en toen de jongen 14 dagen waren ging de duivin er met één jong vanaf en bracht de doffer het andere jong groot. Tot en met dagfond zijn de vliegers veelal elke week gespeeld en in het weekeinde vaak het ene geslacht en midweeks het andere. Tussen de fondvluchten door worden de duiven nog vanuit Eijsden gelapt en dat deden ze ook toen ze in 2014 zo sterk van start gingen. De producten van Belgica-de Weerd worden gebruikt en van Röhnfried de natuurproducten. Tijdens de vluchten krijgen de vliegers een tablet (BelgaMagix) opgestoken om ze individueel te behandelen. Marimanvoeders staan in Berg en Terblijt op het menu en die worden gehaald bij de familie Simons in Ransdaal terwijl ze de duivensportartikelen van hen ook regelmatig aan huis bezorgd krijgen. In Berg en Terblijt zijn John en Dave Paffen ook fervente fondspelers. Een bekende duivennaam in het dorp is verder zeker die van Loed Senden die ooit de snelste Orleansduif (jonge duiven) van het land had en nu ook zijn pijlen op het verdere werk richt. De bekendste duiveninwoner van Berg en Terblijt is sinds Marseille vervlogen is natuurlijk ‘Franciscus‘ van Hans en Roy de Bresser! Wie kan zeggen een internationale winnaar op zijn hok te hebben. Een bezit waarvan elke fondspeler droomt zo‘n duif ooit te mogen bezitten! En die droom is voor Hans en Roy nu werkelijkheid geworden!

Ad van Gils

Keizer:
Na de afsluitende koers op Perpignan kon de balans opgemaakt worden van een zwaar, nee heel zwaar ZLU-seizoen 2018. Carlo en Cees Dominicus bekronen een fantastisch seizoen 2018 met diverse kampioenschappen. Het kampioenschap Keizer gaat over alle ZLU-vluchten. Voor dit kampioenschappen tellen 1 van de eerste 2 getekenden en de eerste in de klok, waarbij een duif niet 2x kan meetellen. Na Narbonne waren Carlo en Cees Dominicus voor het kampioenschap Keizer al niet meer in te halen en met de winst op Perpignan liepen ze nog verder uit op de concurrentie. Chris Paauwe en Aart Jan Maljaars waren in een felle strijd om de plaatsen 2 en 3 gewikkeld. Ondanks de eindspurt van Aart Jan Maljaars op Perpignan wist Chris Paauwe zijn 2e plaats met een minimale voorsprong te behouden. Good old Jo Melis weet ook dit jaar zich weer aan de kop te nestelen op plaats 4. Wim Muller springt dankzij zijn resultaat op Perpignan nog net de top 5 binnen. De top 5 ontvangen geld prijzen variërend van € 150 voor de winnaar tot € 50 voor plaats 5. Aan dit kampioenschap namen 81 liefhebbers deel.

Klik hier voor gehele eindstand

Asduif:
In de competitie voor het duifkampioenschap was er nog een felle strijd gaande met meerdere kanshebbers voor de laatste vlucht op Perpignan. Carlo Dominicus was veruit de favoriet met maar liefst 3 duiven in de top 5, maar de verschillen onderling waren minimaal. Met zijn overwinning op Perpignan kroonde de 16-1570830 van Carlo Dominicus zijn tot Asduif 2018 van IFC Zeeland. Ronald Traas behaalde de 2e Asduif en plaats 3 was wederom voor Carlo Dominicus. Voor dit kampioenschap tellen alle vluchten mee. De winnaar ontvangt een foto van de winnende duif alsmede een geldprijs van € 100. De nummers 2 en 3 ontvangen respectievelijk € 50 en € 25.

Klik hier voor gehele eindstand

Sponsorcup:
De goed gevulde prijzenpot om de sponsorcup wordt gevlogen over de vluchten Pau, Barcelona, St. Vincent, Marseille en Perpignan. Voor dit kampioenschap gelden de punten van één van de eerste 2 getekenden en het aantal prijzen gaat voor het aantal punten. Ook om deze cup wordt jaarlijks fel gestreden. De prijzen zijn dan ook de moeite waard met € 250 voor de winnaar, € 200 voor nummer 2 en € 150 voor nummer 3. De plaatsen 4 5n 5 geven nog recht op € 100 elk en de 6e t/m de 10e prijs wordt beloond met € 50 en ook de nummer 11 t/m 15 kunnen nog € 25 tegemoet zien. Het zal geen verrassing zijn dat ook dit kampioenschap gewonnen werd door Carlo en Cees Dominicus. Dat de liefhebbers met een klein duivenbestand hier zeker ook kansen hebben bewijzen de volgers met op plaats 2 Aart Jan Maljaars, op plaats 3 Jos van Belzen en Joop Duinkerke, met denk ik het kleinste duivenbestand van alle deelnemende liefhebbers, op plaats 4, allen met 5 prijzen. Chris Paauwe completeert de top 5.

Klik hier voor gehele eindstand

Jaarlingencup:
Het vierde kampioenschap wat bij de IFC Zeeland wordt vervlogen is dat voor de jaarlingen oftewel de Jaarlingencup. Deze wordt vervlogen over de vluchten Agen en Narbonne. Voor het kampioenschap tellen de punten van 1 van de eerste 4 getekenden. Het aantal prijzen (maximaal 2 dus) gaat boven het puntenaantal. Er namen 37 liefhebbers deel aan dit kampioenschap, waarvan 4 liefhebbers 2 prijzen wisten te scoren voor deze competitie. De Comb. Verhagen-Buyl scoorde daarbij ook nog de meeste punten en zijn dus de winnaars van de Jaarlingencup 2018. Carlo en Cees Dominicus eindigen op plaats 2 en Comb. Krijger & Zoon leggen beslag op plaats 3. Jo Melis eindigt net naast het podium op plaats 4. Herman Calon is best of de rest op plaats 5. De winnaars spekken hun bankrekening met respectievelijk € 150 voor de eerste plaats en de daarop volgende positie iedere keer € 25 minder.

Klik hier voor gehele eindstand

Wefo – Limburg Wedvlucht Bergerac 2 8 juli voor 901 duiven.
Los 14.00 uur. 1e duif 05.20.44 uur. Snelh. 1661.740 m/pm.
W. Dircks uit Maria -Hoop was vroeg bij de pinken!
Bij het krieken van de dag viel zijn eerst getekende op de klep!
Met als resultaat, de 1e provinciaal, de 7e Nationaal en 1e bij de Wefo.

Klik hier voor gehele reportage