Het laatste vluchtweekend staat voor de deur. Ongekend hoe snel zo’n seizoen voorbij vliegt. Het lijkt een mooi weekend te worden, al zijn mijn duiven zichtbaar vermoeid. Hier dus geen hoge verwachtingen, al weet je het natuurlijk nooit.

De kweekduiven zitten aan hun tiendaagse paratyfuskuur, gevolgd door de enting. De vliegduiven beginnen daar zondag mee.

Alle kwekers ouder dan 2020 zijn verhuisd naar een goede vriend in een warmer klimaat. Ze hebben daar de beschikking over grote rennen en een uitstekende verzorging. Ik hoop dat ze hem daar nog wat succesvolle nazaten kunnen opleveren.

Hier dus minder kweek- en vliegduiven volgend jaar. Het is voor mij een heel karwei om de duiven en tuin bij te houden, vandaar. Dit wil niet zeggen dat ik aan kwaliteit zal inboeten. De kweekploeg is verjongd en die laat al zien dat ze wat in hun mars hebben.

Zo stond ik 3^e nationaal Asduif bij de jonge duiven. Helaas verloor ik deze duif afgelopen weekend, maar ook dat is duivensport. H. Ulijn & Zn staan momenteel 2^e nationaal Asduif bij de jongen met een halve Embregts-Theunis uit de nestbroer van Mathieu (uit het Millennium koppel, dus).

We gaan het zien op de laatste vlucht van het seizoen. Succes allemaal.

• Volgende