Dit was beren gezellig.

Er boven staat Urk/Lelystad, ja, echt, ik kom elke week in Lelystad, nog één of twee weken en dan is het klaar denk ik, donderdag een schoonmaakploeg erin, en dan alles ophangen, word trouwens wel mooi, met de duiven gaat het goed, ik heb in totaal 18 jongen liggen, 12 voor mezelf en twee voor onze nestor Geert Meun en zijn zoon Toon Meun, en vier voor mijn buurman Albert Hakvoort, deze vliegt onder de naam Willem Hakvoort, leuk toch, dat mensen jongen van mij willen, ik heb eigenlijk nog niets gepresteerd, met de jongen ging het voor mijn doen erg goed vorig seizoen, ik heb wel het gevoel dat sinds de inbreng van verschillende liefhebbers er vorig jaar een goede ploeg met jongen gevlogen hebben, hopen dat het door zet, ik heb er alle vertrouwen in dat als deze mensen mij begeleiden beter zal gaan, we zullen zien, in het nieuwe kweekhok gaat het goed, bij mijn kweekduiven zitten ze weer op eieren, allemaal op dezelfde dag, een goed teken, bij Cees Korf zijn kweekduiven ook allemaal jongen en een koppel ook weer op eieren, dus we nemen aan dat het klimaat in het kweekhok goed is, tot volgende week weer en heel veel succes met de duiven. 

Op 17 maart organiseren zij een ouderwetse jonge duivenverkoop aan de leidijk 16b in Jubbega

De winnaars:
 Goud op Agen Jaarlingen voor comb. S & A Deckers

             Provinciaal Criterium Agen jaarlingen (jaarlingen) 2017

Ook de internationale fondvlucht uit Agen kende enkele dagen verloop alvorens er gelost kon worden. Vorig jaar moest er tot zondag gewacht worden alvorens het mogelijk was om te lossen, dit jaar was het dinsdagmorgen voordat het startschot gelost kon worden.
Om 7.00 uur verkozen 696 van onze gevleugelde vrienden het luchtruim voor een gemiddelde afstand van rond de 850 km tot Limburg.
Om 20:03:16 liep de jaarling weduwnaar bij Sandra en Toon Deckers in Meers over de antenne en klasseerde zich hierbij tot provinciaal overwinnaar.
Sandra en Toon hadden maar 2 jaarling weduwnaars in de strijd, Toon is nog steeds van mening dat men de jaarlingen voorzichtig moet opleiden. Vaak is Agen voor de jaarlingen een pittige vlucht, niet zo zeer door de afstand, deze verschilt niet zo veel van bijvoorbeeld Cahors, maar door het grote konvooi. Door de grote spreiding worden er vele kilometers extra gevlogen. Bij een afdelingsvlucht van dezelfde afstand vliegt een kleiner klad duiven die allemaal dezelfde richting op moeten.
Toon is ervan overtuigd dat onze duiven, ook de jaarlingen, meer aankunnen dan bijvoorbeeld 10 jaar geleden.
Het spelen van weduwnaars op de middaglossingen aan de Kloosterstaat in Meers is verleden tijd. Volgens Sandra en Toon is het dieronvriendelijk om duiven op het warmste moment van de dag te lossen. Bovendien vliegen veel duiven de nacht in en dat kost altijd veren. Vooral duiven uit de lijn van de “Irunha” van Theo Daalmans doen dit vaak. Dit levert naast kopprijzen ook vele lege bakken op en daar zit men hier in Meers niet op te wachten.
De jaarlingen doen als jonge duif ervaring op via de natour. Ze gaan een keer of 5/6 mee en daarmee is het klaar. Als jaarling gaan ze voor hun eerste grote opdracht zo vaak mogelijk de mand in, dit tot 14 dagen voor hun eerste fondvlucht.
De winnende weduwnaar had zich op de voorafgaande programmavluchten wel een beetje “verraden” bij zijn bazen. Hij was steeds bij de eerste duiven terug en dook dan als een kogel naar binnen.

Sinds kort wordt door Sandra en Toon niet meer met duivinnen gespeeld. Dit ondanks het feit dat Toon jarenlang excelleerde met duivinnen op nest, zelfs op Barcelona. Ook de nationale winnares, “Brigitte”, van Dax in 2007 was een nestduivin. Alle aandacht en energie gaat nu naar de weduwnaars.
De basisduiven hier in Meers komen uit de directe omgeving:
John Steijns Doenrade (Cor de Heide duiven)
Jos Martens Stein
Theo Daalmans Elsloo
Lei Martens Elsloo
Bernd Morsnowski

Met name een zoon van de “Irunha” van Theo Daalmans geeft met verschillende duivinnen goede nakomelingen. Een andere topvlieger, de “Josje” kwam rechtstreeks van Jos Martens uit Stein. Ook de lijn van de “Black Pearl” heeft Sandra en Toon geen windeieren gelegd. Van Bernd Morsnowski werden enkele duivinnen aangeschaft, eentje hiervan was “Brigitte”.
Van Lei Martens heeft men de “Statige” . Deze vloog kop van Bordeaux ZLU, maar raakte hierna gewond. Lei had er geen hoge pet van op, Toon wel! En zo verkaste de “Statige” van de Lindendriesstraat naar de Kloosterstraat. Daar zette hij verschillende prima vliegers op de wereld. Wie het weet mag het zeggen!
Voor het seizoen krijgen alle duiven, dus ook de kwekers, een zeven daags kuurtje, van Vincent Schroeder, tegen het geel. Van deze duivendokter wordt ook het hele jaar tot grote tevredenheid Tolamin Forte verstrekt. De dag na thuiskomst, bij thuiskomst wordt schoon water verstrekt, zit dit ook in de drinkpan. Pinda’s staan hier ook op het menu, de duiven hebben ze graag en ze worden lekker tam. Verder na het seizoen veel lijnzaad, een oud recept maar wel erg aanvullend tijdens de rui.
In 2018 zullen de duiven een kuur tegen paratyfus krijgen, dit gebeurt om de 5 jaar! Volgens Toon is paratyfus een echte sluipmoordenaar! Dit buiten de gebruikelijke spuit tegen paramixo en pokken.
Om de duiven zolang mogelijk met een volle vleugel te houden doen Sandra en Toon in mijn ogen iets, dat toe nu toe niet door veel liefhebbers gedaan wordt. In de eerste week van februari worden de 1e twee slagpennen getrokken bij alle duiven. Alle duiven komen hierna 2 keer op 5 dagen broeden.
Door dit systeem gingen de duiven naar Perpignan de mand in met een volle vleugel!
Na het seizoen stoten ze de derde pen om vervolgens de verdere cyclus te doorlopen. De duiven broeden twee keer over en blijven vervolgens samen tot de feestdagen, de bak is dan wel half gesloten.
Geen stress op de hokken, dan genieten voor duiven en bazen.
De provinciale overwinning is terecht gekomen bij een (h)echt duivenechtpaar. Echt liefhebbers die alles voor hun gevleugelde vrienden over hebben en hiervoor geregeld beloond worden met steenvroege duiven en diverse aansprekende kampioenschappen.

De 14 jarige wint in de jeugdcategorie de bronzen plak nationaal bij de jeugd van de duivensport van België alsook 1^e provinciaal snelheid jongen + 1^e provinciale asduif snelheid jonge duiven bij de Westvlaamse jeugd.

Dat Lais de genen van de duivensport in het bloed heeft kan men niet ontkennen, grootvader Julien, een zeer goede halve fond speler, vader Dominique een geducht speler en kampioen in de scheldestreek kunnen hun dochter en kleindochter al de geheimen van de duivensport aanleren en dit heeft de 14 jarige Lais al bewezen in haar 1^e jaar als zelfstandig duivenliefhebber.

Hoe het allemaal begon!

Als 10 jarige speelde Lais samen met haar broer in hun tuin waar ze zelfstandig een boomhut hadden gemaakt, er was ook plaats voor een koppel duifjes, die hadden ze ukkelpub en choco genoemd, die werden zo tam gemaakt dat ze Lais vergezelden tot in de living van hun huis, het jaar nadien werden er nog enkele bijgenomen en deze werden al enkele honderden meters weggevoerd en zo is de liefde voor de duiven ontstaan.  In 2017 werd er werk gemaakt voor een degelijk hok waar Lais al mooie uitslagen mee behaalde. Deze winter werd de accommodatie uitgebreid en zo kan Lais nu haar gevleugelde vrienden vertroetelen in een nieuw duivenpaleisje, dit hok werd verkregen van Ronny Franssens die nu de duivensport vaarwel heeft gezegd.

Wat voor 2018?

De kweekduiven van vader Dominique doen nu aan winterkweek waarvan Lais er een 20 tal jongen mag kiezen, die zullen verzorgd, vertroeteld, opgeleerd en gespeeld worden door Lais.

De rassen,

Via Julien Poublon uit Wevelgem, Willy Vanhoutte Wevelgem, Paul Hasaert Torhout, Ronny Franssens Zwevegem, Eddy Demets Heestert alsook van Leo Heremans verkregen bij de reportages op VTM ‘De wensdroom’.

Er werd een kleinzoon uit de “Bolt” verkregen,  uit deze klepper werd reeds de 3^e nationaal asduif snelheid bij de KBDB van België.

Lais, hoe kan je deze hobby combineren met jouw school?

In de vakantie is het leuk maar tijdens de schooltijd moet ik wel de hulp van vader inroepen om ’s morgens te voederen maar na schooltijd laat ik de jongen buiten en na een training van 1 uur roep ik ze binnen en geef hen hun avondmaal, ik ben dan zeker een half uur op het hok om ze te observeren en te vertroetelen.

Zou je zonder toedoen van je ouders de duivensport kunnen beoefenen?

Zeker niet want de voeders, inentingen en inleg voor de wedstrijden dit is toch een financiële last maar daar ben ik mijn ouders dankbaar voor dat ik deze hobby kan beoefenen.

Kan je contacten leggen met andere jeugdige liefhebbers?

In West-vlaanderen is het moeilijk maar ik heb al vriendschap gesloten met Georg Lannoo uit Oost-vlaanderen waar ik een goede babbel heb over de duiven en enkele bedenkingen over de duivensport.

Mocht ik geen steun krijgen van mijn ouders en grootouders dan zou ik de duivensport niet kunnen beoefenen, de jeugdvereniging zou een financiële steun kunnen geven bv. enkele duiven gratis te laten inkorven of enkele ringen gratis, hoklijst gratis, dit is maar een suggestie want velen die geen steun krijgen haken af na 1 jaar!

Wat zijn Uw toekomstplannen?

Dat het volgend jaar terug mag verlopen zoals in 2017 en dat ik terug ergens op het podium mag staan.

Uitslagen:

Arras 66 jongen: 2-8-10-15-21-22-10/13 per 2 tal

Arras 271 duiven: 10-19-20-21-38-5/5

Clermont 360 jongen: 4-11-26-67-68-74-97-6/9

Clermont 670 jongen: 3-6-10-11-21-50-52-64-139-151-154-11/14

Fontenay 215 jongen: 10-12-21-37-41-60-6/8

Fontenay 446 jongen: 5-17-43-50-67-97-103-109-185-200-10/14

Enz… enz…

Rudy

Bron

+

De winnaars:
Trio Winkens Rothenburg uit Itteren winnen Agen met ‘Aagje’
& MARATHON KAMPIOEN 2017

                               Trio Winkens & Rothenburg

ls ik achter de laptop kruip om te beginnen aan de reportage van het trio Winkens Rothenburg gaan mijn gedachten terug naar de zomer van 2016.
 Ik ben met mijn maatje Theo Daalmans naar Itteren getogen om bij Harie Winkens naar de aankomsten te kijken van de laatste vlucht van de jonge duiven van dit seizoen!
 Het is goed toeven daar op de heilige grond aan de Pagestraat, waar al zo vaak duivenhistorie werd geschreven!
 Op een gegeven moment gaat het over de vluchten met morgenlossing, en met name de ZLU vluchten, die Theo en ik ons al enkele jaren tot hoofddoel hebben gesteld.
 Onder het genot van een pintje zegt Jacques op een gegeven moment gekscherend:
 Wacht maar tot het volgend jaar, dan gaat het jullie een stukje “dunner”, ik ga ook aan alle vluchten van de ZLU deelnemen……..
En het moet gezegd, hij heeft woord gehouden, en wel op zo een manier, dat het Trio uit Itteren wordt gekroond tot marathonkampioen van onze Fondclub !!!
Een man een man, een woord een woord.
De wedvlucht uit Agen kon zoals we ons nog goed kunnen heugen pas gelost worden op dinsdagmorgen, zodat onze duiven al een dikke week in de manden vertoefden. Op meerdere plaatsen en ook in Itteren kreeg ik te horen dat verschillende duiven na thuiskomst niet meer in staat waren om in hun broedbak te vliegen. Waarschijnlijk met stramme spieren uit de manden gekomen, en als je dan alles uit de kast wil halen om zo snel mogelijk thuis te zijn eist dat op deze manier zijn tol.
Om 19.36.35 loopt de 1e getekende duivin van Jacques ,Trudie en Jourie over de antenne. Het is hun topduivin “Aagje” die het heeft geflikt om heel Limburg haar wil op te leggen. Nationaal in de categorie oud behaald ze een 9e plek van 6219 mededingers. Vorig jaar ging ze de mand in naar hetzelfde Agen als jaarling, toen klasseerde ze zich als 2e in het provinciale concours, Nationaal werd ze als 3e afgevlagd van 4679 duiven. Over topduiven gesproken!!
We zijn het er gelijk over eens dat we geen opsomming gaan maken van de uitslagen en kampioenschappen behaald in de laatste decennia, Jacques zegt duidelijk wie dat wil doorlezen kan altijd terecht op onze site.
In de jaren 1999 en 2000 werden 2 maal 12 eitjes gehaald bij Harry en Roger Wijnands aan de Tongerseweg in Maastricht, dit werd de basis voor de huidige kolonie, samen met de Sayaduiven uit Heer. Ook van invloed waren de duiven van broer Harry, hierin vinden we nog duiven van Hennie van Brienen en Jantje Martens uit Meers. Ook hier zien we dus duidelijk een mengeling van pure snelheid, dagfond en uithoudingsvermogen. Factoren die de moderne fondduif vormen en concoursen steeds sneller maken.
Volgens Jacques is het erg belangrijk dat de moderne fondduif ook tijdens de programmavluchten af en toe de neus tegen het venster duwt. Ze moeten zich niet te ver laten wegvliegen, kwestie van goed opletten en naar huis willen, is hier de stelregel! 
In de nabije toekomst zal hier nog aan alle fond vluchten worden deelgenomen, zowel provinciaal, NPO als ZLU.
In 2017 zijn de jaarlingen die Agen hebben gevlogen hierna thuis gehouden, dit puur toekomstgericht. Als 2-jaarse zullen ze wederom Agen vliegen, en vervolgens nog een morgenlossing, op dat moment zal dan besloten worden of dat een Marseille, Narbonne of Perpignan gaat worden!
Het trio heeft van deze duiven hoge verwachtingen, de tijd zal het leren. 
Het spelsysteem is hier, zoals bekend, het totale weduwschap.
Voor het seizoen 2018 zitten tussen de 40 en 50 duivinnen klaar, en rond de 80 doffers. 
Ook zitten er reservedoffers en duivinnen klaar die afgericht zijn. Blijft er een van beide partners achter, dan kunnen deze moeiteloos ingepast worden. De sfeer op het hok wordt zo niet aangetast, wordt misschien nog beter, wie zal het zeggen?
Het is vaker voorgekomen dat een van deze reserveduiven uitgroeide tot een prima vliegduif.
Rond 1 Maart wordt de boel gekoppeld, als de jongen rond de 14 dagen zijn worden de geslachten gescheiden, beiden brengen dan 1 jong groot. Eind Mei volgt een tweede koppeling en wordt er nog een 8-tal dagen gebroed, dan wordt er ook een geelkuur gegeven van 5 a 6 dagen.
Als de duiven op nest zitten, wordt erop gelet dat als ze uitgetraind zijn, alles gelijk naar binnen wordt geroepen. Buiten slenteren brengt niks, ze vinden alleen maar rotzooi aldus Jacques.

Verder hebben ze hier in Itteren nooit veel problemen om de duiven gezond te houden, een jarenlange strenge selectie in deze, legt hiervoor de grondslag. Wie hier ziek wordt terwijl de rest blaakt van gezondheid, heeft wat uit te leggen!
 Wat betreft de koppen speelt men hier wel kort op de bal. Na een opdracht worden ze behandeld, ongeacht het geleverde resultaat. Daarom speelt men hier het liefst een hele afdeling naar een bepaalde vlucht toe. Voor de volgende opdracht krijgen ze dan weer een kuurtje voor de luchtwegen.
Wat betreft de voeding, houden ze het hier aan de lichte kant!
 Het hele vliegseizoen wordt er fifty fifty gegeven, licht voer en sportmengeling. En naar de vlucht toe gaat men niet zwaarder voeren, alleen iets meer. Als ze de erwten en bonen laten liggen, zijn ze er klaar voor, zeggen ze hier. Na thuiskomst van een fondvlucht staat er enkele dagen zuivering op het menu, met druivensuiker in het drinkwater. Twee keer per week staat er Extra Energy, Aminozuren en conditiepoeder van Vincent Schroeder voor de duiven ter beschikking.
De duivinnen worden nog lichter gevoerd dan de doffers, dit ook om het onderling paren tegen te gaan, zijn er dan toch nog dames die met elkaar in een hoekje kruipen, dan wordt dit niet tegengegaan, maar extra gestimuleerd. Ze krijgen dan een schotel en een kistje of doosje waar ze kunnen wegkruipen. Ze worden dan op deze stelling ingemand, en al vaak met topresultaten tot gevolg. De doffers van de lesbodames krijgen dan een al eerder vernoemde reserveduivin!
Bij inkorving voor een fondvlucht krijgen de duiven altijd de partner te zien, bij thuiskomst echter nooit! De duivinnen worden ook geregeld gelapt, ook als de doffers in de mand zitten voor een vlucht!
 Frappant detail is dat de duiven dan worden gelost, soms een voor een, in Venlo!
 De achterliggende gedachte is dat ze er dan langer over doen, omdat het een compleet andere vlieglijn is, en de baas is dan voor de duiven thuis! Zo kan hij goed waarnemen hoe en in welke volgorde ze naar binnen gaan!!
De jonge garde wordt een keer of 6 meegegeven met de cabinewagen. Hier wordt haast alleen maar geselecteerd op gezondheid en vitaliteit. Je kunt beter niet ziek worden hier in Itteren!
 Wat me wel opviel was de volgende opmerking: Als er erg warm weer wordt voorspeld voor een jonge duivenvlucht, krijgen ze enkele dagen van te voren iets tegen adeno/coli. Kwestie van problemen voorkomen.
De hokken in Itteren zijn eenvoudige tuinhokken waarop de duiven zich schijnbaar thuis voelen.
 Er wordt veel gewerkt met gaas ipv glas. Beter voor baas en duiven, simpel. Alles wordt iedere dag netjes gepoetst, en 2 keer per jaar volgt er een grote schoonmaak met de hogedrukreiniger.
Ook grote kampioenen zoals het trio Winkens Rothenburg hebben nog gezonde doelstellingen in onze geliefde sport. Zo zegt men nog een ploeg duiven te willen formeren van rond de 3 a 4 jaar oud, die goed opgeleid, moeten gaan deelnemen aan ZLU klassiekers als Pau, St Vincent en Perpignan.
Volgens Jacques en Joerie ligt het verschil tussen (goed) presteren en topuitslagen aan de kleine dingen, de liefhebber moet alles (willen) zien, en dan adequaat handelen. 
Goede duiven voor de kweek zijn vaak de duiven die met zwaar weer een topprestatie leveren, dit hebben we de laatste weken vaker gehoord!
 De belangrijkste eigenschap van een goede duif is dat hij graag naar huis wil zeggen ze hier.
Een aparte uitspraak van Jacques ( en dat waren er heel wat ) wil ik u niet onthouden!
 Vol spanning waren ze in Itteren aan het wachten op de eerste duiven van Marseille van dit jaar. Plots valt de eerste duif op de klep, vergezeld door een “vreemde”duif. Gekscherend roept Jacques: dat zal er wel een van Jellema zijn, de duif loopt vervolgens naar binnen, en Joerie haalt ze van het hok. De duif wordt van water en voer voorzien (!!!) en vervolgens wordt aan de hand van het ringnummer nagekeken van wie de betreffende duif in werkelijkheid is. En wat schetst ieders verbazing? De duif is werkelijk van Jelle!! Deze wordt gelijk verwittigd, en even later wordt de duif weer losgelaten, het was de 1e getekende van Jelle. In 2016 goed voor de 3e nationaal Perpignan de volgende morgen is ze weer thuis in Nijverdal, en vliegt nog een mooie prijs!
Het typeert de liefhebbers van het Trio Winkens Rothenburg dat een duif zo wordt verzorgd en weer wordt losgelaten, op en top liefhebbers met het (duiven)hart op de juiste plaats!
 Hierbij geven ze ook aan bijzonder trots te zijn op liefhebbers die met duiven aangeschaft in Itteren al klinkende resultaten hebben behaald!
Al met al mogen we als Fondclub Midden Limburg bijzonder trots zijn op zo een marathonwinnaars, die ook als de gezondheid weer eens parten speelt, er vol voor blijven gaan.
 Jacques je hebt inderdaad woord gehouden, het is jullie van harte gegund. Geniet alle drie van de huldiging in Susteren op 2 december!
En laten we hopen dat we er de komende jaren weer een spannende, maar vooral sportieve strijd van mogen maken.

Op de foto van links naar rechts Marco Houtekamer (voorzitter), Comb. Krijger & Zoon (winnaar sponsorcup), Chris Paauwe (Keizer Kampioen), Carlo (Cees) Dominicus (winnaar jaarlingencup) en zittend Eric Dek (Asduif).

Traditioneel huldigt de IFC Zeeland het de laatste zaterdag in november haar kampioenen en de winnaars over de 9 ZLU-vluchten (n.b. op Narbonne wordt een apart jaarlingenconcours vervlogen). Op de avond worden tevens de poulegelden uitgekeerd en de naturaprijzen uitgereikt. Een jaarlijks terugkerende happening waarbij ook in 2017 weer circa honderd genodigden aanwezig waren. Marco Houtekamer (voorzitter) huldigde de kampioenen en praatte de middag/avond aan elkaar, waarbij het feest opende met een terugblik op het afgelopen seizoen.

Het aantal ingekorfde duiven bij de IFC Zeeland is in 2017 met 3% iets gestegen t.o.v. 2016: 2234 t.o.v. 2167 duiven., waardoor we tot de grootste ZLU-inkorfcentra van Nederland behoren. De bij IFC Zeeland inkorvende liefhebbers hebben nationaal
ontzettend goed gepresteerd met maar liefst VIER keer een 2e NATIONAAL: Chris Paauwe op Agen oud, Herman Calon bij Agen jaarlingen, Joop Duinkerke op St. Vincent en tot slot Cees van de Swaluw op Marseille. Topprestaties!!! Verder nog talloze top 10 en top 25 klasseringen, resulterend in een record aan vaasjes tijdens de prijsuitreiking van de ZLU in Kerkrade.
Een vroege prijs bij IFC Zeeland betekent ook meestal Nationaal een mooie prijs, mits de wind niet al te ongunstig is voor Zeeland.

De huldigingen werd tussendoor onderbroken zodat de aanwezigen konden genieten van een gratis fantastisch warm- en koud buffet en een heerlijk dessert-buffet.
Het organisatiecomité had een Caddy vol aan prijzen ingekocht voor de spectaculaire verloting welke gretig aftrek vond bij de aanwezigen.

De vele winnaars van de naturaprijzen, op elke vlucht worden een lot aan gratis prijzen vervlogen, (dinerbonnen, vleespakketten, vispakketten, 25 kg, duivenvoer , etc.) konden hun prijzen in ontvangst nemen.

Tevens waren er geldprijzen voor de nummers 1 t/m 5 van het Keizer Kampioenschap variërend van € 150 tot € 50. De winnaar van de Asduifcompetitie kreeg naast een foto van de winnende duif een bedrag van € 100, de nummers 2 en 3 een bedrag gelijk aan 50% van hun voorganger. Verder waren er geldprijzen voor de nummers 1 t/m 15 van de sponsorcup, variërend van € 250 voor de winnaar tot € 25 voor de nummers 11 t/m 15. De winnaar van de Jaarlingencup mocht € 125 in ontvangst nemen terwijl de nummers 2 t/m 4 het telkens met € 25 minder moesten doen.

Na afloop werden de dames die ons zowel tijdens het seizoen als deze dag fantastisch verzorgden bedankt voor hun inzet met een bloemetje.

Ook in 2017 kunnen we weer terugkijken op een geslaagde feestmiddag/-avond.

IFC Zeeland
Jaap Bruggeman