|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bestellingen ringen 2023
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
WEDSTRIJDEN
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Om te weten wat de status is van het aantal vogelgriepuitbraken en waar maatregelen van kracht zijn, of weer zijn opgeheven, kunt u het overzicht op de NPO-website raadplegen.Klik op onderstaande button voor het meest actuele overzicht.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bent u geabonneerd op Op (de) Hoogte en ontvangt u deze ineens niet meer? Controleert u dan alstublieft eerst of ODH wellicht in de spam-box staat.|
|
|
Nieuws
In ODH bieden we graag ruimte aan verenigingen en afdelingen om leuke verhalen, bijzondere initiatieven of spannende wedstrijdverslagen met de lezers van ODH te delen. Hierbij willen we iedereen de kans geven zijn/haar bericht onder de aandacht te brengen. 
Dit weekend was het dan weer zover (voor ons), de laatste oude duivenvlucht van het jaar 2022.
Op het vliegprogramma stond Argenton maar dat werd Chateauroux. We hadden onze duiven op nest gebracht om te proberen om op deze laatste vlucht nog een mooi resultaat neer te zetten.
De duiven zagen er werkelijk schitterend uit en we waren vol vertrouwen. De duiven zaten allemaal op het einde van hun broedcyclus en wat moet je dan nog meer.
We begonnen s’morgens met de jonge duiven die niet echt lekker naar huis toekwamen .We zaten verleden week echt heel vroeg maar deze week gewoon te laat. Eigenlijk ook niet heel vreemd want er komen bijna dagelijks jonge duiven terug met en zonder chipring ,sommigen zijn weken onderweg geweest om thuis te komen. En sommigen zijn zo mager als brandhout en hebben weet ik wat allemaal meegemaakt. We laten ze dan maar gewoon bij de rest en geven ze wat tijd om te recupereren. Dat deze “ thuiskomers ”niet bevorderlijk zijn voor de algehele conditie van de koppel jonge duiven moge duidelijk zijn.
Vanaf volgende week gaan we weer meedoen en daarom hebben we vanmorgen de boel gescheiden en een geel pilletje op gestoken. We zullen proberen om de laatste jonge duivenvluchten nog een mooi resultaat neer te zetten.
De oude duiven werden vroeg gelost en over de weersomstandigheden viel niets te klagen. Overal prachtig zonnig weer en een Noordoosten windje. Alles was dus aanwezig om een mooie afsluiter te mogen ervaren. Rond 15.00 werd er op de poortdeur geklopt en toen ik ”Wachtwoord” riep, kreeg ik als antwoord “Haring met uien” en toen ik de poortdeur opende stond daar Ron Kooyman samen met Pascal van Wijngaarden.
Ron had een flinke bak met haringen meegenomen en dat doet hij altijd als hij bij ons komt letten. Hij is de vaste wekelijkse letter van Cees en Pascal maar als die hier komen kijken dan komt Ron vaak mee. Ron is een duivenmelker in hart en nieren maar heeft het zelfde beroep als Appie Dunnink en dat gaat niet samen met duiven spelen. Ron kwam als jong ventje in de jaren 70 al bij mij in Ammerstol duiven letten. Zijn grote favoriet op mijn hok was een temperamentvolle blauw gehamerde doffer die hij zelf de naam “De havik”had gegeven.
Wekelijks zat deze doffer in het snuitje van de uitslag. Aan het eind van het seizoen korfde ik hem in voor Bergerac (ik dacht in 1979).Het werd een hele zware editie en hoewel Ron al bij het krieken van de dag bij me was, kwamen er nergens duiven door. Hij had met zijn moeder afgesproken dat hij kwart over twaalf thuis moest zijn om te eten. Hij woonde op een paar minuten afstand van mij en sprong om tien over twaalf op de fiets. Om kwart over 12 viel de “Havik”en speelde een knal vroege nationale prijs en om half een was Ron weer terug. Ik zie nog zijn gezicht voor me toen ik vertelde dat hij net weg was toen “de Havik”arriveerde. Wat baalde hij dat hij zijn “Havik “niet had zien vallen. Niet te bevatten dat dit voorval al weer ruim 40 jaar geleden plaats vond.
Jochem ,Pascal,Ron en onder getekende hadden onder toeziend oog van Lida (die niets van haring moet weten) het grote bord met haring zo weggewerkt. En zo rond een uur of vier begonnen we serieus de lucht af te turen. We zagen niet veel actie en het was stilletjes in de lucht. Toen de klok richting vijf uur tikte werd het duidelijk dat het een hele pittige vlucht zou gaan worden.
Het op nest brengen aan het eind van het seizoen gaat altijd gepaard met overvloedige pennen rui. Zodra ze gaan broeden zijn er duiven die ondanks bijlichten( en stukjes van de pennen bijten )gewoon pennen gaan gooien.
Ik verduister mijn duiven niet (maar trek 2 pennen in Februari en Maart) en dan wordt het altijd spannend of ze de laatste vlucht gaan halen. Er waren er al behoorlijk veel die te ver in de rui waren en die niet mee konden. En ook behoorlijk wat twijfelaars( wat pennen rui betreft) die we wel hebben ingekorfd. Gelukkig waren er ook een paar bij die hun 3e pen hadden gegooid en verder stabiel ruide.
Op deze duiven moesten we kunnen rekenen. En dan na een lange stilte komt er een flits tussen 2 huizen door en voor we het door hadden stond daar onze 2e getekende “Hannah”weer voor ons neus.”Hannah” speelde als jonge duif al twee 1e prijzen en is als 3 jarige duivin absoluut één van onze beste duiven. Dit jaar speelde ze ook al een 10e NPO op Vierzon tegen 15.991 duiven en op de midfond kan ze ook met de beste mee. Een toppertje die volgend jaar op het kweekhok komt samen met een andere 3 jarige duivin( kleine Mirjam) die verleden jaar ook op Vierzon de 4e NPO speelde tegen bijna 8000 duiven.
“Hannah zag er prachtig uit en er was niet aan te zien dat ze zo’n zware klus had geklaard. En dan moeten we 12 minuten wachten en valt onze beste jaarling duivin die haar 13e prijs wint dit jaar en 5 minuten later een andere top jaarling duivin die tijdens haar 3e vlucht tijdens de lossing op de grond is gekletterd en pimpel paars de volgende dag thuiskwam. En na weken thuis nu ook al weer 8 mooie prijzen speelt. Dan komen de duiven heel stroef naar huis en zien we al gauw dat er ook bij zijn die echt teveel pennen hebben gegooid. Alles bij elkaar een wat tegenvallend resultaat (We hadden er meer van verwacht) maar moeten het er mee doen.”Hannah”vliegt een keurige 35e NPO tegen 3931 duiven en de 1e in de club en 2e in het rayon ,daar zijn we tevreden mee.
We gaan ons vanaf nu bezig houden met de jonge duiven en gaan proberen die aan de praat te krijgen volgende week.
AD FORTUIN, STRIJEN VLAMT MET GOUD EN BRONS OP NATIONAAL PERPIGNAN!
.
.
Eerste duiven
In Perpignan werd de duiven op zaterdagmorgen om 7.30 uur gelost. Min of meer gelijktijdig gingen ook de vluchten Châteauroux voor België en Nederland en Libourne voor België los. De Belgische Châteauroux ging om 7.15 uur los en de winnaar op 522 km haalde een snelheid van 1137 m.p.m. Châteauroux van Zuid-Holland vertrok om 7.45 uur en de winnende duif haalde hier 1133 m.p.m. op 595 km. Libourne in België was nog een verdere vlucht en die ging om 7.30 los. De snelste duif reikte op Libourne tot 1018 m.p.m. op 720 km. En dan is het wel duidelijk dat op Perpignan met nog lagere snelheden rekening moet worden gehouden. Op Perpignan geldt voor deelname een minimumafstand van 725 km en dan komt men juist een 25 m ten noorden van Parijs uit om te mogen deelnemen. En wat zou de kortste afstand van een Franse of Duitse deelnemer op Perpignan 2022 daadwerkelijk zijn geweest? En vanaf 20 uur werd het dus turen naar Pipa om de eerste internationale melding te zien verschijnen. Na 13 uur vliegen aan 1000 m.p.m. zou men dus rond 20.30 uur op 780 km moeten kunnen klokken. Maar zou die snelheid haalbaar zijn? Of zou het lichte tegenwindje verder in de avond nog zwakker worden en dus in het voordeel van de grotere vliegafstanden gaan werken? En jawel hoor dan toch de eerste melding om 20.40 uur op 799 km. En met 1011 m.p.m. kon toch in de lijn van Libourne geklokt worden. De duif werd geklokt in Montvilliers geklokt en dat is een dorp ten noorden van Le Havre aan de kust. En wel door de familie Cufffel die in 2015 internationaal Barcelona won. Het noordoostelijke windje in het voordeel van de westkant en de kuststrook? Op zaterdagavond kwamen daarna nog 14 andere Franse duiven door waaronder nog twee stuks van de familie Cuffel. Die 12 duiven werden allemaal op kortere afstanden dan de 799 km van de familie Cuffel geklokt. Wat zou het zondag in de overvlucht gaan worden? Zouden Belgische en Nederlandse duiven nog in de buurt van de Franse duif kunnen komen? Heel opmerkelijk kwam de eerste melding uit Nederland eerder dan uit België. Ad Fortuin uit Strijen klokte om 7.54 uur op 1021 km en zijn duif reikte tot 1005 m.p.m. en kwam nog dichtbij bij de snelheid van de Cuffelduif. In België werd de eerste Perpignanduif om 8.20 uur geklokt op 924 km en die kreeg een snelheid van 886 m.p.m. toegewezen. In Jabbeke klokte Vergaerde-Denolf om 8.39 uur op 953 km en met de snelheid van 897 m.p.m. winnen ze Perpignan in België. Op een steenworp afstand van Ad Fortuin kreeg Hugo Batenburg (Batenburg-v.d. Merwe) in Klaaswaal om 8.12 uur zijn eerste Perpignanganger en op 1023 km (2 km verder dan Ad Fortuin) en met 989 m.p.m. is dat goed voor de derde internationaal en de tweede nationaal. Internationaal vallen zo de prijzen 1, 4, 5, 6 en 7 in Frankrijk langs de Seine lopend van Parijs naar Le Havre terwijl Nederland de prijzen 2 en 3 pakt op afstanden die zo 225 km verder liggen.
Fortuin boven!
Nadat Ad Fortuin zijn eerste Perpignanduif had geklokt om 7.53 uur kon hij bijna 2 uur later zijn tweede duif verwelkomen en wel om 9.52 uur en laat deze duif nog de 3e nationaal vliegen! Weer een uurtje later en wel om 10.51 krijgt hij zijn derde duif en die pakt nog de 12e nationaal. Drie minuten daarna is nummer 4 daar en die zal prijs 17 gaan pakken. En zijn vijfde duif om 11.17 uur zal aan prijs 29 in de nationale uitslag komen. En dat is wel een bijzonder kwintet te noemen en deze vijf duiven staan bij de eerste 7 duiven van zijn inkorvingslijst en dat zegt genoeg. Totaal korfde Ad 33 duiven op Perpignan en zijn 9de duif zat om 12.34 uur ‘in de klok‘ en die duif zal prijs 112 gaan winnen. Compagnon en vriend Hugo Batenbrug heeft om 13.11 uur al 17 duiven terug en met 54 duiven mee is dan al bijna een derde terug. Voor de afsluitende Perpignan had Ad Fortuin zich al flink in de kijker weten te spelen en leek hij wel elke ZLU-vlucht vroeger te gaan pakken en dan als klapstuk de 1e nationaal. Zo won hij de week voor Perpignan de 3e nationaal Narbonne. De week daarvoor begon hij met de 13e nationaal Marseille en werd hij op deze vlucht tot grootmeester uitgeroepen in het duivensportblad het Spoor der Kampioenen. Met 8 mee scoorde Ad op Marseille 5 prijzen en wel 13, 74, 82, 84 en 165 tegen 3312 duiven. Gelijktijdig met Narbonne korfde hij een ploegje jaarlingen (waaronder een groot aantal laten) op de middaglossing Bergerac en hij won op die vlucht de 3e nationaal in de sector 2 (5655 duiven) en pakte totaal 12 prijzen met 20 mee. Ja daar aan de dijk tussen Strijen en Strijensas lijkt het geluk en succes niet op te kunnen.
.
.
De winnaar van Perpignan is de NL2020-1481285 en hij heeft de naam Mels gekregen en is vernoemd naar het zoontje van een nicht. ‘Mels‘ was 14 dagen eerder mee op Marseille en pakte toen prijs 84. Hij was op die vlucht de vierde duif en de 1e en 2e duif waren een broer en zus van hem. En met drie kinderen uit een koppel mag wel van een bijzonder paar gesproken worden. Hun vader is van 2019 en is van Hugo Batenburg gekomen en stamt uit de duivin ‘Willeke‘ die in 2019 de 1e internationaal St. Vincent won op de hokken van Ad en daarna naar Hugo is teruggegaan. Hun moeder is ‘Miss Urk‘ en komt van Pieter Woord en Louw van de Berg uit Urk en stamt uit hun twee internationale winnaars op Perpignan 2017 en Pau 2018. Meer winnaarsbloed kunnen duiven niet in hun aderen hebben mag je wel stellen! ‘Mels‘ begon het seizoen op Pau en miste van die vlucht. En op welke stand ging ‘Mels‘ naar Perpignan? Op Marseille werd zijn duivin verspeeld dus hij zat daarna alleen in zijn bak. Eventjes voor de korving van Perpignan plaatste Ad een losse duivin op zijn afdeling en ‘Mels‘ had duidelijk oog voor haar. En zo werd hij gekorfd en Ad had wel in de gaten dat hij in een perfecte conditie werd gekorfd. Als 1e-getekende vertrok de ‘282‘ van 2020 en hij kwam als 5de duif in Strijen aan en zal prijs 29 gaan winnen. Eerder dit jaar vloog hij prijs van Pau en op Tarbes (i.p.v. St. Vincent) scoorde hij prijs 37 tegen 2308 duiven. Ad heeft deze doffer de prijs de naam ‘Maradonna‘ gegeven en met een reden. Als de nestduiven ter training ‘s avonds worden losgelaten dan gaat de ‘282‘ niet mee de lucht in en zelfs niet als hij wordt opgejaagd. Hij vliegt dan het dak van het woonhuis op of kan daar dan uit beeld verdwijnen. Nu laat Ad deze ‘Maradonna‘ gewoon niet meer mee uit en laat hem in het hok zitten. De naam ‘Maradonna‘ verwijst in deze naar het feit dat die Argentijnse voetballer ook amper trainde en vaak de kantjes er probeerde vanaf te lopen. En is daar ook geen gelijkenis met de Braziliaanse voetballer Romario die ook niet graag trainde, graag en veel sliep en voor de camera vaak zei dat hij moe was?
.
.
Zoals bekend is Ad Fortuin op advies en instigatie van Hugo Batenburg de grote fond gaan spelen en wel vanaf 2012. Binnen het internationale wereldje op de grote fond neemt Hugo (zoals ook algemeen bekend) een aparte plaats in. Met vader Bas had hij indertijd de legendarische ‘Witbuik‘ van 1981. Op een nieuw en eigen adres is onder de naam Batenburg-v.d. Merwe (getrouwd met Anita een dochter van Piet van de Merwe uit Dordrecht) verder gewerkt aan een ijzersterke fondkolonie. Spectaculair waren en zijn de aankopen van Barcelonawinnaars op nationaal en internationaal niveau in samenwerking met Pipa uit Knesselare. Ad Fortuin verkrijgt elke jaar een flink aantal jonge duiven van Hugo uit zijn bijzondere kweekstal. Ad is ook verbonden aan Pipa inzake de bemiddeling en afhandeling van hun duiventransacties op de Nederlandse markt. Ad heeft ook zelf een kleine kweekploeg en zo zijn de 1e en 5e duif op deze Perpignan op het eigen adres gekweekt. Ad heeft twee vliegploegen en wel 25 koppels meerjarige duiven die op een hok zitten die in de schuur is ingebouwd. Op dat hok is er ook een afdeling voor de kwekers en eentje voor de 100 jonge duiven. Op een ander stenen hok zitten de op twee afdelingen de 25 koppels jaarlingen terwijl op de derde afdeling losse doffers zitten. En ook voor Ad is het verhaal van een eigenploeg late jongen apart. Toen hij deze op de afsluitende middaglossing Bergerac korfde had hij hele weinig fiducie in hen. Ze waren flink ingespeeld maar op vluchten dat ze samen met jonge duiven in de strijd stonden waren vaak veel jongen al thuis terwijl de ‘oude‘ duiven nog moesten arriveren. Om op Bergerac toch een beetje kans op een behoorlijke prijs te maken besloot hij naast de 14 laten ook 6 andere jaarlingen te korven. En groot was de verrassing toen die laten gewoon goed prijs bleken te kunnen vliegen ondanks de slechte voortekenen. Ook duiven met vijf pennen aan beide kanten ‘gegooid‘ en nu gekorfd op eitjes bleken op Perpignan succesvol te kunnen zijn.
.
.
.
Ad Fortuin is afkomstig uit Strijensas en dat dorp ligt aan het Hollands Diep alwaar even verderop de Moerdijkbrug de verbinding tussen de provincies Zuid-Holland en Noord-Brabant maakt. In 1985 verhuisde Ad Fortuin naar zijn huidige woning die langs een dijk ligt halverwege tussenStrijensas en Strijen. Het poldergebied heet de Hoekse Waard en is feitelijk een eiland ten zuiden van Rotterdam die door de Heinenoordtunnel met elkaar verbonden zijn. Op de Hoekse Waard is alles akkerbouw dat de klok slaat op de vruchtbare gronden. De verbindingswegen tussen de verschillende kernen zijn dijken en op veel plaatsen is er aan die dijken aan één of twee zijden bebouwing van woonhuizen. De bewoners hebben achter hun huis vrij uitzicht over de akkervelden en bij Ad loopt achter zijn woning het water ‘Nieuwe Haven‘ die bij Strijensas in het Hollands Diep uitmondt. Het hoekje alwaar Ad woont heeft zelfs een eigen gehuchtnaam en wel Steenplaats. Ook Hugo Batenburg woont zo langs een dijk in een vrijstaande woning alwaar het goed duiven houden is. In de Hoekse Waard is altijd fondspel op hoog niveau geweest. Een legendarische naam is die van bakker Marinus Barendregt uit Puttershoek en zijn soort ligt aan de basis van de ‘Witbuik‘ van 1981 van Bas en Hugo Batenburg. Een echt fondbolwerk is altijd Zuid-Beijerland op de Hoekse Waard geweest. Maar dat is anno 2022 helaas helemaal voorbij. Namen als Bos, van Erkel, Sluimer, Beijer en v.d. Velden hebben er jaren voor grote fondsuccessen gezorgd maar de tand des tijds laat veel zaken in het leven veranderen en verouderen en daar ontkomt ook de duivensport niet aan. Maar ook in kern als Numansdorp werd menig vroege duif op de grote fond gepakt door liefhebbers als A. Pegels en W. Kooreman.
.
.
Ad Fortuin mag gerust een hele nuchtere liefhebbers genoemd worden. Hij is wars van grootspraak of gewichtigdoenerij als er succes genoteerd kan worden. En hij is druk bezet want naast de duivensport werkt hij nog vier dagen per week voor het bedrijf Numan en Kant uit Strijen. Vanwege zijn leeftijd (61 jaar) heeft hij op maandag tegenwoordig een vrije dag. Het bedrijf verzorgt klimaatinstallaties in kantoor- en bedrijfsgebouwen en ziekenhuizen en voor zijn werk maakt hij vele kilometers door het land. Bij zijn duiven is Ad op de nodige punten heel precies. Zo onderzoekt hij al zijn duiven individueel voor inkorving van een grote- fondvlucht. Onder de microscoop wordt dan nagekeken of ze geen last van het geel hebben en als dat zo is dan wordt die duif met ‘gele druppels‘ behandeld terwijl dat voorheen een geelpilletje was. Ad vertelde dat hij vroeger veelvuldig opleerde of elders korfde voor oefenvluchten. Volgens Ad heeft Hugo Batenburg aan dat werk wel een auto versleten maar de mannen leren hun duiven tegenwoordig puur via de vluchten van de eigen afdeling op en dat is in ogen goed genoeg.. Het eigen ZLU-inkorfcentrum te Klaaswaal had als eerste centrum in Nederland een kwart van de gekorfde duiven van deze Perpignan terug en wel om 15.30 uur en toen waren er 28 duiven van de 107 duiven terug. En de grootste bijdrage leverde begrijpelijk Ad die om 15.12 uur zijn 12de duif kon klokken. Om 20.18 uur had Ad er 18 stuks thuis en had ‘Klaaswaal‘ 50 duiven terug en dat is bijna de helft. Alhoewel Ad niet echt in een bosrijk gebied woont heeft hij ook last van roofvogels. En er blijken slechtvalken op de raffinaderij van Shell in Moerdijk aan de andere kant van het Hollands Diep te zitten die regelmatig in actie komen als ze 5 km verderop een grote ploeg postduiven hun rondjes hoog in de lucht zien maken. Ja op de uiterst taaie en zware ZLU-vluchten vanuit Marseille, Narbonne en Perpignan heeft Ad Fortuin een prachtige reeks kopduiven weten te pakken en Perpignan was het absolute orgelpunt met nationaal goud en brons. En met ‘duivenmaat‘ Hugo wordt internationaal zilver en brons gescoord terwijl de internationale winnaar ook nog voor de helft ‘Batenburg-v.d. Merwe‘ is. Proficiat met het prachtige succes!
Ad van Gils
Chris Paauwe triomfeert op Narbonne in het NIC, Nationaal en Internationaal!
Tot ieders verrassing kregen de 26.149 duiven in Narbonne op de voorziene dag de vrijheid, ondanks een regen/onweer zone in Midden Frankrijk. De eerste melding kwam notabene uit België en met 7 duiven uit Frankrijk en 3 uit België waren er ’s-avonds dus maar 10 gemeld. Het was iedere liefhebber duidelijk dit was een loodzware klus voor onze duiven. Op de avond van de lossing was Chris Paauwe nog onderwerp van gesprek in het lokaal, een goed seizoen maar veel minder dominant dan voorgaande jaren. Ahum, ik weet niet of hij het gehoord heeft, maar de volgende dag heeft hij dat euvel even rechtgezet. Om 06.51 uur wist Chris namelijk zijn eerste duif van de 345 deelnemende duiven bij de IFC Zeeland te klokken. De winnaar was een jaarling, niet alleen goed voor de 1e bij de IFC maar ook nationaal de winnaar en 3e internationaal gemeld, maar dan weer wel de 1e jaarling en dus ook Internationaal winnaar bij de jaarlingen! En of het niet genoeg was klokt hij ook zijn 2e duif, goed voor plaats 2 bij de IFC en nationaal plaats 11. Over fondcoryfeeën gesproken plaats nummer 3 is voor Sander Dijkema, die zich dit jaar als een komeet bij de nationale fondtop meld, en ook op deze vlucht weer een vaasje binnen harkt met plaats 20 nationaal. Een pittige koers dus die pas eind van de zaterdagmiddag lokaal werd afgesloten, terwijl het nationaal en internationaal nog open stond. Bij velen waren er nog lege plaatsen op het hok, die gelukkig in de dagen daarna langzaam weer gevuld werden door duiven die hun thuishonk weer bereikten. Maar zwaar of niet ook nu waren er weer liefhebbers die wisten uit te blinken, zoals vader Hans en zoon John Lindenberg die respectievelijk 56% (5 vd 9) en 67% (16 vd 24) prijs vlogen. Een soort die de zware fond aan kan dat mag duidelijk zijn. Prima prestaties met 50% prijs waren er verder van Comb. Krijger & Zn. (1 vd 2); Joop Duinkerke (4 vd 8); Cees Joosse (2 vd 4); Comb. Zegers-Breen (1 vd 2); L. van Schouwen (1 vd 2).
29 juli 2022 Narbonne – 345 duiven – 38 deelnemers – IFC Zeeland:
1, 2, 7, 10 Chris Paauwe; 3 S. Dijkema; 4 H. Lindenberg; 5 J.C. Hoek; 6 J.J. Lindenberg;
8 A.J. Maljaars; 9 Gebr. Dingemanse.
IFC Zeeland
Jaap Bruggeman
|
Wekelijks komen er vele vragen binnen bij de medewerkers op het NPO Bureau. We delen een aantal veelgestelde vragen via ODH, want wellicht leven deze vragen bij meer van de lezers/liefhebbers.
FOND IN HET GROENE HART
NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN 1714
MARIO DE VOGEL TRIOMFEERT OP MOOI VERLOPEN BERGERAC
Dinsdagavond 26 juni was het een drukte van jewelste in inkorfcentrum de Snelvlucht te Bodegraven. Maar liefst 29 liefhebbers hadden de weg naar het lokaal aan de Dronenweg in Bodegraven gevonden. Met elkaar hadden zij 355 duiven de inkorfcommissie laten inmanden en dat was een mooi aantal. Aan de westkant van Frankrijk was het prima weer en vrijdag 29 juli klonk om 13.30 uur op de paardenrenbaan van Bergerac het startsein voor deze laatste marathonvlucht in ons inkorfcentrum. Het was Mario de Vogel uit Bodegraven die deze Bergerac op zijn erelijst kon bijschrijven. Deze nog relatief jonge liefhebber is succes en kopduiven niet vreemd en al enkele jaren een geduchte tegenstander. Alleen dit jaar wilde het nog niet echt lukken en uitgerekend op deze afsluitende Bergerac was hij iedereen te snel af. Om 10.52.53 uur arriveerde zijn als 8e getekende jaarling duivin NL-21-1193480 en deze constatering was nipt voldoende om de eerste prijs binnen te halen. Mario had haar ingekorfd op 10 dagen broeden. De vader van de winnares is afkomstig van Henk Gerritsen uit Woerden en in de afstamming van de moeder komen we de naam van Bernard Hanno en een Engelse duivin tegen. Mario zag laatstgenoemde blauwbonte duivin wel zitten vanwege haar superieure bouw. Een nazaat van haar is dus de overwinnares geworden. Jan Molenkamp uit Driebruggen draait in de seconden weliswaar vroeger op deze Bergerac maar heeft een kortere afstand en is met de prijzen twee en zeven mooi in de top van de uitslag vertegenwoordigd, tijden 10.52.05 en 10.54.26 uur. Prijs drie zit daar ook weer dicht op, John Rimmelzwaan uit Alphen a/d Rijn, tijd 10.56.28 uur. Prijs vier is voor de kampioen van ons inkorfcentrum, Paul v/d Boogaard uit Kamerik, tijd 11.01.37 uur. Gerard Griffioen uit Zevenhoven pakt maar liefst 3 kopduiven, 11.07.58 uur, 11.18.31 uur en 11.24.35 uur, goed voor de prijzen vijf, acht en tien. Huub Kuyf uit Nieuwkoop en Bert de Graaf uit Alphen a/d Rijn completeren de top tien van deze Bergerac, respectievelijk zesde en negende. Het verdere verloop was ronduit uitstekend te noemen, kortom het “regende” duiven en reeds om 13.30 uur waren alle 119 prijzen verdiend. Absolute uitblinkers waren Huub Kuyf uit Nieuwkoop met 5 van de 6 en Leon van der Voorn uit Ter Aar die na de topprestatie van vorige week ( 100% ) ook nu weer een fraaie serie had met 7 van de 11 in de prijzen. Tot slot dank aan alle vrijwilligers en inkorvende liefhebbers die dit tamelijk door de vogelgriep ingekorte seizoen in ons inkorfcentrum weer mogelijk maakten. Mochten de omstandigheden dit toelaten dan ziet wij allen weer op onze fondmiddag, ergens halverwege januari 2023.
Bergerac, NIC de Snelvlucht Bodegraven 1714, 355 duiven
Eerste twintig van de uitslag:
1 Mario de Vogel; 2-7-18-19 Jan Molenkamp; 3-14-20 John Rimmelzwaan; 4-17 Paul v/d Boogaard; 5-8-10 Gerard Griffioen; 6-13 Huub Kuyf; 9-11 Bert de Graaf; 12 Combinatie Schouten; 15 Theo Wijfjes; 16 Combinatie Jan en Greetje Toor
Eindstand marathon 2022 in ons NIC
- Paul v/d Boogaard
- Theo Wijfjes
- John Rimmelzwaan
- Bert de Graaf
- Martin Wijtman
Henk Vink
Aan dit vaak gebruikte spreekwoord moest ik dit weekend weer eens denken toen ik vrijdag op Facebook een stukje las van Petrus de Keersmaeker, een Belgische liefhebber die ik persoonlijk ken en waar ik op bezoek ben geweest. Petrus schreef vlak na de lossing van Narbonne het volgende op Facebook.
Narbonne, deze onverantwoorde lossing van 26.763 duiven waar van meer dan de helft jaarse duiven is na Pau de tweede miskleun van het jaar . Onverantwoord en zelfs misdadig hoe men met onze duiven omgaat . De lossingsverantwoordelijken, het volledige sportcomité gaan hier allemaal de mist in , opstappen en vervangen door mensen met verantwoordelijkheid zin, dierenliefde en kennis van zaken moeten hoogdringend in de plaats kunnen komen. In een informatica tijdperk waar iedereen alle info kan inzien bij alle weerkundige diensten mag dergelijke miskleun nooit gebeuren. De tijd dat iemand een natte vinger in de lucht stak om de windrichting is lang voorbij. Hier is het laatste woord niet over gesproken.
Aldus Petrus!!
Toen ik (naar aanleiding van zijn bericht) de weerkaart rondom Narbonne ging bekijken zag ik inderdaad een lossing die ongelooflijk onverantwoordelijk was.
Wie heeft er binnen de duivensport zo veel macht om duiven onder zulke slechte condities gewoon te lossen en de ellende in te jagen. Wat kan er in hemelsnaam zo belangrijk zijn om duiven bewust en met volle verstand in zulk slecht weer te sturen. En hier (tot nu toe) zonder gevolgen mee weg kan komen!!
Ik wordt dan boos en verdrietig te gelijk, want wordt direct met mijn gedachten weer geconfronteerd met vluchten uit het verleden, waar dit ook zo is gebeurd. Gewoon duiven lossen wetende dat de duiven hun Waterloo tegemoet gaan en het gros geen enkele kans maakt.
Ik denk dan aan het door de NPO grootst opgezette spektakel van uit Berlijn enkele jaren terug. Een prachtige dagfondvlucht(wat betreft afstand en richting) vanuit Berlijn werd door de NPO georganiseerd en gepromoot op grote posters. Ik besloot ook mee te doen met 6 echte goede dagfond duiven omdat ik een groot voorstander ben van vluchten vanuit het oosten. Helaas was het op de dag van lossing het grootste baggerweer van de wereld in Berlijn. Ik wist dan ook niet wat ik zag toen ik las dat de duiven daar gelost waren onder de meest onmogelijke condities. Het was daar toen echt nog gekker dan nu met Narbonne ,ze werden gelost midden in een gebied wat nu enkele kilometers Noordelijk van Narbonne lag tijdens de lossing.
De afloop vanuit Berlijn was toen zo dramatisch dat er top hokken zijn die nooit een duif thuis hebben gekregen(soms van de 20 mee). Ik kreeg er na twee maanden ééntje terug en denk nog steeds aan de duiven die ik toen ben verloren door een stelletje schurken die zich lossing verantwoordelijke noemen en heel andere belangen hadden dan het welzijn van de duiven.”Moord met voorbedachte rade” dus!!
Nog zo’n debacle waar we ook van tevoren op de weerkaarten konden zien dat het grandioos fout zou aflopen was de 2e Breisach, de vlucht uit Duitsland, een aantal jaren terug, waar naar uitgeweken werd toen we Frankrijk niet in mochten. Je kon toen, ook als gewone leek, op de weerkaart zien dat de duiven door een front heen moesten dat gegarandeerd voor een drama zou gaan zorgen.
Aldus gebeurde en als je nu over vliegen uit de oost richting begint, uit Duitsland dus, krijg je gelijk deze voorbeelden over je heen. Wat deze mensen vaak niet weten is dat voor de 2e wereldoorlog er 2 vlieglijnen werden gevlogen. De eerste weken tot en met de Poolse grens vanuit het oosten en als dat gedaan was (halverwege het oude duivenseizoen) de Zuidwest lijn tot en met Bordeaux. Men had toen 2 kampioenschappen bij de oude duiven,één vanuit de oost en één vanuit de zuid west lijn.
In die tijd werd er over nagedacht om iedereen eens in een gunstige positie te zetten wat betreft de vlieglijn. Nu is het één grote vlieglijn waar wekelijks de duiven over naar huis toe komen vliegen. Diegene die in/op die lijn wonen waar de duiven recht over komen zijn de grote kampioenen en 5 km ten oosten of ten westen daar van heb je al vaak een flink probleem.
Als reden om die duiven in Breisach toen te lossen werd later verteld dat de auto’s op zaterdag Duitsland uit moesten zijn want op Zondag was er in Duitsland en verbod om met vrachtauto’s te rijden. Als dat inderdaad zo was, is dit ook weer een voorbeeld van “Moord met voorbedachte rade”.
Wat mij nog steeds ontzettend stoort is dat wij duivenliefhebbers nooit enige uitleg over Berlijn of Breisach hebben gehad en dat de klojo’s die voor deze debacles verantwoordelijk waren gewoon ongestraft zijn gebleven.
Ik hoop dat diegene die verantwoordelijk zijn voor de lossing vanuit Narbonne nu eens wel verantwoordelijk worden gehouden en aan alle duivenspelers uit mogen leggen wat de reden was om deze duiven te lossen, onder deze omstandigheden, met de volgende dag goed weer in het vooruitzicht.
Over onze duiven kunnen we deze week weinig schrijven. De oude zijn dit weekend niet ingekorfd en vliegen volgende week de laatste dagfond vlucht en dan zit het seizoen er op. De jonge duiven waren voor de vracht ingekorfd en die deden hun 2e vlucht en voor sommigen de 1e vlucht vanuit Quievrain en tevens een totale lossing moesten ondergaan. Daar zijn er nu nog een paar van onderweg.
CHRIS PAAUWE UIT KRUININGEN, ZEELAND.
WINT 1STE NATIONAAL NARBONNE ZLU
EN 1STE INTERNATIONAAL NARBONNE JAARLINGEN.
.
.
Kruiningen. Narbonne is een Franse stad gelegen in het zuid-oostelijke departement Aude aan de kust van de middellandse zee. Het ligt in de vlieglijn van het ca. 50 km zuidelijker gelegen Perpignan, de sluitvlucht van het seizoen. De organisatie van internationaal Narbonne ligt in handen van de L‘Independante de Liège. Internationaal is er een afzonderlijk concours voor oude duiven en jaarlingen ingericht. En er kunnen ook oude en jaarling duivinnen in een afzonderlijk concours worden gedubbeld. In Nederland kennen we één gezamenlijk concours waaraan dit jaar 6.261 ouden en jaarlingen deelnemen. De laatste jaren was er in Nederland een stijgende lijn te zien in het aantal deelnemende duiven op Narbonne, doch dit jaar liep de deelname met 1.927 duiven terug. Internationaal waren er door de vijf deelnemende landen 26.149 duiven ingetekend. Ook hier zien we een minder aantal deelnemende duiven en wel met 2.665 duiven. Tot nu toe was het nationale en internationale marathon seizoen vrij zwaar en dit zou wel een reden kunnen zijn waarom het aantal daalde.
Vrijdagmorgen was het op de losplaats aan de Rue de la Pinède in Narbonne, aan de rand van de baai ‘Anse de Galère’, licht bewolkt en een temperatuur van 23 °C. In Frankrijk zou de temperatuur tegen het middaguur kunnen oplopen tot ca. 29 °C. De wind op de vluchtlijn was overwegend westelijk en zwak. Om 7.20 uur klonk het sein om te lossen. Het wachten op een eerste aankomst vanuit Frankrijk. Het wachten werd doorbroken toen er op de site van PIPA de eerste aanmelding verscheen even na de klok van 20 uur. Een beetje vreemd was dat de eerste melding ditmaal niet uit Frankrijk kwam maar uit de Belgische gemeente Hamois in de provincie Namen. Hier klokte Joseph Liegeois een oude duif om 19.57 uur. Zijn afstand 816 km en dit gaf een snelheid van 1078 m/min. Hij zou hiermee internationaal winnaar worden.
In Frankrijk moesten de liefhebbers haast drie kwartier wachten tot de bekende liefhebber Gerard Ledoux uit Rollot, even ten noordoosten van Compiègne, de eerste duif thuiskreeg en wel om 20.42 uur. Zijn afstand bedroeg 717 km en dit leverde een snelheid op van 894 m/min. Op vrijdagavond waren er totaal 10 duiven gemeld, waarvan drie uit België en zeven uit Frankrijk.
De radarbeelden gaven aan dat in Frankrijk drie duiven aan de westkant en drie aan de oostkant zaten en de drie Belgische duiven en één Franse duif in het midden. Zouden de duiven dan toch in onbestendig weer terecht zijn gekomen en ze deed afwijken van de vlieglijn. Het was de Belgische liefhebber Philippe Dermience uit Jemelle, eveneens uit de provincie Namen, die de eerste jaarling klokte om 21.31 uur en dit op een afstand van 798 km. Snelheid 937 m/min. In Duitsland was het de SG Zoller uit Zweibrücken die om 8.04 en 8.16 klokten en behalen een snelheid van resp. 714 en 706 m/min. Afstand 758 m/min.
Zaterdag morgen arriveerde de eerste duif in Nederland bij Chris Paauwe uit Kruiningen, een plaats op Zuid-Beveland in de Provincie Zeeland. Het was een jaarling en ze werd geklokt om 6.51 uur. Ze legde de afstand van 926 km af met een snelheid van 936 m/min. Internationaal was het de 3de gemelde duif en ook de eerste jaarling welke gemeld werd.
.
.
Feest in Kruiningen
Chris had voor deze ZLU-wedvlucht 30 duiven ingemand waarvan er 12 een koppeltje vormden en daarnaast nog drie losse doffers en drie losse duivinnen waarvan de partner in hetzelfde weekend van Narbonne waren ingemand voor nationaal Bergerac. Van deze 30 duiven waren 24 jaarling. De meesten van hen hadden voorheen Agen ZLU gevlogen en enkelen waren ingemand voor nationaal Dax, zoals de winnares. Op enkele uitzonderingen na broeden ze op een koppel eitjes van 10 tot 15 dagen oud. Enkelen hadden de zorg voor een jong van enkele dagen. Toen Chris vrijdagavond de eerste meldingen op PIPA zag kwam er bij hem de gedachte op “Als dit maar goed gaat”. Volgens hem waren de duiven na de lossing in slecht weer terecht gekomen waarbij het konvooi uiteen werd gedreven. Hij had er een zwaar hoofd in. Zaterdag morgen was hij om 6 uur al in huis bezig. Af en toe ging hij even buiten kijken of er soms een duif was gearriveerd ofwel van Bergerac ofwel van Narbonne. Op zijn telefoon heeft hij een APP met een verbinding met het systeem. Op PIPA had hij kunnen zien dat er pas 14 duiven waren gemeld. Plots zoemde zijn telefoon en dacht dat het een duif van Bergerac zou zijn, daar er nog geen duif in Nederland gemeld was van Narbonne op de ZLU site. Toen hij op het display keek zag tot zijn schrik en blijdschap dat het een duif van Narbonne was. Het was zijn “Thunder Queen”. En even later stond ze boven aan de meldlijst. Wachten werd het nu op mogelijke vroege meldingen op de verdere afstanden. De uren verstreken en geen duif in het land zou sneller zijn. Daarna werd het een roes waar Chris in terecht kwam. App-jes, bezoekjes, telefoontjes, berichtjes, felicitaties, controleurs en de fotograaf deden hem een dag beleven om niet snel meer te vergeten. Een nationale overwinning was een feit en daarnaast ook de snelste jaarling van het internationale concours. Chris klokte verder duiven op 9.04-10.09-10.21-10.32- 12.26 en tot 19.27 uur waren er 16 thuis. Zijn meldingen staan genoteerd als 1-11-75-96-117-438- 469 etc.
.
.
.
“Thunder Queen”
Het was de jaarling krasduivin “Thunder Queen” welke ervoor zorgde dat de naam Chris Paauwe uit Kruiningen werd bijgeschreven in het register van nationale winnaars van de ZLU vluchten. Zij draagt ringnummer Nl21-1241205 en kreeg als alias de naam “Thunder Queen”. In de hand een mooi duivinnetje en een echt wringertje, zegt Chris. Haar baas had er het volste vertrouwen in dat ze vroeg zou komen want ze had 3 weken eerder op nationaal Dax al had laten zien dat ze uit het goede hout was gesneden. Ze werd in de afd. Zeeland 4de tegen 757 d. en Nationaal in Sector 1 was ze goed voor de 39ste prijs tegen 4.798 d. Op Dax was ze ingemand op eitjes en voor Narbonne had Chris er een jong van enkele dagen oud ondergeschoven. En op deze neststand zegevierde ze op deze pittige nationale Narbonne tegen 6.261 d. en internationaal de 3de gemelde duif (26.149 d). Ook was het de eerste internationaal gemelde jaarling.
Chris kweekte haar uit:
Vader is “Klnz. Miss Gijsje” afkomstig van Jo van Schijndel en Znn. uit Geffen en is een volle broer van de 3de Nat. Perpignan ’21 en halfbroer van “Little Rock” o.a. 1ste Asduif ZLU ’19 en 1ste Asduif WHZB/TBOTB ‘19
Gr. vader is “Frank” van Arjan Beens uit “Mr. Beautiful” x “Olympic Miss Gijsje” (o.a. 7de Nat. Cahors ’10)
Gr. moeder is “Kld. Queen Tonny” van Jo van Schijndel en Znn., uit “Klz Genaaiden”van Wim Muller en Znn x dochter “Queen Tonny” van Frans Bungeneers.
Moeder is “Kld. Jill” afkomstig van Jan Morsink uit Marle en is een zuivere Jellema duivin.
Gr. vader is “Zoon Jill” van Jelle Jellema uit Zn “Hilton” x “Jill” (o.a. 2de Int. Perpignan ’17)
Gr. moeder “Dochter Anka” van Jelle Jellema uit “Hbr Kleine Jade” x “Anka” (o.a. 7de Int. Pau ’16)
Zie verder stamkaart.
.
.
De liefhebber Chris Paauwe
Chris, 56 jaar, is ZZP’er en runt een eigen bedrijf met de naam “PaauweSupport” in Kruiningen. Op de site staat ‘De missie van PaauweSupport is om organisaties te ondersteunen in het op orde krijgen en/of optimaliseren van haar financiële, administratieve en bedrijfsvoering processen om de organisatiedoelstellingen te kunnen behalen’.In het ouderlijke huis in Kruiningen beoefende vader Jaap ook de duivensport en Chris kreeg al heel jong de affiniteit met de duiven van vader en dit is ook later zo gebleven. Jaren hebben ze in een vader-zoon combinatie gevlogen In 2004 ging hij zelfstandig vliegen op zijn huidige adres. Zijn voorliefde was steeds het marathon spel en de ZLU-vluchten spraken hem het meeste aan. Hier wilde hij pieken.
De start op de hokken werd gemaakt doordat zijn zuster een aanschaf deed van meubelen bij Hans Eyerkamp en zonen. Hierdoor mocht Chris in 2003 zijn keuze maken uit de kweekhokken van Eyerkamp. Er kwamen 12 zomerjongen van hun edele fondduiven, zoals kleinkinderen van hun “Black Giant” uit “Kleine Donkere” Jan Hendrix Broekhuizenvorst en ook uit de lijn van de “Daxter” (6de Nat Mont de Marsan – 7412 d) slaagde Chris geweldig. Deze Eyerkamp duiven werden aangevuld met een 8-tal duiven van o.a. Jelle Jellema Nijverdal, o.a. een kleindochter “Saffier” 1ste Nat. Ruffec ’03 Sect 4 tegen 3.285 d. Deze Jellema duiven verkreeg hij in 2010 en 2011 via de diverse verkopen van Jellema duiven op de veilingsite van Toppigeons.
Een zuiver gekweekte Jellema, “Pier” genaamd, won in 2017 de 2de Nat. Agen ZLU (6.219 Od) Ook van Ko van Dommelen kwamen er duiven, zoals een zoon van de “Vechter” met o.a. 149ste Barcelona (7.016 d). Uit de Ko van Dommelen duiven kweekte hij zijn “Kim” welk in 2017 de 2de Nat. Dax won (4.788 d) Op de verkoop van Jos Pepping kocht hij o.a. een zoon van de “Scherpe”. De “Scherpe” vloog o.a. 6e Nat. Mountauban (6.526 d.), 5e Nat. St. Vincent (6.052 d.). Verder een dochter van de “Kras Kweker” van Jos. Arjan Beens o.a. een zoon van de “Rik” met o.a. een 2de Nat. Bergerac ’07 (15.194 d). Deze Beens duiven kwamen er via een verkoop van Poelman uit Rotterdam.
.
.
Uitsluitend nestspel
Toen hij op zijn huidige adres met de duivensport startte wist hij een hok van een liefhebber over te nemen en weer op te bouwen. Het is 7,5 meter en is verdeeld in vier afdelingen. De eerste jaren heeft hij zaag en hamer gebruikt om het hok zodanig te krijgen dat het klimaat goed was. Zijn tuin ligt vlak bij de Westerschelde en hier kan het goed waaien en dit beïnvloedde het klimaat op het hok. Door enkele aanpassingen met o.a. de ramen dicht te houden en enkele blokjes onder de bovenste pannen te steken werd het klimaat ineens veel beter en gingen de duiven goed presteren. Op twee afdelingen zijn 35 woonbakken voor de 100 vliegduiven, waarvan de helft jaarlingen. Er wonen ook een 8-tal koppels ergens in een hoekje op de vloer. Diverse jaarlingen ((late(tere) jongen)) zitten gewoon op een schapje. Dus gewoon paters en nonnekes. Dan een afdeling voor de 25 kweekkoppels en een afdeling voor ca. 90 jonge duiven. Voor de afdeling van de jonge duiven en de kweekduiven is een ren van 1.50 meter diepte geplaatst. Inmiddels zit een deel van de kweekduiven elders. Rond de kerstdagen worden de kweekduiven gekoppeld en tracht Chris de besten tegen de besten te koppelen en zo een geschikte combinatie te kunnen vinden. Zijn motto is Kweken, Spelen en Selecteren en met de besten weer verder gaan. De kweekduiven brengen vier rondes jongen groot. De vliegduiven laat hij ook rond de kerstdagen samen en ze mogen hun eigen partners kiezen. Niet alles koppelt, zegt Chris, er zitten nogal wat latere jongen tussen en die koppelen zo vroeg niet. Van de eerste rond van de kweekduiven en vliegduiven selecteert hij een groep voor de verkoop op de voorjaarsbeurs in Houten. De jonge duiven worden in hun geboorte jaar geleerd tot ca. 300 km. Voor de latere jongen is het vaak passen en meten om ze toch de mand in te krijgen. In het verleden was er een mogelijkheid in hun club PV de Nishoek te Kruiningen om er duiven voor een korte leervlucht in te manden. Helaas kregen ze nu geen losvergunningen meer van de NPO. Meerdere keren gaat hij er dan zelf mee op pad. Na het grootbrengen van de ronde jongen worden de vliegduiven gescheiden en zo vanaf de eerste wedvlucht ingemand. De oude en jaarlingen gaan wekelijks mee tot en met de een vlucht van 400 km terwijl de jaarlingen nog een dagfondvlucht moeten vliegen. Ze hebben dan een 1500 tot 2000 km op de vleugel. De vliegduiven worden daarna zodanig gekoppeld dat ze op hun eerste marathon vlucht op eitjes van ca. 10 tot 15 dagen broeden. Daarna is het steeds weer uitrekenen om deze stand (eitjes) te krijgen voor een bepaalde vlucht. Alleen de duiven welke naar Barcelona worden ingemand azen een jong van ca. 4 dagen oud.
.
.
Voorbereiding van het seizoen.
De start van een nieuw seizoen begin voor Chris dus rond de kerstdagen. Dan zet hij de kweek- en vliegduiven samen. Voor de vluchten beginnen gaat hij met duiven voor een controle door dr. Henk de Weerd in Breda. Alleen op diens advies wordt er iets verstrekt. Begin november geeft hij dan een 14-daagse kuur met parastop en einde november volgt dan een enting tegen paramixo. In maart krijgen ze een enting tegen pokken, vervolgens een wormpil en krijgen ze een druppel in de bek tegen paratyfus (ParaBoost). Aansluitend een druppel in de nek tegen luizen. In het seizoen, voor de grote vluchten beginnen weer even op controle bij Henk de Weerd. In april en BS-kuurtje van vier dagen tegen het geel. Dit herhaalt hij tijdens het seizoen een a twee keer naar eigen inzicht. Voor het inmanden naar een marathon vlucht 2 à 3 dagen Orni Speciaal en of Belga Tai. De laatste 2 à 3 dagen Belgasol en ook na de vlucht Belgasol in het water. Vier dagen voor het inmanden naar Narbonne kregen ze twee dagen Orni-Speciaal en aansluitend Belgasol in het water.
.
.
Verzorging
Tijdens de rui, winter, kweek- en aanloop naar de marathon vluchten de diverse mengelingen van Van Tilburg. Vanaf half mei, als de marathon vluchten starten, krijgen de vliegduiven een mix van elk de helft All-in One Koopman en Jellema Premium Power (energie en vetrijk) in de voerbak en steeds genoeg. De laatste vier dagen voor het inmanden geeft hij aan de duiven welke de mand in gaan Premium Power extra in potjes in de woonbak. Als supplementen o.a. snoepzaad, P40, TOVO en pinda’s. Grit en vitaminepoeder staat altijd ter beschikking.
Tenslotte
Nadat Chris zich had toegelegd op de marathon vluchten wist hij al vrij snel meerdere seizoenen sterk voor de dag te komen met kopprijzen op allerlei niveau. In 2021 wist hij met zijn duivin “Nicolle” de 1ste Nationaal Dax te winnen in Sector 1 tegen 5.612 d. en ook werd het 1ste Nat. tegen 11.124 d. En amper een jaar later mag hij het nog eens beleven op nationaal Narbonne ZLU met zijn duivin “Thunder Queen”, 1ste Nationaal, 3de Internationaal en 1ste Jaarling Internationaal. Chapeau!
Marcel Görtzen
02-08-2022 Mededeling aangaande de wedvlucht vanuit Narbonne van 29/07/2022
Gisteren, 01/08/2022, werd een videoconferentie gehouden tussen de inrichter van de wedvlucht vanuit Narbonne, de buitenlandse partners (internationale inrichters), de voorzitters van de deelnemende buitenlandse federaties en de nationale raad van beheer en bestuur van de KBDB.
Hieruit is gebleken dat de inrichter, Indépendante de Liège, de betrokken internationale partners op vrijdagochtend omstreeks 06.00u gecontacteerd heeft. De leden uit Frankrijk (LCIF) en Nederland (ZLU) waren initieel akkoord om zo vroeg als mogelijk te lossen indien de weersomstandigheden dit nog toelieten (kans op onweer in de buurt van de lossingsplaats Narbonne voorzien rond 7u00). De Duitse mede-organisator had zijn voorbehoud bij lossing op vrijdag maar schikte zich solidair naar de meerderheid van stemmen. De Voorzitter ZLU was evenwel verwonderd dat hij tussen het eerste contact omstreeks 06.00u en de uiteindelijke lossing om 07.20u geen bijkomende info meer had bekomen van de inrichter “Indépendante de Liège”. Hij vernam maar rond 07.30u dat de duiven om 07.20u gelost waren terwijl hij aangedrongen had op een zo vroeg als mogelijke lossing en stond aldus voor een voldongen feit. Hieruit blijkt duidelijk de gebrekkige communicatie vanwege de inrichter naar de buitenlandse partners toe.
Voor organisator Indépendante de Liège ging de voorkeur uit naar een lossing op vrijdag daar de weersvoorspellingen voor zaterdag en zondag (30 & 31/07/2022) moeilijker zouden zijn omwille van een aangekondigde mistral wind, aldus Mevr. Lageot.
De KBDB wenst evenwel duidelijk te stellen dat de inrichter, Indépendante de Liège, art. 52 van het NSR niet gerespecteerd heeft. De voorzitter van het nationaal sportcomité werd om 07.23u via email op de hoogte gebracht dat de duiven om 07u20 gelost werden.
Een onweer de eerste kilometers na de start, de warme temperaturen en een lichte kopwind hebben bijgedragen tot het slechte verloop van deze wedvlucht uit Narbonne en dit tot grote woede van de vele deelnemende liefhebbers die er alles aan doen om hun duifjes perfect voorbereid aan de wedvlucht te laten deelnemen.
De eindverantwoordelijkheid ligt bij de inrichter, Indépendante de Liège MAAR tot op heden kreeg niemand voldoende uitleg waarom de inrichter in deze omstandigheden de duiven toch gelost heeft op vrijdag om 7u20.
Met vriendelijke groeten.
Namens de leden van de NRBB,
De nationale voorzitter,
Pascal Bodengien.
