Het toverwoord anticiperen op de weersverwachting wordt in de duivensport steeds populairder. Afgelopen weekend kregen de Zuid-Hollandse duivenliefhebbers daar voor het eerst mee te maken. Ik probeer altijd echt overal het positieve in te zien ook al is dit soms moeilijk. Maar met deze Zuid-Hollandse vorm van anticiperen kan ik helemaal niets. Ik heb geleerd (door ervaring wijzer geworden) om mijn duiven voor alleen slechte weersverwachtingen niet meer thuis te houden. We hebben een prima lossingscommissie die ik mijn duiven toevertrouw, waardoor ik met een gerust hart mijn duiven inkorf, ook al zijn de weerverwachtingen ronduit slecht. Afgelopen zaterdag heeft dit vertrouwen een behoorlijke knauw op gelopen. De duiven werden hier in Zuid-Holland een dag eerder  gelost op vrijdag en dat zonder ook maar enige waarschuwing vooraf dat dit misschien kon gaan gebeuren.

Ik schrijf deze blog zo laat om dat ik zowel zaterdag als zondag op stap ben geweest om mensen te bezoeken die problemen hadden met hun duiven. Ik maak die afspraken niet voor niets in het weekend. Gedurende de week kan ik niets afspreken omdat ik daar (door de verzorging van mijn duiven) simpel weg geen tijd voor heb. Ik spreek dus alleen af op vrijdag (als mijn duiven ingekorfd zijn) of zaterdag (zondag houd ik vrij tenzij er echt een noodgeval is dan is de Sabbat er voor de mensen).

Gelukkig had ik vrijdag geen afspraak gemaakt want anders waren de rapen echt gaar geweest. Wat de lossingcommissie vrijdag heeft geflikt kan gewoon niet. Dit heeft niets meer met anticiperen te maken maar met impulsief gedrag (een lossingcommissie onwaardig). Je kunt allerlei mooie en uiterst goed gemotiveerde reden ter berde brengen om de duiven te lossen op een ander tijdstip dan gepland maar dit KAN ECHT NIET!!! Stel ik had een afspraak met mijn vriend Carlos in België gemaakt (wat zo maar had gekund) hij woont aan de Franse grens bijna 3 uur rijden vanaf Krimpen aan de Lek. Zie je het doemscenario al voor je ?Je komt thuis en je hele tuin vol met duiven die daar al uren zitten te wachten.

We hebben nu hier in mijn omgeving al de meest rare situaties gezien. Een melker liep gezellig met zijn vrouw op het strand de hond uit te laten. Een andere liefhebber deed even een middagtukje op de bank en zag toen hij wakker werd allemaal duiven in de tuin heen en weer vliegen. Misschien waren er wel liefhebbers die tegen de avond pas thuis kwamen om hun duiven te verzorgen. Er wordt blind vertrouwd op de app groep maar dat blijkt ook niet te werken als je niet weet (dat er een appje kan komen) dat je duiven één dag eerder dan gepland gelost kunnen gaan worden .

Hopelijk is dit een goede les voor iedereen en loopt dit met een sisser af ,ik maak in ieder geval geen afspraken meer op vrijdag want ik wil dit eerder beschreven doemscenario( dat mijn hele tuin vol zit met duiven en ik zelf nergens te bekennen ben) niet echt meemaken. De vlucht zelf is gelukkig nog redelijk verlopen al stonden we hier een groot deel van de tijd dat de duiven thuis kwamen in de stromende regen. Gevolg is wel dat we extra moeten poetsen om de laatkomers die echt verrot geregend waren (en met grijze koppen in het hok zitten )weer goed voor de kar te krijgen op de eerste dagfondvlucht aankomend weekend. Gelukkig wel alles thuis de laatste arriveerde net voor het afslaan rond half 7.De uitslag telde nergens voor maar alle winnaars toch gefeliciteerd want de slechte weersomstandigheden tijdens de vlucht gelden voor alle duiven. Knap dat je dan als duif toch in staat bent om vroeg te vliegen maar sowieso knap om zonder kleerscheuren als duif thuis te komen.

Martin.

Gisteren hebben we een bijzondere vlucht mogen ervaren, waar de hele boel eens flink door elkaar werd geschud. Onze duiven zaten in Nanteuil (de eerste midfond vlucht dit jaar) op een afstand van 333 km. De vooruitzichten betreffende het weer waren de hele week al niet goed maar duiven thuishouden voor de weersvoorspellingen doen we niet meer. We hadden dus weer 70 duiven ingekorfd en die stonden er weer super op. Ze trainden super en we hadden er het volste vertrouwen in.

Toen we gisterenmorgen vroeg opstonden zagen we op buienradar (letterlijk) de bui al hangen. Gelukkig was onze lossingcommissie zo wijs om na de buien te lossen en liep het hier een stuk beter af dan de afdelingen die voor en tijdens de buien hadden gelost.

De duiven werden gelost om 5 over 2 en ondanks dat de weersomstandigheden toen goed werden was ik er niet gerust op. Ik sprak tegen Jochem mijn ongerustheid uit en vertelde hem dat er twee dingen waren die mij niet zinde en mij grote ongerustheid baarde. Ten eerst kan ik mij niet herinneren dat een korte vlucht die in de middag wordt gelost lekker verloopt. En het tweede punt was mijn angst voor de Zuidoosten wind. Er stond een flinke wind op de staart tijdens het lossen en dan ook nog Zuidoost, dat zijn de ingrediënten voor een vreemde vlucht, met uitschieters en zelfs overnacht fondduiven aan de kop van de uitslaglijst.

We waren dus gewaarschuwd en waren vroeg op onze post. Pascal stuurde ons een appje met de 1e melding van de Zuid-Hollandse eilanden en snel berekend moesten we ruim voor vijf uur duiven hebben. Even na half vijf werden de figurita’s gepakt en betrokken we onze post. Nico en Jochem stonden aan de waterkant wat te redeneren en ik bleef bij huis en tuurde het luchtruim af en daar was werkelijk geen duif te bekennen.

Plotseling -en nog niet echt verwacht- zie ik uit de goede richting, de eerste duif vliegen en ook precies onze kant opkomen. En terwijl ze dichterbij komt zie ik ze ook knijpen en als een balletje naar beneden komen vallen.” Komt er één” roep ik en zo konden we gedrieën de duif uit de lucht zien vallen. Het was mijn favoriete duivinnetje “Christy” ( haar naam is bedacht door Jochems dochter Romy ) een fotokopie van “Kaja” (onze stammoeder) waar ze ook van vaders en moederskant van afstamt. Of ze niet weg was geweest en net was ingekorfd. Dan moeten we 6 minuten wachten en dat is al een vaag teken en valt er een oude duivin en een jaarling die we tot nu toe amper op de lijst hebben gezien. Dan moeten we weer 4 minuten wachten en zien we onze held de “539” op de klep staan en dat maakt ons zeer gelukkig. Nu heeft hij alle rampvluchten die te bedenken zijn al meegemaakt maar toch je bent dan heel blij als hij weer thuis is. Zijn neusdoppen waren rood en hij was ook heel klam en was duidelijk een buitje tegen gekomen.

Dan druppelen de duiven naar huis en weten we al hoe laat het is. Kees en Pascal hadden ook een mooie vroege duif maar zien dan bij buurman Arco (overnacht fondspeler) al redelijk snel dat zijn duiven veel beter komen. Het oude vertrouwde liedje en daar moeten we het mee doen.

Als ik rond 7 uur heb afgeslagen en de lijst heb bekeken zie ik dat heel veel overnachtspelers- in verhouding tot een normale midfond vlucht -heel goed hebben gepakt. Ook zien we veel nieuwe namen op de uitslag lijst in onze kring. Met afslaan rond 7 uur moesten we er nog 11,toen ik terug kwam van afslaan nog 7,rond kwart voor 10 -toen het bijna donker was- viel er nog een jaarling duivin. En terwijl ik dit stukje schrijf valt er om 6.19 de eerste jaarling doffer dus moeten we er nu nog 5. De uitslag was niet zoals we hadden gehoopt maar dat is ook duivensport. We gaan het volgende week opnieuw proberen en dan zal het wellicht weer een andere vlucht zijn. De duiven hebben er dankzij de lossingcommissie van afd. 5 niets van geleden en dat vind ik heel belangrijk. De club uitslag is Nanteuil 719 duiven. 6-14-15-22-26-27-33-40-50-55-56-67-69 enz 70/20.In de kring rayon a tegen 2194 duiven 15-67-68-117-131-153- 225 enz 70/20.Dankzij onze “539” staan we over alle vluchten op dit moment op de 1e plaats aangewezen in de hele kring “Gouwe en IJssel” en de “539” zelf als 2e beste duif over alle vluchten tot nu toe. Op naar de volgende midfond vlucht ,een nieuwe ronde en nieuwe kansen. 

Vandaag weer zonnig weer en een beetje tegen wind dus alle ingrediënten voor een mooie vlucht waren weer aanwezig. Vrijdag avond 69 duiven ingekorfd die weer top in conditie waren en er ook weer prachtig uitzagen. Wij trainen onze duiven in het begin van het seizoen 2 x daags en als de conditie er is gaan we over op één maal per dag alleen s’morgens. Nu trainen ze dus twee maal daags en dat doen ze ruim een uur en dan roep ik ze binnen anders plakken ze er nog een half uur aan.

De duiven werden weer vroeg gelost en we waren minder gespannen dan verleden week. Toen Jochem arriveerde liet hij mij op zijn telefoon zien hoe de wind was onderweg. Daar werd ik niet vrolijk van, gestart met tegenwind in Frankrijk en dan in België draaiend naar het westen. Heb daar geen echte goede ervaringen mee, maar ja de zon scheen regelmatig en geen regen dus dan moet je niet zeuren.

We verwachtten de duiven rond kwart over twaalf. Geruime tijd daar voor kwamen hier koppels duiven over met een hele hoge snelheid ,we dachten toen dat deze op de kortere afstanden waren gelost en van de westenwind profiteerden. Met de figurita’s in de hand stonden we even voor twaalf klaar. “Daar komt er één” riep Jochem plotseling “En nog één” riep hij er vlak achteraan. Terwijl ik omhoog keek zag ik recht boven me de “539” draaien en manoeuvreren om maar recht op de valklep te kunnen vallen. Dat lukte prachtig en daar stond hij weer onze 1e getekende en trots van het hok, te glimmen als een spiegel of hij een rondje rond het hok had gevlogen. Direct daarna viel ons nieuwe talent de “856” ook op de klep. Deze jarige blauwe duivin had van Lennik al een 2e prijs gevlogen maar zat toen ruim voor de 1e prijs maar zij bleef toen vliegen. We kweekten haar uit Ronny die in Berkenwoude de 1e van Peronne vloog in Gouwe en IJssel van ruim 5000 duiven met Gea een duivin die ik kocht bij Arnold Kok en zoon Mathijs uit IJsselmuiden ,een prachtige blauwe kweekduivin met uitsluitend Henri van de Berg bloed.

“Wat een duif die “539” roept Jochem “ik krijg er kippenvel van” hoor ik hem nog net mompelen. Dan arriveert ” Deep impact” een blauwe dochter “Bonte Miriam” en dan komen ze prachtig uit de lucht vallen ,veel van uit het oosten over de tennisbaan ,sommigen hoog andere weer laag en net over de huizen. We vliegen 37 prijzen en die zijn er binnen 13 minuten. Ik had er geen goed gevoel over ondanks dat de duiven werkelijk fantastisch thuiskwamen en werkelijk prachtig vielen. De “539” voegt weer een kopprijs aan zijn indrukwekkende pedigree toe. Hij vliegt vandaag weer de 6e in het rayon tegen 2796 duiven en vliegt nu 4 weken achter elkaar o/a de 8e van Meer 46 km tegen 344 duiven (africhting) dan de 4e Lennik tegen 893 duiven dan de 5e Quiévrain tegen 866 duiven en nu weer de 5e Peronne tegen 783 duiven. En dan wetende dat hij als jaarling(2019) 6 dagfondvluchten succesvol vloog, waaronder de rampvlucht Vierzon en 14 dagen later weer de 1e prijs op een loodzware Issoudun. Verleden jaar stond hij tot 1 augustus boven aan als beste allround duif in onze kring. En nu als 3 jarige gaat hij zo van start. Een bijzonder duif kunnen we wel zeggen. Toen ik de duiven uit elkaar haalde en ze allemaal even vast had schrok ik van de conditie. Ik heb ze voor Chateauroux wel vaak minder ingekorfd. Ik denk dat ik ze iets teveel verwend heb deze week, denkende dat het een pittige vlucht zou gaan worden. De uitslag Peronne was in de club 783 duiven 5-7-11-24-25-28-35-42-45-enz 69/37 In de kring a tegen 2796 d 6-9-20-48-54-59-73-93-112-enz 69/37.We staan in ons rayon bovenaan op de vitesse en aangewezen op de 2e plaats. En de “539” op de 1e plaats als duifkampioen. Tot zo ver dit weekend en op naar de 1e midfond vlucht volgende week.

Het mooie weer blijft maar duren en dat is geweldig voor onze duiven. Geen verregende duiven maar duiven die net zo mooi op de klep vallen als dat ze weggingen en die eigenlijk zo weer ingekorfd kunnen worden. We hadden vrijdag avond weer 35 koppels duiven ingekorfd en die stonden er weer prima op. Ze trainden geweldig en ze zagen er uit als snottebellen in de maneschijn. De verwachtingen waren dan ook hoog. Maar ook de druk nam toe want in onze club speelde we al 2 weken de 1e prijs en er staan daar nog een paar mannen te popelen om daar wat aan te doen. Ook de druk om goed te presteren tegen over Gouda en Bodegraven is natuurlijk groot. We gaan nu wekelijks vanuit één auto tegelijk los en dan moet je er ook staan anders wordt je vierkant uitgelachen. Dus was ik vanmorgen behoorlijk gespannen toen ik las dat de duiven weer lekker vroeg waren gelost. We verwachtte dat de duiven over 177 km twee uurtjes zouden vliegen. Toen Jochem arriveerde wist hij te vertellen dat hij vanuit Lekkerkerk met de bromfiets de wind in zijn rug had gehad, dus dat de wind puur oost was hier in de regio. Net even voor half elf werden de figurita’s gepakt en werd het luchtruim afgetuurd. De tortelduifjes waren druk in de weer en zette ons een paar keer op het verkeerde been. Zelfs een groene halsbandparkiet zagen we voor een vallende duif aan. Dan rond kwart voor elf zien we laag een klein koppeltje duiven heel hard aan komen scheuren richting ons hok. De buitenste duif laat zien dat hij hier hoort en maakt zich pas los boven het hok en draait terug. Terwijl hij richting hok draait gooi ik de lokduif en pats boem hij valt gelijk op de klep. Daar staat hij dan onze “Golden boy”, te glimmen in de zon ,of hij net los gelaten is. Dan roept Jochem en zie ik in een flits een blauwe duivin op de klep landen. Het is de “584”die ik 2e getekende had gezet omdat hij verleden week ook onze 3e duif was maar niet geconstateerd werd. Daar stonden dus broer en zus op klep beiden kinderen van Young Powerboy (Stoop van Huizen) x Juweel. Even later zie ik vanuit een hele andere hoogte onze superduif de “539” aan komen scheuren en die valt in één keer pats op de klep. Dat voelt goed 3 duiven thuis en je 1e en 2e getekende zitten daar bij. Dan is het weer genieten de één na de ander komt aan scheuren en in 20 minuten hebben we er 50 thuis. We vlogen in de club tegen 893 duiven weer 1 en 2 en dan 5-6-21-22-24-25-44-45-56-47-48-52 enz 70/49.In de kring tegen 2688 d 3-4-13-15-19-68-72 enz 70/32. We zagen net dat we zelfs in heel Gouwe en Ijssel op de vitesse op de 1e plaatst staan.

Wat ook leuk is om te vermelden is het feit dat mijn vrienden Kees den Hoed en Pascal van Wijngaarden verleden jaar het spelletje overnachtfond meer dan zat waren. Nadat ze bijna wekelijks hier onze dagfondvluchten kwamen wachten besloten ze het roer om te gooien en werd het kweekhok gevuld met onze duiven. Verleden jaar zijn ze gestart met de jonge duiven en dat ging na een paar strubbelingen uiteindelijk prima. Dit jaar met jaarlingen kwamen ze ook direct goed uit de startblokken. En vandaag beginnen ze met de 1e prijs tegen 2173 duiven in rayon B Zuid-Holland oost en 39 prijzen van de 70 ingekorfde duiven. Mooie start jongens !!

Zaterdag 17 april jl konden 3998 duiven van samenspel Zuid Hollandse Eilanden beginnen aan hun eerste wedstrijd om de punten.  Voor allen een opluchting dat met de nodige maatregelen en een weekje vertraging de lossing om 9.15 uur kon plaatsvinden.

Een mooie blauwe lucht, echter een straffe Noorden wind zorgde ervoor dat ze  gelijk aan de bak konden.  De eerste duiven zaten mooi verdeeld over de regio.  De overwinning ging om 10.48.34 uur naar de vader /zoon combinatie Jim en Mick Hameeteman uit Ouddorp.  Een team dat ieder jaar beter lijkt te worden met een eigen visie waarbij ze duidelijk aan geven wat ze willen en voor welke vluchten ze kiezen. 

Hun 13 weduwnaars hebben een ronde jongen grootgebracht en zijn op weduwschap langs de kust opgeleerd.  Daarna de testvlucht vanuit Meer en daarmee moesten ze het doen.  Jim en Mick wisten al gelijk waar ze hun pijlen op moesten richten, want met een 1^e en 3^e  prijs met de eerst en tweede getekende laat je zien je duiven goed te kennen.  Dat is ook wat Mick noemde, kopwindje mooi weer en dan zijn ze op hun best. Dat hebben ze eerder bewezen. De winnaar met nr 19-1626923 vloog vorig jaar nog een 2^e prijs afd. West tegen 5502 duiven en de 2^e duif vloog vorig jaar op Pt st Max de 2^e prijs tegen 11285 d. 

Via info van de afdeling bleek het ook de snelste van de lossing Rood met 13486 duiven.

De winnaar is een rechtstreekse zoon uit hun Kras Harry Duivin waaruit ze al 4x een 1^e van het samenspel hebben gekweekt en 6x een 2^e prijs. Een fantastische duivin, iets om zeer zuinig op te zijn!

De doffers werden nog verduisterd en via Gerry Plus opgevoerd met de Champion van Versele Laga.

De 2^e plaats was voor Jaap de Blok uit Middelharnis die met 13 van 16 eveneens een prachtige uitslag had.

Komende week weer nieuwe kansen, allen veel succes !

Bram Koppenaal

Gisteren is dan toch -zonder noemenswaardige vertraging- het nieuwe duivensport seizoen 2021 van start gegaan. Het is voor mij weer even wennen om weer voor een wekelijkse blog te mogen gaan zorgen. Maar we keken er echt wel weer naar uit. En hier zijn we dan weer, na een halfjaar uit de “ether” te zijn geweest. Veel mensen hebben me gevraagd waarom ik in het stille seizoen niet gewoon doorschrijf op mijn blog. Ik doe dat niet omdat ik niet in een negatieve flow wil blijven, die ik duidelijk ervaar als ik over duivensport schrijf hier in de regio. Iedereen die mijn blogs leest weet precies wat ik daar mee bedoel. Het constant moeten duiden op hoe een klein groepje hier heel de duivensport naar hun hand zet is dodelijk voor je gezondheid en sloopt je langzaam maar zeker. Ik laat dit grote probleem(om dat ik het niet kan veranderen) na het seizoen dus los en houd me dan alleen maar met positieve duivensport bezig. En nu gaan we de strijd weer aan net zolang tot we hier ook een eerlijke duivensport mogen ervaren.

Maar het begin is er, er zijn stappen gemaakt naar een eerlijkere duivensport. Mijn grootste wensen waren (om ze nog eens duidelijk aan te geven).Alle duiven in één klap los (automatisch los systeem) zodat niet steeds dezelfde groep wekelijks met meer dan een halve minuut voorsprong op de rest van start gaat. En duiven van één samenspel bij elkaar in de vracht auto plaatsen en rouleren en niet (omdat het zogenaamd vervoer technisch wat betere uitkom)t één groep met dezelfde bestemming van 2 samenspelen bij elkaar zetten en andere duiven die dan niet meer in de auto kunnen overal maar bij stoppen. Weet je hoe het voor ons (hier in Krimpen ad Lek) voelt als we op Duffel (wat iets oostelijker ligt en daarom in de vlieglijn van Gouda/Reeuwijk ligt) soms 2 minuten voordat onze eigen duiven vallen de duiven van de regio Gouda over zien komen?. En dat op een afstand van 90 km, zwaar frustrerend allemaal. Het bestuur van mijn nieuwe club in Lekkerkerk is er mee aan de gang gegaan en er zijn resultaten geboekt. Zaterdag een filmpje gezien van de automatische lossing van de duivenauto van de kring Gouda, de auto waar wij nu ook in vervoerd worden. In een klap alles los, prachtig om te zien en nog veel mooier was de uitslag. Terwijl er eigenlijk van een normaal concours op 50-70 km geen sprake kan zijn omdat de langste afstand dat altijd wint was het nu voor het eerst in 20 jaar wel sprake van hogere snelheid op de kortste afstanden. Natuurlijk was de stevige Noordelijk wind daar ook debet aan maar toch het geeft een goed gevoel dat er gelijk een hele andere uitslag dan gewoonlijk op die afstand te zien is.

We vlogen gisteren dus Meer en hadden onze duiven niet speciaal voorbereid, de helft stond amper één week op weduwschap. Afgelopen woensdag hebben we onze duiven door vriend Kees weg laten brengen en ook naar Meer. Dat werd een pittige start want ze moesten er flink aan trekken en de temperatuur vloog ook ineens omhoog. Twee doffers kwamen tegelijk aanvliegen en een paar minuten voor de rest uit. Eén van hen was een zoon van ons “Lucky koppel” de “205” deze doffer won verleden jaar ook al de 1e in de kring op Niergnies en een 5e in de kring op Pont Max .Toen Jochem gisteren morgen ruim voor de aankomst van de duiven op zijn bromfiets arriveerde vertelde hij dat er onderweg een knap windje stond. “Ik verwacht de “205” weer als eerste Pa want het is  bijna hetzelfde weer als woensdag, recht voor zijn raap en stampen maar” was het volgende wat hij tegen me zei.

Nadat we over de schutting aan buurman Arie hadden gevraagd hoe laat hij de duiven verwachtte pakte Jochem onze figurita’s uit het hok en betrokken we onze post met ieder een figurita in de hand. Het was prachtig zonnig weer en onze verwachtingen waren hoog. Geen duif te zien in het hele luchtruim, alleen zon ,de blauwe hemel en wat wolkjes en een heerlijke kopwind. De ultieme droom van iedere duivenliefhebber. Daar werd ik plotseling uit wakker toen we 2 duiven zij aan zij aan zagen komen vliegen laag over de tuinen precies uit de goede richting. Eén van de twee liet zien dat hij hier moest zijn en dook recht in het gat en verspeelde niets. Ik dacht dat het een blauwe duivin was maar toen hij in zijn bak vloog bleek het de “205” te zijn zoals Jochem al had voorvoeld. Dan hoor ik Jochem roepen en zie ik de één na de ander uit de lucht vallen, prachtig om te zien. Geen enkel koppeltje maar allemaal een paar meter uit en achter elkaar. Wat is duiven sport toch mooi als je dat mag ervaren. We vliegen met 32 koppels totaal weduwschap en hebben enkele duiven nog los op het hok dus hadden we 71 duiven ingekorfd en we constateerde op een gegeven moment 13 duiven binnen één minuut die allemaal in de 1e 25 prijzen vlogen in de club. Het was een prachtige vlucht en het resultaat mocht er ook zijn in onze club waren 344 duiven ingekorfd van voornamelijk programma spelers. De uitslag was 1-3-4-8-11-12-13-14-15-16-17-18-19-21-22-24-25-26-28- enz 37/71.Ook in de kring begonnen we met de 10e prijs tegen 2933 duiven en vlogen we er 34 in de prijzen. Een prima start van het nieuwe seizoen zullen we maar zeggen.

Groet Martin.

Tussen het opleren zit een verschil van streek tot streek en van land tot land.

Door landen te verdelen in min of meer twee gelijke delen, zien we de oneerlijke verdeling van de losplaatsen ingericht door de KBDB van België. Wij schrijven nu over internationale en nationale vluchten maar dit geldt evengoed voor provinciale en gewestelijke vluchten.

Als we een lijn trekken van in Toulouse (het middenpunt in de breedte van zuid Frankrijk) tot Leeuwarden (het noorden van Nederland), dan kan men voor de Belgen de losplaatsen gemakkelijk op tien vingers tellen die gelegen zijn ten oosten van deze lijn.

VOOR ONS EEN ECHTE OOSTENLIJN.

Dit ten overstaan van de lijnen waarop nu gevlogen wordt is dit wel anders; geen west, midden en soms oost meer. Bij deze lijn hebben we enkel nog een westen- en oostenlijn en zijn de drie landen in min of meer twee gelijke delen verdeeld.

Voor België zijn dit: Marseille, Montelimar, Valence en (Aurillac tot 2020) voor de fond.

En voor de kortere Frankrijk vluchten zijn dit met veel goede wil: Reims, Rethel, Nevers en Epernay. En dan zijn er nog enkele randgevallen, maar aan tien geraken we niet. Barcelona, Perpignan en Narbonne liggen theoretisch gezien ook aan de oostkant van de lijn, maar zijn door de verre afstand toch meer randgevallen.

Voor de losplaatsen boven Parijs zijn het er 3, die duidelijk gelegen zijn op de oostkant, dit tegenover een dik 20-tal gelegen aan de westkant, zonder de randgevallen.

En dan wordt er gesproken van een eerlijke verdeling.

Voor Nederland zijn dit: Marseille, Narbonne, Orange en de 3 randgevallen voor de fond en vanaf de snelheidsvluchten word er meestal al opgeleerd op de oostenlijn door de verenigingen uit de oostkant. Nu in het coronatijdperk werd veel gespeeld uit Duitsland. En dat beviel zo goed, dat men voor 2021 zelfs meer op deze lijn wil spelen.

De vluchten op de oostenlijn in Nederland waren en zijn nu nog.

In Nederland: Sittard, Beek, Eysden, Roermond, Venlo, Ittervoort, Geertruidenberg enz.

In België: Tongeren, Bouillon, Marche en Arlon enz.

In Frankrijk ten noorden van Parijs: Chalons, Rethel, Bohain, Charleville, Epernay enz.

Voor sommige is dit 400km en meer. Ook wordt er nog uit Duitsland en Luxemburg gevlogen.

In afd. 3 oost Brabant, toch centraal gelegen in Nederland, speelt men ook voor hun oost georiënteerde vluchten als Tessenderlo, Tienen, Isnes, Chimay en Laon.

In afd. 4 Limburg en grenzend aan Belgisch Limburg zijn de vluchten meer gericht op de oostkant.

In afd. 11 Friesland, toch gelegen ten westen van onze lijn, ook daar spelen ze regelmatig uit de oostkant.

Voor België, zou het niet eerlijker zijn de losplaatsen evenredig te verdelen in oost en west?

Zou men vanuit Belgisch Limburg een lijn trekken naar hun losplaatsen van de gespeelde snelheid en halve fond vluchten, we zouden in de Atlantische oceaan uitkomen. Dit is van oost naar west.

Waarom blijft niet ieder op zijn lijn spelen?

Nederlands Limburg (en bijna de ganse oostkant van Nederland) speelt veelal op de oostenlijn en dit vanaf de eerste vluchten. En dit in tegenstelling met de oostkant van België waar men op de bestaande westen- en middenlijn speelt (uitgezonderd de provincie Luik).

In ons samenspel zuidoost (ook voor oost en midden) is de eerste leervlucht zelfs al westenlijn op een afstand van 30km (Hannut) waar men daarna iets meer naar het oosten gaat, maar toch aan de westkant van onze lijn blijft.

Voor de fond liefhebbers (nationale en internationale) van de westkant lossen om de beurt, eens aan de westkant en vervolgens de oostkant, dit maakt geen verschil. De duiven komen even vlot naar huis.

Corona bewees dat het kon.

Bij de sluiting van de grenzen kwam de westkant (W&O Vlaanderen) massaal lossen op de oostkant (Luxemburg). En dit zonder noemenswaardige problemen.

Aan de bestuurders van oost België, inrichters van vluchten en de KBDB: laat ieder aan zijn kant spelen op de snelheid en kleine halve fond zowel oost als west. Schaf de bestaande middenlijn af en creëer zo een EERLIJK SPEL voor ieder van ons.

De Nederlanders bewijzen ook dat het kan en plukken daar allang de vruchten van.

Daar tegenover staat dat de Belgen in het oosten NU benadeeld worden.

Een verdeling van 20-80% aan losplaatsen is oneerlijk. Voor een eerlijk spel zouden de vluchten evenredig verdeeld moeten worden van een centrumlijn, zodanig dat er in oost en west evenveel losplaatsen zijn.

Simpel gezegd evenveel losplaatsen in het zuidwest, als in het zuidoost.

Binnenkort volgt meer hierover in deel 4B.

Stas PJ

https://www.facebook.com/Duiven-aanmelding-496981040791030/