Evelien’s Journaal
- zaterdag 09 december 2023
Nieuwe ontwikkelingen voor de kweek.
Als we terugkijken op het afgelopen vliegseizoen, dan kunnen we alleen maar vaststellen, dat het weer heel extreem was. Een zeer zachte winter, een behoorlijk warm voorjaar, veel regen in mei, hitte in Juli, veel vocht en regen in augustus, ga zo maar door. Voor de duiven was het allemaal wel wat veel van het goede. Ook nu weer hele zware vluchten met wind op de kop.
Extreem weer, extreme vluchten… Kijken we naar het seizoen, dan valt het op, dat de kweekperiode flink verschoven is. Kweekvoer werd volop verkocht tot aan de rui. Er zijn veel mensen die nog een ronde kweken voor de navluchten. Ook wordt er meer gekweekt voor de internet verkopen. Reden genoeg, om het kweekvoer eens goed onder de loep te nemen. Kunnen we dat nog verder verbeteren? Betere jongen kweken is immers de toekomst. Ik ben weer eens flink gaan studeren en met name heb ik me in de eiwitten verdiept.
Methionine.
Als we een volledig voer willen qua eiwitten dan zullen alle essentiële aminozuren er in moeten zitten.
Aminozuren zijn de bouwstoffen voor een volledig eiwit. Net als de kaarten voor het klaverjassen mag er geen een essentiële kaart ontbreken. Anders kun je er niet mee klaverjassen. Zo werk dat ook met de aminozuren. Kijken we naar de aminozuren van graanmengelingen,dan is dat bijna niet te doen. Het is steeds hetzelfde verhaal: tekort aan het belangrijkste aminozuur methionine en soms ook lysine. Alleen door toevoeging van bijproducten, of een hoogwaardige eiwitkorrel komen we aan die gehaltes. Maar.... vaak zien we dan weer veel peulvruchten, waarvan we weten, dat het eiwit slechts beperkt opneembaar is. Dus... afwachten geblazen wat er van wordt opgenomen.
Nieuwe ontwikkelingen zonder concessies.
Ik ben daarom de essentiële aminozuren gaan bestuderen en in het bijzonder de methionine. Met de nieuwste gegevens van de Universiteit van Hohenheim en Degussa uit 2013 ben ik aan de slag gegaan. De basis was opnieuw een kweekvoer met weinig peulvruchten te ontwikkelen en veel eiwit uit vetrijke zaden, om zo een beter opneembaar eiwit te realiseren. Maar dan nu zonder concessies, want die moet je al te vaak doen. Ik wilde nu alleen kijken naar de mogelijkheden en de beste componenten samenbrengen. Ook wilde ik een nog betere omega vetzuur verhouding. Tot nu toe bleven we steken bij 4 : 1 ( 4 delen Omega 6 en 1 deel Omega 3. Ideaal zou zijn 2 : 1.
Nieuw zaadje voor de duiven.
Om dat te bereiken viel mijn oog op perillazaad. Het zaadje is nauwelijks te onderscheiden van hennep en heeft bijzondere eigenschappen, Ze werkt ontstekingsremmend, met name voor de darmen, is een natuurlijke antioxidant, verhoogt de weerstand, houdt het bloedsuiker onder controle. Het verlaagt het risico op kanker, verbetert het helder denken etc. etc. Perillazaad heeft 20 tot 25% hoogwaardig eiwit en rond de 46% vetzuren, waarvan meer dan de helft uit omega 3 bestaat. Door het lage gehalte van omega 6 zijn de waardes zelfs duidelijk beter dan lijnzaad..... poeh, dat wil wat zeggen!! Een super gezond zaadje dus, wat we tot nu toe allen kennen als speciaal vogelvoer. We kunnen dit zaadje dus toevoegen aan de ander belangrijke omega 3 brengers zoals koolzaad, raapzaad, hennep, walnoten en lijnzaad.
Omega 6 : 3..
Mede door de toevoeging van perillazaad is het gelukt op een verhouding te komen van 2,8 : 1. Dat schuurt wel heel erg dicht tegen de ideale verhoudingen aan. De 4 : 1 in de laatste kweekmengeling was al bijzonder in de huidige duivensport. Reden genoeg om dit eens uit te testen en te kijken hoe de jonge duiven opgroeien. Ik had niet verwacht dat de duiven de perilla gemakkelijk zouden opnemen. De oude duiven en ook de jongen hadden er echter geen enkel probleem mee. Sommigen aten het zelfs liever dan hennep. Dat wil toch wel wat zeggen. Voor duiven die het leerden kennen, kunnen we straks ook wat toevoegen aan het energievoer of snoepzaad voor de vluchten. Eenmaal bekend is succes verzekerd. Het enige nadeel is de flink hoge prijs..
Verder heb ik deze keer geel lijnzaad toegevoegd om het blauwzuurgehalte te reduceren. Deze vinden we wel in bruin lijnzaad. Hennep, ja vooral veel hennep, omdat dit voor duiven wel een heel waardevol zaad is. Hoog opneembaar eiwit, waaronder veel methionine en ook veel omega 3. Ik heb gekozen voor popcorn maïs en slechts enkele procenten kleine rode maïs. Dit om het voeren van de jongen te verbeteren. Niet te veel natuurlijk, want veel maïs in een kweekvoer is onzin.
Geen bijproducten meer nodig.
Het is wel een prijzig voertje geworden, maar ook eentje die erg hoogwaardig is en zonder compromissen. Naast dit hoogwaardige zakje voer is er verder niets meer nodig wat in het water moet of over het voer gaat. Het voer is buiten grit en een potje mineralen helemaal compleet. Geen oliën meer nodig, geen biergist, bakkersgist, dierlijke eiwitten of noem het allemaal maar op. Niets!! Dat betekent kosten en veel werk besparen. Er zijn altijd liefhebbers die het toevoegen aan het voer niet leuk vinden en die het graag gemakkelijker willen hebben.
Opneembaar eiwit.
Extreem hoog is ook het opneembare eiwit. Niet het ruw eiwitgehalte wat normaal altijd op de zakken of in de folder staat maar datgene wat het dier ook daadwerkelijk kan benutten. Het ruw eiwitgehalte zit op 16,3% en het opneembare eiwit op 8,75%. Goedendag!!. Dat betekent dat de duiven minder voer nodig zullen hebben. En dan ook nog geen bijproducten. Voer voor rekenaars. Of misschien wel voor hen die alleen maar het beste willen en die niet zo graag allerlei zaken over het voer mengen.
Grit en mineralen.
Het enige wat nog nodig is zijn nog grit en mineralen. Het is wel zaak om voor een goede kwaliteit mineralen te kiezen. Ook daarin zijn er vele soorten en kwaliteiten. Ik heb hier al enkele artikelen aan gewijd. Dunne mest kan voorkomen worden door een hoogwaardig eiwit, wat het dichtst bij de kropmelk komt en door goede mineralen met daarin duidelijk meer calcium dan fosfor. Het is belangrijk daar goed op te letten.
Testen.
Natuurlijk is het voer getest in Nederland als ook in Duitsland. Wat opviel was, dat er helemaal niets bleef liggen. Ook volle bak voeren bleek geen probleem. Alles gaat gewoon tot de laatste korrel op. De jonge duiven zijn werkelijk zijdezacht. Er werd tijdens de test van 6 tot 8 weken (opfok en spenen) niets toegevoegd. Alleen grit en mineralen. De testhokken waren unaniem in hun oordeel: “beter dan we ooit hebben getest” !!
Tot slot.
Het was een hele studie en even flink uitzoeken geblazen, even flink puzzelen, maar ik denk dat het gelukt is een heel bijzonder voer te ontwikkelen. Daar waar velen in deze tijd kiezen voor het goedkoopste wat men kan vinden, kies ik er juist voor om de kwaliteit van de duiven te helpen verbeteren. Goede kwaliteit verlogend zich niet. Het gaat om een topkweek.. Dan alleen kun je top jongen verwachten. En top jongen kunnen weer betere prestaties neerzetten en….
Wat er niet in zit, kan er niet uit komen De cirkel is rond.
Willem Mulder.
