Gerard Dekker
- zaterdag 10 augustus 2024
Aan de bar in de club is het altijd gezellig, waar je mensen bijeen brengt vallen er altijd verhalen te vertellen.
Vaak zijn dat verhalen vanuit onze herinneringen en vaak betreft het dan duiven, gisteravond echter betrof het een aantal mensen die de aarde allang achter zich hadden gelaten. Wie mij kent weet dat ik vol verhalen zit, deels vanuit mijn duim, maar ook veel vanuit eigen ervaring. Hoewel met het voortschrijden van mijn leeftijd worden sommige dingen ook wat waziger.
Dat was gisteravond ook zo. Ik herinnerde mij opeens een liefhebber vanuit de regio De Rijp, nu zijn er vanuit die regio diverse liefhebbers bij ons lid, dus zou je denken, kwestie van vragen en dan weet je de naam weer. Integendeel, de meeste zaten me aan te kijken zo van over wie heb jij het in hemelsnaam.
En ze hadden gelijk Ik wist dat het een agrariër betrof die woonde op een grote boerderij tussen de Rijp en de Beemster in, maar het was de overige Rijpers nog niet duidelijk. Ik kon vertellen dat de man overnacht speelde en altijd bij ons inkorfde, zij ze nog niets.
Toen had ik nog een trefpuntje voor ze, ik vertelde dat de man in kwestie in Olifantenpoep handelde, althans dat was een handeltje dat hij zijn kinderen had toegespeeld.
Wat was nu het geval, want dit is geen grap tijdens een bezoek van een CIRCUS in de buurt moesten de eigenaren van de olifanten van de poep af en konden dat bij hem op het erf dumpen.
Nu ging het verhaal dat dit uitstekende mest was voor de tuin dus schepte zijn kinderen de mest in de emmers van de mensen die daarvoor kwamen, zo verdiende ze dus een aardig zakcentje.
Terug naar de man in kwestie, het was een onorthodoxe liefhebber die zijn duivinnen in een oud schuurtje ergens midden in de weilanden had zitten, ze kwamen nooit los, behalve dan als de doffers ingekorfd moesten worden, dan vlogen ze met een noodvaart linea recta richting het doffer hok.
Hij vond het daarna altijd wel veel werk om de duivinnen weer te verzamelen en door het land terug te brengen naar de schuur.
Ik ben er diverse keren met een vriend op bezoek geweest, reden we wilde graag een paar jongen van hem omdat hij op veel overnachtfondvluchten uitstekend presteerden.
Je zou denken o dit gaat om boerenduiven, nee, niks is minder waar. Laat hij nu goed bevriend zijn geweest met Staf Dusarduijn uit Groede een legende in de Nederlandse duivensport, en met Staf zijn duiven had hij zijn kolonie opgebouwd. Dus zo vreemd was het niet dat zijn duiven uitstekend presteerden.
Maar nog was er wat de naam van betreffende liefhebber bij niemand een lichtje gaan branden totdat na een half uurtje een van de Rijpers opeens zei, ik denk dat het om Henk van Diepen gaat.
Bingo dank je wel Nico en zo zie je maar weer dat 2 meer weten dan 1, maar goed het is denk ik ook al een tijd geleden, ik schat zo tussen de 30 à 35 jaar.
Oude verhalen ophalen blijft leuk.
Foto Staf Dusarduyn uit Groede.
