- woensdag 23 oktober 2024
Update onderaan
In de wereld van amateurisme( lees duivensport) is het toneel van organisaties gevuld met vergaderingen en regels, besluiten en afspraken. Elk jaar (meerdere keren zelfs) weer komen de besturen in onze geliefde sport bijeen om met veel bombarie besluiten te nemen die op papier prachtig klinken. Er wordt vergaderd, gestemd en genotuleerd, en de illusie van professionaliteit hangt als een dunne mist over de zaal. Maar zodra de deuren sluiten en het gezelschap huiswaarts keert, begint het grote toneelstuk van amateurisme.
Het eerste bedrijf speelt zich af in de praktijk. Hier, waar de besluiten tot uitvoering moeten komen, blijkt dat de mooie woorden en strakke regels snel vervagen. Eigenwijsheid en zelfs eigenbelang neemt de overhand. "Waarom zouden we het dit jaar anders doen?" vraagt men zich af, terwijl de nieuwe richtlijnen achteloos terzijde worden geschoven. Het tweede bedrijf is gevuld met domheid en miscommunicatie. De betrokkenen, vol goede bedoelingen maar met een schrijnend gebrek aan inzicht, weten niet hoe ze de regels moeten interpreteren, laat staan uitvoeren.
Het resultaat? Een chaotisch tafereel waarin niets loopt zoals het zou moeten. Afgesproken deadlines worden gemist, verantwoordelijkheden worden verschoven, en de efficiëntie daalt tot een dieptepunt. Wat overblijft is een organisatie die op papier solide lijkt, maar in werkelijkheid zo wankel is als een kaartenhuis in de wind.
En toch, elk jaar weer, verzamelt dit gezelschap zich opnieuw, vol hoop en goede voornemens. Ze vergaderen, ze stemmen, ze besluiten, en dan... herhaalt de cyclus zich. Het is een tragikomedie die zichzelf blijft herschrijven, een testament aan de kracht van amateurisme.
Zo blijft het amateurisme een blijvende bron van frustratie en een onuitputtelijke bron van verhalen. Misschien is dat wel de echte kracht: het vermogen om ons keer op keer te laten lachen, huilen en ons hoofd in verbijstering te schudden. Want in de chaos van amateurisme vinden we soms de meest pure vormen van menselijkheid.
Het afgelopen jaar was het wederom raak, u heeft het al uitgebreid kunnen lezen in het spoor der kampioenen, op Pippa en op de diverse facebook groepen. Duiven die een week in de mand blijven zitten omdat men te lui of te dom is alles te controleren. Een week zonder eten en drinken voor die atleetjes in de mand, men zou de verantwoordelijken hetzelfde laten meemaken. Manden die door twee amateurs van een te grote hoogte worden gepakt zodat de mand naar één hoek schiet en alle duiven op een stapel liggen. Een chauffeur die door miscommunicatie op een niet afgesproken losplaats staat, en door het rijtijden besluit zich niet mag voegen bij de andere wagens.En dat het niet in hem( maar ook niet in de mensen waar hij contact mee had) opkwam om even een plaatselijke chauffeur te vragen, dus het gezamelijke spel (Wat afgesproken was onder het genot van een bak koffie of een glas wijn) was naar de gallemiezen. In dit zelfde weekend stonden er marathonvluchten op het programma, de deskundigen gaven één konvooi het advies te wachten met lossen, de amateurs wisten beter en losten toch, vele duiven stonden na dagen nog aan de snelwegen met het duimpje omhoog te liften. En wat dacht u van de verantwoordelijke voor de sector 1B, volgens Gerrit Knol de hoofdredacteur van het Spoor de kampioenen heeft "de man" niet eens contact opgenomen met het IWB. De kleinste afdeling ( anno 2024), ooit het middelpunt van de Nederlandse duivensport zal door amateurisme misschien afzakken tot het aantal leden van een gemiddelde vereniging in afdeling 5. Van de 1979 duiven die om 08.30 uur werden gelost te Vichy arriveerden 248 duiven de eerste dag ( 1e duif 1096 mpm en laatste duif die avond 710 mpm) en de laatste prijsduif de volgende ochtend 513 mpm.
Update, iedere week is er wel iets aan de hand in duivenland, en er steeds over schrijven heeft geen enkele zin, maar daar komt een oplossing voor drie man sterk zijn bezig met het redden van de duivensport las ik in het spoor der kampioenen, dus alles komt goed..
Afgelopen zaterdag gingen de duiven los om 09.00 uur te Courtissols (of was het toch Chalons en Champagne) altans de meesten, een rij met 7 manden van Zwaagwesteinde en Harkema gingen een ruim half uur EERDER los, de duiven ontsnapten toen de deur open ging en waren snel vertrokken is te lezen op de informatie Ap. Een mechanisch defect schrijven ze. Regelmatig is te zien op filmpjes dat er deuren dicht blijven, maar zaterdag maar eens een ruim half uur eerder.Ik snap nu ook waarom ze eigenlijk geen filmpjes willen maken.
Eerst wilden ze wachten tot de duiven thuis zouden komen, later weer overleg en kwam tot een andere conclusie, want ja de wind, het verloop etc zou zo kunnen zijn dat het misschien niet uit de uitslag zou komen. dus toch maar besloten om de twee verenigingen te informeren en dat hun duiven uit concours zouden worden genomen, al staan ze nu maandagavond nog gewoon in de uitslagen.
De hele Grand Prix vlucht oftewel de vlucht waar het voor iedereen om draait "De nationale Derby der junioren" is er uit gegooid, dus een 9 maanden op je jonge duiven passen en ze trainen, alles voor deze vlucht en dan 291 deelnemers met 5.276 duiven voor niks laten vliegen. In het begin van het jaar was er ook zo iets in een andere afdeling, daar werd het weer heel anders opgelost. Dan komen we weer terug op de begin regels, alles kun je bespreken, eenmaal buiten de vergadering is er al veel vergeten. En tijdens het seizoen is het ieder voor zich. Nu er een rij duiven met 160 duiven ontsnapt is, en het naar buiten komt, dan denk je toch; zou het vaker gebeuren? misschien met 1 mand, er zijn dit jaar toch heel opvallende uitslagen geweest, of misschien 1 duif? weg is weg, de eerste vliegen is de eerste vliegen al is het een kwartier los, ja dat er een duif is ontsnapt, wie zegt dat het die duif was?
Oh ja, zullen we dan volgende keer nog een keer rijden? Nee toch maar niet, maar een pleister op de wonde kregen we wel, we hoeven maar de helft van het vrachtgeld te betalen
