Gert van den Bogaard

Als je dit gedrag ziet, dan betekent dat dat de duiven hun locatie en gewenste richting aan het bepalen zijn.

Er zijn verschillende suggesties/theorieën hoe duiven hun positie kunnen bepalen. Ze zouden aan de hand  van verschillende geuraanwijzingen in de atmosfeer, en/of visueel a.d.h.v. landschapskenmerken, en/of magnetische signalen gebruiken om zich te oriënteren.

Wetenschappers ontdekten dat duiven zeker het magnetische veld van de aarde echt “voelen”, waardoor ze dus niet alleen hun positie op aarde maar ook richting kunnen detecteren. Dit wordt magnetoreceptie volgens het magnetische veld van de aarde genoemd (zie bv. https://en.wikipedia.org/wiki/Magnetoreception#In_homing_pigeons). Het precieze mechanisme hierachter moet echter nog verder ontrafeld worden.

Magnetische navigatie is mogelijk doordat duiven (maar natuurlijk ook vele andere gewervelde en ongewervelde dieren tot zelfs bacteriën) a.d.h.v. kleine magnetische deeltjes in hun snavel of brein (minuscule deeltjes van een ijzeroxide of magnetiet), de magnetische intensiteit en/of helling kunnen waarnemen op een locatie, waardoor positiebepaling mogelijk is. Daarnaast ‘voelen’ ze ook de magnetische vector wat – net zoals een kompas – hen toelaat richting te bepalen.

De specifieke magnetische omstandigheden van een bepaalde plek laat hen dus toe om te navigeren en hun weg te vinden.

Als duiven dus in cirkels boven een bepaalde plek aan het vliegen zijn, dan zou je kunnen zeggen dat ze hun ingebouwde kompas aan het afstellen en aan het aflezen zijn. Als dit eenmaal gebeurd is, weten ze waar ze zijn en waar ze naartoe moeten vliegen om naar een eerder gekende plek te vliegen.

Vraag.be

• Vorige
• Volgende