Jos Nijman
- woensdag 08 februari 2023
Paar weekjes geleden las ik een mooie reportage over het hok Platteeuw uit België. Vader en zoon staan al jaren aan de top en grossieren in Nationale Asduiven. Paar jaar geleden stond er geen maat op hun spel, een verkoping volgde maar ze waren binnen een mum van tijd terug aan de top! De duiven gaan alle weken de mand in, om uiteindelijk te excelleren op de nationale vluchten. Echte kilometervreters. Leuk verslag om te lezen… Wanneer ik het lees heb ik altijd goede voornemens😝.
In Nederland hebben wij echter een totaal ander programma. Veel duiven gaan al bijna het hele programma mee, op vluchten die in afstand oplopen. (Waar de DF vluchten bij ons vaak tegen de 700 km zijn en de vluchten tussendoor tegen de 400 km)
Kortgeleden hoorde ik een DF-speler, uit mijn provincie, vertellen dat hij zijn DF-duiven (duivinnen) in de tussenweek thuishield. Tijd lang dacht ik dat je ze aan de gang moest houden. (Ze zitten bij mij niet opgesloten) Voortschrijdend inzicht en dus anticiperen op de afstand maar ook op de te verwachte zwaarte van een vlucht.
Zo zie je maar dat je een plan of gedachte soms moet of kan bijstellen, zeker wanneer de omstandigheden daarom vragen.
Deze week heeft het Team Nijman onder het genot van een heerlijke lunch de 1e ‘vergadering’ van 2023 achter de rug. Dirk heeft gezorgd dat wij op de zaterdagen gelijk gekleed zijn in een mooie polo! Nu maar hopen dat de duiven sneller naar beneden komen😝. Het was gewoon een paar uurtjes duiven praat en genieten van de heerlijke lunch en ja we zijn fanatiek en gedreven dus de doelstellingen werden ook besproken om de puntjes op de i zetten.
Dat we gedreven zijn blijkt ook wel dat wij (Jan, Steef en ondergetekende) zaterdag Leo Heremans hebben bezocht. Leo heeft geen duiven meer, maar wel veel kennis dus….
Op een door mij altijd gelezen Blog van P.T., stond een Mea Culpa, want in één van zijn Blogs zou ‘iets’ gestaan hebben wat verkeerd geïnterpreteerd kon worden en dus ook verkeerd gelezen werd. Zijn zoon trok het boetekleed aan want die redigeert en corrigeert de teksten die zijn vader schrijft en daar ging het mis. (zo lees ik het artikel)
Eerlijk gezegd, ik heb geen idee waar het over ging en de tekst was inmiddels verwijderd. Laatste waarschuwing en anders volgt een sanctie.
Los van het feit dat ik dus geen idee heb van de inhoud, krijg ik het ‘Spaans’ benauwd van dreigementen en waarschuwingen. Het gesprek aangaan en elkaar wijzen op je verantwoordelijkheden, lijkt mij een betere weg. Meestal volgt dan wel een rectificatie met uitleg🤗.
Op eigen hok gaat het goed, ach er sneuvelt wel eens een eitje of een duivin legt maar één eitje. Daarentegen legde een goede kweek duivin toch haar eitje (1) en dat had ik niet meer verwacht. Zo wisselt een meevallertje zich af met een paar kleine tegenvallertjes. Het is levende have en dan kan dat gebeuren.
De jonge duiven ontwikkelen zich goed, nu ben ik niet iemand die zijn jonge duiven alle dagen vastpakt of uren in het hok zit. De kou, wind, regen en open hok nodigen ook niet uit😅. Rond het middaguur loop ik al fluitend met een emmer voer naar de ren en begroet de duifjes. Ze weten dat het eten wordt opgediend. Het tijdstip is gekozen omdat dit de komende tijd het moment van binnenroepen gaat worden. Noem het maar conditioneren. Ik blijf erbij zitten tot de meeste hun kropje redelijk vol hebben. Wanneer er een duifje zich anders gedraag valt dat op en zo’n duifje neem ik wel in de hand om te beoordelen. De volgende dag is het meestal wel goed, soms is het een bijgezet jong en is het niet drinken het ‘probleem’ en dat is zo verholpen/geleerd of het is een enkele keer zo’n kleinzaad eter maar daar steek ik geen energie in. De duifjes moeten rel en strak zijn, die papzakken hebben ook mijn voorkeur niet. Het zal niet lang meer duren en ze gaan al dek gooien, voor die tijd zijn ze al bekeken en is gewikt en gewogen. Hierna vul ik de voerbakken nogmaals om ze een uurtje later weg te halen. Vers grit zit altijd door het voer. Ze komen niets te kort maar de hele dag het voer laten staan, is bij mij uit de boze. Daarnaast trek het ongenode ‘gasten’ aan en daar zit ik niet op te wachten.
Vrijdagmorgen hebben wij (Steef, Dirk en ondergetekende) alle aanwezige jonge duiven beoordeeld. Best een klusje want de duifjes worden op veel onderdelen beoordeeld. De duifjes die een groei achterstand hebben opgelopen of wat voor reden niet 100% in orde zijn, gaat een streep door en worden niet eens beoordeeld. Na de keuring keken wij elkaar goedkeurend aan. Zit vooralsnog een mooie ploeg in het hok.
De vliegers en kwekers zitten te broeden, meestal is dit een rustige tijd. De vliegers moeten hun jaarlijkse prik nog krijgen, dus een afspraak maken staat op het programma, gelijktijdig even de gezondheid checken. Vanaf nu worden de touwtjes stevig aangetrokken. Ook de 1e tour jonge duiven gaan mee voor hun 2e prikje.
Vorige week viel mijn oog op een artikel over genetica. Ik vind het ontzettend interessant, het is moeilijke stof en is ook niet in Jip en Janneke taal geschreven. Het boek over de kweekstrategie van professor Anker, geschreven door Steven van Breemen, moest ik ook wel 3 keer lezen.
Tegenwoordig is bij het kweken van een allround duif het kruizen en het goed tegen goed zetten, wat de klok slaat. Bij de marathonmannen zie je veel meer het kweken in familieverband.
Het genetisch onderzoeken waarom een duif sneller/langer (kop) vliegt is een ondergeschoven kindje. Ik ken slechts een handjevol liefhebbers die er wel wat meedoen. Nu is de prijs van het laten onderzoeken ook niet voor iedereen betaalbaar dus het zal nooit op grote schaal gaan plaatsvinden. De meerderheid zal zeggen, hoeft van mij niet, gewoon goed tegen goed en hopelijk een paar ‘knappe’ kweken.
Gevoelsmatig denk ik dat die echte witte raven, die ook super nazaten geven/ gaven waarschijnlijk gezegend zijn met die speciale genen. Meten is weten dus…..
Over het bezoek aan Leo Heremans zal ik misschien de volgende keer wat schrijven. Eerst even laten bezinken.
