Jos Nijman
- donderdag 02 maart 2017
Net weer terug van een weekje naar de zon en fietsen, om precies te zijn van Cran Canaria. Alle dagen de nodige (lekkere) uurtjes op de fiets door gebracht onder prima omstandigheden. Wel werd duidelijk dat we ‘ouder’ worden, wanneer je op een klimmetje toch maar besluit de ketting op het binnenblad te laten vallen, word je voorbij ‘gestoven’ door de jeugd. Vaak in groepjes van 6 tot 8 man, die denken ‘er op en er over’ en in het voorbij gaan, gaat hun rechter handjes van het stuur en soms, heel soms dacht ik dat het een groet was maar ik weet beter, het is een teken van, ‘pas op’ hier fietst een opstakel.
Op de fiets kan ik zelfs aan de duiven denken en betrek bovenstaande dan ook op het feit dat jonge duiven en jaarlingen ‘doldriest’ doordenderen/ trekken, ze zijn gewoon sterker gelijk je vaak met oudere duiven (>3 jaar) ook niet meer meedoet voor de hoofdprijzen. In de loop van de middag zit/lig je wat uit te rusten en pak de smartphone en volg je het nieuws, zo ook waren er die week op Tenerife en Cran Canaria duivenvluchten. Ik heb niets met vluchten die vanaf zee worden gelost maar dat even terzijde. Op internet vernam ik dat de ene vlucht prima was verlopen en de ander op zijn zachts gezegd, slecht verliep. Buiten het feit dat het er zelfs deze tijd, in februari, redelijk warm is en tot 9.30 uur boven zee ‘nevelig’, waait er een strakke wind waar ook vaak nog de nodige ‘stof/zand’ in zit. Wanneer de duiven dit op de kop krijgen, kun je het wel invullen! Ieder zijn meug en je hoort de deelnemers dan ook niet klagen maar ik ben toch te veel duivenliefhebber.
Op de terugweg kregen we te maken met de ‘storm’ maar het vliegtuig werd keurig netjes op de grond gezet wat niet gezegd kon worden van het vliegtuig eerder op de dag. Op Schiphol was het die avond één grote puinhoop en ik zou niet graag op de servicebalie hebben willen werken. Wanhopige mensen maar vooral Boze en teleurgestelde mensen en dan denk ik, je ziet en voelt toch dat het stormt maar bij de ‘band’ aangekomen spreek je dan iemand die al 3 uur op zijn koffers staat te wachten, om 1800 uur maakte zijn vliegtuig een ‘doorstart’ en bij de 2e poging stond het vliegtuig gelukkig wel aan de grond maar 3 uur wachten? Onze koffers moesten ook van deze band komen maar de band lag vol met koffers van een vlucht waar ze de mensen van hadden weg gestuurd en dan denk ik, haal die koffers er af. Ik kon niet nalaten dat ‘iemand’ in bedrijfskleding te gaan vertellen, niet veel later konden we vernemen dat de koffers toch op een ander band zouden aankomen, prima, waren het niet dat ze er stukken uit hadden gehaald en de band buitendienst was en ze ondertussen met stofzuigers de boel aan het schoonmaken waren. Ik zal de rest maar besparen van 4 x van band wisselen maar na dik 90 minuten, liepen we toch glimlachend naar buiten. Computers zijn prima maar een beetje menselijk verstand met overzicht en daadkracht zou in geval van calamiteiten een aanvulling zijn.
De duiven zijn tijdens mijn afwezigheid prima verzorgd door broer Peter, meestal valt hij met zijn neus inde boter wanneer ik weg ben en vriest het dat het kraakt en moeten vaak de drinkbakken uitbikt worden, nu had ik ruim 30 piepertjes in de pan liggen en was het stront schrapen. Toch wel lekker iemand achter de hand te hebben met verstand van zaken maar de werkzaamheden zijn natuurlijk wederzijds.
De jongen komen goed op en de 4 oudsten kunnen binnenkort al gespeend worden. Met de juiste verzorging moeten de jongen ook perfect opkomen. Verzorging is natuurlijk een breed begrip want dat is veel meer dan een beetje eten geven, je moet ook een scherp oog hebben, tekortkomingen zien en op tijd handelen en beter nog de tekortkomingen en probleempjes zien te voorkomen. Momenteel heb ik 32 piepers liggen en wie weet kan ik er ook 32 afzetten maar kwaliteit gaat boven kwantiteit. Zondag ga ik de vliegers koppelen, zo’n 22 koppels. Niks vrij koppelen, neen heel gericht krijgen de doffers één in mijn ogen bijpassende duivin. Ogen en bouw moeten matchen en de bloedlijnen mogen gerust dicht bij elkaar komen, de jongen blijven bij mijzelf en mogen laten zien wat ze in hun mars hebben. In 2016 kwamen mijn 2 beste jonge duiven uit de vliegers en dat is geen toeval want de ouders stonden op de nominatie naar de kweek te gaan.
In Belgie mogen de duiven weer los maar wel binnen een bepaald tijdslot en wel van 90 minuten voor zonsondergang. Wie bedenkt zo iets? De meeste jongen (zitten al weken binnen) gaan daar natuurlijk binnen de kort mogelijke tijd de lucht in en moeten bij het vallen van de schemering binnen wezen en je wilt ook de oude loslaten? Waar en wil is, is een weg en vaak een mouw aan te passen, maar begrijpen? In Nederland hebben we de laatste tijd geen uitbraken meer gehad maar in Belgie en Frankrijk is het nog niet ten einde. In Noord-Holland kunnen we straks wanneer dit zo zou blijven wel een paar weken uit de voeten maar de zuidelijke afdelingen kunnen problemen krijgen. Komt tijd komt raad….
Onze afdeling heeft afgelopen vrijdag een speciale vergadering belegd om de rayon indelingen te bespreken en om tot een besluit te komen. Op 3 maart volgt de voorjaarsvergadering met de cijfers, begroting en het invliegduiven voorstel. Het vliegprogramma staat gelukkig al langere tijd vast en daar ben ik wel blij mee, al kan de vogelgriep nog steeds roet in het eten gooien.
Het voorstel van het bestuur is aangenomen, voor mijn eigen rayon B maar ook voor A zal er dus niets veranderen. Eerder schreef ik dat men nog terug zou komen op de N-Z lijn, maar dit was een miscommunicatie mijnerzijds. Je leest dan weer allerlei opmerkingen op Facebook over de hoeveelheid teletekst vermeldingen, zelf denk ik dat teletekst wel zijn langste tijd heeft gehad. 1e in de Afdeling is toch gelijk aan de 1e N.P.O. Afdeling of aan 1e teletekst? Teletekst wordt of is in mijn ogen al een achterhaalde ‘nieuwsrubriek’ en de vermeldingen met het predicaat N.P.O. kent een wildgroei. Gewoon de 1e in je club, rayon, samenspel, afdeling, sector of nationaal en laat die ‘frutsels’ lekker achterwegen! Natuurlijk zolang het bestaat zullen we het gebruiken, ook ik zelf maar…….De 1e Afdeling Pont st Max is voor mij toch echt beter dan de 8e Teletekst/N.P.O. van Morlincourt ook al bekt dat lekkerder en krijg je een foto van T.T!
Website waar veel kennis opstaat, waar je gebruik van kunt maken, lang niet alles zal de gemiddelde liefhebber interesseren, velen denken ‘ze zoeken het maar uit’ maar je hebt het tegenwoordig wel allemaal nodig want alle diersporten liggen onder een vergrootglas en je kunt dus beter maar goed gedocumenteerd zijn. Leuk om te lezen, de mogelijke oorzaken van de verliezen van jonge duiven.
(1)winterjongen gaan meer verloren dan voorjaarsjongen
(2) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die de jonge duiven éénmaal daags laten uitvliegen dan duivenhouders die ze tweemaal daags laten uitvliegen
(3) hoe meer werk men maakt van africhten, hoe kleiner de kans op verlies
(4) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die opeenvolgende rondes samen huisvesten dan bij duivenhouders die rondes jongen apart huisvesten
(5) de verliezen zijn groter bij duivenhouders met een hok zonder buitenren dan bij duivenhouders met een hok mét buitenren
(6) hoe groter de hokbezetting (het aantal duiven per kubieke meter hokinhoud), hoe groter de verliezen. Bij een lagere hokbezetting zijn er minder verliezen
(7) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die jongen ‘van het schapje’ spelen dan bij duivenhouders die het nest- of weduwschapsspel toepassen, en
(8) de verliezen zijn groter bij ‘allround’ duivenhouders dan bij duivenhouders met een specialisatie t.a.v. jonge-duivenvluchten.
(2) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die de jonge duiven éénmaal daags laten uitvliegen dan duivenhouders die ze tweemaal daags laten uitvliegen
(3) hoe meer werk men maakt van africhten, hoe kleiner de kans op verlies
(4) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die opeenvolgende rondes samen huisvesten dan bij duivenhouders die rondes jongen apart huisvesten
(5) de verliezen zijn groter bij duivenhouders met een hok zonder buitenren dan bij duivenhouders met een hok mét buitenren
(6) hoe groter de hokbezetting (het aantal duiven per kubieke meter hokinhoud), hoe groter de verliezen. Bij een lagere hokbezetting zijn er minder verliezen
(7) de verliezen zijn groter bij duivenhouders die jongen ‘van het schapje’ spelen dan bij duivenhouders die het nest- of weduwschapsspel toepassen, en
(8) de verliezen zijn groter bij ‘allround’ duivenhouders dan bij duivenhouders met een specialisatie t.a.v. jonge-duivenvluchten.
Beschermende factoren waren: ·(1) het voeren van selectie op zieke duiven
(2) het één voor één ‘lappen’ van de jonge duiven voorafgaand aan het jonge-duivenseizoen, en
(3) het leren drinken van jonge duiven in verzendmanden voorafgaand aan het jonge-duivenseizoen
Risicofactoren waren:
(2) het één voor één ‘lappen’ van de jonge duiven voorafgaand aan het jonge-duivenseizoen, en
(3) het leren drinken van jonge duiven in verzendmanden voorafgaand aan het jonge-duivenseizoen
Risicofactoren waren:
(1) het toepassen van inteelt
(2) het toepassen van strooisel als bodembedekker
(3) het routinematig (blind) kuren van jonge duiven tegen wormen, het Geel of luchtweginfecties
