Jos Nijman
- zaterdag 28 oktober 2017
Een groot Mens is niet meer…
Tekst: Colla Alberts
Foto bron: de weekkrant Limburg.
Met verbijstering hebben we de dood van Arnold Hendriks tot ons genomen, na een herseninfarct is hij niet meer ontwaakt uit een coma, dan staat de wereld toch even stil…!!!
De laatste maal dat wij elkaar spraken was tijdens de afhandeling van zijn zeer succesvolle verkoop waar ik de eer en het genoegen had de verkooplijst te mogen opmaken, hij was zeer tevreden en genoot als geen ander toen er een bezichtiging van de duiven werd gehouden in zijn lunchroom midden in zijn zaak te Heerlerheide. Zeer velen waren gekomen om nog één keer al die kampioen duiven in de handen te mogen houden want er was wegens de vogelgriep een Europees vervoersverbod uitgevaardigd wat de voorgenomen verkoop in Thorn in duigen liet vallen.
Van de Nood maakte Nol er dan maar gewoon een Deugd van, typisch Nol problemen al oplossen alvorens ze kunnen uitgroeien tot een probleem.
Tientallen jaren was er de Combinatie Hendriks – Meijberg want zijn jeugdvriend Ben was de man die alle touwtjes in handen hield aangezien Arnold veel tijd in zijn zaken moest steken, zijn jeugdvriend Ben zorgde dat alles op rolletjes liep.
Toen ik een aangeslagen Ben Meijberg aan de telefoon kreeg vertelde hij mij dat Nol & Ben elkaar al 73 jaar kenden, vrienden werden maar ook zeer succesvolle liefhebbers die zeer veel grote triomfen mochten bijschrijven met als laatste grote triomf de Provinciale zege van Limoges met een duif uit de “Champion” origine Fons van Ophuizen.
Nol had Fons op zijn sterfbed beloofd dat hij de Champion voor een enorm bedrag zou kopen waardoor Marietje, echtgenote van Fons, niets tekort zou komen, Fons en Nol waren immers dikke vrienden die samen heel wat duivenavonturen beleefd hebben maar ook en vooral een vriendschap die over de grenzen van de dood reikte.
Zo was Arnold Hendriks, een man een man een woord een woord, inderdaad, er hoefden geen contracten getekend te worden, een handdruk volstond voor hem wat meteen aangeeft dat hij, hoewel een knalharde zakenman, ook een man was met wie men in een fijne sfeer kon praten over voetbal, Roda JC en … over de duivensport.
Bij de Club der Azen mochten de winnaars met hun Echtgenotes een week lang in de villa van Nol in Spanje verblijven, dat vond hij geweldig om iets te doen wat in de sport nooit eerder was voorgekomen.
Nol Hendriks legde deze allerlaatste verkoop van zijn duiven in de veilige handen van Piet de Vogel & Jan Polder van Toppigeons die uit hetzelfde hout gesneden zijn als Nol, hardwerkend en eerlijk zonder het zakelijke uit het oog te verliezen waar zij deze verkoop tot een enorm succes wisten te maken feit waar Nol zeer van heeft genoten.
Arnold Hendriks, een Groot Mens is niet meer, het zal anders zijn voor zijn echtgenote, zijn kinderen, voor Ben en Kitty Meijberg zeer zeker maar ook voor allen die Arnold gekend hebben, zijn vaste plek blijft leeg, nooit meer zittend op zijn schitterende terras over Heerlen kijken, nooit meer in de zaken rondlopen met een scherpe blik de situatie doorgrondend, dat alles is passé.
Arnold Hendriks, namens de duivenwereld willen wij u een goede vlucht wensen naar het Huis van de Heer waar u Uw geliefde eerste Echtgenote & vele ex duiven liefhebbers zult aantreffen maar ook uw vriend Fons, wat zal “de zwarte van Heerlerheide” zoals Fons genoemd werd, genieten als u verhaalt van de enorme successen die er met de duiven van Fons behaald zijn.
Bron 
