- vrijdag 17 december 2021
Het is alweer maanden terug toen Philip Huksloot tegen mij zei dat hij ,,Wolvers van ’t Oever,, ging benaderen voor een bon of zomerjong voor onze verenigingverkoop. Al snel gaf hij te kennen dat het gelukt was en we een zomerjong zouden krijgen. Philip heeft het jong gehaald en echt een plaatje een mooie blauwe , een duivin ,al twijfelde ik daaraan. Maar de stamboomkaart was wel raak , een zuivere van Willem de Bruijn die perfekt in mijn (kweek) hok zou passen. Ik kon het niet laten dus de duif werd gekocht en zit nu hier en inmiddels gekoppeld aan een duivin bij Everling vandaan met ook de bloedlijnen van Willem de Bruijn want… idd het is een doffer. Tot ik deze doffer in handen kreeg had ik mijn oog niet op deze liefhebbers laten vallen en ging mij er dus meer in verdiepen. Enkele weken terug zei Philip , zal ik een vragen of we er een keer mogen kijken en dat jij dan je bevindingen in een verslagje op papier zet,, is goed,, Gelijk belde Philip met Jan van ’t Oever en de afspraak werd direkt gemaakt.
Thuis even mijn huiswerk doen , wat zijn het , wie zijn het , wat kan ik verwachten en waar ligt het hok. Nu dat zag ik al snel het hok ligt in Zwammerdam. In de auto naast Philip namen we afslag Reeuwijk, rotonde rechtsaf , ik zei nog tegen Philip ,, nee voor goede duiven moeten we hier linksaf,, (maar dit is alleen voor de goede begrijper bestemt , daar woont namelijk Willem) maar dus rechtsaf en als je dan denk nu rijden we afdeling 7 in dan heb je het helemaal mis , het is daar nog allemaal afdeling 5 en ik kreeg bijna medelijden met mijn eigen duiven.
Dorpje door een spoorwegovergang wat verder de polder in en we waren er. Oprijlaan op met natuurkeien ( prachtig) en Jan stond ons al op te wachten. Ik dacht eerst dat ik met de jonge Joop Zoetemelk te maken had , twee druppels water en dezelfde felle ondeugende ogen. Jan praat serieus maar als ik af en toe naar de twinkeling in zijn ogen keek vroeg ik mij af of hij ons wel serieus nam. We werden welkom geheten in een ruimte waar 90 % van de nederlandse postduivenvereningingen jaloers op zijn geweldig en intimiderend. Lekker bakkie koffie en ik had uiteraard voor de beste oliebollen van Nederland gezorgd . En we sloegen aan het melken en achteraf denk je dan ik had dit moeten vragen en dat. Maar vooraf had ik wel met Philip afgesproken dat we het niet over liggingen zouden hebben , daar is al genoeg over gezegd en voor karretjes van anderen laten wij ons niet spannen. Die kopen maar twee lama’s.
Jan is één en al duif,zijn benadering , zijn strijdplan, zijn visie maar vooral zijn liefde voor de duiven , je voelt het. Of ik Jan nu als compagnon van Ton of als verzorger moet zien ben ik niet uit en uiteraard had ik dit kunnen vragen maar het kwam later bij me op toen ik over het geheel ging nadenken. Maar dat hij van hun hobby geniet is zeker. Jan is 60 Jaar en Ton Wolvers 62, Het hok is 24 m lang en 6 m diep maar de diepte bestaat uit 2x 3m zodat er aan de voor en achterkant duiven kunnen zitten. 60 kweekkoppels , 56 vliegkoppels en zomers ongeveer 250 jonge duiven bevolken dit hok. Het hok heeft vloerroosters en sommige broedbakken ook automatische mestafvoer, tevens bezit het hele hok vloerverwarming. Boven in de nok constateerde ik geen luchtafvoer , maar alle ramen en rennen stonden wel open, alle hokken zagen er proper uit en als je goed oplette zag je ook dat hier niets aan het toeval wordt overgelaten , men zit overal boven op. Gevlogen met de duiven wordt er vanuit hun vereniging ,,de Luchtsport,, in Langeraar afd 5 Midden Holland Oost, dus een regelrechte concurrent van mij, zo zie ik het maar ik vermoed zij niet.
De basis van hun duiven en hoe kan dat anders in die contrijen is van Pa en Bas Verkerk , Willem de Bruijn en Ton van der Laan.
Gevoerd wordt er uitsluitend Matador en ,,geen ,, extra dierlijke eiwitten.
Gekuurd wordt er tegen paratyfus met daarna een vaccinatie tegen paratyfus , Verder wordt het gezondheid scheme van Stefan Gobel van de dierenartsenpraktijk van Hans van de Sluis gevolgd.
Er wordt totaal weduwschap gespeeld en daar waar ik graag mijn weduwnaars afzonderlijk zie wegtrekken en spelen, ziet Jan ze liever lekker als klad jagen net als de jonge duiven. Kijk en dan zitten we lekker te lullen over onze ervaringen en passie, dat is duivensport.
Geen vlag op de hokken maar in het voorjaar worden wel alle mogelijkheden gebruikt om de duiven aan het vliegen te houden tot dat ze hun vaste ritme hebben, wel gaat alles op vaste tijden.
Één maal per week wordt er met de duiven gereden.
Op de vraag wat vind je de grootste verandering in de duivensport kwam heel snel ,, het kwijt spelen van jonge duiven,, Veel meer dan vroeger het geval was.
Er vind geen ontsmetting na een vlucht plaats , wel zonodig als men het denk (vermoed ) één keer in de maand iets tegen ’t geel.
Gevoerd wordt er bij de duivinnen naar behoefte en bij de doffers volle bak . Wel wordt het voer aangepast van lichter naar zwaarder naar gelang de vlucht die komen gaat.
Wat zijn je mooiste prestaties ? Jan, kijk maar op onze website of op facebook.
Wat hebben andere met jullie duiven bereikt ? Jan weer , ga maar even bij de één hoksraces kijken wat voor successen we daar al behaald hebben.
De hokken worden elke dag gekuist en de rest valt onder de roosters,
Heb je zelf nog wat toe te voegen ?
Jan vindt het jammer voor de liefhebbers langs de kust dat alles nu in één keer gelost gaat worden, hij vindt dat liefhebbers hier meer inspraak in hadden moeten hebben.
Zelf vermoed ik dat het in één keer lossen van afdeling 5 wel eens goed kan gaan uitvallen voor de rayons West en Midden . En dat is het mooie van onze sport ,,zoveel meningen en zoveel gedachten,,.
Jan zucht ,, als het lukt is het makkelijk maar lukt het niet dan wordt je zoekende,,.
Het werd tijd om even naar de hokken tegaan. Tussen de Hortensias door, onder de takken van de nu kale leibomen kwamen we bij het gigantisch mooie hok , prachtige duiven die er perfekt uitzagen . Als snel kreeg ik er enkele in de hand gedrukt , voelde goed aan en zeker niet te zwaar , daar waar sommige daar rond deze tijd weleens last van willen hebben. Hokken waren ook allemaal vakkundig ingericht zoals een echte renstal behoort te zijn . Toen nam Jan ons mee het kweekhok in en kreeg ik een Blauwe doffer in mijn habden die ik niet snel zal vergeten , deze doffer mistte echt helemaal niets alles klopte, kortom gewoon een geweldenaar. We namen afscheid en hebben het onderweg nog over deze doffer gehad en natuurlijk over de ervaringen die we weer hadden opgedaan . Ton , jammer dat je er niet was maar Jan heeft de honneurs geweldig waargenomen..
Kees Commijs Postduivencoach.
