- dinsdag 25 juni 2024
We zijn weer een week en een vlucht verder, een naar weekje met veel strubbelingen en dat is nooit leuk en prettig. Het schijnt allemaal een beetje bij de duivensport te horen en ik loop daar dan ook al vijftig jaar tegenaan , is het niet dit dan is het wel dat, gewoon vervelend en loopt mijn seizoen dan ook nog niet zo als ik zou willen dan voel ik mij nog beroerder.
Ik vind het prachtig wat sommige voor hun sport in ons geval de duivensport kunnen opbrengen, ook daar kan ik van genieten. Zelf merk ik dat ik steeds stapjes terug moet doen en vaak diep moet gaan geestelijk en lichamelijk om mijn doelen te bereiken. En over het financiële aspect in de duivensport wil ik feitelijk niet eens praten dat is echt ondoenlijk , tel je al deze aspecten bij elkaar op dan is de conclusie snel geopenbaard, veel liefhebbers staan op het randje om te gaan stoppen met de duivensport. Ook vandaag kwam de discussie weer op gang van daar aan de oostkant van de afdeling 5 zitten gewoon een paar toppers met hele goede duiven. Ja dat kan , maar zelf denk ik dat het een plaatje is van overtreffende trap , gezonde goede duiven , goede accommodatie de ligging , de juiste verzorging maar vooral de overtreffende inzet. Sommige dingen die de liefhebbers daar onderling organiseren kan ik gewoon niet meer opbrengen en anderen willen dat ook niet meer opbrengen. Deze week de wedvlucht Fontenay , je gaat gewoon kleuren als je naar de uitslag kijkt , gewoon frustrerend voor de midden en de westkant en hoe dat komt ? Zelf vind ik dat afdeling 7 midden niks op onze vluchtlijn te maken heeft en het concours van afdeling 5 beïnvloed, maar wie ben ik.
En dat de inzet ook belangrijk is zag ik vandaag. Mijn mattie u allemaal bekend is groot voorstander van het trainen en rijden met de jonge duiven. Van de snelheid die deze jongen dan gaan ontwikkelen sta je versteld en ook van het versterkte orientatievermogen. Gewoon een zeventig jonge duiven in een minuut constateren vanaf 41 km met de eerste drie in één seconde. Vandaag ging ik mijn jonkies wegbrengen en het was de zesde keer , vier keer Barendrecht en nu voor de tweede keer Numansdorp, ook pv De blauwe doffer stond er met ongeveer 900 duiven dus besloten we er gezamenlijk te lossen. En het verbaasde me dat de geloste duiven zich in vier groepen opsplitste , bij elkaar kwamen en weer gingen splitsen in drie groepen. En daar zag ik het verschil, te lang in koppels blijven dralen onder het oog van de losplaats.
Dus duidelijk veel en getergde inzet is de doping van de duivensport met een beetje ligging erbij.
Over Fontenay wil ik verder helemaal niks kwijt want het was voor mijn duiven een baggervlucht.
Kees Commijs Postduivencoach
