We zijn weer een weekje verder en  waar ik dacht zaterdag een leuk weekeinde te krijgen liep dit toch in treurnis af , zo erg dat je geneigd bent te stoppen met de duivensport. Mijn jonge duiven kwamen zaterdag in een treintje af vanuit Biergies en toen de derde binnenliep zaten er al een stuk of tien op het dak in de wachtrij en toen ik thuis kwam miste ik er nog eentje ,van die kreeg ik vanmorgen een melding vanuit Liessel dat hij daar onder een overkapping in de tuin zat. Ik maakte een afspraak om hem morgen  (Maandag) te halen mits ze hem in een doosje konden doen daar de mensen geen duivenmelkers waren. Vanmiddag opnieuw de telefoon dat de duif op zijn rug lag en dood was, vermoedelijk te diep gegaan, jammer maar het is niet anders.

Vrijdag had ik nadat ik geruchten had gehoord dat diverse leden in de club last hadden van de zogenaamde oogjes ziekte precies dertig jonge duiven mee genomen naar de duivenvereniging zodat ik een hele mand alleen kon vullen, deels om zelf met mijn duiven andere duiven niet kon besmetten of ook met de gedachte dat andere mijn duiven niet zouden kunnen besmetten. De inkorver stribbelde wat tegen maar uiteindelijk kreeg ik dus de volgende mand alleen en die werd dus netjes gevuld met doffers en duivinnen zoals ze thuis ook in het hok zitten en precies dertig stuks, niks mis mee. En zoals ik al in de aanloop schreef de duiven kwamen goed naar huis.  Maar vandaag werd me via de app meegedeeld dat dit niet meer mocht en dat komt erop neer dat dadelijk je duiven dus over vier manden verdeeld kunnen worden met een grote kans dat mijn duiven dus een extra risico op een besmetting hebben. Fijne mensen duivenliefhebbers maar ik zal het ermee moeten doen. Wel heb ik gelijk de de donatie van een mooi zomerjong  aan de vereniging uit een samengesteld kweekkoppel van mijn mattie direct terug getrokken. Laat niet met mij sollen , heb ik een bloedhekel aan. Detail mijn eerste twee jongen die ik zaterdag pakte kwamen uit dat koppel en Mischa had de ,,Asten,, de nestmaat van ,,Lot30,, ook in haar nekvel op de lijst. Het zij zo en het is niet anders maar leuk is wel anders en meedenken schijnbaar heeeel erg moeilijk, hoe ik dit wel wil noemen zeg ik niet.

Stoppen met de sport zit al een tijdje in mijn gedachten maar  nu nog ff niet daar ik juist door dit soort aanvallen een grotere stimulans krijg . ,,Ik,, kan er niks aan doen dat sommige verliezen lijden , ik kan er niks aan doen dat anderen soms minder pakken. Het enige wat ik voor mezelf doe is er werk van maken , wat er nog in mijn mogelijkheid ligt.

Komend weekeinde hebben we drie vluchten, dagfond , vitesse 2 en de jonge duiven mogen ook weer en vermoedelijk ga ik weer met dertig jongen en van mijn part verdelen ze deze over al de dertig manden overal eentje als ze daar lol in hebben.

Maar de grote hamvraag blijft voor mij natuurlijk, als we 33 volle verzegelde manden hebben met dus 990 duiven inhoud, maar er in de computer jonge duiven en vrachtduiven maar net 960 staan waar zaten dan die lege gaten en dat vind ik niet netjes t.o.v andere melkers, maar nogmaals wie ben ik. In de mand waar mijn duiven in zaten zaten er in ieder geval reglementair netjes 30.

Uiteraard is deze column nu geweldig geschikt voor de onruststokers en tweedracht zaaiers maar ik ben mijn ongenoegen kwijt , veel succes allemaal komende week.

Dit jong zat gereed om naar Philip te brengen, nu ga ik het zelf maar uitwennen .

Kees Commijs de Rotterdamse postduivencoach.

• Vorige
• Volgende