Maarten Hakvoort
- vrijdag 21 maart 2025
© L1 (Maartje Swinkels)
Postduivenvereniging De Zwaluw in Venray staat voor een probleem. Eind september moest de vereniging haar clubgebouw verlaten. De gemeente zou meezoeken naar een andere ruimte, maar dat wil niet echt opschieten.
Het raceseizoen van de postduiven begint al over twee weken. "Als we op 1 april geen locatie hebben, dan hebben we echt een groot probleem", zegt voorzitter Wim Hendriks.
Familie
Al meer dan een eeuw bestaat De Zwaluw. Waar het voorheen meer dan honderd leden telde, zijn er op het moment nog 42 mensen actief lid. "We zijn één grote familie. Ik hoop niet dat dit het einde van onze vereniging betekent", zegt Hendriks over het ontbreken van een clubhuis sinds afgelopen najaar.
Huizen
Dat werd werd in 1982 gebouwd aan de Eindstraat in Venray. De perfecte locatie, als je het aan Hendriks vraagt. Midden in het centrum en met een ruime parkeerplaats. Maar de grond is van de gemeente Venray. Die wil er nu huizen neerzetten. "Wij begrijpen het wel, want dit is voor de gemeente natuurlijk de perfecte locatie om huizen te bouwen. En ze hebben ook altijd gezegd dat als zij de grond nodig hebben, wij moeten verkassen", aldus Hendriks. "Maar daar hebben ze wel bij beloofd, dat ze in dat geval gaan kijken of ze een andere ruimte voor ons kunnen vinden. Maar dat wil niet echt opschieten."
Tijdnood
De tijd begint te dringen, want op 1 april begint het nieuwe seizoen. "Dan starten onze races en moeten we een ruimte hebben waar wij onze manden kunnen neerzetten waar wij onze duiven in kunnen zetten voor de reis. We moeten ruimte hebben om de computers neer te kunnen zetten en waar we alles kunnen registreren", vertelt de voorzitter.
Daarnaast willen de duivenliefhebbers ook heel graag een kantine hebben. "Het is voor ons niet alleen het racen met duiven, maar het gaat ook om het plezier en het samenzijn. Bij voetbal hoort de derde helft er ook bij; dat is voor onze hobby hetzelfde."
Passie
Al van kinds af aan is Hendriks omringt door duiven. Hij heeft de hobby van zijn vader overgenomen en zodra hij over zijn duiven praat, begint hij te glunderen: "Als ik de duiven aan zie komen vliegen dan is dat echt kicken. Ik zeg altijd: ik wil misschien wel alles missen, maar mijn duiven niet. Mijn hele leven heeft altijd om duiven gedraaid en dat doet het nog steeds. Ik hoop dat als ik doodga, dat ze mij vinden hier ergens in het duivenhok."
Nieuw onderkomen?
Hendriks heeft zelf niet stilgezeten in de zoektocht naar een nieuw honk. Hij heeft een geschikte locatie op het oog die per 1 april ook leeg komt te staan. Dat heeft hij in januari doorgegeven aan de gemeente, maar daar wordt niet gereageerd. "Dit eigenlijk onze laatste optie. Maar ze zeggen niets, niet of de locatie wel kan en ook niet of het niet kan."
Maar volgens de gemeente ligt de bal bij De Zwaluw zelf. "De gemeente is en kan niet voor alle maatschappelijke huisvesting verantwoordelijk zijn", laat een woordvoerder van de gemeente in een reactie weten. "De gemeente maakt onderscheid in verenigingen waarvoor zij op grond van het huidige accommodatiebeleid een verantwoordelijkheid heeft. De postduivenvereniging valt niet onder het accommodatiebeleid en zal zelf conform gemaakte afspraken op zoek moeten gaan naar alternatieve huisvesting. We hebben hierover wel regelmatig contact en proberen hierin met hen mee te denken."
