Max van Dongen
- vrijdag 05 juni 2020
Hazeldonk,
Jaja we zijn eindelijk van start gegaan met de eerste wedvluchten van het seizoen. De eerste bedoelingen van de vluchten zijn enkel het registreren van de aankomsttijden, dat dan samengebonden wordt in een vluchtverloop. Een prima alternatief voor menig melker, het spelelement blijft hierbij van kracht. Het telt alleen niet voor de befaamde kampioenschappen. Hier zullen we het voorlopig mee moeten doen en daar mogen we met zijn allen heel blij mee zijn, denk ik. De eerste africhting was vanuit Hazeldonk dat ongeveer vergelijkbaar is met de afstand van Meer. Het was 2x knipperen en het was voorbij. Verre van ideaal voor mijn duiven. Zwaar op de voorhand harde poepjes wind en dan met de grote groepen door kachelen naar het noorden. Iets waar ik elk jaar weer tegenop zie, enkele jaren geleden verspilde ik al een 1e prijswinnaar in de kring op een africhting vanuit Meer. Logisch dat verschillende hokken in omgeving van Dordrecht deze africhting vaak overslaan. Nauwelijks 30km en dan met 15.000 los is vragen om problemen. Echter het begon bij mij na enkele maanden ook gewoon te kriebelen dus twijfelen om niet in te korven zat er echt niet in! Na een miscommunicatie met afdeling 6 werden de duiven gelost om 10:30. Gejaagd door de wind haalde ze snelheden van ruim 100 per uur. Iets wat ik op zo’n kort stukje nog nooit gezien had. En ja hoor uit het Noorden kwamen 3 duiven aanzetten, grote klappen en draaien dan weet je het al. Dit ga ik niet goed maken. Het waren de 950-17, 169-19 en de 276-17 kort gevolgd door nog 2 oude doffers. Ze zaten in een seconde of 15 alle 5 in de klok. Vervolgens werd het een invasie. In een minuut of 3 zaten er 20/36 in de klok. Te weinig geleerd dacht ik al, de jaarlingen zijn relatief stom dus hebben echt wel even een paar vluchtjes nodig om er helemaal doorheen te komen. De andere duiven waren voor het afslaan bijna allemaal thuis. Dat ik niet vroeg zat in het concours had ik wel een beetje ingecalculeerd. Vluchten zat en geduld hebben, de beste verliezer zal er uiteindelijk komen. Duivensport is over het algemeen veel incasseren en vooral sterker terugkomen.
IJsselstein,
De vlucht vanuit Oost-Brabant liep even anders dan we gehoopt hadden. Nadat de Belgen nog even dwarslagen had de afdeling besloten om naar het Zuidoosten te rijden. Een logische gedachtegang en de enige optie om kilometers te maken in eigen land. Later in de week werd wel bekend dat we de week na Ysselstein wel Frankrijk in mogen of zelfs in Quievrain mogen staan. Wie had dat durven dromen enkele weken geleden?
Strakblauw, vreemde vluchtlijn en een harde wind. De duiven hadden het erg lastig met deze omstandigheden. Door de wind zijn ze massaal naar de kust getrokken en met grote koppels richting het noorden geklapt. Hier in Sliedrecht heeft het tot een uur of 15:00 duiven gedruppeld, daarna was het muisstil. Het was te warm en de duiven waren het zat. Ik miste er ‘s avonds nog 8 van de 36! Waaronder mijn beste dagfondduivin van vorig seizoen. Tja jullie mogen wel weten dat ik er toch slecht van geslapen heb. Vroeg de wekker gezet en de nakomers opwachten dan maar. Ja hoor daar zat de 148-19 op me te wachten. Koerend voor het duivinnenhok zat meneer zich uit te sloven voor de dames. Dat gaf hoop! Vervolgens een half uurtje later zat IJzeren Rinus van Jos Nijman op het hok. De duiven hadden gevlogen maar niet geleden! Ze waren zaterdag op tijd gestopt met vliegen en hadden een rustig plekje opgezocht. Enkele minuten later kwam de Late Jos aangestormd, gek dat er nog zoveel prik op zat! Hij kneep van grote hoogte naar beneden in een keer op de plank. Later in de ochtend arriveerde mijn oude dagfond duivin nog en haar zoon ‘’Edje Junior’’. Pff, wat een opluchting…en zo had ik voor half 9 al 5 duiven thuis gehad van de 8 die ik miste. Een echte spekkoper als ik mijn omgeving op de app moest geloven. De duiven kwamen slecht na. Verschillende topliefhebbers hebben duiven ingehouden of niet gespeeld, ieder zijn keuze, maar de
duiven die hiervan thuiskwamen hebben super veel geleerd! De laatkomers heb ik voorzien van een herstelcapsule van Gert-Jan Beute. ‘s Avonds stond de geplande Belga Magic op de planning, die ook zonder laatkomers/raar verloop gewoon uitgevoerd wordt. Gewoon elke 4 weken steek ik zo’n pil op.
Dat vluchten als Ittervoort en Reusel een beter verloop kende vind ik niet zo gek. Als je kijkt op de kaart, liggen die plaatsen veel meer op de oorspronkelijke vlieglijn dan IJsselstein. Hierbij een kleine afbeelding die mijn gedachte meer in kaart brengt.
Blauwe lijn: Reusel-Almere
Zwarte lijn: Ittervoort- Oosterhout
Rode lijn : IJsselstein-Sliedrecht
De splitsing die de rode lijn betreft, zijn de bestemmingspunten van de afdeling 5.
Duiven waren erg nerveus bij thuiskomst. Toen ik zag dat het een 2 jaarse fondduivin betrof die als eerste huiswaarts was gekeerd, wist ik genoeg. Het wordt een lange duivendag. Fondduiven zijn veel rustiger, jakkeren niet in de grote koppels en komen in hun uppie naar huis. Vandaar dat de marathon mannen het concours op rolden. De 2e duif was de 130-19 de kruisborst. Als een stipje kwam ze naar beneden. Alleen daarna alsmaar rondjes draaien en vliegen. Wel eentje waar ik nog veel van verwacht! Het is een duif aan moeders kant van Elkhuizen x het oude soort van de super 99 van Comb. Strijker. De winnaar van het weekend was Comb. van Helden. Van harte mannen met de 1e prijs keurig gedaan! We gaan door naar volgende week!.
