- vrijdag 28 april 2017
Zondag 23 april 2017. Deze week maar weer eens een vroeg weekstuk. Wegens “veel te doen” en omdat uitslapen mij toch niet lukte. Dit laatste lukt eigenlijk nooit meer, maar zeker afgelopen nacht was ik kennelijk te druk om de gebeurtenissen van gisteren en de dagen ervoor te verwerken. Hierdoor was van gewoon rustig en lekker lang (uit) slapen geen sprake waardoor ik dus al voor 08:00 uur achter de PC plaats nam.
Niet na nog even snel een blik in de volière geworpen te hebben overigens. Hier werd ik niet blij van. Mijn missende topduivin Hannah (14-841) die vorig jaar asduif Allround van rayon F was, bleek nog steeds niet teruggekeerd van de wedvlucht met een draak van een verloop. Ook de andere achterblijvers waren er nog niet. Het is nog vroeg op de zondag dus er kunnen er nog wat komen maar de tijd leert dat er na 10:00 uur niet veel duiven meer nakomen. Of Hannah hierbij zal zitten durf ik te betwijfelen. Als goede duiven die missen er ’s avonds niet zijn is het vaak mis. Ik kreeg bovendien gisteren al een andere voormalige sterkhouder licht gewond thuis.
Ook niet blij werd ik van de gang van zaken op onze vlucht(en) van dit weekeinde. Ik heb mij er de afgelopen dagen best een beetje over opgewonden. Het was dan ook mijn voornemen om hier een vernietigend weekstuk over te schrijven maar een nachtje slecht slapen hebben mij iets milder gestemd. De slechte nachtrust doet mij realiseren dat we hier niet spreken over wereldproblemen maar over beperkte issues in onze microkosmos die postduivensport heet.
Dit neemt niet weg dat ik niet begrijp waarom de zaken zo moeilijk gemaakt worden. Soms krijg ik het idee dat als mensen in de postduivensport een bestuursfunctie krijgen ze niet meer weten wat de essentie van de duivensport inhoudt. Waarschijnlijk hebben ze zoveel oog voor de randzaken die de sport faciliteren dat ze de belangrijkste zaken zoals een logisch vluchtprogramma, goede dat wil zeggen lees correcte uitslagen en voorspelbare losplaatskeuzes plus lossingen uit het oog verliezen.
Deze week kwam dit allemaal te samen. Eerst waren daar wederom de foute uitslagen. Ik schreef er al drie keer over maar kennelijk leest de provinciale top mijn weekstukken niet meer of niet goed genoeg. Deze week werd er één fout gecorrigeerd maar twee anderen staan nog altijd fout. De liefhebbers uit Uithoorn en Diemen staan respectievelijk nog altijd in de verkeerde kring (4 i.p.v. 5) en de verkeerde CC (5A i.p.v. 5B). In de definitieve uitslag, maar ook nu nog in de voorlopige uitslag van de vlucht vanuit Oudenaarde.
De vlucht vanuit Oudenaarde brengt mij gelijk op het tweede punt. Het onlogische vliegprogramma. Toen (te) kort voor het seizoen het vliegprogramma op de site van onze afdeling verscheen bleek Asse Zellik de vervanger te zijn voor Nijvel dat als derde vlucht geprogrammeerd stond maar waar al twee jaar niet meer gelost mag worden. Hierdoor zou Zuid moeten lossen op een stukken dichterbij gelegen station dan Noord, dat gepland stond voor Oudenaarde. In de opbouw naar de gemeenschappelijke lossing een alles behalve logische zaak. Aanvankelijk dacht ik dat de stations misschien omgedraaid waren want de opbouw Duffel, Asse Zellik naar Oudenaarde leek logisch voor Zuid terwijl de opbouw Roosendaal, Duffel en Asse Zellik logisch leek voor Noord. Dit bleek bij het bekend worden van de lijst met “wie vliegt waar” niet het geval. Noord zou naar Oudenaarde gaan en Zuid naar Asse Zellik. Op zijn zachtst gezegd merkwaardig en ik vind het slordig dat niemand van de organisatoren dit tijdig gezien laat staan gecorrigeerd heeft.
Nog merkwaardiger werd het echter deze vrijdag voor of beter gezegd na de inkorving. Er bleek op vrijdagmiddag een lossingsverbod voor de lossing vanaf Asse Zellik binnen gekomen te zijn. Via de NPO. Eveneens rijkelijk laat, maar de reden van het verbod deed/doet de nekharen helemaal rechtop staan. Eén van de chauffeurs van onze afdeling had afgelopen week de losplaats vervuild en niet aangeveegd. Hij was zo weggereden ondanks opmerkingen hierover van de contactpersoon van de Belgische bond. Wat voor een non-valeur wordt er met onze duiven op pad gestuurd? Ook is mij de rol van de hoofdconvoyeur niet duidelijk? Is hij er überhaupt nog? Zo, ja waarom heeft deze man niet ingegrepen? Zo, nee waarom is deze functie er niet meer? De consequenties van één en ander was dat beide konvooien vrijdagavond naar Oudenaarde trokken.
Eenmaal op Oudenaarde bleek de losplaats wat krap en in combinatie met de lastige weersomstandigheden werd daarom ’s morgens besloten om de lossingen niet apart te doen maar in één keer. Hiermee werd het vergaderbesluit om in twee groepen te lossen in één keer over boord gegooid en hiermee de essentie van het nieuwe vliegprogramma. Ik vraag mij daarnaast oprecht af wat het nut van ’s winters vergaderen nog is als er in het seizoen zo makkelijk vergaderbesluiten genegeerd worden.
Ook ben ik het oneens met de argumentatie waarom. De grootte van de losplaats had vooraf bekend kunnen zijn, er was bovendien een alternatief voor Zuid voorhanden in de vorm van Lessines (dat bovendien niet zo extreem Westelijk lag). Ook had men het simpel kunnen oplossen door de deuren van de containers van Zuid te sluiten op het moment dat Noord loste. Als men echt gewild had, had men de containers ook op kunnen laten rijden en dan vervolgens te laten lossen. Hierdoor hadden alle duiven meer ruimte gehad.
Ook het argument over het moeilijke losvenster klinkt mij niet helemaal geloofwaardig in de oren. Ja, het was moeilijk maar er was nog tijd genoeg om wel in twee groepen te lossen. Afdeling 5 loste namelijk maar liefst 2 uur en 15 minuten later vanuit Arras (met ongeveer vergelijkbare afstanden tussen losplaats en hokken).
Deze vlucht vanuit Arras verliep bovendien stukken beter. Onze lossing of beter gezegd de vlucht verliep namelijk superslecht. Berichten over een goed vertrek ten spijt. Mijn buurman zegt hier altijd over dat het “een goed vertrek van de chauffeurs betreft” en ik denk dat hij met deze al jaren oude uitspraak het ook gisteren weer bij het rechte eind had.
Op de sociale media werd namelijk al spoedig duidelijk dat de duiven niet goed vertrokken waren. Een liefhebber schrijft zelf dat de duiven 20 minuten later nog boven de losplaats vlogen. Ook op het objectieve satellietbeeld is goed te zien dat de duiven direct of kort na de lossing matige tot slechte vliegcondities op hun route naar huis troffen. Oudenaarde is grofweg het zwarte stipje rechts van de pijl!
Ook bij het bepalen van het lostijdstip zelf zijn vragen te stellen. Op het aanvankelijk geplande tijdstip, om 12:00 uur, kon er niet gelost worden omdat er net een buitje over trok. Dit kan gebeuren zeker met een Noordwestelijke stroming, maar ik vraag mij oprecht af wie dan besloten heeft dat het 12:10 uur wel kon. Gezien de satellietbeelden kon het niet. Ook hier dringt zicht de vraag op was er een hoofdconvoyeur aanwezig? En was dit een ex-duivenman of niet? Een convoyeur met een duivenachtergrond had m.i. namelijk wat langer gewacht, te meer omdat de duiven van Oost Nederland om 12:30 uur in Asse Zellik gelost zouden worden ….
Het resultaat van dit alles bleek een draak van een vlucht. Met aankomsten die ver uit elkaar lagen en duiven die nog lang, heel lang, uit de goede richting bleven komen. Zo’n vlucht waar je als liefhebber niet blij van wordt. Op voorhand nog voordat je een duif geconstateerd hebt weet je al wat er gaat komen en het komt nog uit ook.
Het slechte vertrek zorgde wel voor een nivellering van de uitslagen. Waar normaal gesproken bij een krachtige Noordnoordwesten wind de voorhand dominant is vallen in een aantal kringen(1, 2 en 3) toch de vroegste duiven in de achterhand. Terwijl in de andere kringen de liefhebbers op de achterhand in tegenstelling tot vorige week meer dan goed mee doen. Ook de concoursduur was ronduit veel te lang voor een vlucht van deze lengte. Gelukkig lijken de verliezen in het algemeen beperkt.
De winnaars plus concoursduur per kring:
Kring 1: Hoffman & Regtop, Den Helder, 1212 mpm (concoursduur ongeveer 35 minuten)
Kring 2: Chris Verkruisen, Purmerend, 1205 mpm (concoursduur ongeveer 35 minuten)
Kring 3: Wijlen Sjaak Weel, Heemskerk (wiens duiven worden doorgespeeld), 1233 mpm (concoursduur ongeveer 31 minuten)
Kring 4: Cees van Vliet, Kudelstaart, 1221 mpm (concoursduur ongeveer 35 minuten)
Kring 5: Evert en Remco van Lammeren, Amstelveen, 1226 mpm (concoursduur ongeveer 35 minuten).
Al bij al voor de meeste liefhebbers een vlucht om snel te vergeten, qua organisatie en qua verloop maar ook omdat duivenwachten met een winterjas aan nu ook niet bepaald de essentie van onze hobby is.
