Niet zeuren

Zondag 27 augustus 2017. Deze zondag heb ik mij qua verzorging eens beperkt tot het strikt noodzakelijke. Er werd slechts een hok geschrapt (het hok van de jonge duiven). De rest kreeg enkel voer en schoon water. Ook scheidde ik de duivinnen van de doffers en knipte daar waar nodig wat topjes van de slagpennen. Of het echt werkt weet ik niet 100 procent zeker maar ik probeer de rui iets te vertragen aangezien mijn oude duivinnen nog steeds gewoon op weduwschap staan. Dit is al het geval vanaf eind februari en hopelijk lukt het om op de laatste vlucht ondanks de rui nog een behoorlijke ploeg oude duivinnen te kunnen spelen.

Na een laat begin (9:45 uur) betekende deze minimalistische verzorging toch een verzorgbeurt van een uur en drie kwartier. Net genoeg voor deze fase van het seizoen en ook alleen mogelijk doordat ik doordeweeks zeeen van tijd heb om de achterstand in te lopen. Als werkende had ik die tijd niet en de laatste weken kan ik goed het verschil merken. Niet alleen kan ik in het weekeinde meer vrijaf nemen ook kan ik mijn jonge  duiven stukken beter verzorgen. Vanaf maart vliegen ze iedere morgen en sinds de start van het seizoen breng ik ze twee keer per week weg. Wellicht is het toeval maar dit jaar kan ik wel aardig mee met de junioren terwijl ik in de jaren hiervoor vooral figureerde in deze categorie.

De factor tijd blijft naar mijn mening dan ook doorslaggevend om goed met duiven te spelen, naast goede duiven natuurlijk. Deze factor wordt in de discussies die de laatste tijd weer opspelen over eerlijk spel naar mijn mening veel te vaak vergeten. Onze sport kent namelijk zeer veel professionals als je de factor tijd in ogenschouw neemt. Dit zijn er echt veel meer dan de paar echte beroepsspelers die hun boterham verdienen en waarvan er eentje op dit moment zo over de tong gaat.

Persoonlijk stoor ik mij erg aan het negativisme waarmee dit laatste gepaard gaat. Natuurlijk is het allesbehalve prettig als je een beroepsspeler in je vereniging, kring of afdeling hebt maar dit neemt niet weg dat je nog wel respect mag hebben voor de prestaties. Het is namelijk allesbehalve een automatisme dat wanneer je veel duiven inkorft je ook goed speelt. Om enkele honderden duiven goed aan de start te brengen vereist meer aandacht en kwaliteit van de melker(s) dan iedereen denkt. Het is veel moeilijker en vergt zeeen van tijd (en geld) van de eigenaar. Om over de noodzakelijke kwaliteit van de duiven maar niet te spreken. Je speelt niet zomaar 80 procent prijs met 370 duiven in de mand.

Ook het effect van het stayeren wordt schromelijk overdreven. Natuurlijk heeft een koppel duiven dat naar dezelfde plek moet voordelen boven enkele duiven die naar hun hok vliegen. Een koppel vliegt gewoon harder maar dit neemt niet weg dat het bij duiven een kwestie is van de juiste koers kiezen en het tempo vol kunnen houden. Niet toevallig de zaken die mijns inziens de kwaliteit van een goede postduif bepalen.

Postduiven zijn namelijk geen wielrenners die bewust in elkaars wiel gaan zitten om energie te sparen. Postduiven vliegen gewoon om het hardst naar huis. Ze weten niet dat ze een wedstrijd vliegen. De duif met de sterkste wil om thuis te komen, voorzien van een goede orientatie en een sterke motor wint. Vooral als de afstand iets verder wordt.

Niets meer, niets minder. Een duif die in de eerste koppel zit en zijn hok voorbij vliegt mankeert iets. Motivatie, scherpte of iets anders. Ik kan er zelf over meepraten maar de kunst is om de fout bij je zelf te zoeken en niet te zeuren en voortdurend naar anderen te kijken, zeker op de vluchten boven de 200 km.

Een mooi voorbeeld was de vlucht vanuit Fontenay van gisteren. De vroegste duif van de lossing, die de drie kustprovincies omvatte, viel niet toevallig in de regio Gouda. Daar zitten gewoon de beste duiven. Duiven die ook nog eens goed gespeeld worden omdat in deze regio een groepje liefhebbers de handschoen opneemt in plaats van te klagen en te zeuren. Daarnaast speelt in deze regio iedereen ook voluit op deze vlucht. Iets dat over andere gebieden niet gezegd kan worden.

Als je vervolgens kijkt hoe de vroegste duiven uiteindelijk vallen zie ze dat je de lijn volgen die grofweg loopt vanuit Puttershoek, Ridderkerk via Gouda naar Reeuwijk. Slechts de tweede duif in Zevenhuizen en de tiende duif uit Hardinxveld Giessendam vallen buiten deze denkbeeldige lijn.  De melkers die op of in de nabijheid van deze lijn wonen en niet pakten moeten dan ook niet zeuren. De duiven die door deze mannen werden ingekorfd werden gewoon geklopt op waarde of handen ergens onderweg tegenslag.

Ze werden ook niet geklopt door stayerende duiven. De eerste duiven lagen behoorlijk uit elkaar. De eerste duif, die ik toevallig zag komen, lag los. Meer dan 3 kilometer, hetzelfde gold voor duif twee, ook deze duif had aardig afstand genomen want ze had een absolute voorsprong van ruim 2200 meter op duif nummer drie.  De volgende duiven vielen vlotter op elkaar maar zo goed als niemand pakte ze aan een touwtje. Daarvoor waren waarschijnlijk de omstandigheden bij aanvang waarschijnlijk te moeilijk. Dit is wellicht nog een excuus waarachter degenen die tekort kwamen zich kunnen verschuilen.

Ook de Noord Hollandse duiven kwamen tekort ten opzichte van de Zuid Hollandse duiven. Niet zo gek als je het magere vluchtprogramma dat deze duiven afwerkten in ogenschouw neemt. Slechts eenmaal twee nachten mand en slechts eenmaal een vlucht boven de driehonderd kilometer (voor de voorhand) is simpelweg te weinig om met gerodeerde duiven de degens te kruizen.

De snelste duif in Noord Holland werd geklokt door Johan van Ackooy uit Hoofddorp. Johan combineert al jaren een drukke baan met duivensport op het hoogste niveau en dat is bepaald geen sinecure. Gelukkig helpt dochter Lieke waar ze kan. Het resultaat van gisteren is wederom een mooie beloning voor al deze drive en inspanningen.

Voor het overige vielen de vroege duiven mooi gespreid al dient te worden opgemerkt dat de deelname historisch laag was. Vooral boven het Noordzeekanaal deed er vrijwel niemand mee. De winnaars per kring.

Kring 1: Udo-Duijn, Heiloo  – 1229 mpm

Kring 2: Aad Kors, Westwoud  – 1240 mpm

Kring 3: R. Groeneveld, Haarlem – 1231 mpm

Kring 4: Combinatie van Ackooy, Hoofddorp – 1272 mpm

Kring 5: Leo van der Sluis, Uithoorn – 1270 mpm

Een uur of wat eerder arriveerden de duiven van de tweede navlucht die gelost werden in Duffel (Kring 1 en 2) en in Asse Zellik (Kring 3, 4 en 5). De duiven spoedden zich in een hoog eigen tempo naar huis. Doordat de wind vrijwel geen rol speelde was de trek van de duiven bepalend. Meestal gaan ze dan door het midden van de afdeling hetgeen ook nu het geval was. Slechts Joop Jansen in Haarlem wist op de tweede lossing aan de rand (Haarlem dus ) vroeg te draaien.

De liefhebbers aan de uiterste Oostkant van de afdeling zaten deze week duidelijk in het verdomhoekje. Wegens niet voldoende duiven die die kant op moesten ben ik geneigd om te zeggen. De snelste van de eerste lossing (Duffel) viel bij de combinatie Udo Duijn die ook ’s middags nog een mooie tijdduif klokten. De snelste van de tweede lossing (Asse Zellik) was voor Jan Kuijzer uit Krommenie. Jan wist in Kring 4 eigenlijk een beetje onverwacht het geweld uit Aalsmeer voor te blijven. De winnaars per kring:

Duffel:

Kring 1: Udo-Duijn, Heiloo – 1374 mpm

Kring 2: Jasper Haselager, Westbeemster – 1346 mpm

Asse Zellik:

Kring 3: Joop Jansen, Haarlem – 1390 mpm

Kring 4: Jan Kuijzer, Krommenie – 1390 mpm

Kring 5: Leo van der Sluis, Uithoorn – 1382 mpm

GPS Tracking

Ook deze week werden de vaste twee duivinnen weer voorzien van een GPS ring.  Evenals vorige week waren beide duivinnen vlot thuis. Een van de twee miste en niet toevallig was dit de duivin waarbij ik vrijdag de GPS ring niet helemaal lekker om haar poot kreeg. De ring bleef in tegenstelling tot vorige week zakken en dus irriteren. Of deze ring invloed had op haar koers weet ik niet maar ze vloog wat om. In tegenstelling tot vorige week toen ze haarscherp op koers bleef.

Wat feiten. De gele track had een hoogste snelheid van 1489,84 mpm en dat op een vlucht waarbij nauwelijks wind stond. De hoogste vlieghoogte bedroeg maar liefst 311 meter, gemiddeld over de hele route was dit 134 meter.

De gele track vloog nauwelijks om. Er werd een afstand geregistreerd van 155,76 kilometer t.o.v. hemelsbreed 152,87 kilometer. De trackring stond ingesteld op een meting per 180 seconden en de ring werd een stukje na de start echt geactiveerd. De duif vloog dus minder dan 2 procent om. De werkelijke afstand tussen mijn hok en Asse Zellik (al kunnen we beter spreken over Zellik als losplaats) bedraagt  159,204 km. De duivin klasseerden zich in de staart van de uitslag. Iets dat niet ongebruikelijk is dit jaar ondanks dat ze in eerdere, jongere, jaren wel regelmatig kop vloog.

De blauwe track zat dus buiten concours. Ze vloog op haar top 1449,54 mpm. De maximale vlieghoogte bedroeg 317 meter, gemiddeld vloog ze op een hoogte van 185 meter. Best hoog maar kennelijk was het slimmer om lager te vliegen want ze arriveerde 9 minuten buiten tijd. Ze vloog een gemeten afstand van 166,54 km t.o.v. 159,12 km hemelsbreed. De ring is dus vrijwel direct na de start geactiveerd. Ze vloog uiteindelijk een kleine 5 procent te veel. Iets dat het verschil van 9 minuten niet verklaard. Haar gemiddelde snelheid moet gedurende het hele traject daarom lager hebben gelegen. Wellicht speelde de niet goed gefixeerde ring een rol. Komende week zal ik de ring wel weer proberen te fixeren en dan zullen we zien of dit de oorzaak was of dat de vorm van de dag gewoon niet goed was.

OP EIGEN HOK

Omdat het weekstuk al behoorlijk lang is houd ik dit onderdeel kort. Het was weer een prima week waarbij de jonge duiven wederom het mooie weer maakten. In de club werd mijn eerste duif net geklopt door een oude duivin van sportvriend Cor. Hierna vielen ze vlot maar niet zo goed als vorige week. In de Kring was het toch weer een mooie uitslag, met uiteindelijk 3e, 9^e, 11^e, 13^e, 15^e, 16^e, 18^e , 39^e, 51^e, etc. tegen 3158 duiven. 64 prijzen van de 105 kan mijn toets der kritiek ook best verdragen mede omdat er nog 10 zomerjongen niet geklokt werden. Hopelijk blijft dit nog een paar weekjes duren. Volgende week weer naar (Asse) Zellik. Als de weervoorspellers het bij het rechte eind hebben met tegenwind. Afwachten maar weer,

Tot volgende week!

Michel Beekman