- vrijdag 13 september 2024
Onze jonge duiven waren donderdag ingekorfd voor Pont Max maar dat werd Soupplets. De gedachten van de lossingsverantwoordelijke hierachter was dat er vanuit Soupplets eerder en beter gelost zou kunnen worden dan vanuit Pont Max.
We hielden ons hart vast gezien de voorspelde Zuidoosten wind. Gelukkig bleek in de praktijk dat onze duiven dit keer het grootste deel met oostenwind te maken kregen en het laatste stukje van hun reis pas met zuidoostenwind.
We hadden ook nog 18 laatjes ingekorfd die werden in Niergnies gelost en die hadden het behoorlijk moeilijk om thuis te komen. Vermoedelijk hebben zij tijdens hun terugreis wat meer met de Zuidoostenwind te maken gehad. Tijdens het thuis komen van deze “laatjes” was mijn dochter Hannah met Joey en kleinzoon Mats op bezoek gekomen en aangezien deze laatjes niet geconstateerd werden waren we niet echt alert.
Toen ons bezoek vertrok realiseerde ik me dat de oudere jonge duiven ondertussen ook best eens zouden kunnen komen. Ik had nog geen 5 minuten de klep van de valplank verwijderd toen er plotseling een duif op viel. Het was de enige grijze (ooievaar) die we dit jaar gekweekt hebben en die tot nu toe nog niets had gepresteerd. We hebben dit jaar dan wel niet verduisterd, maar wel bijgelicht vanaf de langste dag. Daardoor houden enkele oudere jonge duiven wel hun pennen beter vast, deze grijze doffer heeft ook nog een behoorlijke goede vleugel qua pennenstand.
Ik weet uit het verleden dat je met (echte) Zuidoosten wind vaak ziet dat duiven die je het hele jaar nog niet gezien hebt dan ineens knetter vroeg vliegen. Dus ik hield mijn hart al weer vast voor de rest van de duiven.
Ondertussen was Jochem gekomen met zijn kinderen.( Priscilla moest werken) en het is prachtig om te zien hoe mijn jongste kleinzoon (uit zichzelf) naar de duiven toe trekt. Deze bijna 2 jarige Joah weet niet (als hij bij mij achter is) hoe snel hij het duivenhok in moet komen. En vervolgens hoor je hem dan alleen maar een soort kraaien en op zijn manier tegen de duiven praten. De duiven reageren ook echt ongelooflijk op hem en vliegen niet weg en lopen gewoon (helemaal relax) vlak bij hem, net of ze voelen dat hij ze geen kwaad doet.
Gisteren was het behoorlijk heet in het hok en Joah zat op zijn gat naast de voerbak met een rood en bezweet hoofd al kraaiend met de duiven te communiceren. En was het hok niet uit te branden, pas als Jochem vertrekt is hij bereid om het hok te verlaten en met zijn vader mee te gaan.
Na toch nog een behoorlijke tijd wachten ( 12 minuten) viel er gelukkig een tweede duif die wel wekelijks bij de eerste duiven zit en dan komt direct de één na de ander (prima verzorgd en zo strak als een paling ) naar huis gefladderd en hebben we in ruim een uurtje 40 van de 52 thuis, wel te laat maar de vlucht was te snel om met gehandicapte vleugels op tijd te kunnen vliegen.
We zijn zeer tevreden over deze ploeg jonge duiven, we missen er nog 2 maar die zijn verleden week niet mee geweest i.v.m. de rui (5e pen gegooid). Jonge duiven een week thuis houden is meestal niets waard en dat blijkt nu ook weer. Die “verdwaalde” grijze zat nog mooi op tijd en vloog in de kring tegen bijna 1000 duiven nog de 24e prijs en in de club de 11e tegen 299 duiven.
Met de laatjes is het tot nu toe slechter afgelopen en we missen we er nog 6 en dat is knap veel. Hopelijk zijn die nog in staat om weer thuis te komen. We kijken al vanaf de vroege morgen maar er is vandaag niets gekomen, dus zitten ze ver weg. Gelukkig hebben we een soort duiven gefokt die als ze even kunnen recupereren altijd weer naar huis komen. We gaan het zien de aankomende dagen.
Afgelopen dinsdag in Apeldoorn met Brandy Snoeijink een fijn gesprek gehad en we zijn overeengekomen dat Brandy bij mij, hier in Krimpen aan de Lek binnenkort twee nieuwe hokken gaat plaatsen. We kijken er naar uit !!
