- dinsdag 29 januari 2019
Dinsdag 22 januari - Tussen beurs en beurs door -
Even bijkomen hoor, en weer door. Afgelopen weekend de meest belangrijke duivenbeurs voor onze sportvrienden in Brexitland, een van de gesprekken van de dag uiteraard. Zo politiek bewogen ben ik nou ook weer niet, wel interessant om te volgen, ze hebben zelf ook geen idee waar het naartoe gaat, slim gedaan door degenen die er grote belangen bij hebben. Duivenbeurs dan maar? Volgens mij al eens eerder over geschreven, de Wintergardens is of zijn wel de meest interessante omgeving voor een beurs. Kom je daar voor het eerst dan kun je best het pad eens kwijtraken. Van origine een operazaal, balzaal, conferentiezaal uit een ander tijdperk. Voor een groot deel lijkt de tijd te hebben stilgestaan met ijzeren framewerk, glazen koepels. Af en toe een opknapbeurt voor delen van de hal, van verandering wars, en waarom zouden ze? Als het maar veilig is, warm is, begaanbaar, eens wat anders dan grote blikken vierkant. Alhoewel, als de deuren open staan tocht het flink, niet altijd prettig als je stil staat. Voldoende publiek op de zaterdagochtend, volgens lokale media rond de 25.000 al lijkt mij dat wat overtrokken, getallen ook uit een ander tijdperk. De grote mensenmassa via het hoef vormige looppad langs stands op zoek naar nieuwigheden, enkele jonge maar vooral oude duiven in de verkoop. Tot een uur in de middag genoeg volk aan de stand op zoek naar bevestiging en informatie over de gele zakken, producten van het blauwe label. Nog wat bekenden aan de stand, meest vaste bezoekers, kleine wereld. Daarna is de enig drukbezochte 'stand' degene waar gerstenat wordt geserveerd. Voor de standhouders het rekken van de middag voor de nog enkeling waar de ogen nog recht staan, overal gelijk. Regelmatig even een rondje langs de stands om op de hoogte te blijven en benen te strekken, bekenden de handen schudden. Grote verschil met het continent zijn de stands waar medicijnen en entstoffen verkocht worden, blijkbaar daar geen probleem met de autoriteiten. Bedenk het en je vindt het daar, massaal wordt er ingeslagen, ook weinig graan en watermannen daar, zal hier wel niet anders zijn, wordt alleen anders benaderd. Zie ook steeds minder stands van deze kant van het water daar naartoe trekken, de grootste stands zijn lands eigen bedrijven. Lokale voermerken met veel andere traditionele mengelingen, net even anders, andere ideeën, cultuur, andere benadering. Uit mijn hoofd twee landgenoten die gevladder aanbieden, gaat vaak wel goed, vooral jong spul tegen betaalbare prijzen, het kan je hobby wel een stuk betaalbaarder maken, wel eerst een eind van huis, avonturen als je het leuk vindt. Nog wel altijd een vracht veilingen, voornamelijk in de etablissementen in de stad, de grootste en meest indrukwekkende is die van Les waar het in vier cijfers gaat. Hoorde ook van veilingen waar ze tegen bodemprijzen gingen, denk niet dat die de advertentiekosten konden dekken, jammer voor de verkopers uiteraard, de markt wordt wel overspoeld met voornamelijk dezelfde modenamen. Vergankelijkheid troef. De zondag een stuk korter en niet al te ver in de middag inpakken en op tijd terug naar het vliegveld. Wilde eigenlijk niet kijken en toch stiekem naar het spektakel in de hoofdstad kijken, op dat moment al op ruime achterstand. Teleurstelling went ook, dus maar uit dat ding op het moment dat de bal weer eens op de stip ging. Tegenover zaten landgenoten ook te kijken, kwamen terug van een voetbalreis uit Liverpool bleek later. Door hun afgrijzen toch af en toe maar eens gekeken met als wonderlijke uitkomst half juichend terug naar huis, mooie afsluiter van het weekend. Even bijkomen en dan al weer snel op een lange trektocht naar Poznan.