Artikelen

Elke melker wil het beste voor zichzelf en zijn gevleugelde vrienden. De een zoekt dat in een mystiek natuurpotje en een ander in de man met de witte jas. Maar de in de dwarsdoorsnede van de duivensport is het ongewenst gedrag, wanneer we onszelf al teveel verdiepen in de wereld van de chemie. Apart eigenlijk wanneer we ervan uitgaan dat wijzelf voor de volle 100 % chemisch zijn. In feite is elke vorm van op elkaar reageren het gevolg van de ene na de andere chemische reactie. In ons brein, lijf en leden. Wanneer ik onlangs een aantal Facebook stukjes nog is langs mijn eigen persoonlijke lichtchemie liet gaan. Was het een weinig geruststellende gedachte dat de duivensport binnenkort kan rekenen. Op het uiteen vallen van minimaal twee kampen:
1. Degenen, die het niks tot weinig interesseert hoe de toekomst eruit komt te zien
2. Degenen, die het veranderproces op de voet volgen en willen meepraten, beslissen
En als voormalig adviseur van grote en kleine organisatie kan ik me beide kampen vrij goed voorstellen. Trouwens, zonder enige mate van rancune want niet iedereen kan/wil de bestuurlijke kant van de duivensport op zijn hals halen.
Maar met enige spijt in mijn chemie vind ik het doodzonde dat de NPO zo weinig van zich laat horen over de huidige ontwikkelingen. Want op sectiegebied lezen we de een na de andere voorzet. En ik hoop maar dat deze actievelingen zichzelf hierdoor niet laten teleurstellen. Oké, de Algemene ledenvergadering is nu aan zet. Maar het zou de NPO toch gesierd hebben als ze op zijn minst ons een mooi overzicht zouden hebben geboden. Over de behaalde sectie en eerlijk spel resultaten. Misschien – en dat zal het wel zijn – ontbreekt het ze aan tijd en de benodigde man-/vrouwkracht op kantoor. Kortom, hoe dan ook laten we vooral hopen dat de ALV een hele positieve vergadering zal zijn. Waar de uitkomsten de afdelingen en hun leden inspireert om de toekomst met veel vertrouwen tegemoet te zien.