Artikelen
- donderdag 13 april 2023
Op het vorige logboek kreeg ik diverse reacties m.b.t. roofvogeloverlast. Ook wij in Vlagtwedde betreuren inmiddels onze eerste slachtoffers. De duivinnen waren voor de eerste keer los en na enkele minuten begonnen er al twee haviken op de koppel te jagen. Het resultaat was dat de groep uiteen spatte en er nu (een dag later) nog 3 van de 21 missen waaronder 2 tweejarige duivinnen waarop we goede hoop hadden voor de dagfond. Volgende week gaan de doffers voor het eerst los. We houden ons hart vast. Zoals het nu lijkt zal René de duiven de eerste tijd alleen nog maar een eindje weg kunnen brengen in plaats van rond het huis laten trainen.
Ook kreeg ik weer diverse vragen over het verduisteren. Kennelijk tasten er nog vele beginners en herstarters in het duister. Ik sprak hierover met Gerrit Krol, de hoofdredacteur van het Spoor der Kampioenen die ik voor mijn column van april interviewde. Gerrit vroeg mij vervolgens of ik belangstelling had om in het Spoor over dit soort zaken een column te schrijven. Ik heb aangegeven dat ik hier wel wat voor voel zolang er maar geen tijdsdruk op staat. Over de titel denken we nog even na. Het kan zoiets worden als “Basis Duivensport” met als subtitel “Voor beginners, herintreders en anderen die hun kennis weer eens willen opfrissen” worden of “Hoe zit het ook alweer?”. Ik broed er nog even op.
Jonge duiven verkoop in Jubbega
Vorige week ben ik naar de jonge duivenverkoop in Jubbega geweest. Het is traditie van deze vereniging om jaarlijks een jonge duivenverkoop te organiseren van bekende en minder bekende goede spelers uit Friesland en verre omstreken. Ook nu weer zaten er naast duiven van bekende kampioenen van de afdeling Friesland als de gebroeders Homma, Henk Douna, Dirk Huizenga, Combinatie Atema, enz. ook duiven uit Noord Holland (Peter Crans), Zuid Holland en zelfs uit Duitsland. De liefhebbers die hier duiven te koop zetten zoeken altijd iets van hun beste duiven uit en dat is bekend, zodat de zaal vol zat met potentiële kopers. De duiven werden op een ludieke manier aan de man gebracht door de bekende speaker Jannes Mulder. Het was een groot succes en toch waren er onder de 100 euro nog best hele leuke duiven te koop van een goede afstamming. Een aanrader voor liefhebbers die versterking zoeken om volgend jaar eens een ritje naar Jubbega te maken. Sowieso is het een gezellige bedoening en wie weet kom je voor weinig geld nog met iets goeds thuis.
|
|
|
Pigmentatie
De mate van pigmentatie heeft rechtstreeks te maken heeft met de mate van de natuurlijke vitaliteit. Om die conclusie te kunnen trekken hoef je geen geneticus te zijn, maar alleen scherp te kunnen observeren. Tijdens mijn keuringen wijs ik vaak op de zogenaamde bloedband van de staart. Dat is de zwarte band aan het einde van de staart. In de natuur bij de Rotsduif, Houtduif en Holenduif is die band ruim twee vingers breed en diepzwart. Bij veel postduiven zie je dat het zwart van de staartband vervaagt en de breedte soms minder dan een vinger is. Dit zijn duiven waarvan de natuurlijke gezondheid en weerstand niet groot is. Het vervagen van de intensiteit van de kleur treedt ook op onder de populaties wilde duiven maar deze worden er door de natuur uitgeselecteerd. En zeker in strenge winters waarin het echt om overleven gaat omdat er veel minder voedsel te vinden is, zijn de zwakkelingen snel weg. Hier in Meppel bij de fabriek van Agrifirm zit ook een populatie stadsduiven en verwilderde postduiven. Een paar jaar geleden lag er een aantal weken sneeuw en legden er heel wat van die duiven het loodje. Toen de sneeuw weg was heb ik daar foto’s van gemaakt. Duidelijk te zien was dat alle duiven een brede zwarte staartband vertoonden. Zie de foto van één van deze duiven. Daarnaast een foto van een postduif waarvan duidelijk te zien is dat het zwart van de staartband niet diep zwart meer is en erg smal.
|
|
|
