Artikelen

vrijdag 28 juli 2023

COMB. SMEETS-PENRIS,
URMOND GRIJPT GOUD OP NATIONAAL MARSEILLE MET HUN
‘SUMMERTIME PIE‘

De internationale wedvlucht Marseille heeft tegenwoordig op de hippodroom ter plaatse een prachtige lossingsplaats. Hippodroom is een chic woord voor een paardenracebaan zoals Duindigt in Wassenaar lang de bekendste baan van ons land was. De wedvlucht Marseille is de meest oostelijke lossingsplaats van de internationale duivensportkalender en dat geeft andere verschillen qua vliegafstanden van west naar oost. Zuid-Limburg heeft op Marseille veruit de kortste vliegafstanden en dan praten we over 850 km terwijl Zeeuw-Vlaanderen voor Marseille 900 km heeft ‘staan‘. Op vluchten als Pau en St. Vincent is dat verschil kleiner maar andersom. Nu we moeten zeggen dat Marseille 2023 onder prachtige weersomstandigheden vervlogen is kunnen worden. Duiven kregen weliswaar te maken met een noordwestenwind maar die draaide ‘verderop‘ meer naar het westen. Een gunstige vliegroute meer langs de kustlijn leek er niet in te zitten en de oostkant leek vooraf de gunstigste papieren te hebben. Maar met vliegen over grote afstanden moet men altijd een zekere reserve ‘inbouwen‘ omdat onderweg veel kan gebeuren en voorspellen altijd moeilijk blijft. Maar de duiven kregen niet te maken met heel hoge temperaturen of regenzones. Veel zon en geregeld stroken met bewolking. Geen regenbuien zoals we die in Nederland op die 21 juli overdag wel te verwerken kregen. Welke snelheden zouden de duiven halen die het eerste gemeld zou worden? En waar zouden die ‘vallen‘? Zou met die westenwind nu Duitsland ook weer eens goed in beeld komen? De laatste drie jaar werd de internationale winnaar achtereenvolgens aan 1053, 1105 en 1141 m.p.m. afgevlagd. Na een mooie lossing om 7 uur werden de eerste duiven voor 18 uur geklokt en niet zoals zo vaak in Frankrijk maar in het Duitse Saarland om 17.47 op 688 km en in het uiterste zuidoosten van België om 17.55 op 701 km en om 17.59 uur op 702 km. Snelheden van 1072 en 1063 m.p.m. kwamen uit de bus. Dus toch de oostkant. Niet heel veel later kwamen er twee Franse meldingen en die liefhebbers zitten beduidend westelijker en wel ten noorden van Laon. Om 18.11 uur werd op 727 km geklokt en de rappere was een duif van Frank Menez uit Voyenne die op 729 km al om 18.06 zijn duif zag arriveren en aan 1095 m.p.m. de meldingslijst ging aanvoeren. Zou het westen toch ook vroeg duiven kunnen gaan pakken? Het bleek later niet het geval. Met 3122 duiven had Frankrijk meer duiven dan België mee en de meesten daarvan zullen vanuit de noordwesthoek van Franrijk gekorfd zijn.

Eerste Nederlandse duif
En toen was wachten op de eerste Nederlandse Marseilleganger. Uit Zuid-Limburg mocht de eerste melding verwacht worden of zou er echt een verrassing uit de hoge hoed komen met bijvoorbeeld de eerste melding uit Hoogerheide of Deurne? Op een bepaald moment kon Zuid-Limburg de 1095 m.p.m. van de Franse duif niet meer kloppen maar het scheelde toch niet zo heel veel toen de eerste melding op de ‘borden‘ verscheen. De comb. Smeets-Penris uit Urmond klokte om 20.23 uur op 860 km. Hun duivin kreeg een snelheid van 1070 m.p.m. toegewezen. En na die eerste melding kwamen de volgenden vlot. Pierre Arts draaide in Kerkrade om 20.24 uur en Marc Hendriks om 20.28 uur in Eys. Om 20.29 uur klokte Smeets-Penris weer maar nu op het Hok Smeets-Penris in Stein en daar zit men een dikke 2 km korter dan in Urmond en een snelheid van 1060 m.p.m. kreeg die duivin toegewezen. Voorlopig goed voor goud en zilver in Nederland. En zoals altijd gezegd wordt dat de Rijn bij Lobith ons land binnenkomt zo kunnen we nu stellen dat de Marseilleduiven in Zuid-Limburg ons land zijn binnengekomen. Een lange reeks van Zuid-Limburgse duiven kwam op de meldingslinst te staan gevolgd door duiven uit Midden-Limburg. De eerste duif van ‘buiten‘ was van H. van Venrooij jr. uit Deurne op 916 km die uiteindelijk de 14^e nationaal gaat winnen. Een grote verrassing was de melding om 22.17 uur van de comb. Heikamp-van Doorn uit het Gelderse Zetten op 963 km. Hun duif is tot een snelheid van 1051 m.p.m. gekomen en dat bleek later goed voor de 4^e nationaal

Neutralisatietijd
Op Marseille liep de internationale neutralisatietijd van 22.44 uur tot 5.25 uur in de morgen en die geldt ook voor het nationale concours van de ZLU. Op de NPO- vluchten liep de neutralisatietijd van 22.17 tot en met 5.16 uur en dat is duidelijk korter. Na het ingaan van de neutralisatietijd konden duiven met afstanden boven de 1000 km de snelheid van de duif van Smeets-Penris uit Urmond en wel 1070 m.p.m. altijd nog kloppen. Maar was dat realistisch of mogelijk? Nachtvliegerij bij zulke lagere snelheden? Wel was het op vrijdagavond heel helder en in Limburg zelfs wolkenloos. En de mirakelman uit Nijverdal wist weer een hoofdrol voor zich op te eisen door om 00.10 uur een duif te klokken op 1013 km en op een nog grotere vliegafstand en wel van bijna 1039 km ‘draaide‘ Rienks Lonsian uit Nieuwleusen om 5.16 uur ook een duif binnen de neutralisatietijd. Snelheden van 1073 m.p.m. voor Jellema en van 1100 m.p.m. voor Lonsain doen hen op de internationale meldingslijst op de plaatsen 4 en 1 ‘belanden‘. Een internationale zege voor Rienks Lonsain. Nationaal gelden echter sinds 2018 aanvullende regels voor duiven die op ochtenlossingen in de neutralisatietijd worden geklokt. Als één van die duiven sneller is dan de snelste duif die voor het ingaan van de neutralisatietijd is geklokt dan gaan de NFO18-regels tellen. De duiven die in de neutralisatietijd zijn geklokt krijgen dan extra vliegtijd toegewezen voor de tijd dat ze in neutralisatie hebben ‘doorgevlogen‘. De duif van Jellema is 1 uur en 26 minuten na het ingaan van de NT geklokt en krijgt daar zo‘n 47 procent als extra ‘vliegtijd‘ voor. De duif van Rieks Lonsain is 6 uur en 32 minuten na het begin van de NT geklokt en krijgt daar zo‘n 21% procent (van het maximum van 6 uur) als extra vliegtijd voor toegewezen. Dit alles volgens de regels zoals die via de NFO18 zijn vastgesteld door de NPO-vergadering en ook geldend voor ZLU-vluchten. Voor Rieks Lonsain betekent dat zijn duif geen 1100 m.p.m. als snelheid krijgt toegewezen maar 1019 m.p.m. en de duif van Jelle Jellema ‘zakt‘ van 1073 naar 1029 m.p.m.

Smeets-Penris
Op de grote fond hebben Robin Smeets en zijn (stief)vader Piet Penris in Urmond bepaald een vliegende start gemaakt nadat ze in 2018 besloten totaal op de grote fond over te schakelen. In 2018 vlogen ze gelijk de 2^e nat. en int. Marseille met hun ‘Benny Batman‘ en hun ‘Avatar werd dat jaar tot tweede beste Barcelonavlieger over 3 jaar gekroond met achtereenvolgens de nationale prijzen 51, 115 en 227. In 2017 werden Robin en Piet al 4^e bij de Nationale Marathon van de ZLU en dat kan men niet worden met late tellende prijsduiven. Zonder ‘Avatar‘ werd Barcelona 2019 een grandioos succes, met 3 mee wonnen ze de prijzen 27, 53 en 80 nationaal. Ongekend zo‘n resultaat met 3 mee! Robin Smeets is 35 jaar en begon op het ouderlijke erf al heel jong met de duivensport. Op het het erf zaten een aantal sierduiven en daar kwam op een bepaald moment een aanvlieger bij en die postduif bleek heel snel naar huis terug te vliegen als die elders werd losgelaten. Dit fascineerde Robin enorm en hij wilde meer postduiven en we praten nu over 1999 toen Robin zo‘n 11 jaar oud was. Binnen niet al te lange tijd was er een ploeg postduiven die via jongen van liefhebbers uit de club werd opgebouwd en werd vader Piet een compagnon in de duivensport. De vader van Piet was zelf lang duivenmelker. Onder de naam Smeets-Penris begon met deel te nemen aan de wedvluchten en de programmavluchten werden het doel. Het grote werk werd ook aantrekkelijk bevonden en daarvoor kwamen later andere duiven. Vanaf 2009 is Robin Smeets al woonachtig in Stein. Eerst in de wijk Nieuwdorp en eind 2018 is hij met zijn Brenda en hun kinderen verhuisd naar het ‘oude gedeelte‘ van Stein en de woning daar heeft meer ruimte voor de duivensport. In 2019 is er gekweekt en in 2020 is er voor het eerste jaar met jaarlingen op de grote fond gespeeld vanuit Stein.

Summertime Pie
Op Marseille werden van het hok van Piet en Robin in Urmonds 17 duiven gekorfd en van het hok van Robin in Stein 14 duiven. Dezelfde avond kreeg Piet na de winnares om 20.23 uur nog duiven door om 21.34 en 22.23 uur. De volgende morgen werden er nog duiven om 6.06, 6.38, 6.53 en 7.06 uur geklokt. In Stein kwam één duif dezelfde dag door en die wint zilver en de volgende morgen werd er geconstateerd om 5.21, 6.06, 6.21 en 6.33 uur. Dit jaar was de combinatie tot nu toe niet zo succesvol geweest in Urmond. Voor het eerste jaar is daar alles op totaal weduwschap gespeeld. Terwijl andere jaren de duiven na Agen op nest werden gebracht. De winnares is de NL2021-1415493 en Piet had haar al de naam ‘Summertime‘ gegeven. Na deze nationale zege heeft Piet Penris besloten de naam van zijn vader aan de naam van de winnares toe te voegen en zo komen we tot ‘Summertime Pie‘. Robin heeft zijn opa nooit gekend daar hij niet al te oud mocht worden maar de zonen van Pie ‘sponsorde‘ hun vader om meer in de duivensport voor hem mogelijk te maken. De winnares was al jaarling best al goed op dreef want ze won vorig jaar twee goede prijzen met de 728^e Agen en 553^e Narbonne nationaal. Als we dan zien dat dit tegen resp. 6174 en 6260 duiven was dan zijn dat dus bepaald geen late prijzen. Vorig jaar ging ze op weduwschap naar Agen en op nest naar Narbonne.
Niets in de gaten

Het was de moeder van Robin die haar zoon belde toen Piet zijn ‘Summertime Pie‘ had weten te klokken. Piet volgde niet alles heel nauw gezet op internet qua meldingen en wist nog niet dat er nog geen Nederlandse duiven gemeld waren. Moeder belde en zei: "We hebben er een‘‘. Robin begreep direct dat dit een vroege moest zijn omdat er nog geen meldingen waren. En dat zou wel eens een kristallen vaasje van de ZLU kunnen gaan opleveren! Nu eentje voor zijn vader terwijl hij zelf met de 18^e Pau en de 15^e Agen (oud) er al twee had weten te winnen in Stein. Dolblij was Robin voor zijn vader en plots kon hij uitroepen: “Hier is er ook een!". En dan staan niet veel later vader en zoon boven aan de meldingslijst en dat zou ook zo blijven! Goud en zilver voor de tandem Smeets-Penris. Robin pakte ook een duivin en wel zijn NL20-1723491 die dit jaar al de 15^e Agen nationaal had gewonnen en vorig jaar was ze nog vroeger van die vlucht met de 10^e nationaal. En nu dus de 2^e nationaal Marseille. En dan zijn wel drie bijzonder vroege prijzen van de ‘Nika 91‘ die Robin naar zijn dochter heeft vernoemd. Ze vertrok met een groot jong van 16 dagen en op de dag van inkorven legde ze haar tweede ei. Zij werd door Piet en Robin gekweekt uit van een zoon van hun ‘ Benny Batman‘ die toen gekoppeld stond tegen een dochter van het ‘Streepke‘ van plaatsgenoot Lei Martens. Deze duivin werd in 2015 van Lei verkregen en nadat Lei Martens alles totaal had verkocht vroeg hij aan Piet en Robin of hij haar kon lenen. En ze besloten haar aan Lei terug te geven omdat ze zelf haar ook gratis en voor niets gekregen hadden. De moeder van ‘Nika 91‘ is een halfzus van ‘Avatar‘ van 2013 die in 2018 2^e beste Barcelonaduif was. En de vader van Avatar was van 2004 en kwam rechtstreeks van de gebr. Kuyper uit Neer. In 2004 kreeg Robin al hele jonge gast (16 jaar) vier jongen duiven van de gebroeders en daar zijn ze in de kweek heel succesvol mee geweest. Robin zegt daarover: “Pas later en achteraf besef je hoe goed die duiven in de kweek waren‘‘. De moeder van ‘Avatar‘ is een Jellemaduivin die van de comb. Verbaandert- Habraken uit Veldhoven naar Urmond kwam..
Afkomst

Winnares ‘Summertime Pie‘ is een volle dochter van ‘Benny Batman‘ en deze klepper vloog de 2^e nat. en int. Marseille in 2018. De twee jaar daarvoor was het ook telkens raak op Marseille en in 2017 arriveerde hij in het pikkedonker en vriend Ben van Es moest met de zaklamp bijschijnen om hem binnen te loodsen. Omdat hij als een vleermuis in het donker aankwam heeft hij de naam Batman gekregen en Benny verwijst naar Ben van Es. Deze doffer heeft als vader een doffer van Huub Nijsten uit Geulle en zijn moeder vloog als jaarling in 2011 de 3^e nationaal Bordeaux bij de ZLU en dat was het ZLU-debuut van Piet Penris en Robin Smeets. Zij is gekweekt uit een Kuypersdoffer en een Eijerkampduivin. De moeder van ‘Summertime Pie‘ is aangekocht op de totale verkoop van H. Wijnands en zoon uit Maastricht. Na het overlijden van zijn ouders is Roger van de Ringhoeve vertrokken en net over de grens op een nieuw adres in Vroenhoven maakt hij een herstart onder dezelfde vliegnaam. Deze moeder is een rechtstreekse dochter van de ‘Lichte 05‘ die in 2013 1^e asduif ZLU bij WHZB werd. Ze was al op leeftijd toen ze via Pipa werd aangekocht maar ze zal niet niets zo oud geworden zijn werd door Piet en Robin geredeneerd.

Spel
De vliegploeg in Urmond werd op de vrijdag voor inkorving door Robin met de eigen duiven gelapt voor een vluchtje van zo‘n 70 km en na thuiskomst mochten de geslachten samenblijven. Ook op de zondag daarna liet Piet zijn vliegers nog korte tijd bij elkaar voordat ze de dag erna voor Marseille werden gekorfd. Dit seizoen werd in Urmond met zo‘n 40 vliegkoppels gestart die op twee afdelingen zitten met resp. 25 en 19 broedbakken. Veel jaarlingen zaten in de vliegploeg en ook jongen van 2022 die in hun geboortejaar niet de mand zagen. En op de voorvluchten en de fondvluchten is Piet een groot percentage van zijn vliegploeg verspeeld. Bijna de helft is nu niet meer aanwezig en dat ondanks alle zorg die Piet aan zijn duiven besteedt. Vader en zoon spelen bijna puur de ZLU-vluchten en korfden dit jaar ook op Limoges en Bordeaux (ochtendlossing) van de afdeling. Op St. Vincent ging het de week ervoor al beter met 2 van de 6 in de prijzen en 3 duiven net te laat bij een prijsverdeling 1 op 4 terwijl Robin zef geen prijs speelde. De mannen laten hun duiven regelmatig bij Vincent Schroeder in Kerkrade nakijken. Over zekerheden in de duivensport plaatst Robin ook regelmatig vraagtekens. Zo laat hij zijn nestduiven ‘s avonds verplicht trainen en het eerste jaar trainden ze torenhoog maar dit jaar is dat minder en moet hij vaak de vlag weer laat wapperen. Maar vallen de duiven niet snel weer op het hok omdat ze een grote drang naar hun nest hebben en is dat niet een heel goed teken? Zo heeft Robin een duivin die bij het uitlaten razendsnel weer naar binnenglipt als de deur van het hok wordt geopend en niets lijkt haar daarbij tegen te kunnen houden. En ‘Summertime Pie‘ stond bij inkorving nog op 6 oude pennen terwijl de duivin van Robin nog 8 oude pennen had staan. Eind februari werd er gekoppeld en de koppels brachten een jong groot terwijl de geslachten op tijd gescheiden werden. Bij Robin zijn de vliegers gescheiden ingespeeld en bij Piet begon na de kweek gelijk het weduwschap voor beide geslachten. Ja, ‘Summertime Pie‘ en ‘Nika 91‘ hebben de familie Smeets-Penris een ongelofelijk duivensportweekeinde bezorgd. Duivensporthistorie en verhalen zijn geschreven die nooit meer uit het (duivensport)geheugen zullen verdwijnen en door de hoofdrolspelers nog vaak besproken zullen worden en altijd met een grote lach op het gezicht!

Ad van Gils