Artikelen
- vrijdag 27 juni 2025
We speelden dit weekend een dagfondvlucht vanuit een plaats in Frankrijk met de bijzonder mooie Franse naam Lamotta-Beuvron. Dat is voor ons een 513 km.
Gezien de zeer slechte ervaringen verleden week toen een aantal van onze duiven de hele dag aan het tobben zijn geweest om thuis te geraken, besloten we alleen om de duiven te zetten die verleden week mooi op tijd thuis waren. We hebben er donderdag dus 12 ingekorfd.
De vitesse vlucht hebben we overgeslagen omdat we gewoon simpelweg bang waren voor de opgegeven Zuidoosten wind. En het “paard achter de wagen spannen” is ons al teveel overkomen.
Er komen nog 2 nationale dagfond vluchten en daar willen we namelijk nog heel graag aan meedoen.
De duiven werden weer erg vroeg gelost met flink wat zuidoosten wind onderweg. We hielden dus ons hart vast. Gelukkig kwamen de duiven op de vitesse bij buurman Arie goed naar huis dus stonden we rond half 2 ietwat gerustgesteld op onze post.
Het was weer lekker druk en gezellig! Vriend Jan uit Zwolle was op bezoek en die brengt normaal gesproken geluk. De twee keer dat hij eerder op bezoek was om duiven te letten speelden we de 1e van heel Zuid-Holland.
Jochem, Pascal en Jan (de broer van Nico) zaten in de schaduw onder ons afdak weggekropen en speurde constant de hel blauwe luchtruim af. Dan rond kwart voor twee zien we plots een duif rondjes draaien boven ons hok. Ze bleef duikelen en gewoon keihard rondjes draaien. Iedereen vroeg zich af of het een jonge duif was. Na verloop van tijd landde de duif toch op de valklep en het bleek de onderste van de lijst te zijn.
Een mooie twee jarige duivin die nog weinig heeft gepresteerd. Het duurt dan bijna 15 minuten voordat haar halfzusje zich meldt en haar poten zaten helemaal onder de gele slik. De duiven komen dan ongelooflijk traag naar huis en na maar liefst 1.45 minuten hebben we er 8 van de 12 thuis en die vliegen ook allemaal prijs. De duiven zagen er geweldig uit en hadden voor mijn gevoel geen zware vlucht achter hun kiezen maar wel een moeilijke vlucht. We hebben er nu 10 van de 12 thuis en missen onze allerbeste duivin nog. Ze had nog niet gemist en 11 keer mee en 10 prijzen maar van Le Mans zat ze ook vroeg maar niet geregistreerd, door een kapot systeem, dus 11/11 en als jonge duif al TT gevlogen.
We vlogen de 1e prijs in de club en in de regio tegen 243 duiven 10-21-32-49-57-69-78 12/7. Zoals geschreven zijn we tot nu toe gespaard gebleven van verliezen maar nu slaat die draak ook hier toe.
Verleden week ons super laatje “829” en gisteren onze “Sens girl ”.Gelukkig is onze”Melun boy”weer terug gekeerd,a maar met een gekwetste vleugel. Dus of dat nog wat gaat worden moeten we afwachten. We gaan weer poetsen voor de volgende midfondvlucht, want de trein gaat gewoon door en we hopen toch nog op een paar mooie Nationale dagfondvluchten.
Update “Sensgirl” valt rond 16.00 gewond op de klep, gebroken poot en flink geschaafd, het is ongelooflijk hoeveel gewonde duiven dit jaar links en rechts oplevert. En niet alleen bij mij, het is overal raak. Ik kan mij geen jaar herinneren zoals dit jaar!
