Onderstaand stuk verscheen ook in Sportblad de Duif.

Of ik ooit gehoord had over Hooymans werd me gevraagd. En of ik die kende. Het antwoord op beide vragen was ja. En ik ging verder: Jan had een van de beste duiven die er ooit vlogen. ‘Harry’ zo werd die duif genoemd en zijn nazaten brachten al heel wat teweeg. Maar dat bedoelde men niet.
De vraag was of ik gehoord had van de Wout; de duif die een 1^e prijs Nationaal gewonnen zou hebben als die niet van de ring was ontdaan. Ik had daar inderdaad ook over gehoord.
Toen werd ik verwezen naar een bepaalde site. Daar kon je er over lezen en dat was schrikken.

- Niks geen bewondering.

- Niks geen complimenten.

- Niks geen respect.

Wel verdachtmakingen. Maar de houding van sommigen als iemand te ver boven de rest uit stijgt moge bekend zijn.   

 INSINUATIES

Toen mijn zoon een jaar of 20 was en je in de streek struikelde over de duivenliefhebbers vroeg hij eens: ‘Pa, ik hoor in het dorp geregeld iets. Wel vreemd dat het altijd over U gaat en nooit over mij.’ ‘Jij hebt ook nog niks bereikt, jongen, repliceerde ik. 
Hij weer: ‘Is dat allemaal verzonnen? Iemand noemde jouw duiven ‘de Festina ploeg’.  
Daarop begon ik hem te vertellen over roddel, voor veel losers het enige middel om  te scoren, in de belangstelling te staan. 

 RODDEL

Veel bladen zouden zonder hun wekelijkse portie roddel op slag failliet zijn. Ze voorzien ons van kruidige verha­len over wat de 'elite' na kantoortijd uitvreet en als er iets is met een mooie secretaresse vallen zelfs de kantoor­uren onder de aandacht.
Vooral in Engeland is dat erg. Daar is een samenleving zonder een roddelpers op zoek naar drankmisbruiken, hopeloze romances en andere scheve schaatsen waarop ook de elite soms rijdt ondenkbaar geworden.
Als gewone mensen (en wie rijdt nooit te hard?) als ik betrapt worden op te hard rijden of ruzie heeft met de familie, kraait er geen haan naar. Dat wordt evenwel anders als je Meghan of Harry heet (wie is eigenlijk DE Harry?). Dan haal je de voorpagina's van de meest respectabele bla­den.
Zo is het Engels koningshuis voor de roddelbladen een onuitputtelijke bron van geruch­ten, soms ook feiten over bekoelde huwelijken, roman­ces en uitspattingen.
Altijd is er wel wat. 
Als zo velen genieten van het neerhalen van de medemens kun je van veel duiven­liefhebbers amper anders verwachten. Roddel is voor hen het zout in de soep en zonder dat zou hun leven een stuk kleurlozer worden.

 ADVIES

Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar best lig je niet wakker als er over je geroddeld wordt. Je bent een groot kampioen, een verkoopleider, een lossingsverantwoordelijke, een dierenarts die presteert, in ieder geval iemand die iets betekent. Helaas is de macht van de roddel dat die het slachtof­fer weerloos maakt. 
Die kan zich niet verweren en dat zou ook geen zin hebben.
De kampioen die ontkent dat hij zijn duiven 'drogeert' maakt zich alleen al door die ontkenning ongeloofwaardig. 
Dat ‘niet drogeren’ is zo vanzelfsprekend dat een ont­ken­ning op een bevestiging gaat lijken.Het is alsof je rondbazuint dat je geen dief bent. Daarmee breng je mensen ook aan het twijfelen. Verheugend is wel dat velen niet echt goed roddelen.
Ze prutsen maar wat aan, terwijl effectief rodde­len een ver­fijnde kunst is die weinigen beheer­sen.

 NIVELLEREN

Men roddelt om te ontluisteren en in duivensport om de kampioen aan het wankelen te bren­gen. De waarheid is van geen belang. Wie de waarheid zegt is ook geen roddelaar maar geschiedschrijver. Roddelen is ook geen boosaardige zucht naar kwaadsprekerij al menen velen dat.
De roddelaar roddelt uit zelfbehoud, hij wil nivelleren om zijn minderwaardig­heidsge­voelens te camoufleren. Het moet hem uit de put van machteloos­heid tillen waarin hij verkeert.
Daarom viseert hij nooit de mindere!

- Men roddelt niet over de liefhebber die elke week trouw duiven inmandt en amper prijs wint, wel over de kampi­oen.

- Men roddelt niet over de dakloze, wel over de kas­teelheer.

- Men roddelt niet over de invalide. Wel over de stervoet­baller!

- Niet over de eenvoudige boerenzoon die gaat scheiden, wel over de popster als die hetzelfde doet. Roddel is een vorm van verweer dat heilzaam werkt op de minderwaardigheidsgevoe­lens van de roddelaar. Als de medemens niets betekent is er ook geen behoefte de poten onder diens stoel uit te zagen.

 'MAAR'

Winnaars in onze sport worden vaak overdekt met drek in plaats van bloemen. 
Toegegeven, sommigen laten zich wel eens lovend uit over de duivenkampioen. Maar heel vaak volgt een maar.
'Maar' hij had er veel mee, 'maar' hij lag goed, 'maar' zijn goede getekende misten, maar hij heeft weinig concurrentie, dat moet hij hier maar eens komen doen. En nog zo veel andere 'mar­en'.
Met dat ene woord wil men de kampioen in de greep hou­den, wordt die immers niet vaak beschouwd als een brandkast vol geheimen? Roddel moet het breekijzer ­zijn om de brandkast open te breken. Aan allen die beroddeld worden een goede raad:
Volg NOOIT de logica, want die is dat je reageert. Het spreek­woord zegt immers 'wie kaatst kan de bal verwach­ten'. De roddelaar gaat uit van die logica, maar volg die niet.
Als die kaatst vang de bal op, leg die rustig naast je neer en kaats niet terug.
Dat heeft vaak een onthutsend effect. Zoiets ver­wacht de roddelaar niet en het is goed mogelijk dat een soort radeloosheid zich van hem meester maakt.
Wil je wel reageren?
Doe het dan goed! Want roddel is als een insect dat je lastig valt telkens als je je beweegt. Als je reageert doe het met dodelijke precisie en de zekerheid dat je dat insect elimineert. Want bij falen zal het insect dat roddelaar heet de vol­gende aanval met nog grotere woede en kracht herhalen.

 ECHT

Weet je wat echt vervelend is? Als men NOOIT over je praat! Dan beteken je niets en presteer je niets. Verliezers staan na een slechte vlucht aan de klaagmuur.
Altijd weten ze wel iets. Over waarom ze faalden en waarom de kampioen zo goed was. Winnaars beginnen na een slechte vlucht te krabben. Niet op het hok maar achter de oren. ‘Wat heb ik fout gedaan?’ En de echte komen terug.  

• Vorige
• Volgende