- donderdag 19 april 2018
Er was een tijd dat ik me erg interesseerde in alles wat met medische zaken te maken had. Ik kocht er zelfs Engelstalige boeken over, leek wel een Duitser. Veel Oosterburen hechten ook veel belang aan het medisch aspect van onze sport.
Maar gaandeweg ebde die belangstelling bij mij weg. Als ik nu met goede liefhebbers ‘melk’ gaat het zelden of nooit over medicijnen. Het lijkt wel of we met zijn allen wijzer zijn geworden en gingen beseffen dat medicijnen van doorsnee duiven geen winnaars maken.
TOCH
Uiteraard kan je de medische kant van onze sport niet helemaal weg cijferen. Mensen kunnen ziek worden, duiven kunnen ziek worden. En in veel gevallen zijn die met medicijnen te genezen.
Wat velen in verwarring brengt is wel dat goede liefhebbers (en ook gespecialiseerde dierenartsen) zo verschillend handelen en denken. De een laat zijn duiven bijna wekelijks onderzoeken, een ander dan weer een keer op een jaar of zelfs dat niet eens. Zelf schrijf ik zelden over medische zaken omdat het mijn terrein niet is. Of het moet, zoals nu heel uitzonderlijk, over veel voorkomende praktische zaken gaan.
OPNIEUW
Als ik dit schrijf is het einde maart en weer volop Adeno in ‘het Antwerpse’. Ook bij de ‘kampioenen’ en gerenommeerde dierenartsen. Je kan daar op meerdere manieren mee omgaan:
- Bij de eerste tekenen alle duiven kuren. En dat voldoende lang. Of…
- Zolang het aantal zieke duiven beperkt blijft de natuur zijn gang laten gaan en die verliezen (dode duiven) voor lief nemen. Dus een vorm van selectie, the survival of the fittest. Nadeel van de eerste methode is dat je de kans groot is dat de ziekte terug komt en terug blijft komen. Is het niet nog later in dit jaar dan wel in komende jaren. Zodat je kan blijven kuren. Omdat de besmetting meestal complex is geef je best een combi preparaat. Bij de tweede methode houd je de kwaal meer op afstand. Nadeel hier is dat er zich onder de gestorven jongen mogelijk goede bevonden.
SELECTIE
‘Een vorm van selectie’, zo schreef ik. ‘Een vorm’, want je kunt immers op alles selecteren: Niet alleen op vliegwaarde, maar ook grote duiven, een bepaalde kleur, gevoeligheid voor bepaalde ziektes, tamme duiven, nacht vliegen, schoonheid enzovoorts. Selecteer alles er uit wat niet aan je normen voldoet en je krijgt duiven zoals je die wilt. Zo is het vrij eenvoudig een stam duiven op te bouwen die vrijwel immuun is voor pakweg het geel. Of paratyfus. Maar wat is nu het probleem? Die ‘ijzersterke’ oergezonde duiven die je na jaren selectie hebt gevormd missen mogelijk elke sportieve waarde. En wat heb je aan zulke? Het omgekeerde is uiteraard ook mogelijk. Door selectie op vooral prestaties een prima soort duiven te creëren maar wel een dat vatbaar is voor allerhande kwalen.
HAMVRAAG
Wat Adeno betreft stelt zich de vraag of jongen die het hadden aan sportieve waarde gaan inboeten. ‘Absoluut’, meende William Geerts. Duiven die serieus Adeno hadden werden bij hem nooit goede oude. Maar hoe kunnen die goede spelers die elk jaar af te rekenen krijgen met Adeno dan toch goede blijven kweken? Mogelijk had William gelijk als hij sprak over SERIEUS, mag je geen hoge verwachtingen hebben van duiven die SERIEUS besmet waren.
U merkt dat ik nogal dikwijls de woorden ‘mogelijk’, ‘zou’ en ‘zouden’ gebruik. Of dat niet wijst op twijfel? Dat doet het zeker, ook op voorbehoud, en ik doe dat met opzet. Vriend Willem zegt altijd ‘pas op voor voorlichters die geen twijfel kennen.’ Twijfelt U ook vaak? Niks mis mee. Zelfs Einstein deed het. Daarom siert het specialisten, in wat dan ook, als ze zeggen ‘ik weet het niet’.
NOGMAALS ADENO
Mijn duiven kenden dus nooit Adeno. Ik meende dat te danken te hebben aan niet schoonmaken (daardoor meer weerstand) en steeds hetzelfde licht verteerbaar speciaal voer, ‘A S junior van Teurlings’ (daardoor minder belasting van de darmen). Zal er ook wel mee te maken hebben maar nu had ik dus, na al die jaren, ook prijs. Bij een aantal waren ook de kopjes verre van zuiver. Heb er een aantal geruimd, maar, omdat ook ijzersterke mensen ernstig ziek kunnen worden stelt zich de vraag of daar, onder die verwijderde jongen, geen goede zouden kunnen zitten. Of dat ook rommel was. Hmm, hier gaan we weer: ‘mogelijk.’ Het goede nieuws is dat we het nooit zullen weten. Maar een heel hok kuren om een beperkt aantal jongen te genezen lijkt me niet aangewezen.
SAMEN?
Duiven kunnen verschillende ziekte tegelijk hebben, wat vaak het geval is met tricho en coccidiose. Of je verschillende medicijnen samen mag geven? ‘Niet doen’, zo had iemand geschreven. ‘Je moet de ene kuur op de andere laten volgen.’ Ik denk dat hij mis zit. Als duiven bijvoorbeeld haarwormen hebben ga je toch geen drie weken wachten omdat eerst tegen andere kwalen gekuurd moet worden.
Mijn moeder is 98. Al jaren ligt er een heel batterij pillen naast haar bord die ze in een enkele handvol en in een slok tot zich neemt. Alles tegelijk.
PARATYFUS.
Paratyfus is in duivensport erg omstreden. Wel of niet tegen kuren en/of enten? Grote kampioenen denken en handelen verschillend, en zelfs geldt dat voor gerenommeerde dierenartsen. Dus wie ben ik om een standpunt in te nemen. Mogelijk is het wel aan te bevelen voor probleemhokken, dus bij duiven die eerder paratyfus hadden.
NIET GOED
Overigens gaan velen te roekeloos om met medicijnen, ze lezen geen bijsluiters en bewaren die niet zoals hoort. Medicijnen in poedervorm moeten absoluut droog bewaard worden. Een drinkbak met daarin medicijnen hoort niet thuis in de spoetnik of een plaats op het hok waar ze bloot gesteld worden aan zonnestralen. Zelfs gewoon daglicht doet sommige medicijnen afbreken. Als poeders niet klonteren en niet verkleurd zijn en als je geen ‘kabbetjes’ (wolkjes) ziet in medicijnen in vloeibare vorm zijn die meestal nog goed. Ook na de ‘vervaldatum’.
ZINLOOS
Over het nut van supplementen voor mens en dier wordt verschillend gedacht. Zelf ben ik erg sceptisch. Als U gelooft in vitamines, Naturaline, appelazijn, knoflook, Sedochol, rode bietensap en wat al niet meer is het zinloos die schematisch te geven, bijvoorbeeld elke week een dag. Als ze al nut hebben is dat alleen als je ze toedient als een soort kuur. Dus meerdere dagen achter elkaar.
Een duif als deze is dus SERIEUS besmet en mag men afschrijven. Merk ook de verkleurde ogen
