Grandioos jubileumfeest van het 100-jarig

 bestaan van de PDV-Luchtbode te Stein.

1916 - 2016

Onder ideale weersomstandigheden vierde op 20 november de vereniging “de Luchtbode” haar 100-jarig bestaan. Dit gebeurde in de sfeervolle zaal van het trefcentrum te Kerensheide. Aan de vele uitnodigingen die werden verstuurd om aan het feest deel te nemen werd groot gehoor gegeven. Om 14.00 zou volgens het programma het feest officieel een aanvang nemen. Ruim voor die tijd was het al een drukte van jewelste in de zaal. Niet alleen de liefhebbers van het Samenspel Maaskant die gaven acte de précense maar ook menige leden en bestuursleden van andere samenspelen waren aanwezig. Met andere woorden: de fine fleur van de Limburgse duivensport. Het was de voorzitter Thei Zinken die op de aangegeven tijd het feest opende. Dat deed hij met iedereen welkom te heten en waarbij hij de wens uitsprak dat zich iedereen bijzonder zou amuseren. Vervolgens ging hij over tot de details. Zo gaf hij een beknopte samenvatting over het huidige bestaan van de vereniging “de Luchtbode” en hoe de fusie was ontstaan met o.a. de verenigingen “de  Zwaluw” uit Meers en “de Union” te Stein. Mede geholpen door lichtbeelden op een groot scherm herdacht hij de oprichters van de club, wijlen de voorzitter Chris Delbresine en enige bestuursleden, aan de tijd van 100 jaar geleden. Zo prees hij in zijn openingswoord de mannen van de feestcommissie die voor de organisatie van het jubileum zorg hadden gedragen en het feest verder zouden begeleiden. Die betreffende mannen hebben wel een applaus verdiend zo sprak hij. Zo noemde hij de namen van Robin Smeets, Harie Maessen, Thjeu Cox, Lei Martens, en de Belgische vrienden Ives van Briel, Laurent Verheijen en Ide hoefs. Hij had dit nog nauwelijks uitgesproken of de handen gingen op mekaar. De bijval wat de betreffende manen kregen was daverend. Minuten lang werd er geklapt. Terwijl ondertussen de kelen van de aanwezigen goed waren gesmeerd was het de beurt aan Robin Smeets om het voertouw te nemen in de afhandeling die op het feest nog in petto had. Hij begon als eerste met het begroeten van Mevrouw van Mulken, die in haar functie van wethouder van cultuur en maatschappij van de Gemeente Stein aanwezig was. In de toespraak die de wethouder hield prees ze onder andere de standvastigheid van  de vereniging “de Luchtbode” die de club in het vergane eeuw heeft moeten overwinnen. De wethouder eindigde haar toespraak met te zeggen dat de vereniging een sierraad van Stein is en als zodanig zeer positief in de gemeente te boek staat. Daarna was ze de eerste die de vereniging feliciteerde met het jubileum en tevens ook de vijf liefhebbers die jubileerden. Dat waren Thjeu Cox met zijn 60 jarig lidmaatschap, Harie Maessen, Willy Westhoven met 50 jaar, Lens Muris met 40 jaar en Hub Bocken met 25 jaar. Na de wethouder kreeg de afgevaardigde van de afdeling Limburg, in de persoon van districtvoorzitter de  Hr. Kurvers  het woord. Ook deze had lovende woorden voor de jubilerende club en niet te vergeten voor de 3 jubilarissen met hun 50-jarig lidmaatschap en duivenliefhebber als zodanig. Want het is traditie bij de Limburgse Bond dat duivenliefhebbers met deze staat van dienst de bondsspeld krijgen opgespeld. Na dit gezegd te hebben ging de Hr. Kurvers over tot de orde van de dag en prikte de 3 genoemde jubilarissen de speld van verdienste op de kraag van hun jas. Dat dit gepaard ging onder veel applaus dat liet zich wel raden. Er vormde zich een lange rij die de jubilarissen de hand gingen drukken. Een receptie die de sfeer tot een hoge mate bevorderde. En van die gezelligheid werd gretig gebruik gemaakt. Mede ook door de bijdrage van de accordeonist Jo Lahoye. Die haalde uit zijn trekzak zo’n verfijnd stukjes muziek dat niet alleen de jongeren op de dansvloer werden gezien maar ook de oudste onder het gezelschap. Toen die de kraker van “ Tanze mit mir in de morgen” ten gehore bracht kon zelfs de oudste onder de aanwezigen, met zijn 85 jaar, niet de drang weerstaan om op zijn stoel te blijven zitten. Voor even voelde die zich weer jong en zag men hem met een charmante dame over de dansvloer schuifelen. Het kenmerkte de bijzondere gezelligheid. En het bleef gezellig. Het was hartverwarmend toen nog de toppers van het afgelopen seizoen in het zonnetje werden gezet. In het inzetlokaal bij de Luchtbode werd door de jaren heen nogal wat gepresteerd. De liefhebbers die tot dit succes kwamen werden voor het voetlicht geroepen om daar nogmaals de vruchten van te plukken. Terwijl ze een mooi boeket bloemen kregen aangereikt werden ze herinnert aan het succes wat ze in het afgelopen seizoen wisten te behalen. Het waren de gebroeders Henssen uit Elsloo met de NPO- overwinning op Argenton, de combinatie Zinken-Coumans uit Stein met de NPO-overwinning op Melun en Lei Smeets uit Meers met de zege op Sens. En dat was nog niet alles. De sterren die Stein nationale roem brachten en zelfs internationaal tot de top kwamen dat waren mannen uit eigen kweek. Ze traden in de voetsporen van de voormalige en legendarische fondvedette Casper Janssen uit de Maasband. Er zijn weinig verenigingen in het land die kunnen zeggen dat ze meerdere nationale winnaars in hun ledenbestand hebben. Het strekte het feestcomité tot eer om deze kampioenen in hun midden te hebben en het was voor hun een unicum dat ze zoveel sporthelden tegelijk een pluim op de hoed konden steken. Sporthelden in de juiste zin van het woord! Met de grootste bewondering poseerden op de bühne een vijftal leden die weinig gelijke hebben op de vluchten van het grote labeur. Het was Martje Driessen uit Stein die op Nationaal Tarbes alles niet sneuvelen. Op de vlucht Marseille was in heel Nederland geen enkele liefhebber bij machte om Lei Martens uit Meers te kloppen. Zijn duivin legde alles plat. De fondvedette Thei Daalmans uit Elsloo met zijn klasrijke fondduiven die presteerde het om  de titel te veroveren van de 1^e Internationale ASDUIF op Marseille. Daar stond ook Jos Martens. De liefhebber die met zijn twee internationale overwinningen en zijn talrijke  prestaties op de grote fond tot keizerkampioen bij de ZLU werd gekroond. En niet te vergeten Thjeu Cox. Het is al weer lang geleden dat zijn vader Zef Cox op een vlucht van Dax als provinciale overwinnaar over de streep ging. Zo als de oude zongen, piepen de jongen. Het is bij de fondmannen, tot over de grenzen heen, genoegzaam bekend wat Thjeu Cox met zijn duiven paraat maakt. Op zijn palmares heeft hij veel glorie staan. Zoals het Marathon kampioenschap van Limburg en het fondkampioenschap bij de elite van de ZLU. In de volle schijn van de spotlights werden die mannen nog eens extra gehuldigd. Zo kwamen ook beurtelings naar voren de winnaars van de prijzen die op de vluchten van Rethel en Cahors werden vervlogen.  Met de nodige lofuitingen van Robin Smeets aan hun adres en met veel bijval van uit de zaal kregen deze hun gewonnen prijs overhandigt. En toen dat ceremonieel allemaal was gebeurd was de tijd aangebroken om de inwendige mens te versterken. Het cateringbedrijf Mauric Kikken uit Ulestraten die had gezorgd voor een uitgebreid eetbuffet dat vol zat met culinaire lekkernijen. Dat daar met veel animo van werd gesmuld dat laat zich wel raden. Het was een waar hoogtepunt van het feest. Toen iedereen zijn honger had gestild en de porselein en bestek van de tafels was geruimd werden nog een viertal medewerkers(sters) van achter de schermen lof toegezwaaid. Namelijk voor hun verdiensten die ze al vele jaren geven aan de vereniging en de duivensport in het algemeen. Voor de twee dames was er een bos bloemen en wel voor de secretaresse Sjannie Cox en voor de fotografe Jaqeuline Martens. Voor de twee krasse knarren van 85 jaar, te weten Giel Martens als medelokaal beheerder, en de verslaggever Pie Schepers die kregen als waardering een fles met geestrijk vocht mee naar huis. Al het hele ceremoniële gebeuren dat ging gepaard met alle vrolijkheid en het deed geen afbreuk aan het feest. Het personeel achter de tap die kwamen soms handen te kort om de glazen te vullen en de vriendelijke obers die liepen af en aan om iedereen naar wens bedienen. De beheerder “ Tommierent “ met zijn personeel verdienen terecht een schouderklopje. Toen de stemming bij de talrijke bezoekers zijn hoogtepunt had bereikt en de laatste uurtjes van het feest stonden aan te komen werden ze nog verrast met een optreden van Gilbert Petit, de Limburgse buute Kampioen. Die clown deed werkelijk de deur dicht. Zijn geweldige buut was zodanig goed dat iedereen dubbel ging van het lachen. Een ware kampioen in zijn vak en zijn geld dubbel en dik waard. Tot besluit mag gezegd worden dat het jubileumfeest hartverwarmend en groots is geweest. Het feestcomité die heeft bewezen dat ze met z’n allen een prima feest tot stand brachten. Robin Smeets, in jou complimenteren wij al jou medewerkers die ertoe hebben bijgedragen om dit jubileum te doen slagen. Wees er van overtuigd, dat jullie iets grandioos hebben gepresteerd. Ook voor jullie geldt: ERE WIE ERE TOEKOMT……   

Pie. Schepers.