- maandag 16 januari 2017
Zo'n 10 jaar geleden kwam ik in contact met een man wiens naam ik ooit op een duivenbord gelezen had. Hein Brassé uit Vaesrade.
Hein vertelde me zo veel dat een gesprek wat begon om half 11 s-ochtend om s-avonds 21.00 uur nog niet voorbij was. In al de uren, die ik er was voelde ik me als een vis in het water. Zijn vrouw Mia, maar zeker thuis wilde hij je laten proeven hoe mooi de duivensport was. Er werden talloze namen genoemd, afstamming getoond en zeker verhalen, die smaakte naar meer. Hoe eigenaardig sommige hem misschien vonden, ik vond het geweldig. Niets was te veel. Toen de verhalen herhaalt werden bleef ik ze mooi vinden. Hein ging met de allergrootste van de duivensport van weleer om. Iedereen was er wel eens geweest. De Brede Grijse en de Check - Pau doffer en Hoebasjekske maakte furore.
Bij veel van die verhalen kwam zijn grote vriend Peet Solleveld te sprake. Peet was een fenomeen zo Hein hem noemde. Hij kocht ooit Peet zijn Gluiperd. Hij speelde meen 41 en 45e nat Barcelona. Het werd toch eens tijd, die Peet te bezoeken. Maar hoe. Dat kwam en hoe. Ondertussen ik die tik denk ik aan mijn vriend Hein, die al geen duiven meer heeft dat zijn geestelijke gezondheid hem in de steek liet. Ouderdom overwon Hein en de geweldige voetballer van weleer kan op een geweldige staat van dienst terug kijken. That's life, maar de duiven zijn passé.
Toen naar Peet Solleveld. Een man met een staat van dienst om U tegen te zeggen. Peet was al vanaf jongs af aan bij machten een grote te worden. In den beginne met voetballen en later met duiven. Zijn glorie dateert al vanaf heel lang terug toen Generaal voorzitter Vellekoop. Vellekoop, die heerste over de kuststrook en duivensport als een sport voor de werkende mens. Die Sol sloot meteen de arm om mee heen en wilde me zeker dingen laten zien - leren en laten proeven. We stapte in de auto en de radio ging aan. The Cats werd gedraaid. Poeh, palingsound, maar zo lekker dat je na 20 minuten wist wie De Sol was. Scarlet Ribbons maakte veel los. Gewoon de vreugde die ik beleefde tussen de kassen - kwekers en ja natuurlijk die topduiven. Florizone lijnen van zijn Barcelona trokken wel de aandacht, maar de Rode Willem hadden karakter.
In 2014 wilde ik alles proeven en reed vele ZLU vluchten naar Maasdijk. Barcelona werd een bombardement. 10 op 10. Grote cup en naar België voor een huldiging. Wat een prestatie. Jordan Staal nam dat jaar afscheid als Asduif over 4 jaar van St- Vincent ZLU..
Nu totaal 10 jaar later hebben Peet en ik natuurlijk nog steeds onze momenten. Ik kan in volle teugen genieten van de vakman, die daar over de hokken loopt. Niets is toeval en gemotiveerd tot op het bod.
Afgelopen zaterdag kwam Peet - Tas - Paloma en boezemvriend Tinus Vellekoop naar Kerkrade om gehuldigd te worden. Wat zo'n man dan doet is voor mij ongelofelijk. Voor iedereen een praatje en de hand geven en feliciteren. Machtig mooi. Ook werd er zondag een jonge doffer verkocht uit fenomeen Jordan Staal.
Kortom zo kun je een sportman ook volgen !! Overigens er stonden wat duiven op Toppigeons. Kijk eens hou zijn stam opgebouwd is. voor een mooi iets om dingen te zien, waar je toch iets van opsteekt.
