- zondag 26 maart 2017
Hulsberg, een zonnige midweekse herfstdag najaar 2016. Alom heerst er een bijna serene rust, zo ook op de fraaie boerderij van Lei en Jeannij Kurvers. Een paar dat zelf ook de rust zelf is, genietend van een welverdiend pensioen. Qua arbeid op de boerderij zal dat wel zo zijn. Desondanks is Lei niemand die van stil zitten houdt. Wekelijks is hij nog in de weer bij een vriend die ‘in de kippen zit’. En dan heeft hij – zeker in het volle duivenseizoen – samen met Jeannij de handen vol aan het verzorgen van hun duivenbestand. Alles wordt tot in de puntjes verzorgd en steeds blijven zij op zoek naar het ultieme in de duivensport: het leveren van topprestaties.
En dat zij samen daar nog steeds op het juiste pas zijn, hebben ze in het seizoen 2016 maar weer eens bewezen. In de sterke Fondclub Midden – Limburg scoren zij volgende kampioenschappen:
Marathon kampioen 1e Super Cup Provinciaal Criterium Z.L.U. 2e Generaal kampioen Morgenlossing 3e Generaal kampioen Middaglossing 3e Kampioen 1e getekende meerdaagse fond 3e Duifkampioen middaglossing
Daarnaast zullen ze in andere spelverbanden ongetwijfeld nog meerdere kampioenschappen binnen hebben gesleept. Wat echter bijzonder is dat zij voor de derde keer in successie Marathon kampioen van Fondclub Midden – Limburg zijn geworden. Eerder was het alleen Pie Schurgers gelukt dit klaar te spelen. Hij deed dat met tussenpozen van 2 jaar en wel in 2010, 2012 en 2014. Kurvers – de Weerd won de titel voor het eerst in 2005 en moest 10 jaar wachten voordat het weer lukte, 2015. In 2016 deden ze het weer en daarmee zijn de eersten die deze titel 2 jaar achter elkaar weten te winnen.
Vorig jaar sloot ik de reportage af met een citaat van Lei: ‘Vooral met beide benen op grond blijven staan, volgend jaar kan het weer heel anders zijn’. Zoveel is er dus wat de Marathontitel betreft in 2016 niet veel veranderd. Jeannij voegde er nog aan toe: ‘En wij zijn trots dat de marathontitel toch in ons clubje blijft!’
En dat ‘clubje’ bestaat uit echte vrienden en een vriendschap die verder reikt dan alleen de duivensport. Samen wordt er lief en leed gedeeld en ook vakantie gevierd met Pie en Annie, Bep en Albert, Harrie en Leny. Prachtig!!
2016: een super jaar?
‘Dat zou je zo wel kunnen zeggen’, steekt Lei van wal. ‘Eerlijk hadden we vorig jaar zoiets van ‘dat moeten we nog eens overdoen’, als het dan nog lukt ook is dat natuurlijk geweldig. Vorig jaar kon Pie vanwege ziekte niet bij de huldiging zijn, nu gaat dat hopelijk wel lukken en daar zijn we heel blij mee. Wat het seizoen betreft hadden we een vaste duif op de middaglossingen en dan ben je al een heel stuk op weg. Deze vaste kwam op St. Vincent gewond terug maar won desondanks de 13e nationaal. Op Bordeaux pakte hij vervolgens een 265e nationaal en deed het daarna nog beter op Tarbes met een 65e nationaal. Iedere liefhebber is vaak afhankelijk van een vaste duif om punten voor de kampioenschappen binnen te halen. Zeker als er veel duiven achterblijven zoals hier. We hadden er niet zoveel over voor de middaglossingen. Dan gaan er dus minder mee op de vluchten en dan merk je heel snel dat we eigenlijk veel te veel vluchten hebben. We zijn met een aantal jaarlingen richting Bergerac en Cahors gegaan. Uiteindelijk was het allemaal goed genoeg voor mooie kampioenschappen.’
Toch heeft het blijven van duiven gevolgen. Lei: ‘We hebben een goed jaar gehad, maar toch is het niet allemaal zo mooi als iedereen denkt. Ik zei al dat er veel duiven gebleven zijn. En dan geen doorsnee duiven, nee echte goede. Als een vaste duif sneuvelt is het nog niet zo eenvoudig om er direct weer een nieuwe voor terug te hebben. Die echte goede duiven beslissen de wedstrijd zoals een goede spits een voetbalwedstrijd kan beslissen. We hebben weliswaar weer hele mooie jongen zitten die naar we hopen zich als jaarling zullen laten zien. Maar feit is wel dat ik niet voor alle vluchten bewezen duiven heb. Volgend jaar zullen we merken wat de gevolgen zijn’.
Lei en Jeannij Kurvers
Hoeveel jaar gaan jullie duiven mee op de vluchten?
‘Ik ben van mening dat we van oorsprong sterke duiven hebben. Het is niet altijd mogelijk maar als het even kan gaan ze drie keer per seizoen mee. Pau, St. Vincent Z.L.U. en Perpignan, dat kan. Zwaar? Ik heb dat altijd gedaan. Een duif die in orde en in vorm is die kan dat aan. Natuurlijk gaat dat ook wel een keer mis, maar dat hoort bij de sport. Er zitten nu nog duiven geboren in 2011 die ook in 2017 weer de mand in gaan. Twee van de huidige ploeg blijven thuis waaronder de ‘431’. Hij was de 2de duif van Barcelona om 14:35 uur maar was heel smal en had veel geleden. En dan heb ik het over een echt goede duif. Ik vraag me steeds weer af – en ik weet zeker dat ik niet de enige ben – waar die duiven allemaal blijven. Op Valences sneuvelden er 7 en op Barcelona maar liefst 13, en dat waren zeker niet de slechtste. Je hoort er niets van, niet te geloven’.
Barcelona met 2-jaarse, kan dat?
‘Dat kan zeker. Als jaarling vliegen ze naast de gewone voorbereidingsvluchten, de eendaagse fondvluchten Bourges en Valences (in voorgaande jaren Limoges). Vervolgens worden ze voorbereid voor Bordeaux en Marseille. En met name Marseille is niet de makkelijkste vlucht voor jaarlingen. Maar toch slaan ze zich er steeds goed doorheen en is dit een goede leerschool voor Barcelona. Ik denk ook dat je echte karakterduiven moet hebben voor Barcelona’.
Motiveren: belangrijk en hoe doe je dat?
‘Motiveren? Daar geloof ik absoluut niet aan! Dat is wat voor programmaspelers. Het beste voorbeeld dat ik je kan geven gebeurde in het seizoen 2002. Natuurlijk al een hele tijd geleden maar
daar is niets aan veranderd. We speelde twee fondvluchten in een weekend, Dax middaglossing en Perpignan internationaal met morgenlossing. Gelijktijdig inkorven, altijd een probleem, te weinig tijd en je wil een keer eens wat anders doen, maar of het enig nut heeft is de vraag. Zo ook nu, let op: de duiven die op Dax gekorfd werden zaten op het tuinhok. De weduwnaars hier werd de duivin getoond. Resultaat: 4e nationaal! De andere weduwnaars waaronder ‘Perpignan King’ moesten zonder de partner gezien te hebben de mand in. Resultaat: 3e nationaal! Dus: wat is nou het beste??’
Hoe ga je dan te werk? ‘Maak het je zo makkelijk mogelijk, doe ik ook! Op zondag krijgen de weduwnaars de duivin te zien, dat is alles. Bij het inkorven gaat alles zo de mand in. Vaak wordt het vergeten ‘een duif maak je niets wijs, die weet precies wat er gaat gebeuren. Het enige wat ik doe: ik draai wel eens de nestschotel van een weduwnaar. Maar: dat is niet ter motivatie. Vaak is het er eentje die zich niet makkelijk laat pakken en hiermee wordt dat makkelijker. Regelmaat is het beste wat er is, doe je iets wat je normaal niet doet…..dan kijken ze je heel vreemd aan. Duiven zijn slimmer als menigeen denkt’. Dat past helemaal in hetgeen Lei mij vorig jaar al toevertrouwde ‘hou het vooral gewoon’!
Nieuwe start
Er zijn maar weinig nieuwelingen die we in de duivensport mogen begroeten, helaas. Toch de vraag aan Lei Kurvers hoe hij een nieuwe zou aanpakken en welk advies hij een ‘starter’ zou willen meegeven. Lei: ‘Moeilijk maar ook dit moet je niet moeilijke maken dan het is. Ik weet dat de euro’s een rol spelen, maar probeer er geen half werk van te maken. Ga naar een goed spelende liefhebber in de directe omgeving, zoek het niet te ver. Kijk of het mogelijk is zijn hok te kopiëren. Zelf heb ik het liefst een hok waarop het voor mens en duif gemoedelijk is. In mijn beginperiode heb ik het hok van Janssen - Dreessen 1:1 overgenomen. Nooit spijt van gehad, top en ben er nog altijd goed mee. Probeer het hok zo in te richten dat je de warmte kunt vasthouden. Grote hokken, weinig duiven, maak schuiven in het plafond waar je mee kunt spelen, warmte beslist over de vorm. Ik heb veel geprobeerd maar hoe nog altijd vast aan de mijn eigen principes, is nog altijd het beste gebleken’.
Duiven? ‘Nou daarvoor geldt hetzelfde: zoek het in de buurt. Waarom zou je het ver weg gaan zoeken? Nergens voor nodig. We hebben er in Limburg genoeg die nationaal en ook internationaal TOP zijn. Zoek er vier uit, ga er naar toe, kijk of je er een klik mee hebt. Ik ben er van overtuigd dat je hier duiven kunt halen die je een goede start bezorgen naar een succesvolle duivensport’.
Afscheid
Na enkele uren gepassioneerd praten over de duivensport en veel meer dan dat, kan ik maar een conclusie trekken: Lei en Jeannij of Jeannij en Lei, duivenliefhebbers in hart en nieren, ondanks alle successen met beide benen op de grond gebleven (zoals Lei dat ook graag ziet), genieten van het leven en de duiven, iedereen alles gunnen en zelf steeds met volle inzet bezig blijven de duivensport naar een hoger niveau te tillen waar iedereen van kan genieten!
Jeannij en Lei: proficiat, het zal een bijzondere huldiging worden op 3 december a.s. in Susteren!
Hans Bodelier – Echt
