- vrijdag 30 juni 2017
Edwin Maat uit Limmen-Castricum
Zowel Nationaal en Internationaal winnaar Pau (Mont de Marsan) ZLU
De opening van het ZLU programma kende al meteen een minder goede start. De inrichter van Pau, La Colombe Joyeuse te Brussel had in overleg op donderdag al besloten om het konvooi te verplaatsen naar het ca. 50 km noordelijker gelegen Mont De Marsan. De reden van verplaatsing was de slechte weersomstandigheden in en rond Pau. Er hing een dichte mist in de valleien en dit zou dagen gaan aanhouden. In Mont de Marsan was er op vrijdag een zware bewolking aanwezig en waren er ook onweersdreigingen. Uitstellen dus tot zaterdag. Zaterdag in de vroege ochtend kon er worden gelost om 7.35 uur. Op het lossingtijdstip waren de weersomstandigheden goed, een hoge bewolking en een goed zicht. De wind was er kalm uit west tot noordwestelijke richting. Op de vluchtroute wakkerde de wind aan naar matig uit westelijke richting. Nationaal waren er 3.514 duiven ingemand en Internationaal 11.164 duiven. Voor Nederland betekende dit dat er 270 duiven minder in het concours waren ingezet. Internationaal waren er in totaal 1.232 duiven meer ingezet. De eerste gemelde duif in Frankrijk kwam uit plaatsje Ferrieres, even ten zuid-oosten van Parijs. Hier klokte Nyffels Carpentier om 16.37 uur op een afstand van 671 km. Deze duif bereikte een snelheid van 1239 m/min. Even na 18 uur werden de eerste duiven in België gemeld. Hier waren het de broers Jeroen en Rans Stijn uit Wijgmaal-Leuven, die de snelste klokten om 18.43 uur. Dit op een afstand van 872 km en met een snelheid van 1306 m/min. Ze zouden nationaal gaan winnen in België.
Waar en wanneer zou de eerste duif in Nederland gaan vallen? Het verlossende bericht kwam even na 19 uur toen er snel na elkaar de eerste duiven verschenen op de meldingssite van de ZLU. Deze lijst werd een tijdje aangevoerd door Thei Peters uit het Limburgse Elsloo. Hij klokte zijn duif om 19.24 uur op een afstand van 893 km. Snelheid 1260 m/min. Daarna wisselden de vroegste meldingen zich snel af. Er moest nog zeker twee uur gewacht worden of er duiven zouden gaan aankomen op de verste afstanden. En inderdaad zo gebeurde. Voor Nederland was het Ed Maat uit het Noord-Hollandse Limmen, een dorp in de gemeente Castricum, die om 20.45 uur op een afstand van 1036 km een duivin wist te klokken. Zij behaalde een snelheid van 1310 m/min. en zou hiermee zowel nationaal als internationaal gaan zegevieren. Ed had 6 doffers en 6 duivinnen mee en klokte verder om 22.07 uur en de volgende ochtend verder om 5.49 – 6.05 – 7.37 uur en had er in de loop van zondag morgen 10 van de 12 thuis. Het concours verliep vrij snel want dezelfde dag waren de prijzen nagenoeg verdiend.
“Joyce"
De nationale/internationale winnares draagt ringnummer Nl15-1609547 en kreeg de naam “Joyce", van de 12 jarige dochter van Ed en zijn partner Wendy. De winnares zat bij het inmanden, net als de overige duiven die Ed meegaf, te broeden op eitjes van ca. 14 dagen. Het is een rustige duivin met een fijne pluim, goed gebouwd en voorzien van fijne spieren. Een alleskunnertje. Ed Maat en de vrienden van zijn Pyreneeën clubje uit Egmond, hadden eerder die dag al zitten filosoferen over mogelijke aankomsten. De verwachtingen waren rond de klok van 21 uur. Hij had vernomen dat de combinatie Baas en Berg uit de Kwakel om 20.36 uur hadden geklokt, dus nu moest er snel iets komen om hen voor te blijven. Even nog een kopje koffie erbij en toch even in het hok kijken of er toch al iets was aangekomen. Op dat moment werd hij aangenaam verrast toen zijn “Joyce" kwam aanzetten. Zonder aarzelen liep ze binnen. Het was kwart voor negen. “Zou het dan toch kunnen zijn……" Later werd het steeds duidelijker dat het een feit was. “De nationale en internatonale overwinning".
Haar vader, de “456" van ‘09, verkreeg Ed via de aankoop van een bonnetje op de club. Deze bon was geschonken door Jos Vermaas uit Heemskerk. Soort Nico Konijn uit Alkmaar. Leuk detail is dat Jos Vermaas het nestmaatje van “Joyce", het “546" om 21.22 uur klokte en als 73e gemeld staat.
Haar moeder is het “347" van ‘13 en is afkomstig van Jan Zentveld uit Egmond-Binnen en zij is een zuivere Cees van der Laan uit Castricum. Achterkleinkind “Pau duivin", 4e Nat. Pau (2413 d). (zie stamkaart)
Als jaarling deed “Joyce" haar fonddebuut op Agen ZLU (jaarlingen) en won de 947e prijs (4.679 d)
Nestspel
De 45 jarige Ed begon in 1984 zelfstandig met duiven. Zijn neef en oom waren degenen die hem op dit spoor zetten. Eerst op zijn ouderlijk huis en later aan de Kapelweg in Limmen. In de ruime tuin achter het huis bouwde hij een hoekhok welke bestaat uit 4 afdelingen. Een is bestemd voor de ca. 20 koppels kweekduiven en de overige drie voor de vliegduiven. Daarnaast een hok resp. ren voor de jonge duiven. Bij zijn start als duivenliefhebber haalde hij duiven bij niemand minder dan de bekende fondcrack Nico Volkens uit Bergen en hiermee slaagde hij heel goed. Duiven van Jan Roelofs uit Alkmaar kwamen er eveneens en ook hier was hij goed mee. Later kwamen hier duiven bij van Jos Pepping uit Egmond aan de Hoef, en Hans Knetch uit Katwijk. Naast zijn eigen kweekkoppels heeft hij sinds 2014 ook nog een gezamenlijk kweekhokje met zijn vrienden Marcel Tromp uit Egmond-Binnen en Cor Schermer uit Bakkum. Hier hoofdzakelijk het Jos Pepping soort. Om beurt gaat er een ronde jonge duiven naar een van de drie.
Ed werkzaam in zijn “Maat bouwbedrijf" is veelal beperkt in beschikbare tijd en houdt het zo simpel mogelijk. Met piepers uit de 20 kweekkoppels, welke hij begin mei koppelde, en piepers uit het gezamenlijke kweekhok, bezit hij een 80 tal jonge duiven. Deze worden als jong niet opgeleerd of gespeeld. Als jaarling maken ze pas kennis met de mand. Een mooie gelegenheid voor het opleren van de jaarlingen en het inspelen van de oude duiven is zijn Pyreneeën clubje welke een wekelijkse africhting organiseert uit Achthuizen (ca. 100 km). Ook op de vluchten van de club of de midweekse vluchten in Zuid Holland worden duiven meegegeven. Zijn vlieghok bestaat uit 32 koppels, inclusief jaarlingen, welke hij op nest speelt. Sinds drie jaar heeft hij zich hoofdzakelijk gefocusseerd op de ZLU vluchten. Mede door gebrek aan beschikbare tijd werden de duiven in het afgelopen najaar niet gescheiden en zaten de hele winter samen. Af en toe een eitje doch ze bleven uiterst kalm. De zorg voor een nest kregen pas einde mei. Dit biedt voor Ed de mogelijkheid om op de komende vluchten op diverse neststanden te kunnen vliegen. Als voorbereiding vliegen de oude duiven mee op de vluchten van de Club ofwel de midweekse vluchten dan wel in het weekend naar Achthuizen. Volgens Ed heb je er meer aan om ze in het ritme te houden dan ze afstanden te laten vliegen. Zo vliegen de oude duiven enkel midfond vluchten en midweekse vluchten en de jaarlingen alle mogelijkheden en gaan naar enkele dagfond vluchten. De nestduiven trainen 1 x daags. Als Ed om 17 uur thuiskomt, gaan de kleppen los en mogen ze als ze willen naar buiten. Dan gaat Ed zijn inwendige mens versterken en een rondje met de honden maken en tegen 20 uur gaat alles nog eens verplicht naar buiten. Nu moeten ze wel vliegen en dat doen ze dan ook echt goed, zegt Ed.
Verzorging
Na wat zoekwerk vond Ed in de publicaties van de voerschema‘s van de fa. Matador enkele goede mengelingen die hij nu gebruikt als basis mengeling voor het hele speelseizoen. De mix bestaat uit drie delen Premium Fond Turbo met 1 deel Premium Start. Deze mix krijgen de nestduiven dagelijks in ruime mate in de voerbak. De duiven welke naar een ZLU fondvlucht gaan, krijgen de laatste dagen Turbo Energy bijgevoerd in een potje in de nestbak. Daarnaast staat er altijd een mix van P40 – Vithalit – Vitamineral – grit en de Matador mix ter beschikking. Verder zo simpel mogelijk.
Voorzorg
Ed volgt jaarlijks het advies op van dr. Jelle Jellema op en dit betreft het soms vergaten ontwormen van de duiven. Verder e verplichte enting voor paramixo. Dit jaar werd voor het eerste Para Control Boost van de Weerd gebruikt als preventie voor paratyfus. Als de duiven broeden wordt er een geelkuur gegeven ofwel wordt er een geelpil opgestoken. De week voor het inmanden voor Pau (Mont de Marsan) kregen de duiven welke mee zouden gaan, Belga Tai (de Weerd) voor de luchtwegen en Belgasol bij het inmanden. Ook bij thuiskomst zit er Belgasol in de drinkpan. Verdere behandeling is afhankelijk van het verloop van het seizoen. Mogelijk krijgen ze dan een Belga Magic opgestoken
Voor Ed werd het weekend van Pau een van de mooiste uit zijn duivenmelkers loopbaan. Hij was nog helemaal van ondersteboven van alle belangstelling en wat hem nu allemaal overkwam. Ook bij partner Wendy en kinderen zal het heel wat teweeg gebracht hebben, al die belangstelling voor vader met zijn duivin “Joyce", welke nationale en internationale bekendheid verwierf.
Een dag om nooit meer te vergeten.
Ed een dubbel proficiat.
Marcel Görtzen
